Του Γιώργου ΠαπαγιαννόπουλουΠροκαλεί απορία στον οποιονδήποτε καλοπροαίρετο πολίτη τούτης της Χώρας, με πόση ΕΥΚΟΛΙΑ κάθε φορά, το «Εθνικό Κέντρο» δείχνει να αποδέχεται τον «θετικό» ρόλο της εκάστοτε Τουρκοκυπριακής ηγεσίας.
Τι λέει ο νεοεκλεγμένος Ακκιντζί, που για πολλοστή φορά ένα τμήμα της «εκσυγχρονιστικής»- παγκοσμιοποιημένης- «αντιεθνικιστικής» (sic!) Αριστεράς έσπευσε να χαιρετίσει ως (ξανά μανά) εν δυνάμει σύμμαχο της: «Στην-ΤΔΒΚ υπάρχει κράτος και μάλιστα ίσο με εκείνο του Νότου», <<δεν δεχόμαστε αυτό που λέει η Ελληνική πλευρά, ότι εγώ είμαι κυρίαρχο κράτος και εσείς είστε οι πολίτες>>.
Όσον αφορά τους Τούρκους έποικους, υπερασπίστηκε «το δικαίωμα των ανθρώπων αυτών που ρίζωσαν, έκαναν οικογένειες και επ’ ουδενί πρέπει να εκδιωχθούν για να γυρίσουν πίσω στην Τουρκία.»
Προέβλεψε την εφαρμογή ενός κανονισμού για το απ’ ευθείας εμπόριο ( σχέδιο των Άγγλων) μέσω του λιμανιού Αμμοχώστου ώστε να ανοίξει ο δρόμος προς την Ε.Ε, όπως είπε: <<οι Τουρκοκύπριοι να στέλνουν τα προϊόντα τους στην Ευρώπη όπως γίνεται με αυτά στο Νότο και ταυτόχρονα να πραγματοποιούνται απ’ ευθείας πτήσεις από το αεροδρόμιο Τύμπου>>.
Καυτηρίασε την στάση που ακολουθεί η Ελληνοκυπριακή πλευρά για ”κυρίαρχο κράτος” στο θέμα του Φυσικού Αερίου.<< Πρέπει να επιδειχθεί ορθολογισμός για το θέμα του πλούτου στο μέλλον. Σε μια ομόσπονδη λύση οι φυσικοί πόροι θα ανήκουν στην εξουσία της ομοσπονδίας και το Φυσικό Αέριο είναι ένας από αυτούς»
Ο Ακκιντζί τέλος, οραματίζεται να ανοίξουν τα Βαρώσια για εγκατάσταση υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών, όμως να υπενθυμίσουμε ότι το ψήφισμα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας το 1984 δεν μιλά για επιστροφή μόνο της περίκλειστης πόλης αλλά ουσιαστικά μιλά για επιστροφή ολόκληρης της πόλης των Βαρωσίων.
-"Πόσο ανεξάρτητη μπορεί να είναι η ηγεσία των κατεχομένων;", αναρωτιέται ο Χρήστος Ιακώβου , και απαντά:
« σε ένα πράγμα συμφωνούν οι Τουρκοκύπριοι πολιτικοί, ότι δηλαδή στην Κύπρο υπάρχουν δύο κράτη και η λύση θα πρέπει να βρεθεί στη βάση ένωσης των δύο κρατών. Απλώς οι δύο διαφωνούν με τον Έρογλου ως τις λεπτομέρειες της μορφής της λύσης. Με αυτή τη λογική είναι όλοι τους πλήρως ευθυγραμμισμένοι με την στρατηγική στοχοθεσία της Τουρκίας στο Κυπριακό. Επομένως, η ουσία του ερωτήματος δεν αφορά στην πιθανότητα αλλαγής της τουρκικής στρατηγικής αλλά της τουρκικής τακτικής των τελευταίων ετών στο Κυπριακό.
… Αυτό που η Τουρκία επιδιώκει σήμερα είναι να συνεχίζονται οι συνομιλίες στο Κυπριακό … για να καταγράφει όσον το δυνατόν περισσότερες υποχωρήσεις από την, ούτως ή άλλως, στρατηγικώς χωλή ελληνική πλευρά (π.χ. εκ περιτροπής προεδρία, έποικοι, σταθμισμένη ψήφος, δικαιώματα στο χρήστη για το περουσιακό)….»
Οποιαδήποτε «Συμφωνία» στη Βάση της «Διζωνικής-Δικοινοτικής» (που φαίνεται να κυριαρχεί στην σημερινή Ελληνοκυπριακή ηγεσία), οποιαδήποτε ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ από την ουσία του προβλήματος, ότι το Κυπριακό είναι θέμα ΕΙΣΒΟΛΗΣ και ΚΑΤΟΧΗΣ, άρα η όποια λύση πρέπει να εκκινεί από αυτή την αφετηρία., οφείλει να είναι εξ αρχής απορριπτέα
Όλα τα άλλα, είναι ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ ΕΝ ΑΜΑΡΤΙΕΣ…
Το Κυπριακό: είναι κατεξοχήν Θέμα ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.