Η Μαρούλα Κυριάκου εξαφανίστηκε και βρέθηκε αργότερα νεκρή την ίδια περίοδο σχεδόν με τη Νάταλι Κρίστοφερ. Κι εκεί σταματά κάθε ομοιότητα
Γράφει ο Μαρίνος Νομικός.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη, πιο υποκριτική μαλακία από τη φράση “στον θάνατο όλοι είμαστε ίσοι”. Πέρα από τις αγνές προθέσεις όποιου την ξεστομίζει, συνήθως για να παρηγορηθεί για την κατώτερη σε σχέση με άλλους ζωή που ζει ή απλά για να πετάξει μία φιλοσοφική μπούρδα περί ισότητας μπροστά στον Θεό, ματαιότης ματαιοτήτων κλπ. Η αλήθεια είναι πως ούτε στον θάνατο είμαστε ίσοι όπως και ΠΟΥΘΕΝΑ αλλού στο hardcore πορνό που προηγείται και που ονομάζουμε “ζωή”. Ναι όλοι λυπόμαστε για την απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής όμως το μέγεθος της απώλειας εκτός από την οικειότητα (πονάς περισσότερο για έναν γνωστό σου παρά για 10.000 που σκοτώθηκαν από σεισμό στο Πακιστάν) προσμετρώνται κι άλλες παράμετροι που υπήρχαν μεν ενδόμυχα αλλά πλέον εκφράζονται ανοιχτά μέσω της κοινωνίας της πληροφορίας: η δημοτικότητα, η διαδραστικότητα και η εμπορικότητα. Γιατί ναι μεν ΚΑΘΕ απώλεια ανθρώπινης ζωής προκαλεί θλίψη αλλά ας μην γελιόμαστε, κάποιες απώλειες προκαλούν λίγο μεγαλύτερη από άλλες (δεν μιλάω για τους οικείους αλλά για το απρόσωπο, γενικότερο σύνολο). Κι αυτό γιατί πουλάνε περισσότερο ακόμα κι όταν αυτός που μακαρίζεται δεν είναι το τυπικό σελέμπριτι.
Η Νάταλι Κρίστοφερ, Αγγλίδα, μόνιμη κάτοικος Κύπρου, λαμπρή επιστήμονας (αστροφυσικός) και αυτό που λέμε ενεργή πολίτης με συμμετοχή σε μισή ντουζίνα εθελοντικές οργανώσεις και γκρουπ για κοινωνικά ζητήματα όπως η επαναπροσέγγιση, ο ρατσισμός, η γυναικεία ενδυνάμωση. Επίσης νέα, όμορφη, δραστήρια, fit και έσφυζε από ζωή όπως μαρτυρούν οι φωτογραφίες της από το insta που κατέκλυσαν το διαδίκτυο.
Ο θάνατός της τραγικός μεν αλλά ένα φρικτό ατύχημα που θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα. Από τα δεκάδες που συμβαίνουν κάθε χρόνο (εργατικά, τροχαία, οικιακά, ιατρικά κλπ) και που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν απασχολούν περισσότερο από μια μέρα τον κύκλο των ειδήσεων και κατ’ επέκταση τα σόσιαλ.
Όμως η Κύπρος θρήνησε τη Νάταλι -και καλά έκανε- με τιμές ροκ σταρ: δακρύβρεχτα ποστ με εκατοντάδες shares, συγκινητικοί διαδικτυακοί επικήδειοι, αφιερώματα σε εφημερίδες, περιοδικά, τηλεόραση και ενημερωτικά portals, μέχρι και μία δικοινοτική πορεία επαναπροσέγγισης αφιερώθηκε στη μνήμη της ενώ σε σχετικές δηλώσεις προέβησαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Υπουργό Δικαιοσύνης μέχρι την Αμερικανίδα πρέσβειρα στην Κύπρο. Ναι η Νάταλι υπήρξε εξαιρετικά δημοφιλής και αγαπητή στον αρκετά διευρυμένο κύκλο της, μία αναγνωρισμένη επιστήμονας, ένας άνθρωπος με συμπόνια, ενδιαφέρον και αγάπη για τον συνάνθρωπο όπως δείχνουν οι τόσες ενασχολήσεις της με τα κοινά και ήταν απολύτως λογικό να προκαλέσει αυτό το κύμα θλίψης σε όσους τη γνώριζαν. Γιατί όσοι δεν τη γνώριζαν προσωπικά ή δεν την είχαν καν ακουστά, συμμετείχαν στο πένθος όχι για το ποια αλλά για το τι ήταν: μία νεαρή, όμορφη, γυμνασμένη επιστήμονας που πέθανε κάτω από τραγικές (και αρχικά μυστηριώδεις) συνθήκες.
Η Μαρούλα Κυριάκου από την άλλη, έζησε μια πολύ διαφορετική ζωή από τη Νάταλι όμως συνδέονται στον θάνατο αφού το πτώμα της 79χρονης από τα Πολεμίδια βρέθηκε λίγες ώρες πριν της αστροφυσικού στην Ικαρία. Και η κυρά Μαρούλα είχε εξαφανιστεί, από την Παρασκευή, όπως και η Νάταλι όμως ενώ στην περίπτωση της τελευταίας δύο χώρες κρατούσαν την ανάσα τους μέχρι να βρεθεί, η πρώτη σάπιζε κάτω από τον ήλιο σε ένα χαντάκι όχι σε κάποια ορεινή, δύσβατη περιοχή αλλά σε χαντάκι(!) κοντά στο νοσοκομείο Λεμεσού απ’ όπου είχε πάρει ξανά εξιτήριο την ίδια μέρα.
Μια γριά γυναίκα, μόνη, καρκινοπαθής, με άνοια και τελείως μπερδεμένη με προορισμό, όπως ήταν επόμενο, τον θάνατο. Κι ενώ από τη Δευτέρα βομβαρδιζόμαστε με συνεχή updates για την υπόθεση της Νάταλι τόσο από ελλαδικά όσο κι απ’ τα κυπριακά ΜΜΕ η κυρία Μαρούλα ξέφυγε απ’ το επιλεκτικά υπερευαίσθητο ραντάρ μας, γλίστρησε στη χαραμάδα της ειδησεογραφίας μαζί με την άτυχη Βουλγάρα, τον νεκρό Πακιστανό εργάτη και τόσους άλλους που σύντομα θα εξαφανιστούν μαζί με τα ίδια τα μονόστηλα που απασχολούσαν μέχρι τώρα. Για την ακρίβεια εάν δεν ήταν ακόμα ένα δυνατό, σπαρακτικά αληθινό, γροθιά-στο-στομάχι ποστ του γνωστού μάβερικ Ζέλειας Γρηγορίου προσωπικά δεν θα το έπαιρνα καν χαμπάρι και υποτίθεται ότι παρακολουθώ σχετικά στενά την επικαιρότητα.
Κι αν επίσης η Παγκύπρια Ομάδα Διαμαρτυρίας κατά της Αδικίας και της Ακρίβειας δεν πόσταρε στο γκρουπ την τραγική ιστορία της Μαρούλας και τις εξευτελιστικές για το κράτος και την κοινωνία συνθήκες που πρακτικά έστειλαν τη γυναίκα μια ώρα αρχύτερα στον τάφο, ακόμα θα νομίζαμε πως ήταν άλλη μία γριά που χάθηκε η καημένη, μπερδεύτηκε και τα τίναξε από αρρώστια ή βαθιά γεράματα. Δεν ήταν όμως ακριβώε έτσι τα πράγματα. Ο άνδρας της Μαρούλας στραγγαλίστηκε από υπάλληλο γηροκομείου το 2017, η μια κόρη μπαινοβγαίνει στο ψυχιατρείο ενώ η άλλη ξέμεινε μόνη και αβοήθητη στη τρώγλη που μοιράζονταν με τη μάνα της. Έχει κι άλλα για τη ζωή της Μαρούλας, αν αντέχει το στομάχι σας πηγαίνετε στο γκρουπ να τα διαβάσετε, να δείτε και τις φωτογραφίες από τον χώρο που "ζούσε". Η ίδια η Μαρούλα ήταν καρκινοπαθής και έπασχε από άνοια. Το πρωί της μέρας που εξαφανίστηκε είχε επισκεφτεί το Νοσοκομείο Λεμεσού όπου την εξέτασαν και της έδωσαν εξιτήριο. Λίγο αργότερα τη βρήκαν αναίσθητη στο κέντρο της πόλης, την πήγαν ξανά στο νοσοκομείο απ’ όπου την άφησαν πάλι να φύγει. Φαίνεται πως ο ταλαιπωρημένος οργανισμός της δεν άντεξε και ξεψύχησε σαν το άγριο ζώο σε κάποιο χαντάκι, όχι πολύ μακριά απ’ το νοσοκομείο που υποτίθεται ότι θα τη φρόντιζε. Και τους πήρε και πέντε μέρες να τη βρουν. Χωρίς δακρύβρεχτα ποστ και παγκύπρια συγκίνηση.
Βλέπετε η Μαρούλα δεν ήταν νέα και όμορφη επιστήμονας, ούτε διέθετε λογαριασμό insta για να γεμίσει το ίντερνετ με το γυμνασμένο κορμί και το λαμπερό χαμόγελό της. Μία φωτογραφία της όλη κι όλη κυκλοφορεί, με το σταφιδιασμένο, σκαμμένο από τις ρυτίδες πρόσωπό της που αντικατοπτρίζει όλα τα σκατά που έφαγε στη ζωή της κι αυτή τα σάιτ τη βάζουν αναγκαστικά άσχετα εάν τη βρίσκουν αντιαισθητική και λίγο τρομακτική - πιστέψτε με προτιμούν χίλιες φορές η fit Νάταλι με τα σορτς που παράγει και χιλιάδες κλικς παραπάνω, κι ας μην το παραδεχτεί ποτέ κανείς ανοιχτά. O θάνατος της Μαρούλας δεν έριξε το ίντερνετ, δεν προκάλεσε ποταμούς δακρύβρεχτων ποστ και δημοσιογραφικών κειμένων γιατί δεν είχε σασπένς, δεν προσφέρθηκε για κιτρινισμό και εικασίες από τους Πουαρό της πολυθρόνας (για να μη γράψω κάτι βαρύτερο) που έσπευσαν πάλι να στιγματίσουν υπόπτους ενώ δημοσιογράφοι του κώλου δημοσιοποίησαν προσωπικά ιατρικά δεδομένα της 34χρονης κοπέλας χωρίς την παραμικρή επίπτωση (έγινε και σχετική καταγγελία στην Επιτροπή Δεοντολογίας).
Κανένας πολιτικός ή φορέας δεν πρόκειται να προσδεθεί στο άρμα της Μαρούλας γιατί ένας δημόσιος συγκλονισμός για τον θάνατο μιας λαμπρής επιστήμονος και ενεργού πολίτη (που σκοτώθηκε σε 100% αποδεδειγμένο ατύχημα και εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά απ’ την πατρίδα και χωρίς την παραμικρή ανάμειξη κυπριακής κρατικής μηχανής) είναι μια ασφαλής, no brainer, χρυσή PR ευκαιρία ενώ ο εξίσου τραγικός (αλλά ουχί τυχαίος) θάνατος μιας άσημης, φτωχής γριάς που ξεγυμνώνει το σαθρό σύστημα των κρατικών υπηρεσιών.. χμμ όχι και τόσο.
Κι επειδή κάποιοι άλλα διαβάζουν κι άλλα καταλαβαίνουν ή δεν προχωρούν πέρα απ’ τον τίτλο, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως προσωπικά λυπήθηκα και για τις δύο απώλειες ΕΞΙΣΟΥ. ΝΑΙ το ξέρω ότι “έτσι έχουν τα πράγματα” κι ότι μια νέα και όμορφη νεκρή θα γεννά περισσότερα κλικς από μια ρυτιδιασμένη, πάμφτωχη γριά κι αυτό δεν πρόκειται ν’ αλλάξει στον αιώνα τον άπαντα (το ότι το αναγνωρίζω δεν σημαίνει φυσικά ότι το αποδέχομαι ή ότι το εφαρμόζω ο ίδιος στη δουλειά μου). Και τέλος, ΦΥΣΙΚΑ και ΔΕΝ στηλιτεύω κανέναν προσωπικά (πέρα ίσως από τη γνωστή υποκρισία κάποιων δημοσίων προσώπων) και εξυπακούεται ότι αναγνωρίζω τις καλές προθέσεις και την ειλικρίνεια όσων γράφτηκαν για τη Νάταλι, ειδικά από φίλους, συναδέλφους και συνεργάτες της.
Τραγικός, αδόκητος και άδικος ο χαμός της Νάταλι, όμως ο βασανιστικός και μοναχικός θάνατος της Μαρούλας θα μπορούσε να αποφευχθεί.
ΠΗΓΗ:https://avant-garde.com.cy/istories/h-atyxia-na-pethaneis-ftoxi-gria-xwris-insta
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.