Τα πολλά πρόσωπα της μισογυνίας
1. Ο λόγος που στα περισσότερα σπορ έχουμε αγώνες γυναικών και αγώνες ανδρών είναι πρόδηλος. Τα περισσότερα αθλήματα βασίζονται στη σωματική ρώμη, και οι άρρενες έχουν ώς και 15% περισσότερη μυϊκή μάζα. Η μέση γυναίκα έχει αντιστοίχως λιγότερο ύψος, βάρος, ταχύτητα. Με όρους πρωταθλητισμού μια γυναίκα είναι στατιστικά απίθανο να επικρατήσει σε αγώνισμα όπου μετέχουν και άνδρες και γυναίκες διότι μειονεκτεί αθεράπευτα. Εξού και ο παλαιός χωρισμός, για λόγους στοιχειώδους ισότητας. Όμως αυτήν ακριβώς τη στοιχειώδη ισότητα ποδοπατάει το διάταγμα του νέου προέδρου των ΗΠΑ που επιτρέπει πλέον τη συμμετοχή των "διαφυλικών γυναικών" στον σχολικό και πανεπιστημιακό αθλητισμό.
"Every time a transgender woman secures a spot on an elite women's team or wins a scholarship reserved for female athletes, a biological female loses an opportunity", έγραψε στο Τουίτερ το Independent Women's Forum, γνωστή γυναικεία οργάνωση.
Και το Women Liberation Front, οργάνωση ριζοσπαστριών φεμινιστριών, στο ίδιο κοινωνικό μέσο:
"In short, this is a disaster for women and girls in the US."
(Η φωτογραφία του Γκάρντιαν από αγώνα στίβου στο Κονέκτικατ. Τα σχόλια περιττά. Η εικόνα του "γυναικείου" αθλητισμού από τώρα και στο εξής θα είναι τέτοια.)
Ας το σκεφτούμε έτσι. Είναι σαν ένας αρτιμελής αθλητής να δηλώνει απλώς ότι κατανοεί τον εαυτό του ως ανάπηρο, και να του επιτρέπεται έτσι η συμμετοχή στους Παραολυμπιακούς αγώνες, τα έπαθλα και τις αμοιβές τους. Περί αυτού πρόκειται.
ΠΗΓΗ: Κώστας Κουτσουρέλης
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.