Κυριακή 3 Μαΐου 2020

Εφιάλτης η νέα κανονικότητα…για το καλό μας;!

του Μανώλη Μηλιαράκη*
«Όλα αυτά τα μέτρα πρέπει να μας γίνουν δεύτερη φύση, γιατί δεν υπάρχει επιστροφή στην προ κορωνοϊού πραγματικότητα. Ζούμε ήδη αλλιώς».
Λόγια του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, από το πρόσφατο διάγγελμά του, την Τρίτη 28 Απριλίου. Λόγια προφητείας; Λόγια προειδοποίησης ή και απειλής;
Τίποτε από αυτά. Ο κ. Μητσοτάκης μίλησε με λόγια απλά τη γλώσσα της ωμής νέας πραγματικότητας και είπε με τον πιο ξεκάθαρο και σαφή τρόπο ότι: Τα πάρα φύση μέτρα, με τα οποία ζούμε το τελευταίο διάστημα, πρέπει να μας γίνουν δεύτερη φύση!
Να ξεχάσουμε το τι θεωρούσαμε φυσικό και το πώς ζούσαμε χθες. Από εδώ και στο εξής, τα χθεσινά φύσει αγαθά θα είναι για τη νέα πραγματικότητα πάρα φύση και η νέα παρά φύση κατάσταση θα είναι, πλέον, η φυσική μας στάση ζωής!
Τι το φυσικότερο, θεωρούσαμε,μέχρι χθες, το να πάρουν ο παππούς και η γιαγιά το εγγόνι τους και να το σφυκταγκαλιάσουν και γιατί όχι να «γευθούν και την υγρασία με την οποία θα τους …δροσίσει το αγγελάκι τους; Τώρα, και φυσικά για το καλό τους, πρέπει να ξεχάσουν τέτοιες παρά φύση ενέργειες. Η Δεύτερη φύση των γερόντων θα αισθάνεται πολύ ευτυχισμένη, αν τους επιτραπεί να δουν από μακρυά και στην καλύτερη περίπτωση στα δυο μέτρα τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Εννοείται για το καλό τους!
Οι νέοι, οι ερωτευμένοι να βγάλουν από το μυαλό τους περιπάτους πιασμένοι χέρι-χέρι, ακρογιαλιές και πάρτυ. Όλα αυτά η Δεύτερη φύση θα τα απαγορεύει, πάντα για το καλό μας!
Αλλά η Δεύτερη φύση δεν θα έχει σχέση μόνο με τις προσωπικές μας συμπεριφορές, αλλά και με την όλη δημόσια, κοινωνική, οικονομική, παιδευτική, πολιτιστική και πολιτική μας ζωή.

Η δεύτερη φύση μας δεν θα επιτρέπει πια μαζικές διαμαρτυρίες. Τέρμα οι διαδηλώσεις σε πλατείες, «γιατί θα προκαλείται  συνωστισμός». Όσοι θα τολμούν να αντιστέκονται σε αντεργατικά μέτρα και σε αυθαιρεσίες της εργοδοσίας θα μπορούν να εκφράζουν.. «ελεύθερα» τη διαμαρτυρία τους, μέσω διαδικτύου. Όχι στους δρόμους. Οι δρόμοι είναι του χθες και είναι πάρα φύση.! Μόνοι τους για να μην κινδυνεύσουν ούτε από τον κορωνοϊό, ούτε από κανένα πρόστιμο. Μόνοι τους για το καλό τους. Ήδη η Πρωτομαγιά , ως Παγκόσμια Ημέρα απεργίας, μετατέθηκε, με απόφαση της κυβέρνησης, για το Σάββατο 9 του μηνός, «για λόγους υγείας».
Η δεύτερη φύση θα αποδεχθεί, ως φυσικό, να μονιμοποιηθεί το προσωρινό μέτρο που πάρθηκε τώρα και σύμφωνα με το οποίο ορισμένη κατηγορία εργαζομένων, θα παίρνει μισό μισθό και θα εργάζεται τις μισές ημέρες.
Η δεύτερη φύση θα θεωρήσει ως δεδομένο και φυσικό, το παιδί να ξεχάσει την Τάξη. Το συμμαθητή και τη συμμαθήτρια του. Το παιχνίδι και τα γέλια του διαλείμματος. Τα πειράγματα στο Δάσκαλο και τον Καθηγητή. Τώρα η δεύτερη φύση επιβάλλει να κάθεται μόνο του στο σπίτι, παρέα με τον υπολογιστή του.
Μέσω αυτού θα γίνεται, πια, το παιχνίδι, θα αναπτύσσονται τα παιδικά και νεανικά ερωτικά σκιρτήματα και θα παρέχεται η Παιδεία, της αφωνίας! Η Τάξη, η Αυλή του Σχολείου και το Γήπεδο θα ανοίγουν και θα κλείνουν ανάλογα από το βαθμό συμμόρφωσής , στις επιταγές της δεύτερης φύσης. Κάθε φορά που θα κλείνουν να ξέρομε ότι τα παιδιά θα είναι υπεύθυνα!
Η δεύτερη φύση θα μας συνηθίσει στην «ατομική λατρεία». Η κοινή λατρεία θα είναι προβληματική και μόλις απειθαρχούμε θα γίνεται πάρα φύση και άρα απαγορευτική! Η Θεία Κοινωνία με αποδοχή της ιεράς Λαβίδας είναι δύσκολο να θεωρηθεί συμβατή με τη δεύτερη φύση και αργά ή γρήγορα θα ζητηθεί η κατάργησή της ιεράς Λαβίδας.
Αλλά επειδή πάντα θα υπάρχουν κάποιοι απείθαρχοι, «και θα θέτουν σε κίνδυνο την υγεία της Κοινότητας»,γιαυτό προτείνεται από «σοβαρούς» δημοσιογράφους, καναλιών που στο μενού των πολιτιστικών τους προγραμμάτων κυριαρχούν τα τουρκοσίριαλ, να ποινικοποιηθεί η άρνηση εμβολιασμού. Άλλοι πάλι, πιο προνοητικοί και λυσιτελείς ζητούν να εμφυτεύεται στον εμβολιαζόμενο
κατάλληλο βιομετρικό τσιπάκι, ώστε είτε είναι τώρα φορέας του ιού, είτε όχι και επειδή στο μέλλον δεν αποκλείεται να γίνει, η Πολτιτεία να γνωρίζει κάθε στιγμή πού βρίσκεται και αν είναι δυνατόν και τι σκέπτεται.! Ολοκληρωτική δηλαδή εφαρμογή του πιο σκληρού Ολοκληρωτισμού –Φασισμού.Παναγία μου κάνε κάτι. Λυπήσου τα παιδιά σου.

Αυτά τα ολίγα, ως ενδεικτικά του τι μας επιφυλάσσει η δεύτερη φύση μας.
Μην ξεχνούμε
Αλλά επειδή το παρελθόν πάντα μας διδάσκει ας θυμηθούμε ότι:
Όταν το 2010 μας έσπρωξαν στη μέγγενη του ΔΝΤ και μας φόρτωσαν με το Μνημόνιο τι μας είπαν;
1.Δεν υπήρχε άλλος δρόμος για να σωθεί η Χώρα από τη χρεωκοπία, παρά το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και το Μνημόνιο!
2. Να ξεχάσουμε την προ Μνημονίου εποχή,γιατί δεν υπάρχει οδός επιστροφής σε αυτή.
Το Μνημόνιο και η εξ αυτού λιτότητα μας έγινε και τότε Δεύτερη φύση.
Ο Έλληνας σήμερα ζει με μειωμένο κατά 40% και πάνω εισόδημα σε σχέση με την προ Μνημονίου εποχή,. Χιλιάδες επιχειρήσεις, βιοτεχνίες και μικρομάγαζα έκλεισαν. Πάνω από εκατομμύριο οι άνεργοι. Χιλιάδες συμπολίτες μας τερμάτισαν τη ζωή τους.
Είναι περιττό να συνεχίσουμε με επιπρόσθετα στοιχεία των καταστροφών του αρμαγεδώνα της πολιτικής των Μνημονίων.Όλα όμως αυτά τα τραγικά πέρασαν ως φυσικά και αναπότρεπτα και, πάντα, για το καλό μας.
Να μην ξεχνούμε επίσης, αυτά που τονίσαμε και προηγουμένως. Ότι δηλαδή, σύμπασα η μνημονιακή πολιτική ηγεσία με συνηγόρους ειδικούς επιστήμονες- οικονομολόγους, τότε, και όλα τα συστημικά ΜΜΕ, ασκούσαν πλύση εγκεφάλου στο λαό για να του περάσουν στο DNΑ, ότι τα μέτρα ήταν μονόδρομος, για το καλό μας(!) και ότι να ξεχάσουμε το χθες, γιατί δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής!

Όσον αφορά «το καλό» που είδε η Χώρα και ο λαός μας, οι ίδιοι οι θύτες μας, εξομοιώνουν την πολιτική τους με πολεμική επίθεση εναντίον μας, αφού δέχονται ότι κατάστρεψαν τον παραγωγικό μας ιστό, το κράτος πρόνοιας και κοινωνικής ασφάλισης,  υποθήκευσαν τον πλούτο μας, υφάρπασαν λιμάνια αεροδρόμια, επικοινωνίες, ενέργεια και προκάλεσαν το θάνατο σε χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες και ταυτόχρονα με τα «σωτήρια δάνεια τους» αυξήθηκε το δημόσιο χρέος, δηλαδή ισχυροποιήθηκαν τα δεσμά της εξάρτησης! Όλα αυτά, πάντα για το καλό μας, για να μην φεύγει από το νου μας, το πάντα επίκαιρο και ωραίο τραγούδι του εκλεκτού καλλιτέχνη Γιάννη Μηλιώκα:
«Είδα ένα κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά μου είδα να γίνεται γιαπί η γειτονιά μου για το καλό μου»
Όλα τα παραπάνω σε καμμιά περίπτωση δεν σημαίνουν, μην ακούτε τους γιατρούς ή ότι δεν χρειάζονται μέτρα. Ο ιός υπάρχει. Ο ιός μεταδίδεται πιο εύκολα από άλλους που γνωρίσαμε στο παρελθόν. Ο ιός είναι επικίνδυνος. Αυτές είναι κοινές θέσεις της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας. Οι διαφορές όταν και όπου υπάρχουν αναφέρονται κυρίως στο πλήθος, στην ποιότητα, την έκταση και
ένταση των μέτρων. Επί της ουσίας όμως υπάρχει ομοφωνία ή σχεδόν ομοφωνία, την οποία σεβόμαστε απολύτως. Θέλουμε
όμως να βάλλουμε ένα θέμα- ερώτημα για όλους μας.

Πώς καταφέραμε, ως Κράτη, ως Κοινωνίες, ως Άνθρωποι αυτού του Πλανήτη να οικοδομούμε ένα σήμερα που οδηγεί, πολλές φορές αναπότρεπτα, σε ένα αύριο, που αναγκάζει τον Άνθρωπο και τη φύση αν μπορούσε να μιλήσει, να αναπολούν το χθες αν και συχνά και αυτό δεν ήταν ρόδινο, αλλά, ως φαίνεται λιγότερο σκοτεινό από το ΤΩΡΑ και το ΑΥΡΙΟ που έρχεται. Αν «για να σώσουμε τη Χώρα» , λεηλατούμε τους πολίτες της και μάλιστα τους πιο αδύνατους. Αν για να διαφυλάξουμε το πολυτιμότατο αγαθό της υγείας μας, αποανθρωποποιούμε τη ζωή μας, με το Μεγάλο Αδελφό να καραδοκεί μην τυχόν και αγνοήσουμε τη δεύτερη φύση που φορέσαμε. Αν…αν…Τότε εύλογο το ερώτημα, που πάμε, ως ανθρωπότητα; Μήπως σε μια παγκόσμια διακυβέρνηση, όπως ζήτησε, πρόσφατα ο 97χρονος Κίσιγκερ, στην οποία τον πρώτο και τελευταίο λόγο θα έχουν οι υιοί του Μεγάλου Κεφαλαίου,για τους οποίους
ο Άνθρωπος θα είναι ένα εργαλείο και τίποτε άλλο; Ηθική, Ιδανικά, Πατρίδα,  Ελευθερία, Δημοκρατία, Αξιοπρέπεια θα είναι πάρα φύση αιτήματα και αξίες;

Νομίζω ότι η άκρη του μίτου βρίσκεται στην Αρχή. Η Φύση του Παραδείσου, η Φύση που καθόρισε ο Δημιουργός για τους Πρωτόπλαστους ήταν πάρα φύση. Με την «επανάστασή» τους δημιούργησαν μια δεύτερη φύση ως επιλογή τους. Αυτή η δεύτερη φύση είχε τους δικούς της Νόμους, για τη διαχείριση και αντιμετώπιση της Ανάγκης-Δεσμών εξάρτησης για επιβίωση. Ένοιες άγνωστες στην Εδέμ, όπου ζούσαν απόλυτα ελευθεροι, δηλαδή χωρίς Δεσμά και με Ζωή χωρίς φθορά και θάνατο.
Η δεύτερη φύση διαμόρφωσε τον Άνθρωπο του Πύργου της Βαβέλ. «Καὶ εἶπαν· δεῦτε οἰκοδομήσωμεν ἑαυτοῖς πόλιν καὶ πύργον, οὗ ἔσται ἡ κεφαλὴ ἕως τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ποιήσωμεν ἑαυτοῖς ὄνομα πρὸ τοῦ διασπαρῆναι ἡμᾶς ἐπὶ προσώπου πάσης τῆς γῆς.
Μετά είπαν: «Ελάτε να χτίσουμε μια πόλη, κι έναν πύργο που η κορφή του να φτάνει στους ουρανούς. Έτσι θα γίνουμε ονομαστοί και δε θα διασκορπιστούμε πάνω στη γη».( Γένεσις 11)

Αυτή η πάρα φύση, δεύτερη φύση του ανθρώπου, να επιδιώκει συνεχώς και παρά τις αλλεπάλληλες συμφορές του, «να οικοδομήσει πύργο που η κορυφή του να φθάσει στους ουρανούς, να φθάσει δηλαδή το Θεό», για να του δείξει ότι δεν τον έχει την ανάγκη Του
και ότι με τις δικές του δυνάμεις έχει γίνει παντοδύναμος, είναι που μας ωθεί από το κακό στο χειρότερο. Ο Άνθρωπος της Βαβέλ, με τη βούληση του διέρριξε τη σχέση του με τους Πνευματικούς Νόμους, αποποιήθηκε την ισαγγελική Φύση που του δώρισε ο Πλάστης του και προτίμησε ως Φυσικό και Δίκαιο το καθεστώς της άλογης Φύσης, δηλαδή τη βούληση του ισχυρού και κατά συνέπεια
καθόρισε ως υπέρτατο στόχο του την κατάκτηση ισχύος, με χρήματα, αξιώματα και γενικά υλικά αγαθά, χωρίς καμμιά σκέψη και απόφαση για επιστροφή στην όντως φυσική, προτέρα, κατάσταση που ζούσε και εγκατέλειψε με τη βούλησή του. Το πόσο όμως είναι παντοδύναμος ο άνθρωπος της Βαβέλ φάνηκε και στις μέρες μας που ένας αόρατος ιός απόδειξε ότι ο δήθεν παντοδύναμος δεν είναι παρά φτερό στον άνεμο!

Αλλά αν είναι αλήθεια ότι είναι δύσκολο, αν δεν είναι αδύνατο να επιστρέψουμε στην προ Μνημονίων και προ Κορωνοϊού εποχή δεν είναι καθόλου αλήθεια ότι δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στην προ αποστασίας φυσική κατάσταση. Ο Σταυρωθείς και Αναστηθείς Ιησούς Χριστός μας το διαβεβαίωσε και μας έδειξε και την Οδό επιστροφής. Το θέλουμε; Αυτή τη φορά όμως για το πραγματικά καλό
μας. Ή μένουμε στη φύση της Βαβέλ για το καλό όμως μόνο των υλικά ισχυρών, των υιών του Κεφαλαίου, που είναι πολύ πιο επικίνδυνοι για τον Άνθρωπο και τη Φύση από κάθε είδους ιούς. Πραγματικός εφιάλτης μια τέτοια προοπτική. Αλλά για το Χριστιανό υπάρχει πάντα και τον περιμένει η Οδός, η Αλήθεια και το Φως. Αρκεί να θελήσει να διαβεί την Οδό, να δει την Αλήθεια και να φωτιστεί από το απελευθερωτικό Φως της Ανάστασης.

*Πρωτοσέλιδο άρθρο φύλλου της 30.4.2020

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.