Για τους Τούρκους που ζητούν ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ αντιγράφω δύο σχόλια φίλων. Είδα βέβαια και άλλα, τελείως αντίθετα, για τα οποία θλίβομαι βαθειά.
Kostas Hatziantoniou: Η ιερότητα του του Ικέτη και η παροχή πολιτικού ασύλου δεν εξαρτάται από τις πράξεις ή τις πολιτικές ιδέες του αιτούντος, ακόμη και αν αυτές είναι απεχθείς. Η αναφορά στις ενέργειες των Τούρκων αξιωματικών κατά της δημοκρατίας είναι εξαιρετικά υποκριτική καθώς όλοι γνωρίζουμε πόσο "δημοκράτες" ήταν διάφοροι αιτούντες που ανήκαν σε εξτρεμιστικές ή και ένοπλες ομάδες της άκρας αριστεράς και υπέρ των οποίων (και πολύ καλώς) ξεσηκώνονταν οι κυβερνώντες σήμερα προοδευτικοί ευαίσθητοι. Αν, τέλος, πολιτικοί, δικαστές και δημοσιογράφοι δεν θέλουν απλώς να κρύψουν τη δειλία τους έναντι του σουλτάνου, ας κάνουν τον κόπο να διαβάσουν λίγο για το περίφημο Κυλώνειον άγος: πώς δηλαδή στην αρχαία Αθήνα θεωρήθηκε εναγής και ανόσια η θανάτωση οπαδών του Κύλωνος, παρότι αυτοί είχαν συμμετάσχει σε απόπειρα κατάλυσης της δημοκρατίας, επειδή κατέφυγαν ως ικέτες στο ναό της Αθηνάς. Αλλά φυσικά από εκείνη τη δημοκρατία απέχουμε πολύ. Πάρα πολύ.
Τάσος Χατζηαναστασίου: Η ελληνική, ανθρωπιστική και χριστιανική προσέγγιση θεωρεί τον ικέτη ιερό πρόσωπο και προσφέρει άσυλο στον αιτούντα εφόσον αποδεδειγμένα κινδυνεύει ανεξάρτητα από το κόστος (Οι Αθηναίοι για χάρη των νεκρών Αργείων πολέμησαν με τους Θηβαίους: Ευρυπίδου, Ικέτιδες).
Η εθνικιστική-ρατσιστική προσέγγιση λέει πολύ απλά: "ας ξαποστείλουμε τους Τουρκαλάδες", όσοι περισσότεροι σκοτωθούν τόσο το καλύτερο.
Η εθελόδουλη, ραγιάδικη προσέγγιση λαμβάνει υπόψη μόνο τη θέληση των ισχυρών και υποκύπτει στους εκβιασμούς και στην πράξη ταυτίζεται με την προηγούμενη.
Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.