Του Δημήτρη Μπελαντή
Οι εκλογικές οβιδιακες μεταμορφώσεις και μετακινησεις και ο Αλεξανδρινός ποιητής
( εμπνευσμένο από το περίφημο ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη " Ας φρόντιζαν", 1930)
Η αστική δημοκρατία και η διαδικασία των εκλογών είχαν πρόβλημα με την πολιτική συνέπεια ακόμη και στις καλύτερες των εποχών της δημοκρατιας, ιδίως μάλιστα τον τελευταίο μήνα κάθε βουλευτικής περιόδου. Όμως πια έχει παραγινει το πανηγύρι με τις μετατοπίσεις και οβιδιακες μεταμορφώσεις πολιτικών στελεχών και θα έλεγα ότι οι αριστεροί καθώς και οι κεντροαριστεροί κάθε απόχρωσης πρωτοσερνουν τον χορό.
- Από τον ΣΥΡΙΖΑ στη ΛΑΕ κι από τη ΛΑΕ ( η ορθότερα,όλη η τωρινή ΛΑΕ) στη συμμαχία με τον Βαρουφάκη.
- Από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ.Πλεον, ο μισος κοινοβουλευτικός ΣΥΡΙΖΑ και παραπάνω.
Όλο και κάπου θα υπάρχει και το αντίστροφο.
- Από τη ΔΗΜΑΡ στον ΣΥΡΙΖΑ.
- Από τη ΔΗΜΑΡ στο ΚΚΕ ( θυμάμαι την περίπτωση της κυρίας από τη Θεσσαλονίκη).
-Αιφνης, διαφοροι,όλο και πιο πολλοί, καταλήγουν ως άτομα στο ΚΚΕ ,αφού πέρασαν από διάφορα άλλα αριστερά κομματα,ακόμη και αριστερά μνημονιακα. Ορισμένοι από αυτούς και αξιόλογοι η αξιόλογες σε προσφορα. Πλην όμως, αυτή η λειτουργία του ΚΚΕ ως το τελευταίο άλλοθι και εξαγνισμός πολλών αριστερών έχει επίσης έναν συμβολισμό και μια προβληματική ψυχοκοινωνική λειτουργία. Μου θυμίζει λίγο τον ρόλο των Φραγκισκανών η των Ιησουιτών.Εκανες στο τέλος και μια δωρεά και σε παίρναν στο Τάγμα.Κι αντιμετωπιζες το μέλλον με γαλήνη ( δεν εννοώ ότι οι τωρινοί κάνουν υλικές δωρεές,μην το παρεξηγήσει κανείς ).
- Υπαρχει ακόμη η παλιά μετατόπιση από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη ΛΑΕ ( καλοκαίρι 2015) από την οποίαν επίσης ένα κομμάτι έφτασε στη συμμαχία - μέσω λαε- με το ΜΕΡΑ25.Παραξενο κι αυτό και όμως αληθινό.
Η μόνη περίπτωση που δεν έχω εντοπίσει φέτος είναι από το ΚΚΕ στον ΣΥΡΙΖΑ ,αλλά φαίνεται ότι αυτή ήταν παλιά δεξαμενή που εδώ και καιρό εξαντλήθηκε. Όπως έλεγε το μαντείο των Δελφών στον αυτοκράτορα Ιουλιανο τον 4ο αιώνα μΧ : " απεσβετο και λάλον ύδωρ".
Η κοινή συνισταμένη δεν είναι ότι οι άνθρωποι και ειδικότερα οι αριστεροί ως στελέχη η ως αγωνιστές προβληματίζονται,ξανασκέφτονται, επανεξετάζουν το παρελθόν. Μακάρι να ήταν ετσι κι ας κυνηγούσαν και την έδρα ως έπαθλο της επανεξέτασης. . Είναι κάτι συνήθως χειρότερο,κάποιες φορές και ωμοτερο.Στην καλύτερη περίπτωση ψάχνουν το " τελικό άλλοθι" ( βλ. τον δρόμο προς την Δαμασκό, πλέον τον δρόμο προς τον Περισσο ), στην χειρότερη ψάχνουν νέο στασίδι για να παραμείνουν για πάντα στην επαγγελματική πολιτική.Τι σημασία έχει η φανέλα, στο γήπεδο να είμαστε. Αν τα κάνουν αυτά οι αριστεροί πολιτικοι, σκεφτείτε που μπορεί να φτάσουν οι δεξιοί ( !!!!)..Γι αυτούς,όμως, σε μια επόμενη εκπομπή αυτού εδώ του προφίλ σχετική με την λογοτεχνία υπερφυσικού τρόμου.
Θυμήθηκα,λοιπόν, καθως ξημερώνει, το ποίημα του Καβάφη με αυτόν τον άσωτο νέο που έψαχνε να δει μετά από πολλές περιπλανήσεις και περιπέτειες σε ποιον Σελευκιδη η Πτολεμαίο άρχοντα θα κατέληγε για προστασία .Παρα το γεγονός ότι " όλοι- "και οι τρεις το ιδιο"- βλάπτουν τη Συρία".
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.