Της Άννας Στάικου
...η πολυπόθητη ανάπτυξη
τελικά
τερματίζει στην αυτοκατάργησή μας
τελικά
τερματίζει στην αυτοκατάργησή μας
εμένα δεν μ αρέσει
διαλέγω πάντα τον άνθρωπο
με τις ατέλειες και με τ΄ άθλια
και με τα φοβερά και τα δύσκολα
με τα όμορφα και με τα άφθαστα ερωτικά σκιρτήματα
αυτόν που μια μέρα ή νύχτα
πήδηξε έξω από τον δύστοπο δυνάστη εαυτό του
και άγγιξε με την άκρη της μύτης το ουρανί ταβάνι
διαλέγω πάντα τον άνθρωπο
με τις ατέλειες και με τ΄ άθλια
και με τα φοβερά και τα δύσκολα
με τα όμορφα και με τα άφθαστα ερωτικά σκιρτήματα
αυτόν που μια μέρα ή νύχτα
πήδηξε έξω από τον δύστοπο δυνάστη εαυτό του
και άγγιξε με την άκρη της μύτης το ουρανί ταβάνι
ΠΗΓΗ: Anna Staikou
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.