ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ…. ΚΑΙ ΑΣ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ….

ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ….

ΚΑΙ ΑΣ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ…

 Του Γιώργου Ζουρίδη

Ζούμε σε μια χώρα όπου τα παράλογα φαίνονται λογικά και τα λογικά, παράλογα! Αυτό μας διδάσκει η καθημερινότητα που ζούμε πάνω στην οποία καλούμεθα να οικοδομήσουμε ένα αισιόδοξο μέλλον!!

Θυμίζω:

• Τα Μνημόνια μας ανακοινώθηκαν από το Καστελλόριζο. Η χρεοκοπία της Χώρας ήταν το απαύγασμα μιας σπάταλης πολιτικής που στηρίχτηκε αποκλειστικά στον ξένο δανεισμό και στον άκρατο ευδαιμονισμό. Κανείς Έλληνας πολιτικός δεν είχε το θάρρος ή την ευθιξία να αναλάβει ευθύνες περί αυτού.

Μετέπειτα όταν κληθήκαμε να εκφράσουμε μέσα από ένα Δημοψήφισμα την ΔΥΣΦΟΡΙΑ μας για το επερχόμενο τρίτο μνημόνιο, το «Όχι» του 61,3% του Λαού μας έγινε ξαφνικά μεγαλοπρεπές «Ναι» και κανείς δεν απολογήθηκε για αυτή την αθλιότητα της καταπάτησης της Λαϊκής βούλησης. 

Και όταν βγήκαμε από τα Μνημόνια κανείς δεν αιτιολόγησε γιατί αποδώσαμε όλη την Δημόσια περιουσία ως ενέχυρο στους δανειστές, πράγμα επιδιωκόμενο από αυτούς και πράγμα πρωτόγνωρο όσο και απεχθές σε επίπεδο παγκόσμιο. 

Και σήμερα προβληματιζόμαστε γιατί οι Επιχειρήσεις του Δημοσίου ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ αντί πινακίων φακής.

• Όταν παραδώσαμε αμαχητί στα Σκόπια (απλά για να ικανοποιηθούν οι ορέξεις των Αμερικανών και των Γερμανών για ένταξη των Σκοπιανών στο ΝΑΤΟ, κάτι που επεδίωξαν και με την Ουκρανία!) ελληνικό όνομα, γλώσσα και πολιτισμική ταυτότητα (μέσα από τον δήθεν φόβο του Τούρκικου επεκτατισμού!), διερωτώμαι γιατί σήμερα δυσανασχετούμε για την πολιτική αβελτηρία των ιθυνόντων που επέτρεψαν την κατοχύρωση του σήματος «Τουρκοαιγαίο» στους ανταγωνιστές μας, πράγμα που «μολύνει» τον ιστορικό ρόλο του Αιγαίου Πελάγους μέσα στους αιώνες;

• Όταν δεν καταγγέλλουμε διαρκώς και δια επιτάσεως στην Ε.Ε. όσο και στο ΝΑΤΟ, την ΚΑΤΟΧΗ μεγάλου τμήματος μιας Ευρωπαϊκής χώρας όπως η Κύπρος από μια χώρα του ΝΑΤΟ όπως η Τουρκία, ή δεν απαιτούμε την ποινικοποίηση και απομόνωση της Γείτονος για τις συνεχείς προκλήσεις της προς την Ελλάδα, ενώ παράλληλα τιμωρούμε με συνεχείς κυρώσεις την ανθρωποκτόνα επιθετικότητα του Πούτιν στη Ουκρανία, τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι οι ξένοι Σύμμαχοι θα μας πάρουν στα σοβαρά;

ΣΕ ΟΤΙ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ…

Δυστυχώς έχουμε εθιστεί στην άθλια πραγματικότητα των αλληλο-συγχαρητηρίων μεταξύ μας για ότι και να συμβεί. Έχουμε μετασχηματιστεί σε ΟΠΑΔΟΥΣ του άλφα ή δίνα πολιτικού ή συνδικαλιστή χάνοντας την ταυτότητα του ΠΟΛΙΤΗ και αρνούμαστε να αποδεχτούμε ότι όλοι οι αντιπροσωπευτικοί ΘΕΣΜΟΙ έχουν καταντήσει ΑΔΕΙΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ. 

Πρόσφατα έγιναν οι εκλογές των Ηγετών των Κομμάτων και τα Συνέδρια τους και το μόνο που πέρασε στους Έλληνες ως μήνυμα ήταν η διθυραμβική νίκη του άλφα ή βήτα πολιτικού Αρχηγού, ο αριθμός των εκλεκτόρων, η δυναμική των δημοσκοπήσεων, χωρίς να αποτυπωθεί ΚΑΝΕΝΑ ουσιαστικό ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο μέσα από το οποίο ΝΑ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ κάποιο ΟΡΑΜΑ, κάποιο ΣΩΤΗΡΙΟ ΣΧΕΔΙΟ για την χώρα μας. 

Οι ολίγιστοι Αρχηγοί χωρίς αιδώ ανέσυραν τους νεκρούς ΗΓΕΤΕΣ Καραμανλή και Παπανδρέου από τον τάφο, για να αποκτήσουν ΠΡΟΣΟΔΟ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑΣ για τους ψηφοφόρους τους, μια και οι ίδιοι αδυνατούν να φέρουν κάτι νέο στη φτωχή πατρίδα, έξω από μια μέτρια διαχείριση  ενός μεταπρατικού συστήματος εξουσίας, έξωθεν καθοδηγούμενο.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις παρατάξεις και τα συνδικάτα όπου βλέπουμε να  «αλληλο- συγκρούονται» και μετά να «αυτοσυγχαίρονται»  για την νίκη τους (!!)  που αφορά στην ΚΑΤΑΝΟΜΗ εξουσίας στον χώρο δουλειάς προς ΌΦΕΛΟΣ των πελατειακών και οικονομικών κυκλωμάτων που εξυπηρετούν, ενώ παραδόξως ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΜΦΑΝΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ για την χειραφέτηση των εργαζομένων, την επιχειρησιακή εξυγίανση και την ανθρώπινη δραστηριοποίηση στους χώρους δουλειάς, εδώ και πολλά-πολλά χρόνια.

ΑΔΕΙΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ. Παρακμή και μιζέρια, παντού και πάντα. Κάθαρση ή έστω ανθρώπινη αυτοκριτική στους θεσμικούς χώρους, παντελώς απούσα!! Απλά διαιωνίζεται η κατρακύλα και η παρακμή….

Πάνε πια τα χρόνια εκείνα που κάποιοι έδιναν το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα με σαφήνεια. Και επειδή πολύ εκνευρίστηκα από την τρέλα που «πούλησε» πρόσφατα στο ΝΑΤΟ ο Ερντογκάν, μου ήρθε στο μυαλό μια αποστροφή του προφητικού λόγου του φίλου Μιχάλη Χαραλαμπίδη στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 1996, που αν ενθυμούμαι καλά έλεγε:

«Η αμφισβήτηση του Νατοϊκού και του Ενωσο-ευρωπαϊκού ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ της Τουρκίας, που μεταφράζεται για την Ελλάδα μας σε Ελληνοτουρκική φιλία στα πλαίσια του ΝΑΤΟ (κάτι που περιορίζει την αυτονομία της εθνικής μας εξωτερικής πολιτικής και μας στερεί το δικαίωμα να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στα έθνη και τους λαούς που καταπιέζει ο τούρκικος επεκτατισμός, προσθέτω εγώ!) θα μπορούσε να αποτελεί μια ΑΦΕΤΗΡΙΑ για την απελευθερωτική μας διέξοδο.

Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ αυτή προϋποθέτει την ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ του εθνικού μας καθήκοντος προς τον αδελφό κυπριακό λαό για την αυτοδιάθεση του αλλά και του διεθνιστικού καθήκοντος μας  για στήριξη του αγώνα για αυτοδιάθεση του κουρδικού,  του αρμενικού, του παλαιστινιακού λαού και όλων των λαών που αγωνίζονται για την αυτοδιάθεση τους.

Γιατί για να κατέχεται ειρηνικά η Ελλάδα από τους Έλληνες και με όποιο κοινωνικοοικονομικό σύστημα αυτοί επιλέγουν, πρέπει η Ανατολική Μεσόγειος να ανήκει στους λαούς της. Σε αυτούς τους λαούς που η Ιστορία τους και ο Πολιτισμός τους άρχισε πολύ πριν από αυτήν των Ευρωπαϊκών λαών…»

Και λέω εγώ: Αν θέλουμε να μιλάμε για Εθνική Αξιοπρέπεια οφείλουμε να σκεφτόμαστε περισσότερο και να χειροκροτούμε λιγότερο.

Εύχομαι σε όλους, καλό μας και ήρεμο καλοκαίρι….

ΠΗΓΗ: Γιώργος Ζουρίδης fb

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com