Στον αστερισμό του κ. Trump

Η διάλυση της Ευρωζώνης, καθώς επίσης της ΕΕ γίνονται περισσότερο πιθανές, μετά την εκλογή του νέου προέδρου – ενώ η Ελλάδα θα επηρεαστεί από πολλές πλευρές, μεταξύ των οποίων από το ΔΝΤ, καθώς επίσης από τη σύγκρουση του με τη Γερμανία.

.

«Η Γερμανία, η οποία διενέργησε δύο παγκοσμίους πολέμους, αιματοκύλισε την Ευρώπη, «γαλούχησε» το ναζισμό και δρομολόγησε το Ολοκαύτωμα, όπου αντί να τιμωρηθεί της χαρίστηκε το 50% των χρεών της, η πληρωμή των υπολοίπων με ρήτρα ανάπτυξης, καθώς επίσης ένα σχέδιο Μάρσαλ, ενώ της επετράπη ανόητα να ενωθεί ξανά, έχει το θράσος να κατηγορεί τις Η.Π.Α. για προστατευτισμό και αυταρχική συμπεριφορά – εκείνη τη χώρα δηλαδή που κυριολεκτικά της χάρισε τα πάντα, χωρίς ουσιαστικά κανένα αντάλλαγμα, εκτός από τη χρήση της ως «ανάχωμα» απέναντι στη Σοβιετική Ένωση, κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου.

Προφανώς λοιπόν πρόκειται για το πιο αχάριστο κράτος του πλανήτη, χωρίς απολύτως καμία διάθεση υπερβολής – για μία χώρα που δεν διστάζει να εκμεταλλευθεί τους πάντες και τα πάντα, για να εξυπηρετήσει αποκλειστικά και μόνο τα δικά της συμφέροντα. Άλλωστε για αυτό λέγεται πως δεν έχει ιστορία, αλλά ποινικό μητρώο – γεγονός που ενισχύεται από τα σημερινά εγκλήματα ή/και τις απάτες πολλών εταιρειών της, όπως της Deutsche Bank, της Volkswagen, της Siemens κοκ.» (πηγή).

.

Ανάλυση

Ασφαλώς η εκλογή ενός νέου προέδρου στις Ηνωμένες Πολιτείες αποτελεί ένα πολύ σημαντικό γεγονός, αφού πρόκειται για τη χώρα που κυριαρχεί στον πλανήτη, ενώ ηγείται της «δυτικής τριάδας» – στην οποία συμπεριλαμβάνονται εκτός από την ίδια η Ευρώπη, καθώς επίσης η Ιαπωνία (δευτερευόντως ο Καναδάς, η Αυστραλία και ορισμένα άλλα μικρότερα κράτη).

Η κυριαρχία τους αυτή δεν αφορά μόνο το γεωπολιτικό και στρατιωτικό σκέλος μέσω του ΝΑΤΟ αλλά, επίσης εάν όχι κυρίως, το οικονομικό – με τη βοήθεια του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος που έχουν εγκαθιδρύσει και ελέγχουν απόλυτα, της Fed, της Wall Street, του δολαρίου, των τριών μονοπωλιακών εταιρειών αξιολόγησης, των επενδυτικών γιγάντων, των κερδοσκόπων, του διαδικτύου, της πληροφορίας κοκ.

Η σημερινή εκλογή είναι όμως ακόμη σπουδαιότερη, αφενός μεν επειδή οι Η.Π.Α. ευρίσκονται σε πορεία παρακμής, αφετέρου επειδή ο νέος πρόεδρος θεωρείται μη συμβατικός – με την έννοια ότι διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από όλους τους προηγουμένους αφού προέρχεται από την (πραγματική) οικονομία, ενώ δεν έχει καμία σχεδόν πολιτική εμπειρία. Εκτός αυτού φαίνεται πολύ αποφασιστικός ως επιχειρηματίας, ενώ πιθανολογείται πως εκ φύσεως θα θελήσει να κυβερνήσει τις Η.Π.Α. σαν μία μεγάλη εταιρεία – με στόχο το υψηλότερο εφικτό κέρδος, με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.

Στα πλαίσια αυτά, κυρίως με βάση το κεντρικό μήνυμα της προεκλογικής του εκστρατείας, σύμφωνα με το οποίο θέλει να κάνει ξανά την Αμερική μεγάλη, δεν είναι λίγοι αυτοί που τον συγκρίνουν με τον M. Gorbachev – ο οποίος ανέλαβε το 1985 τα ηνία της καταρρέουσας τότε Σοβιετικής Ένωσης, δηλώνοντας πως θέλει να μεταρρυθμίσει δραστικά το σοβιετικό κομμουνισμό, να τον κάνει οικονομικά αποτελεσματικότερο, καθώς επίσης να αυξήσει το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού.

Ο κ. Gorbachev, κατά κάποιον τρόπο όπως ο κ. Trump, αναρριχήθηκε στην κορυφή ενός μεγάλου ιεραρχικού συστήματος – στο οποίο η Ρωσία ήταν η επικεφαλής της Σοβιετικής Ένωσης, το κομμουνιστικό κόμμα ήλεγχε τόσο τη Ρωσία, όσο και ολόκληρη τη Σοβιετική Ένωση, ενώ ο γενικός γραμματέας ήλεγχε το κομμουνιστικό κόμμα. Ως εκ τούτου, οι αποφάσεις του γενικού γραμματέα ήταν δεσμευτικές για τη Σοβιετική Ένωση – ενώ όσα ήθελε η Σοβιετική Ένωση όφειλαν να γίνονται αποδεκτά από τους «συμμάχους», καθώς επίσης από τα κράτη-δορυφόρους τους.

Επομένως, όταν κρυολογούσε ελαφρά η Ρωσία, όλες οι παραπάνω χώρες υπέφεραν από πνευμονία – όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα με τις Η.Π.Α., όσον αφορά τους δικούς τους «συμμάχους» και δορυφόρους. Προφανώς δε το κόστος διατήρησης της «σοβιετικής αυτοκρατορίας», ειδικά όσον αφορά την άμυνα της, ήταν τεράστιο για τη Ρωσία, ιδίως για τους απλούς Πολίτες της – κάτι που διαπιστώνεται επίσης στις Η.Π.Α., οι Πολίτες των οποίων είναι υπερχρεωμένοι, το δημόσιο επίσης, 50 εκ. επιβιώνουν από τα κουπόνια διατροφής, ενώ αρκετοί είναι θαμμένοι ζωντανοί (ανάλυση).

Ταυτόχρονα, η υπερδύναμη έχει τρομακτικά εμπορικά ελλείμματα με τους συμμάχους της (800 δις $), μεταξύ των οποίων με τη Γερμανία – η οποία δεν πληρώνει καν τη συμφωνηθείσα συμμετοχή της στα στρατιωτικά έξοδα του ΝΑΤΟ, χρησιμοποιώντας τα τεράστια πλεονάσματα της για να χρηματοδοτεί τον οικονομικό πόλεμο που διεξάγει κρυφά στην Ευρώπη.

Περαιτέρω, όταν ο κ. Gorbachev ανήλθε στην εξουσία αρχίζοντας να αλλάζει τα πάντα, τόσο οι σοβιετικές, όσο και οι ανατολικοευρωπαϊκές κομμουνιστικές ελίτ, εξεπλάγησαν και παρέλυσαν – ενώ η μεταρρύθμιση του ρωσικού οικονομικού και πολιτικού συστήματος, καθώς επίσης η έγκριση που δόθηκε στα κράτη του «Συμφώνου της Βαρσοβίας» να ακολουθήσουν το δικό τους ανεξάρτητο δρόμο, προβλημάτισαν ακόμη περισσότερο τις ελίτ. Κυρίως βέβαια επειδή όλες αυτές οι αλλαγές υπέσκαπταν την ισχύ τους, καθώς επίσης την ιδεολογική τους νομιμοποίηση – οπότε ήταν διαμετρικά αντίθετες, όσον αφορούσε την ηγεμονία τους.

Εν τούτοις, οι ελίτ δεν μπορούσαν καν να φαντασθούν την κατά μέτωπο σύγκρουση τους με το γενικό γραμματέα, αφού θεωρούταν αλάθητος όπως ο πάπας – κάτι που δεν ισχύει σήμερα στις Η.Π.Α. όπου ο νέος πρόεδρος αντιμετωπίζει τις επιθέσεις του συστήματος προτού καν εκλεγεί, μεταξύ των οποίων από τους Clinton, την CIA και τον G.Soros, ενώ ο κ. Putin τον προειδοποίησε για ένα ενδεχόμενο πραξικόπημα.

Σε κάθε περίπτωση, οι σοβιετικές ελίτ ήταν διχασμένες ανάμεσα στην υπονόμευση της κυριαρχίας τους, καθώς επίσης στην αδυναμία τους να αμυνθούν – οπότε περίμεναν άπρακτοι και σιωπηλοί τα αποτελέσματα των αποφάσεων του κ. Gorbachev, τα οποία γνωρίζουμε πλέον πολύ καλά σήμερα: μεταξύ αυτών τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, το τέλος του κομμουνισμού ως καθεστώς και ως μορφή κοινωνικής οργάνωσης στην Ανατολική Ευρώπη, καθώς επίσης την τελική χρεοκοπία της Ρωσίας, μετά την υπαγωγή της στο ΔΝΤ.

Περαιτέρω, ο καπιταλιστικός κόσμος της Δύσης ήταν μετά το 1945 οργανωμένος με μία παρόμοια ιεραρχική δομή – όπου όλες οι χώρες ήταν μεν ίσες μεταξύ τους αλλά μία από αυτές, οι Η.Π.Α., ήταν «πιο ίση». Αποτελεί όμως αναμφίβολο γεγονός το ότι, ούτε η Ευρώπη και ειδικά η Γερμανία, ούτε η Ιαπωνία δεν θα ευρισκόταν σε τόσο καλή θέση, εάν οι Η.Π.Α. δεν δαπανούσαν τεράστιες ποσότητες χρημάτων, κόπο και χρόνο – για να ανοικοδομήσουν, καθώς επίσης για να στηρίξουν τις δύο αυτές περιοχές.

Στην ανώτατη ιεραρχική θέση τώρα της ηγετικής δύναμης της δυτικής τριάδας ευρίσκεται ο εκάστοτε αμερικανός πρόεδρος που μπορεί μεν να είναι διαφορετικός από τον προηγούμενο, περισσότερο ή λιγότερο συμπαθής, αλλά μέχρι σήμερα ακολουθούσε απαράβατα ορισμένους βασικούς κανόνες: όπως είναι η στενή στρατιωτική και πολιτική συνεργασία των δυτικών δημοκρατιών υπό την ηγεσία των Η.Π.Α., η οποία δεν τέθηκε ποτέ σε συζήτηση και δεν αποτέλεσε ποτέ αντικείμενο αντιπαράθεσης.

Σήμερα όμως ο κ. Trump, θεωρεί ξεπερασμένο, παρωχημένο όπως είπε το ΝΑΤΟ, καθώς επίσης ότι δεν έχει αντικείμενο – κατ’ αναλογία με τον κ. Gorbachev το 1985, όσον αφορούσε τότε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Δήλωσε επίσης πως αδιαφορεί τόσο για την ΕΕ, όσο και για την Ευρωζώνη – επαινώντας τη Μ. Βρετανία για την έξοδο της, αφού είπε ότι οι Πολίτες της πήραν πίσω τη χώρα τους, κάτι πολύ καλό!

«Ευρώπη; Ποιά Ευρώπη;», ανέφερε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας σωστά πως είναι το όχημα της Γερμανίας – η οποία θέλει επί πλέον να καλύπτεται πίσω από τον προστατευτικό τοίχο της νομισματικής ένωσης, για να μη φαίνονται οι ηγεμονικές της βλέψεις, καθώς επίσης ο παράνομος πλουτισμός της μέσω των πλεονασμάτων της. Εκτός αυτού ο κ. Trump θέλει να επιβάλλει δασμούς στην Κίνα, στο Μεξικό κοκ., αδιαφορώντας για τους κανόνες του ΠΟΕ – γεγονός που σημαίνει ότι, κατεδαφίζει κυριολεκτικά ολόκληρο το οικοδόμημα που είχαν κατασκευάσει οι Η.Π.Α. μετά το 1945, αλλάζοντας εντελώς την αρχιτεκτονική του.

Στα πλαίσια αυτά οι δυτικές ελίτ έχουν εκπλαγεί, καθώς επίσης παραλύσει, όπως οι σοβιετικές στο παρελθόν – ενώ ζητούν εναγωνίως να συναντηθούν με το νέο πρόεδρο παρά το ότι τον κατακρίνουν, ενώ ελάχιστοι ήθελαν να εκλεγεί. Λογικά βέβαια, επίσης σε αναλογία με το 1985, αφού κανένας δυτικός ηγέτης δεν διανοείται να συγκρουστεί με τις Η.Π.Α. – επειδή καμία ευρωπαϊκή δύναμη, μόνη της ή μαζί με κάποια άλλη, δεν είναι σε θέση να κατασκευάσει ή να λειτουργήσει ένα σύστημα, όπως το αμερικανικό.

Ως εκ τούτου, όλες οι δυτικές ελίτ συμπεριφέρονται απέναντι στον κ. Trump όπως τα σκυλιά σε ένα λιοντάρι, με το οποίο βρέθηκαν στο ίδιο κλουβί χωρίς να το θέλουν – με την έννοια ότι προσπαθούν να είναι φιλικοί μαζί του, ελπίζοντας ότι δεν θα τους κατασπαράξει, καθώς επίσης πως σύντομα θα εγκαταλείψει το κλουβί, συνεχίζοντας όμως να τους προστατεύει από τα άλλα άγρια λιοντάρια.

Φυσικά οι δυτικές δημοκρατικές κοινωνίες είναι πιο ανθεκτικές και οργανωμένες, από ότι οι σοβιετικές στο παρελθόν – ενώ κυβερνώνται από τεχνοκρατικές ελίτ που γνωρίζουν πολύ καλά το αντικείμενο τους, σε αντίθεση με τις τότε κομμουνιστικές. Εκτός αυτού, ο καπιταλισμός ως σύστημα είναι οικονομικά πιο επιτυχημένος – οπότε πολύ δύσκολα θα έχει ο κ. Trump ανάλογα αποτελέσματα με τον κ. Gorbachev, ακόμη και αν υποθέσουμε πως θα κάνει τα ίδια ή περισσότερα λάθη.

Εν τούτοις είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι, θα κατεδαφίσει αρκετά μέρη του παλαιού οικοδομήματος – ενώ οι δηλώσεις του, σύμφωνα με τις οποίες η Κίνα βιάζει τη χώρα του, ενώ θα ήταν ανόητος αυτός που δεν θα επεδίωκε καλές σχέσεις με τη Ρωσία, προϊδεάζουν για μεγάλες γεωπολιτικές αλλαγές.

Ολοκληρώνοντας, η εκλογή του νέου προέδρου θα έχει σημαντικές επιπτώσεις επίσης για την Ελλάδα, αφενός μεν επειδή αυτός θα κατευθύνει πλέον το ΔΝΤ, αφετέρου λόγω της σύγκρουσης του με τη Γερμανία (άρθρο) – ενώ δεν πρέπει πλέον να υποτιμάει κανείς την προοπτική διάλυσης της Ευρωζώνης, καθώς επίσης την αύξηση της ρωσικής επιρροής στην ήπειρο μας. Ακολουθεί η σημερινή τηλεφωνική συνομιλία του κ. Σαχίνη με τον κ. Βιλιάρδο, με θέμα την εκλογή Trump.

ΠΗΓΗ: http://www.analyst.gr/
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com