Κυριακή 2 Μαρτίου 2025

Γλώσσες των Βαλκανίων το 1868 και η εθνική προπαγάνδα

Γλώσσες των Βαλκανίων το 1868



Τα Βαλκάνια το 1868 ήταν ένα μωσαϊκό γλωσσών, που αντικατοπτρίζει την πολύπλοκη ιστορία της περιοχής, τις διαφορετικές εθνοτικές ομάδες και τις αλληλεπικαλυπτόμενες αυτοκρατορίες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Οθωμανική Αυτοκρατορία εξακολουθούσε να ελέγχει μεγάλο μέρος των Βαλκανίων, αλλά τα εθνικιστικά κινήματα κέρδιζαν δυναμική, επηρεάζοντας τις γλωσσικές και πολιτιστικές ταυτότητες.

Μεγάλες Γλωσσικές Ομάδες το 1868:

1. Σλαβικές Γλώσσες:

Σερβικά – Χρησιμοποιείται στη Σερβία και τμήματα της Βοσνίας, του Μαυροβουνίου και της Κροατίας. Γραμμένο τόσο σε κυριλλικά όσο και λατινικά σενάρια.

 - Κροατικά - Μιλείται στην Κροατία και σε μέρη της Βοσνίας, χρησιμοποιώντας το λατινικό αλφάβητο.

- Βουλγαρικά – Κυρίαρχος στη Βουλγαρία και τμήματα της Ανατολικής Μακεδονίας, γραμμένο στα κυριλλικά.

Μακεδονικές (Βουλγαρικές Διάλεκτοι) – Θεωρείται μέρος της βουλγαρικής γλωσσικής σφαίρας εκείνη την εποχή.

- Σλοβενικά – Ομιλείται στη Σλοβενία υπό αυστριακή κυριαρχία.

2. Ελληνικά:

- Η κυρίαρχη γλώσσα στην Ελλάδα, τα παράλια του Αιγαίου και τμήματα της νότιας Αλβανίας. Τα ελληνικά ήταν επίσης μια σημαντική γλώσσα του εμπορίου και η Ορθόδοξη Εκκλησία.

3. Αλβανικά:
o Μιλήθηκε σε Αλβανία, Κοσσυφοπέδιο, Δυτική Μακεδονία και τμήματα του Μαυροβουνίου και της Ελλάδας. Είχε δύο κύριες διαλέκτους: Gheg (βόρεια) και Tosk (νότια).

4. Ρουμανικά:
- Η κύρια γλώσσα της Ρουμανίας και τμημάτων της Σερβίας (Βανάτο), της Βουλγαρίας (Dobrudja) και της Θεσσαλίας. Τα Ρουμάνα χρησιμοποιούσαν το κυριλλικό αλφάβητο μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα όταν μετατράπηκε στα λατινικά.

5. Τουρκικά:
o Η διοικητική και κυρίαρχη γλώσσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ομιλούμενη από τουρκικές κοινότητες και χρησιμοποιείται ευρέως από μη Τούρκους για επίσημους και εμπορικούς σκοπούς.

6. Αρομανός (Βλάχος):
- Μια λατινική γλώσσα που ομιλείται από τις κοινότητες των Αρομανών (Βλάχικων) σε περιοχές της Ελλάδας, της Αλβανίας, της Βόρειας Μακεδονίας και της Σερβίας.

7. Ιουδαιο-ισπανικά (Ladino):
Μιλήθηκε από Σεφαρδίτες Εβραίους σε πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, το Σεράγεβο και το Βελιγράδι.

8. Ουγγρικά:
- Παρών στα βόρεια Βαλκάνια, ιδιαίτερα σε περιοχές της Κροατίας, της Βοϊβοντίνα και της Τρανσυλβανίας (τότε μέρος της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας).

9. Γερμανικά:
- Χρησιμοποιείται από Αυστριακούς διαχειριστές, εμπόρους και εποίκους σε περιοχές υπό την κυριαρχία των Αψβούργων, όπως η Σλοβενία, η Κροατία και η Βοϊβοντίνα.

10. Ρομάνι (Γλώσσα Τσιγγάνικης):
• Ομιλείται από κοινότητες Ρομά διάσπαρτες σε όλα τα Βαλκάνια, επηρεασμένες από τις τοπικές γλώσσες.
Τα Βαλκάνια το 1868 ήταν ένα γλωσσικό σταυροδρόμι, με πολλές γλώσσες να συνυπάρχουν λόγω ιστορικών μεταναστεύσεων, αυτοκρατορικής κυριαρχίας και εμπορικών δικτύων. Η άνοδος του εθνικισμού στα τέλη του 19ου αιώνα οδήγησε σε προσπάθειες τυποποίησης και προώθησης των εθνικών γλωσσών, συχνά σε βάρος της γλωσσικής πολυμορφίας.












ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.