Η μεγάλη παραίτηση

Η μεγάλη παραίτηση

Του Ηρακλή Λογοθέτη

Για μας τους νεοέλληνες ότι βρίσκεται έξω από την πόρτα του σπιτιού μας είναι ξένο, όσο και η έγνοια για τον δημόσιο χώρο. Νοιαζόμαστε για τα ψιλά που κουδουνίζουν στην τσέπη αλλά υπογράφουμε με το χέρι στην καρδιά την αποποίηση του φυσικού μας δικαιώματος στην κοινή περιουσία του έθνους. Έτσι προωθείται με ραγδαίο ρυθμό ο θλιβερός συνδυασμός ιδιωτικής βιωτής και αβίωτης δημόσιας ζωής. Αν και περνάμε τη μισή μας μέρα έξω, εγκαταλείπουμε τη λειτουργία των πλατειών και τη φυσιογνωμία των πεζόδρομων, τη διαμόρφωση των πάρκων και την ανάπλαση των λόφων, στους ευνοούμενους εργολάβους των εκάστοτε κυβερνώντων. Μετατρέπουμε κάθε αδέσμευτο χώρο σε αδέσποτο σκουπιδότοπο, υποδαυλίζουμε με την ανοχή μας τα πύρινα μέτωπα και ενισχύουμε την τακτική της καμένης γης με την πρακτική της τσιμεντωμένης υπαίθρου.

 Λαχταρώντας ένα πρόσκαιρο πλεόνασμα από την κακοποιό δόμηση αδιαφορούμε μυωπικά για το αυριανό της, μόνιμο υστέρημα. Περιφρονούμε τη γραμμή του ελληνικού τοπίου και επιτρέπουμε, μ’ ένα βαριεστημένο βάι-βάι, την εισαγωγή μίας ουρανοφονικής αισθητικής Ντουμπάι.

 Αντί ν’ αξιώσουμε ανοιχτές παραλίες για όλους, αφήνουμε λαμόγια της αρπαχτής να μας εκτοπίζουν ανοίγοντας ανεξέλεγκτα ομπρέλες και ξαπλώστρες για την πλουτοχυδαία διεθνή της αραχτής. Κάποτε-κάποτε μας τσιμπάει βέβαια η μύγα και βρίζουμε, πολύ ελληνικά, τους δημαρχίδες που ψηφίζουμε ή τις πολεοκτονικές υπηρεσίες που δωροκοκούμε για να στήσουμε το δικό μας αυθαίρετο, ενώ την ίδια στιγμή, με τη νοοτροπία ανεύθυνων υπηκόων, φορτώνουμε την δημόσια ασχήμια στο ένα ή στο άλλο κόμμα, στη μία ή στην άλλη κυβέρνηση. 

Μα ο καθένας ξέρει (κι ας έχει αδυναμία να το πει), πως όποια κόμματα, όσες κυβερνήσεις κι αν περάσουν, κανένα από τα ουσιώδη δεν θ’ αλλάξει ώσπου στη Νέα Πολιτεία, άρχοντες και αρχόμενοι, πολίτες και θεσμοί να γίνουν, εναλλάξιμα και μες στην αλλαγή τους, ένα.

ΠΗΓΗ: Ηρακλής Λογοθέτης fb

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com