Η Αλέκα Παπαρήγα υπογράμμισε πως η κυβέρνηση αποδεικνύεται «εξαιρετικά επικίνδυνη» για όλη τη φιλολογία με την οποία περιέβαλε αυτό το νομοσχέδιο. «Χτίζετε έναν ιδεολογικό πολτό ο οποίος κυριολεκτικά φθείρει, διαφθείρει τις ριζοσπαστικές συνειδήσεις», σημείωσε χαρακτηριστικά. «Θρυμματίζετε την αριστερή συνείδηση και δημιουργείτε την αδράνεια σκέψης, που σημαίνει αδράνεια δράσης», πρόσθεσε.
Στηλιτεύοντας τη συκοφάντηση και τη διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ από τους κυβερνητικούς βουλευτές, επισήμανε ότι συναντήθηκαν Χρυσή Αυγή, ΝΔ και Ποτάμι γύρω από τη «σταλινολογία».
Επίσης, υπογράμμισε ότι το σχέδιο νόμου «συνιστά νομική αυταπάτη» γιατί στηρίζεται φιλοσοφικά, όπως λέει, στο ατομικό βίωμα. «Αλίμονο, εάν ο κάθε νόμος στηριζόταν στο ατομικό βίωμα», είπε. Παράλληλα, επέκρινε τους κυβερνητικούς βουλευτές που τοποθετούνται «αντιπαραθετικά και αφ’ υψηλού στην επίμονη δικιά μας θέση για κοινωνική, επιστημονική στήριξη και πριν γίνει η διόρθωση φύλου ούτως ώστε η επιλογή να είναι συνειδητή και μετά, γιατί η δυσφορία φύλου δεν λύνεται αυτόματα με τη διόρθωση της ταυτότητας… Βέβαια, αυτά που λέμε εμείς έχουν και δημοσιονομικό κόστος γιατί σημαίνει ότι μέσα στις κοινωνικές δομές πρέπει να υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό, συλλογικότητα κλπ.».

Παρατίθεται ολόκληρη η ομιλία:

«Οπωσδήποτε το νομοσχέδιο, που φέρνει η κυβέρνηση, δημιουργεί ένα αίσθημα ανακούφισης και ευφορίας σε αυτούς που έχουν ανάγκη αλλαγής, διόρθωσης της ταυτότητας φύλου λόγω δυσφορίας φύλου ή αφορά τα μεσοφυλικά άτομα, τα οποία κυριολεκτικά έχουν χαθεί στο νομοσχέδιο. Όλη η συζήτηση είναι για τα διεμφυλικά και όχι τυχαία.
Επίσης, είναι θετικό ότι έχει καταργηθεί ως προϋπόθεση αυτή η απαίσια υποχρέωση της χειρουργικής επέμβασης με όλες τις σύνοδες συνέπειές της. Ως εκεί φτάνει.
Από εκεί και πέρα, το σχέδιο νόμου συνιστά νομική αυταπάτη. Θα μου πείτε ότι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος νόμος είναι που καλλιεργεί τη νομική αυταπάτη. Αυτό φαίνεται στο πώς τοποθετείσθε, και μάλιστα αντιπαραθετικά και αφ’ υψηλού, στην επίμονη θέση, τη δικιά μας για κοινωνική, επιστημονική στήριξη και πριν γίνει η διόρθωση φύλου, ούτως ώστε η επιλογή να είναι συνειδητή -και δεν θα τα πω λεπτομερειακά, τα έχουν αναλύσει άλλοι βουλευτές του ΚΚΕ- και μετά.
Γιατί η δυσφορία φύλου δεν λύνεται αυτόματα με τη διόρθωση της ταυτότητας. Δημιουργεί κλίμα, βοηθάει και ως ένα βαθμό μπορεί να χτυπήσει και τον κοινωνικό ρατσισμό, που πρέπει όλοι να συμβάλουμε και να τον πολεμήσουμε, αλλά δεν λύνει το ζήτημα, διότι το βιολογικό στοιχείο υπάρχει στα θέματα της υγείας και σε μια σειρά άλλα τέτοια θέματα στα οποία θέλουν οι άνθρωποι συγκεκριμένη στήριξη.
Βέβαια, αυτά που λέμε εμείς έχουν και δημοσιονομικό κόστος, γιατί σημαίνει ότι μέσα στις κοινωνικές δομές πρέπει να υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό, συλλογικότητα και όχι ένας κ.λπ. Αυτά, βεβαίως, ξαναλέω ότι δεν έχουν καμία σχέση με την ψυχιατρικοποίηση του προβλήματος.
Αν και, να σας πω κάτι; Αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη και δεν θέλω να δεσμεύσω την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Εγώ ακούγοντας ορισμένες, ευτυχώς λίγες, ομιλίες που αναφέρθηκαν σε αυτά τα θέματα -ιδιαίτερα στην Επιτροπή της Βουλής και όχι εδώ- πρέπει να σας πω ότι αυτές οι απόψεις έχουν ανάγκη ψυχιάτρου και ψυχανάλυσης. Αναφέρομαι μόνο σε ορισμένες απόψεις που ακούστηκαν εδώ. Εκεί χρειάζεται ψυχίατρος, όχι στους διεμφυλικούς, αλλά υποχρεωτικά σε αυτές τις απόψεις που ακούστηκαν και νομίζω ότι ο καθένας μπορεί να καταλάβει.
Γιατί αυτό το νομοσχέδιο καλλιεργεί την ατομική πλάνη και την αυταπάτη; Γιατί στηρίζεται φιλοσοφικά, όπως λέει, στο ατομικό βίωμα. Το ατομικό βίωμα είναι στοιχείο που πρέπει να το πάρουμε υπόψη στη συγκεκριμένη περίπτωση; Σαφώς, σαφέστατα. Όμως, άλλο πράγμα το “παίρνω υπόψη το ατομικό βίωμα”, που, αν θέλετε, αφορά μια ομάδα και μπορεί να είναι περισσότεροι από όσοι εμείς νομίζουμε, γιατί συνήθως αυτά δεν γίνονται και γνωστά.
Όμως, το ατομικό βίωμα δεν αρκεί για να γίνει σχέδιο νόμου και νόμος αύριο. Αλίμονο, αν ο κάθε νόμος για οποιοδήποτε ζήτημα στηριζόταν στο ατομικό βίωμα. Δεν γίνεται. Ούτε τα ατομικά βιώματα είναι ίδια, ούτε εκπορεύονται από τις ίδιες εμπειρίες, αλλά αυτό λέω και στο συγκεκριμένο ζήτημα. Εδώ είναι η φιλοσοφία: Το ατομικό βίωμα και μάλιστα το ατομικό βίωμα ταυτίστηκε με το ατομικό δικαίωμα. Και ξαναλέω, όλα έχουν σχέση, κοινωνικά, ατομικά δικαιώματα, ατομικά βιώματα, αλλά δεν συνιστούν τον όρο για να γίνει ένα νομοσχέδιο.
Να σας πω, όμως, κάτι; Οι διαφωνίες μαζί σας, με την κυβέρνηση, μακάρι να ήταν στην προϋπόθεση πριν και μετά της κοινωνικής, επιστημονικής στήριξης και οικονομικής. Μακάρι να ήταν μόνο σε αυτό. Ή, αν θέλετε, σε μια σειρά -ας πούμε- ιδεολογήματα, ιδεολογικές απόψεις που έχουμε και έχετε. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι, εν πάση περιπτώσει, δικαιολογείται, σε τόσα έχουμε διαφορετικές απόψεις. Ενδεχομένως σε αυτόν τον τομέα να μην ήταν και άβυσσος.
Ωστόσο, αποδεικνύεστε εξαιρετικά επικίνδυνοι για όλη τη φιλολογία με την οποία περιβάλλετε αυτό το σχέδιο νόμου και απόψεις τις οποίες αναπτύξατε, με αφορμή αυτό το σχέδιο νόμου, και τις οποίες βεβαίως προσαρμοσμένες θέλετε να τις μετατρέψετε σε ένα είδος σύγχρονης κοσμοθεωρίας.
Εγώ τουλάχιστον αυτά τα λόγια μπορώ να πω: Πρώτον, αυτό το νομοσχέδιο είναι αντιπερισπασμός στην ακραία φιλελεύθερη πολιτική σας, όχι πιο ακραία από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά ακραία φιλελεύθερη πολιτική. Είναι ένα νομοσχέδιο που κάνει λαθρεμπόριο ιδεών. Όσο πιο δεξιά πάτε τόσο πιο αριστεροφανή λάβαρα σηκώνετε.
Κοιτάξτε να δείτε, βεβαίως η Νέα Δημοκρατία και με αφορμή το νομοσχέδιο, αλλά όχι τόσο με αφορμή το νομοσχέδιο, έχει προβάλει τελευταία σύγχρονες αντιδραστικές απόψεις, όπως η αριστεία, ότι δηλαδή η κοινωνική ανισότητα είναι μέσα στη φύση του ανθρώπου και άλλες που δεν είναι τώρα της ώρας να τις αναλύσω. Βεβαίως, γιατί και οι συντηρητικές απόψεις εκσυγχρονίζονται, δεν μένουν ίδιες, αλλά εσείς αυτήν τη στιγμή χτίζετε έναν ιδεολογικό πολτό, κυριολεκτικά, ο οποίος -τι να σας πω τώρα, δηλαδή;- φθείρει, διαφθείρει τις ριζοσπαστικές συνειδήσεις.
Εσείς που δεν τολμάτε να κάνετε το διαχωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος, που εξακολουθείτε να θεωρείτε την πορνεία ως επάγγελμα, που δεν σας ενόχλησε καθόλου που η κρατική τηλεόραση δεύτερη είδηση είχε το θάνατο του παγκόσμιου προαγωγού, για να μη χρησιμοποιήσω τους όρους που λέει ο λαός μας, ότι ήταν υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων και της σεξουαλικής απελευθέρωσης της γυναίκας. Δεν ξέρω αν τα κουνελάκια του “PLAYBOY” είναι δείκτες της σεξουαλικής απελευθέρωσης. Πιθανόν να ήθελε και μαύρα κουνελάκια, δεν του έφταναν τα λευκά. Και αυτά δεύτερη είδηση στην κρατική τηλεόραση. Έπρεπε εκείνη τη στιγμή ο κ. Παππάς ή όποιος είναι στην ευθύνη του να βάλει θέμα, αλλά -ξέχασα- δεν παρεμβαίνει το κράτος, αφήνει ελεύθερη την τηλεόραση. Όχι ότι τα ιδιωτικά κανάλια δεν είπαν κάτι τέτοια, κι αυτά τα είπαν, αλλά αυτά κάνουν τη δουλειά τους κ.λπ.
Θέλω να σταθώ, λοιπόν, συγκεκριμένα στο εξής πράγμα: Συκοφαντήσατε τις θέσεις του ΚΚΕ -όχι τις πολεμήσατε, να τις πολεμήσετε, πολεμήστε τις- τις συκοφαντήσατε, τις διαστρεβλώσατε και δεν ξέρω αν αυτό θα το πει κανείς αντικομμουνισμό ή όχι, εγώ δεν θα το πω αντικομμουνισμό, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε και αλλιώς.
Παραδείγματος χάριν, συναντηθήκατε Χρυσή Αυγή, Νέα Δημοκρατία, Ποτάμι, δεν θυμάμαι τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, και κρίνατε την περίοδο 1920-1930, τη σταλινική περίοδο όπως λέτε, την περίοδο της κολεκτιβοποίησης ποια πολιτική είχε απέναντι στους ομοφυλόφιλους.
Υπήρχε νόμος για την παιδοφιλία και υπήρχε και ένας νόμος -δεν μπορώ να εξηγήσω τι λέει- για την “αρσενοκοιτία”. Προσέξτε, όμως, θα κάνετε σύγκριση με τους αντίστοιχους νόμους στις καπιταλιστικές χώρες στον καπιταλιστικό κόσμο όχι με το 2017, γιατί στις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρχε η λοβοτομή και η καταδίκη της ομοφυλοφιλίας και τη δεκαετία του ’60.
Να σας πω και κάτι άλλο; Αν υπήρχαν απόψεις στην τότε Σοβιετική Ένωση της δεκαετίας του ’20 -κακώς, λέω- ότι η ομοφυλοφιλία είχε σχέση με ψυχιατρικό πρόβλημα, αντανακλούσε το επίπεδο της ανάπτυξης της επιστήμης εκείνης της περιόδου και μάλιστα σε μια χώρα που ξέρουμε ότι δεν ήταν το ίδιο αναπτυγμένη όπως ήταν τότε αναπτυγμένη η Αγγλία, η Γερμανία, η Γαλλία. Να δούμε τι υπήρχε τότε για την ομοφυλοφιλία, είναι πάρα πολύ φυσικό στο επιστημονικό επίπεδο να καθυστερούν οι αντιλήψεις και να αλλάζουν στην πορεία γιατί πραγματικά η επιστήμη έχει εξελιχθεί και πραγματικά η ομοφυλοφιλία δεν έχει καμία σχέση και δεν είναι ψυχιατρικό πρόβλημα.
Αν, όμως, το 1920 και το 1930 θεωρούνταν έτσι, αν θέλετε να κάνετε σύγκριση και τη σταλινολογία σας -που δεν σας απασχολεί αυτό, άλλα σας απασχολούν την περίοδο εκείνη- θα πρέπει να κάνετε σύγκριση με το τι ίσχυε.
Παίρνω υπόψη μου το χρόνο.
Εδώ ακούστηκαν απόψεις όπως ότι τους κυνηγούσαν και τους έβαζαν φυλακή στη δεκαετία του 1960. Κοιτάξτε να δείτε. Όταν στην Ισπανία του Φράνκο σκότωσαν τον Λόρκα, το δικαιολόγησαν ότι τον σκότωσαν γιατί ήταν ομοφυλόφιλος. Κι ακόμα σήμερα γυρίζονται ταινίες που εξηγούν αυτό το πράγμα. Για ψάξτε το καλύτερα. Άλλο ομοφυλοφιλία κι άλλο βιασμός ανηλίκου. Άλλο ομοφυλοφιλία κι άλλο πορνεία. Για κοιτάξτε να δούμε αν καταδικάζονταν γι’ αυτό ή καταδικάζονταν για άλλες ενέργειες.
Γιατί εδώ τώρα ο κ. Κοντονής, επειδή δεν πήγε στην Εσθονία, μας είπε ότι είναι οπαδός της Οκτωβριανής Επανάστασης. Μα, υπάρχει μεγαλύτερη κοροϊδία από αυτό που γίνεται; Καλά, δεν ντρέπεστε; Ειλικρινά σας το λέω. Δεν είστε υποχρεωμένοι να είστε οπαδοί της Οκτωβριανής Επανάστασης. Καμία υποχρέωση.
Είσαστε συνεχιστές της Οκτωβριανής Επανάστασης, έχετε περάσει χίλια μνημόνια, έχετε γκρεμίσει τα επαρκή κοινωνικά δικαιώματα, άρα και τα ατομικά. Πάτε στις Ηνωμένες Πολιτείες να φιλήσετε το χέρι του Τραμπ, φιλάτε και το χέρι του Πούτιν και τον παρακαλάτε, ο οποίος έχει βγάλει σήμερα, το 2017, νόμο κατά της ομοφυλοφιλίας -άλλο είναι το 1910, το 1920 και το 1930 κι άλλο το 2017- και θα πάτε τώρα στον Τραμπ να του δώσετε όλη την Κρήτη, να κάνουν βάσεις οι Αμερικανοί και δεν ξέρω και τι άλλα θα δώσετε. Και δεν το λέω γιατί έχουμε αντιτραμπισμό. Τα ίδια θα έλεγα κι αν ήταν ο Ομπάμα.
Και βέβαια, πρέπει να ξέρει ο λαός ότι σηκώνετε, κάνετε λαθρεμπόριο αριστερών ιδεών, όσο πιο δεξιά, αντιδραστικά και συντηρητικά πάτε. Και στο κάτω κάτω τα άλλα κόμματα λένε ότι εμείς είμαστε κόμματα αστικά. Εσείς τώρα βγήκατε επαναστάτες. Ε, είναι ντροπή. Είναι προσβολή.
Και εν πάση περιπτώσει, αυτό δεν είναι καινούργιο, δεν είναι καινούργια επιλογή. Ο εικοστός αιώνας είναι γεμάτος από αλλαγές, διορθώσεις ταυτοτήτων, ιδεολογικών και πολιτικών. Και όλως τυχαίως ο ιδεολογικός χώρος από τον οποίο προήλθατε και ο ιδεολογικός χώρος στον οποίο εντάσσεστε, η σοσιαλδημοκρατία, τη σφραγίζει και η αλλαγή ταυτότητας φύλου είναι θεμιτή, γιατί ισορροπεί έναν άνθρωπο. Η αλλαγή, όμως, της πολιτικής ταυτότητας σημαίνει το εξής πράγμα. Σημαίνει συστηματική εξαπάτηση ενός λαού και, κυρίως, των ριζοσπαστικών δυνάμεων.
Και τέλος, κοιτάξτε να δείτε. Εμείς όταν λέμε κοινωνικά δικαιώματα ξέρουμε ότι σε αυτή την κοινωνία που ζούμε είναι ταξικά τα κοινωνικά δικαιώματα. Και τα κοινωνικά δικαιώματα που διαμορφώνονται με την πάλη του λαού -και υπάρχουν και κατακτήσεις- ξεκινάνε από τη διασφάλιση ενός συνταγματικού δικαιώματος, του δικαιώματος της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ο πιο υποκριτικός νόμος είναι ο συνταγματικός. Εμείς δεν το κρύβουμε, το λέμε.
Πάνω εκεί, λοιπόν, στηρίζονται τα κοινωνικά δικαιώματα, τα οποία πρέπει να εξατομικεύονται και θέλουν και συμπληρωματικά μέτρα και τα ατομικά βιώματα να πάρουμε υπόψη. Αυτό, όμως, που κάνετε εσείς, κυριολεκτικά, είναι ότι θρυμματίζετε την αριστερή συνείδηση και δημιουργείτε, κυριολεκτικά, την αδράνεια της σκέψης, που σημαίνει αδράνεια δράσης».
Πηγή: 902.gr.