Η Τσιγδέμ Ασάφογλου και μουσουλμανική μειονότητα

Του Ανδρέα Σταλίδη

Η Τσιγδέμ Ασάφογλου γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1987.

Ανήκε στην μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, αναγνωρισμένη επίσημα από την Ελλάδα.

Σπούδασε σε μειονοτικό Δημοτικό Σχολείο και μειονοτικό Γυμνάσιο και Λύκειο της Ξάνθης.

Τα σχολεία και τους δασκάλους τα παρείχε η Ελλάδα. Μάλιστα, παρότι η μουσουλμανική μειονότητα έχει 3 άξονες (Τουρκογενείς, Πομάκους και Αθίγγανους) με 3 διαφορετικές γλώσσες, η Ελλάδα παρέχει σε όλους διδασκαλία στα τουρκικά.

Σπούδασε στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Τα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας τυγχάνουν θετικής διάκρισης στην είσοδό τους στα πανεπιστήμια, ειδικά στις Παιδαγωγικές σχολές του ΔΠΘ και του ΑΠΘ, έτσι ώστε να γίνονται οι ίδιοι δάσκαλοι στα μειονοτικά σχολεία.

Θετική διάκριση σημαίνει ότι εισάγονται με ειδική κατηγορία μόνο για τα μέλη της μειονότητας.

Δεν ξέρω αν εργάζεται κάπου, πάντως το 2019 εξελέγη πρόεδρος του Κινήματος Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας, του κόμματος δηλαδή που αποτελεί μετεξέλιξη του κόμματος του Σαδίκ.

Πριν από μερικές ημέρες την κάλεσαν κάποιοι στο Ευρ. Κοινοβούλιο. Εκεί είπε, μεταξύ άλλων, ότι είναι Τούρκοι και ότι το ελληνικό κράτος «διορίζει δασκάλους, διορίζει μουφτήφες, διορίζει μουφτήδες, διορίζει βακουφικούς, αλλά δεν μπορεί να διορίσει εθνικές ταυτότητες. Αυτή είναι η ταυτότητά μας. Αναγνωρίστε μας ως εθνική Τουρκική μειονότητα».

Απαντώ σε δύο σκέλη.

✅Α σκέλος.

Το 1923 υπήρχαν 130.000 Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη. Σήμερα μόνο 4.000.

Έμειναν όλοι αυτοί για έναν λόγο: για να υποστηρίζουν την διαιώνιση του Οικουμενικού Πατριαρχείου. 

Και επειδή έμειναν εκεί για αυτόν τον λόγο, ως αντιστάθμισμα διατηρήθηκαν και οι Μουσουλμάνοι στη Θράκη.

Το 1923 υπήρχαν 86.000 Μουσουλμάνοι στην Θράκη. Σήμερα είναι 120.000.

Εημερούν. Με δικά τους σχολεία, δασκάλους, μουφτήδες. Η Ελλάδα αναγνωρίζει μέχρι και την εφαρμογή του Ισλαμικού νόμου για τις αστικές διαφορές τους.

Άρα λοιπόν να είναι ευγνώμονες στην Ελλάδα που τους συμπεριφέρθηκε με απόλυτο σεβασμό, όταν μάλιστα το άλλο σκέλος της ζυγαριάς υπέστη επανειλημμένως διωγμούς και διώξεις.

✅Β σκέλος.

Ασφαλώς κανένας δεν μπορεί να «διορίσει εθνικές ταυτότητες». Εδώ όμως βρίσκεται η διαφορά.

Η κα. Ασάφογλου μπορεί, ασφαλώς, να νιώθει Τουρκάλα. Ομοίως και ο οιοσδήποτε μέλος ή όχι του κόμματός της να νιώθει ό,τι θέλει. Ο ατομικός εθνικός αυτοπροσδιορισμός είναι απαραίτητο συστατικό στοιχείο σε κάθε ελεύθερη, δημοκρατική χώρα, όπως η Ελλάδα (σε αντίθεση, βέβαια, με την Τουρκία).

Χαιρόμαστε που απολαμβάνει τα αγαθά της δημοκρατικής χώρας της οποίας είναι υπήκοος. Θα χαιρόμασταν ακόμα περισσότερο αν τα ίδια αγαθά απολάμβαναν και οι διάφορες εθνότητες εντός της χώρας με την οποία ανήκει στο ίδιο έθνος, όπως λέει η ίδια, δηλαδή της Τουρκίας. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει.

Αυτό όμως που δεν μπορεί να γίνει, είναι όλοι αυτοί που νιώθουν εθνικά Τούρκοι, να αξιώσουν καθεστώς μειονότητας συλλογικά.

Κι εγώ ζω στο ΗΒ, όπως και άλλοι Έλληνες. Δεν μπορούμε να αξιώσουμε καθεστώς μειονότητας κι ας ανήκουμε σε άλλο έθνος από αυτό της χώρας στην οποία ζούμε. Μυριάδες τα παραδείγματα σε όλον τον κόσμο.

Η αναγνώριση εθνικών μειονοτήτων είναι ζήτημα των κρατών και έχει προέλθει από διακρατικές συμφωνίες στο παρελθόν. Δεν μπορεί να αγνοηθεί. Ούτε μπορούν αυτές οι συνθήκες (συγκεκριμένα, η πολυμερής Συνθήκη της Λωζάννης) να αναθεωρηθούν, επειδή έτσι βολεύονται αυτοί που βρίσκονται πίσω από το ΚΙΕΦ.

ΠΗΓΗ: Ανδρέας Σταλίδης fb

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com