Υπερασπίζόμενος τους Μαθητές μας που Υπηρετούν στην Γραμμή Αντιπαράταξης

Αναγιώθηκα σε μία οικογένεια λαϊκών αγωνιστών/στριών, ακομμάτιστων, αριστερών καταβολών που συμμετείχαν σε όλους τους λαϊκούς και εθνικούς αγώνες του τόπου τα τελευταία 100 χρόνια. Οι άνθρωποι μου με δίδαξαν με το παράδειγμα τους ότι:

«ό,τι τζι αν ένι ο λος του αδρώπου ένι»

Αυτή η παραίνεση με συνόδευσε σε όλη μου τη ζωή ως φάρος για να ομιλώ και να πράττω την Αλήθεια χωρίς φόβο και |χωρίς να μπορεί να με καρτζιηλατίσει κανένας.

Με οδήγησε επίσης στην άρνηση όρκων κενών περιεχομένων.

Στην ζωή μου ορκίστηκα μόνον μία φορά κατά την ορκωμοσία μου ως εθνοφρουρός. Ορκίστηκα:

«Πίστην εις την πατρίδα και σεβασμό προς όλους τους νόμους αυτής. Και ότι πιστός θα υπηρετήσω ταύτην υπό την ιδιότητα μου ως οπλίτης…»

Αρνήθηκα μαζί με τον καλό μου φίλο και συντοπίτη Κ.Α. να αθρώσουμε τον όρκο του δασκάλου κατά την τελετή αποφοίτησης μας το καλοκαίρι του 1991 διότι οι βουνίσιοι που μας μεγάλωσαν και τους δυο μας δίδαξαν να ορκιζόμαστε μόνον για τα ιερά και τα όσια.

Αρνήθηκα να ορκιστώ στο δικαστήριο όλες τις φορές στις οποίες μαρτύρησα διότι ο Λόγος Τιμής του ανθρώπου με δέσμευε και με δεσμεύει. Μόνον για την γέρημη την πατρίδα ξεκίνησα ποτέ πρόταση με το «Ορκίζομαι»…

Στην διδασκαλική μου καριέρα αναγκάστηκα πολλές φορές να υπερασπιστώ μαθητές και μαθήτριες μου. Δύο από αυτές έχουν ξεχωριστή θέση στις αναμνήσεις μου.

Η πρώτη ήταν όταν «προοδευτική» διευθύντρια, με πλάτες που έφταναν πολύ ψηλά, αφού έπιασε μαθητή μου από τον λαιμό, προσπάθησε να τον παρουσιάσει ως «διαταραγμένο», ισχυριζόμενη ότι ο μικρός αυτοτραυματίστηκε σε κρίση μανίας. Ενημέρωσα άμεσα την μητέρα και την κρατική ψυχολόγο που κλήθηκε για το συμβάν και κατήγγειλα την συμπεριφορά της διευθύντριας.

Η δεύτερη ήταν όταν σε επίσκεψη του σχολείου μας πολίτης επιτέθηκε φραστικά σε μετανάστη μαθητή μου κινούμενος απειλητικά εναντίον του. Στάθηκα μπροστά από τον μαθητή μου, τον απώθησα και τον προειδοποίησα ότι εάν συνεχίσει θα πρέπει να περάσει από πάνω μου.

Ο Όρκος του Οπλίτη και ο Λόγος του Ανθρώπου θα με συντροφεύουν ώσπου να πεθάνω. Αυτοί καθοδηγούν πράξεις όπως τις πιο πάνω.

Είναι γι’ αυτό που τα γεγονότα της επίθεσης εις βάρος εθνοφρουρού από φασίστες-τραμπούκους με άγγιξαν ιδιαίτερα και με έφεραν σε ένα βαθμό οργής που δεν πρόκειται και ούτε και επιθυμώ να καταλαγιάσει.

Στην γραμμή αντιπαράταξης εντός της παλιάς πόλης της Λευκωσίας υπηρετούν και παλιοί μαθητές μου. Είναι παιδιά του λαού με λαϊκούς γονείς μεροκαματιάρηδες που είχα την τιμή να τους ζήσω, ως δάσκαλος, γείτονας και φίλος. Με κάποιους από αυτούς διατηρήσαμε επαφή μέσα στα χρόνια και την αγάπη που κτίσαμε στα θρανία και τα γήπεδα. Είμαι φίλος με τους γονείς τους και ας μην συναντιόμαστε τόσο συχνά πλέον. Αυτά τα παιδιά μεγάλωσαν μαζί με τους μετανάστες της παλιάς πόλης και συνομπλάστηκαν μαζί τους σε έναν κόσμο χωρίς ρατσισμό με την ανιδιοτέλεια που διακρίνει τους αγνούς λαϊκούς ανθρώπους. Τους συναντώ στα φυλάκια, στα περίπολα, καμιά φορά στις αλλαγές των σκοπιών τους ακόμη και στην πρωινή επιστροφή τους στις μονάδες τους ενώ οδηγώ προς το σχολείο. Και αυτοί όπως εγώ ορκίστηκαν μια μέρα ενός καλοκαιριού «Πίστη στην πατρίδα και σεβασμό προς όλους τους νόμους της…».

Η επίθεση εναντίον του εθνοφρουρού πριν μερικές μέρες ήταν σαν να έγινε εναντίον ενός από αυτούς. Πολύ εύκολα στην θέση του παιδιού που κρατήθηκε άνανδρα από έναν διαδηλωτή και κτυπήθηκε βάναυσα από άλλον θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε από τους μαθητές μου. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Το παιδί που κτυπήθηκε ήταν μαθητής ΜΑΣ, ο οποίος διατάχθηκε να υπηρετήσει την πατρίδα. Η επίθεση εναντίον του από άτομα που φώναζαν στην γλώσσα του κατακτητή της πατρίδας μας, βιαιοπραγώντας πάνω του είναι αδύνατον να μείνει αναπάντητη. Η επίθεση τους ήταν και επίθεση εναντίον της Συλλογικής μας ύπαρξης και της ίδιας μας της πατρίδας. ΔΕΝ αρκεί η σύλληψη και η καταδίκη ενός και μόνον αποδιοπομπαίου τράγου.

Στην επίθεση συμμετείχε και δεύτερο άτομο το οποίο δεν έχει ακόμη ταυτοποιηθεί και το οποίο αφού πρώτα χρησιμοποίησε τον αγκώνα του κτυπώντας ή/και πιέζοντας το κεφάλι του εθροφρουρού,

τον κράτησε στην συνέχεια ακινητοποιημένο δίδοντας την ευκαιρία στον δράστη να τον κτυπήσει.

Το βίντεο από το Voice of America μπορείτε να το δείτε στο link πιο κάτω:

https://www.youtube.com/watch?v=50ySmymQb0A&feature=emb_logo&fbclid=IwAR2c2AItmUR4Ewjz7rUGEAhMhsWxtuZZGhqlGIoQA_YUP2xgvtfsOY3-S5Y

Το περιστατικό λοιπόν δεν ήταν ούτε "μεμονωμένο", αλλά ούτε και στιγμιαία μορφή έντασης.



Οι εκτελεστές και οι ηθικοί αυτουργοί της επίθεσης αλλά και όσοι ανάμεσά μας την δικαιολογούν με τις πανουργίες και τις ραδιουργίες τους θα πρέπει όλες και όλοι να κληθούν από τις αρχές και να προειδοποιηθούν για τις παρανομίες τους και την υποκίνηση Μίσους και Βίας ανάμεσά μας. Όσοι δε ενέχονται σε πράξεις Βίας πρέπει να κατηγορηθούν. Διότι εάν αφεθούν ψεύτες, φασίστες και τραμπούκοι να συνεχίσουν ανενόχλητοι το έργο τους να είστε βέβαιο ότι την επόμενη φορά που θα επιχειρήσουν κάτι παρόμοιο δεν θα προλάβει να κινηθεί η αστυνομία.


Θα τους υπερασπιστούμε Εμείς, όσοι Πιστοί στον Όρκο.

Σόλων Αντάρτης ~ solon_antartis@yahoo.com

ΠΗΓΗ: http://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/03/blog-post.html

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com