Γερομοριάς

19 Απριλίου 2025

Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος διαβάζει Παπαδιαμάντη

Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος στην Πασχαλινή μέθεξη με τα διηγήματα του μεγάλου μας Σκιαθίτη!

ΚΛΙΚ για να ακούσετε

Μας μεταφέρει νοσταλγικά στη Ρωμαίικη Λαμπρή των όμορφων ανθρώπων της. Διαβάζει με το μεστό και πανέμορφο ηχόχρωμα στη φωνή του την "Παιδική Πασχαλιά" και "Ο αλιβάνιστος" Χρόνια πολλά κι ευλογημένα!

Γράφουν οι: Σοφία Ζήση και Γιώργος Κουτσαντώνης

Κυκλοφορεί, από ιδρύσεως ελληνικού κράτους, από στόμα σε στόμα και από συνείδηση σε συνείδηση, ο μύθος ότι εμείς οι Έλληνες, δεν ήμασταν παρά ένα μάτσο αγροίκοι και αμόρφωτοι χωρικοί, ώσπου κάποια στιγμή, οι πιο διεθνείς από εμάς, δηλαδή οι έμποροι και οι ναυτικοί, «δραστηριοποιήθηκαν στην Ευρώπη, έγιναν φορείς της Γαλλικής Επανάστασης», και ύστερα ήρθαν για να «διαχύσουν τις ιδέες του Διαφωτισμού» στα καθ’ ημάς.

Τουτέστιν, χρειαστήκαμε τους Δυτικούς για να μας ανοίξουν τα μάτια.

Αν και δεν είναι σίγουρο ότι τα ανοίξαμε και τόσο, παρά τις διαφωτιστικές μαλάξεις, και για τούτο φταίμε, και πάλι εμείς, που δεν είμαστε και τόσο ορθολογικοί.

Σχεδόν κάθε βιβλίο ιστορίας, μάθημα από καθέδρας ή αφήγημα που κυκλοφορεί στην επικράτεια, αναπαράγει αυτό το χυδαίο ψεύδος, με τελευταίο παράδειγμα το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ της Cosmote «Ιωάννης Καποδίστριας», όπου εμφανίζονται οι ίδιοι οι απόγονοι του Κυβερνήτη, τους οποίους ακούμε, με λύπη και αγανάκτηση, να επαναλαμβάνουν το ίδιο αφήγημα.

Γιατί είναι μύθος και ψεύδος ο εκ Δύσεως ερχόμενος Διαφωτισμός;

Για έναν βασικό λόγο: γιατί οι Έλληνες δεν πάψαμε, ούτε μια στιγμή, να είμαστε διαφωτισμένοι, κυριολεκτικά αυτόφωτοι, από ιδρύσεως ελληνικού Έθνους. Όταν λέμε Έθνος, εννοούμε το αρχαίο, πολυχιλιετές, συνεχές Έθνος που πραγματικά είμαστε, όχι το τυχαίο συνονθύλευμα από βαλκανικούς λαούς που μιλάει κάτι σαν Ελληνικά και που κάποιοι θέλουν να πιστέψουμε πως είμαστε.

Κατά την περίοδο του ευρωπαϊκού Μεσαίωνα, εμείς δημιουργήσαμε τον Βυζαντινό πολιτισμό και η μόνη γνωστή και καταγεγραμμένη περίοδος στην ιστορία μας, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «μεσαιωνική», είναι αυτή της Τουρκοκρατίας, όπου μεγάλο μέρος του λαού λεηλατήθηκε και σμικρύνθηκε από όλες τις απόψεις.

Η τιτάνια αναγεννητική προσπάθεια, κατά την περίοδο που προηγήθηκε της Ελληνικής Επανάστασης, υπήρξε τρανή απόδειξη ότι οι Έλληνες είχαν επίγνωση της πνευματικής τους ανωτερότητας σε σχέση με τους κατακτητές και γνώριζαν το βάθος της ελληνικής διαχρονίας. Η έκρηξη της ίδρυσης σχολείων κατά την εποχή είναι μία μόνο ένδειξη αυτής της αλήθειας. Τεράστια υπήρξε η συμβολή της Εκκλησίας στην διαιώνιση της γλώσσας και της ελληνικής συνείδησης. Η φλόγα δεν έσβησε ποτέ, οι Έλληνες αισθάνονταν ότι μπορούν να κερδίσουν ξανά την ελευθερία τους, να επαναστατήσουν.

Σαχίνης Γιώργος

Η γεωπόνος-περιβαλλοντολόγος MSc Ελπίδα Τσαμπουράκη υπενθύμισε μιλώντας στον 98,4 ότι δεν είναι κανένα επίτευγμα της κυβέρνησης ο ΘΧΣ, αλλά υποχρέωση από οδηγίες της Ε.Ε. και μάλιστα που έχουν καθυστερήσει 11 χρόνια

Η γεωπόνος-περιβαλλοντολόγος MSc, ειδική στην Επίδραση της Ανθρώπινης Δραστηριότητας στο Περιβάλλον Ελπίδα Τσαμπουράκη, που με χάρτες ανέδειξε σε εκπομπές στις “Αντιθέσεις” το θαλάσσιο χωροταξικό και τα θαλάσσια πάρκα, μιλώντας σήμερα στον 98.4 υποστήριξε ότι ο χάρτης που παρουσίασε το ΥΠ.ΕΝ. και επικοινωνιακά κάλυψε ο ΥΠ.ΕΞ. δεν συνιστά θαλάσσιο χωροταξικό αλλά ένα γενικό πλαίσιο που έχει περιγραφή χώρου με πολλές αιρεσιμότητες, αλλά πάντως όχι τάξη με αναλυτική περιγραφή και χάρτες ανά περιφερειακή ενότητα για τις ποικίλες δραστηριότητες που καλύπτει μια τέτοια χωροταξία.

Τη Μεγάλη Παρασκευή οι κρατούμενοι είχαν τον δικό τους Επιτάφιο:...

Του Βασίλη Παπαβασιλείου

Πριν από δυο χρόνια, το 2023, έκανα Πάσχα στην Τρίπολη. Όλη τη Μεγάλη Βδομάδα ήμουν άκεφος και σκεπτικός, οι γιορτές πάντα έχουν μια διαφορετική συναισθηματική αξία και βαρύτητα.

Τη Μεγάλη Παρασκευή οι κρατούμενοι είχαν τον δικό τους Επιτάφιο:

Μια φωτοτυπία, ένα Α4, με την παράσταση του Επιταφίου, που την περιφέραμε στο προαύλιο γύρω από το τετράγωνο πεζούλι με τον πλάτανο. Γύρω-γύρω, πολλές φορές. Και ψάλαμε τα Εγκώμια. Οι Μουσουλμάνοι στέκονταν παράμερα κοιτώντας μας με σοβαρότητα. Στην Τρίπολη υπήρχε ένας σεβασμός στα έθιμα, τις παραδόσεις και τις συνήθειες του άλλου. Τους λέγαμε στο τέλος του Ραμαζανιού «ιν μουμπαράκ» (χρόνια πολλά) και μας αντεύχονταν το Πάσχα και τα Χριστούγεννα «χρόνια πολλά» σε σπαστά ελληνικά.

Ως Έλληνες συνεχίζουμε τις ελληνικότατες παραδόσεις μας, υπενθυμίζοντας την άμεση σχέση μεταξύ Ελληνισμού και Χριστιανισμού.

Ως επιβεβαίωση αυτού του γεγονότος, ας παρακολουθήσουμε σήμερα ένα επεισόδιο από τον κύκλο των παλαιότερων εκπομπών μας «Το Σύμπαν που Αγάπησα» και ειδικότερα μετά το 8.45 λεπτό

https://www.youtube.com/watch?v=JkHbKWZC5ds...

Ομοίως ας θυμηθούμε το τι είπε ο Απολλώνιος ο Τυανεύς

https://el.wikipedia.org/.../%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE...

συνδέοντας τις ελληνικές παραδόσεις με την επιστημονική έννοια του «Υλικού Θανάτου»:

«…Θάνατος δεν υπάρχει για κανέναν παρά μόνο φαινομενικά, ούτε Γένεση υπάρχει για κανέναν παρά μόνο φαινομενικά.

Η τροπή της Ουσίας σε Φύση θεωρείται γένεση, ενώ η τροπή της φύσεως σε ουσία κατά τα αυτά θεωρείται θάνατος.

Ούτε γεννιέται αληθινά κάτι ούτε φθείρεται ποτέ, μόνο τη μία γίνεται φανερό και ύστερα γίνεται αόρατο και το μεν πρώτο συμβαίνει λόγω παχύτητας της ύλης το δε δεύτερο λόγω της λεπτότητας της ουσίας».

Απολλώνιος ο Τυανεύς.

Καλή Ανάσταση

Ένας χρόνος χωρίς τον αγωνιστή Μιχάλη Χαραλαμπίδη: Ακόμα και τώρα που μας αποχαιρέτησε, μας διαφεύγει όλο του το μέγεθος, μεγάλος Πατριώτης και Άνθρωπος

Ο μεγάλος Πατριώτης και Αγωνιστής Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Φωτογραφία Αρχείου via Πρώτο Θέμα

Του ΓΙΑΝΝΑΚΗ Λ. ΟΜΗΡΟΥ* – Λευκωσία

Συμπληρώθηκε αυτές τις μέρες ένας χρόνος από τη «φυγή» του μεγάλου αγωνιστή, διανοούμενου συγγραφέα και πολιτικού Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

•«Δεν υπάρχει πρόβλημα Αιγαίου. Δεν υπάρχει πρόβλημα νησιών. Δεν υπάρχει Κουρδικό πρόβλημα. Δεν υπάρχει Κυπριακό πρόβλημα. Ένα είναι το πρόβλημα. Η Τουρκία».

Αυτά είπε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης σε ένα από τα πρώτα συνέδρια του ΠΑΣΟΚ. Και οι χιλιάδες σύνεδροι, όρθιοι αποθέωναν για πολλή ώρα αυτόν το μεγάλο Έλληνα και εμβληματική μορφή του Ποντιακού Ελληνισμού.

Αμετακίνητα προσηλωμένος σε αρχές και αξίες, συνεπής, ασυμβίβαστος και απροσκύνητος.

Πρωτοπόρος στην ανάδειξη της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Συμπαραστάτης των Κούρδων αγωνιστών. Ένθερμος συνοδοιπόρος στον αγώνα για τερματισμό της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο.

•Το 1994, η Βουλή των Ελλήνων, υιοθέτησε την πρόταση του για την αναγνώριση της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας. Το ίδιο έπραξε και η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Του Γιώργου Κρανιδιώτη

Στην προσπάθειά μου κατανόησης του μυστηρίου του Σταυρού και της εξιλαστήριας θυσίας του Χριστού, το καλύτερο βοήθημα που έχω ως τώρα βρει είναι μια έννοια που εισήγαγε ένας Ιουδαίος, ο Γαλλο-Λιθουανός φιλόσοφος Εμμανουέλ Λεβινάς (1906-1995), η υποκατάσταση (substitution).

Υποκατάσταση είναι η «ευθύνη για την ευθύνη του άλλου», η «ευθύνη στο τετράγωνο». Είμαι υπεύθυνος όχι μόνο για όσα έχω εγώ διαπράξει, αλλά και για όσα έχουν διαπράξει οι άλλοι, για τα λάθη και τα εγκλήματά τους, τα οποία με καταδιώκουν ψυχικά και βαραίνουν την αθωότητά μου, καίτοι δεν είμαι εγώ η αιτία τους. Είμαι υπόλογος για όλα, ακόμη και για το κακό που άλλοι προκάλεσαν.

Πρόκειται για ένα σχήμα υπερβολής. Όπως γράφει ο Γεράσιμος Κακολύρης: «Είμαι υπεύθυνος για τον άλλον σε τέτοιο βαθμό (ή, καλύτερα, πέρα από κάθε βαθμό), έτσι που να είμαι υπεύθυνος για οτιδήποτε πράττει ο άλλος, δηλαδή υπεύθυνος για την ίδια την ευθύνη του άλλου, για την ελευθερία του. Μέχρι του σημείου ο άλλος να εξιλεώνεται “για το αμάρτημά του μέσα από εμένα”».

Μέγα Σάββατο (π. Ευάγγελος Παπανικολάου)

Ο π. Ευάγγελος Παπανικολάου στο αφιέρωμα του αντιφώνου για την Μεγάλη Βδομάδα μιλά στην Σοφία Χατζή για το Μέγα Σάββατο (Μεγάλη Παρασκευή βράδυ).

Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός, το καλώδιο και η “Γαλάζια Πατρίδα”

17/04/2025

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Μετά από μεγάλη καθυστέρηση κι αφού η ΕΕ της επέβαλε πρόστιμο, η Ελλάδα κατέθεσε χάρτη με τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Είναι κοινό μυστικό πως η καθυστέρηση δεν οφειλόταν σε γραφειοκρατικούς λόγους. Οφειλόταν στον φόβο για την τουρκική αντίδραση. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Αθήνα κινήθηκε στο διπλωματικό παρασκήνιο για να εξασφαλίσει μία “ομαλή προσγείωση”.

Και πράγματι, η Άγκυρα “περιορίστηκε” στο να δώσει –μέσω των τουρκικών ΜΜΕ– στη δημοσιότητα τον δικό της ανεπίσημο χάρτη με τις δικές της επεκτατικές διεκδικήσεις, αποφεύγοντας όμως τους πολεμικούς τόνους. Σύμφωνα με πληροφορίες, η ελληνική πλευρά ενημέρωσε την τουρκική ότι είναι υποχρεωμένη και θα καταθέσει χάρτη, όπου θα αποτυπώνεται ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός. Πρόσφερε εμμέσως πλην σαφώς στην τουρκική σαν αντάλλαγμα την ουσιαστική εγκατάλειψη του έργου πόντισης του καλωδίου για την ηλεκτρική διασύνδεση με την Κύπρο.

Επιπλέον, τήρησε χαμηλούς τόνους αναφορικά με τον τουρκικό χάρτη, ο οποίος αποτυπώνει το δόγμα της “Γαλάζιας Πατρίδας”, διχοτομώντας το Αιγαίο, επαναφέροντας στο προσκήνιο το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο και γενικότερα εφαρμόζοντας αυθαιρέτως τον ισχυρισμό ότι τα ελληνικά νησιά διαθέτουν μόνο χωρικά ύδατα έξι μιλίων κι όχι ΑΟΖ κι άλλες θαλάσσιες ζώνες. Περιττό να υπενθυμίσουμε πως με την εγκατάλειψη του έργου πόντισης του καλωδίου η Ελλάδα αποδυναμώνει δραματικά τα κυριαρχικά δικαιώματά της.

Πάντα στον κόσμο θα 'ρχεται Παρασκευή Μεγάλη

και κάποιος θα σταυρώνεται για να σωθούν οι άλλοι...

Ν.Γκάτσος

Φωτογραφία του Τσε Γκεβάρα λίγο πριν τον εκτελέσουν...)

Νίκος Καροῦζος

Ἰησοῦς & Ποιήματα

Μεγάλη Παρασκευή

(17 Ἀπριλίου 1987)

~.~

Χρονικὸ τῆς Ἀταραξίας

Ὁ δασόβιος ἐρημίτης ὁδηγοῦσε μ’ ἀόρατη
λεπτὴ κλωστὴ τὸν ἦχο μιᾶς μέλισσας ὅταν ὁλόγυρα
παίζοντας τὸ σουραῦλι της ἡ σαύρα
δυνάμωνε τὸ πράσινο καὶ ἡ σκέψη
δρασκέλιζε τὴν ἀκέραστη μόνωση
ποὺ δὲν ἀπείλησε ποτὲ τὰ λουλούδια.

Τὰ τείχη τοῦ ἔαρος ἄραγε τ’ ἀρώματα
τ’ ἀρίφνητα μῦρα διανοίγονται;

Στοχάσου λιγάκι δίχως ἀνταλλάγματα:
δίχως ἀλήθεια καὶ ψέμα.

Στοχάσου πὼς ὅλα τὰ ζώπυρα
κοιμοῦνται σ’ ἐγρήγορση δίχως ἐκτόπισμα
στὴν ἄνθηση ποὺ ξεραίνει τὸ βιός της ὥστε νὰ ξανάρθει.

Πᾶσα πνοὴ καὶ πᾶσα νύχτα δὲ γνώρισε
μητέρα καὶ μάμμη καὶ προμάμμη ―
τὴν προέλευση τὴ θέλει τὸ μυαλό μας καὶ χανόμαστε
σ’ ἀνύπαρχτα βάθη καὶ μεγέθη τῆς ἀπουσίας
ὅταν ἀκόμη κ’ ἡ φωτιὰ τεμπελιάζει
μ’ ὅλα της τα τριξίματα
μ’ ὅλες τὶς φλόγες ποὺ βγάζει καὶ τ’ ἀποκαΐδια.

Θὰ σπάσω σήμερα τὶς ἀνέστιες φόρμες
τὴ στέγη θὰ ρίξω καὶ θ’ ἁπλώσω περίλυπα
στὴν ἀσκέπαστην ἐνέργεια τῆς ἀθανασίας
ἐκεῖ ποὺ λαλοῦσαν ἀνέκαθεν οἱ τυφλὲς
εἰκόνες τῶν πλασμάτων τὴν πολυμίλητη βουβαμάρα
τὴν ἀπόδειξη κείνου ποὺ δὲν ἀποδείχνεται
τὴν ἀπάρνηση τοῦ θριάμβου τῆς γλώσσας.

Ὁ παρείσαχτος νοῦς ὀποὺ χάραξε τραύματα
καὶ τὰ λέμε φαράγγια
ὀποὺ δίδαξε θαύματα καὶ τὰ λέμε κρημνὰ τῆς ἀνάγκης
ἤτανε κάποτε κι αὐτὸς ἀνίκητος ἀπ’ τὶς νίκες του
τὶς μεγάλες κι ἀνθρώπινες τὶς ὑπερύμνητες
εἶχε κι αὐτὸς ὁλάκερη στὰ πλήθια μόριά του τὴν εἰρήνη
στ’ ἀμπέλια τῶν κεραυνῶν ἐκτοξεύοντας
τὴ λάμψη τῆς ἀγάπης.

Ἡ φρόνηση πού ’χε κάψει τ’ ἄστρα κι ἀφανίστη χαράματα
τὸν πόνο τὸν ξεκούμπισε
τὸν ἔβαλε στὴ μαύρη ἁλυσίδα…

Τεράστιες ὧρες ἀγκαλιάζονταν τότε ἀναμεταξύ τους
καὶ πικράθηκεν ὁ χάρος ὁ χαραμοφάης
καθὼς ἡ Παναγία κυλιότανε στὰ κιτρολέμονα
κ’ εἶχε δέσει τὸ δαίμονα
στὰ θεόρατα γιασεμιὰ τῆς χαρμολύπης.

Άθως Το Άγιο Όρος Μια ταινία του Βασίλη Μαρου

Ρούντι Ρινάλντι: Για την κοινωνική διέξοδο

Ζήτημα πρώτο

Κοινωνική διέξοδος πρωταρχικά σημαίνει μια άλλη κοινωνική συνείδηση.

Ένα νέο αξιολογικό πρότυπο, όπου η αλληλεγγύη, το δημόσιο συμφέρον, η κοινωνία, ο λαός, η χώρα κλπ να πάρουν άλλα περιεχόμενα από αυτά που ο μεταπρατισμός και ο ραγιαδισμός ή ο κοσμοπολιτισμός έχουν δημιουργήσει και εμποτίσει την κοινωνία.

Μεταστροφή της κοινωνικής συνείδησης.

Αντιδιαστολή με τον ωφελιμισμό, άλλο ανθρώπινο πρόταγμα – στο κέντρο η ανθρώπινη χειραφέτηση.

Χειραφέτηση επανανοηματοδότηση κόσμου – άλλες αξιακές προτεραιότητες

Πολιτικές αρετές – νέα ηθική – νέος ανθρωπισμός

Όσο και να φαίνεται παράξενο όταν το διαπιστώνουμε, η εποχή μας δεν είναι μόνο εποχή μεγάλων πολιτικών αλλαγών και κρίσης αλλά είναι και εποχή αναζήτησης αξιών και αρετών.

Σε όλα τα κινήματα και τη συμπεριφορά των ανθρώπων έχουμε διαπιστώσει πως έχει βαρύνουσα σημασία ένα ζήτημα ηθικής. Ιδιαίτερα σε νεολαιίστικα κινήματα.

Την ίδια στιγμή τόσο στην κεντρική πολιτική σφαίρα όσο και από την αριστερά προβάλλονται λογικές μηχανισμών, τακτικών, χειρισμών, συγκαλύψεων, μεγάλης κλίμακας διαφθορά και διαπλοκή.

Το όλο πρόβλημα σχετίζεται με τη συνείδηση και αφορά έναν απαραίτητο εκπολιτισμό σε επίπεδο συνείδησης.

Βεβαίως οι μεγάλες αλλαγές στην συνείδηση γίνονται μέσα από μεγάλα γεγονότα. Όμως υπάρχει ένα συνθετότερο θέμα που θέτει στην επικαιρότητα και σε προτεραιότητα ιδεολογικά - ηθικά ζητήματα.

Μάλιστα αναδεικνύεται μια απόσπαση των ιδεολογικών - ηθικών ζητημάτων από τον στενό οικονομικό και πολιτικό τους καθορισμό.

Όπου αυτό γίνεται μπορετό και αγκαλιάζει διάφορα σύνολα και επηρεάζει σε επίπεδο πολιτικών συσχετισμών και ιδεολογικών χώρων έχουμε άλματα στην συνείδηση.

Με άλλα λόγια πάντα υπάρχει μια προετοιμασία του εδάφους, γίνονται διεργασίες σε μοριακό επίπεδο, διαδίδεται μια μαζική ψυχολογία και ανάταση και μετά έχουμε τις μεγάλες αλλαγές, τα μεγάλα γεγονότα.

Αν θέλουμε να σταθούμε σε δύο κομβικά ζητήματα της κοινωνική διεξόδου μπορούμε να επικεντρωθούμε στα εξής:

Στο συλλογικό και στην ελευθερία.

Πρόκειται για δύο κομβικά σημεία.

Υπάρχει ανάγκη ξανακαθορισμού και επαναεπικαιροποίησης του συλλογικού.

Μέσα από μεταμοντέρνες απόψεις, οι «μύθοι» της συλλογικότητας έχουν τρωθεί θεωρητικά στον πυρήνα τους και στην πράξη με τον ατομισμό και το χρήμα. Έχει υπάρξει και θεωρητική επικυριαρχία.

Η αποκατάσταση του συλλογικού και στο επίπεδο της σκέψης και της συνείδησης είναι αναγκαία. Το δύσκολο είναι πως δεν μπορεί να γίνει ως επαναφορά σε προηγούμενες καταστάσεις αλλά ως προχώρημα της σκέψης της στάσης και της συνείδησης μέσα από την αποκωδικοποίηση των σύγχρονων συνθηκών που ζει – βιώνει – επιβιώνει το άτομο. Αυτό δεν είναι τόσο εύκολο και απλό όσο φαίνεται ή ακούγεται. Έχει δυσκολία.

Του Κώστα Χατζηαντωνίου

Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ

καθαιρεί και καθαρίζει τη σκέψη από κάθε αισθητική ελαφρότητα ή θεολογική παραχάραξη που θέλει τον Ιησού χρήσιμο κόλακα των παθών μας, βολικό συνήγορο των ενοχών μας, ωφέλιμο διασκεδαστή των φόβων μας.

Ο κήπος στον οποίο θα εισέλθει απόψε ο Υιός του Ανθρώπου δεν είναι η Εδέμ, ο κήπος των απολαύσεων όπου ο πρώτος Αδάμ έχασε τον εαυτό του αλλά το όρος των Ελαιών:

ο κήπος της αγωνίας όπου ο νέος Αδάμ ξαναβρίσκει τον εαυτό του μέσα από τον πόνο και την εγκατάλειψη, λίγο πριν πάρει τον δρόμο, ξανά και ξανά, για να αναλάβει το δικό μας κατάκριμα με το Πάθος του.

Οι εμπτυσμοί,τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα, οι ύβρεις, ο εμπαιγμός και το ταπεινωτικό μαρτύριο του σταυρικού θανάτου στην πολύπαθη Συρία.

Το σκίτσο από τον Σαββατιάτικο Δρόμο του αγαπημένου Κωνσταντή Κυριακού!

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ανυπεράσπιστος και νικημένος ως την Ανάσταση!

«Λοιπόν, τι κάνουμε εδώ και πότε θ’ αλλάξει ο κόσμος,

γιατί όπως όλοι μας

έζησα κι εγώ αφηρημένα – βέβαια αγάπησα τα ιδανικά της ανθρωπότητας

αλλά τα πουλιά πετούσαν πιο πέρα

(κι αλήθεια κάποτε παιδιά

αφήναμε στη μέση τις υπερπόντιες εκστρατείες μας για ν’ ανεβάσουμε έν’ άρρωστο πουλί στο δέντρο)

και τις νύχτες σχεδίαζα έκτακτα δρομολόγια τραίνων για κείνους που άργησαν

ή ονειρεύομαι να ζήσω υπέροχα, απερίσπαστος από προσωπικές ευδαιμονίες

και στάθηκα πάντα ανυπεράσπιστος μπροστά στους άλλους όπως οι νεκροί

έτσι έμαθα τι θα πει αιωνιότητα.

…

Α, έχασα τις μέρες μου

αναζητώντας τη ζωή μου.

...Μεγάλα όνειρα της νιότης μας, δεν πραγματοποιηθήκατε ποτέ

...Αλλά κι όταν τελειώνει η μέρα, γίνεται άξαφνα μια παράξενη ησυχία από πολλά πράγματα που ξεχάσαμε,

...και μόνον ο χρόνος είναι γενναιόδωρος μοιράζοντας σε όλους τη σκοτεινή λησμοσύνη του −

Λοιπόν ποια πράξη μας βαρύνει την ημέρα της Κρίσεως;

Ποιος θα σηκωθεί να μας υπερασπιστεί ή έστω να κάνει μια μικρή αναφορά στ’ όνομά μας;

Έρημα βράδια και νυχτερινοί δρόμοι που συναντήσαμε τις σκιές εκείνων που τόσο θέλαμε να ξεχάσουμε!

Ώσπου στο τέλος κερδίζει μόνο όποιος χάνει:

πανάρχαιη, ανεξήγητη ανταμοιβή.

...Και μένουμε ανυπεράσπιστοι ξαφνικά,

σαν ένα νικητή μπροστά στο θάνατο ή ένα νικημένον αντίκρυ στην αιωνιότητα…»

Τ ά σ ο ς

Λ ε ι β α δ ί τ η ς,

"Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα"

*Πίνακας «Η Σταύρωση του Χριστού»

του Γκρύνεβαλντ (περί το 1515)

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η αρχική περίοδος της πολιτικής ζωής του Μιχάλη Χαραλαμπίδη και η επικήρυξη του από το τουρκικό κράτος

Ο μεγάλος Πατριώτης και Αγωνιστής Μιχάλης Χαραλαμπίδης.

Η αρχική περίοδος της πολιτικής ζωής του Μιχάλη Χαραλαμπίδη και η επικήρυξη του από το τουρκικό κράτος:

Πρέπει να ειπωθούν κάποια πράγματα για τον σπουδαίο Πατριώτη.

Του ΓΙΑΝΝΗ ΧΟΥΤΑ*

Αναλογιζόμενος ότι σ’ αυτή την μεγαλοπρεπή αίθουσα μιλούσε ο μέγας Παλαμάς, ένα ρίγος με διαπερνά. Από την άλλη, το να μιλάω σήμερα εδώ για τον Μιχάλη, μοιάζει με ένα κακό όνειρο. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Όμως…

Όμως, πρέπει να πώ κάποια πράγματα. Διότι η αρχική περίοδος της πολιτικής του ζωής δεν είναι γνωστή και είναι χρήσιμο να φωτιστεί Θα αναφερθώ, επίσης, και σε μερικές χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της ζωής του, που έτυχε να γνωρίζω, για να σκιαγραφήσω την προσωπικότητά του.

Πολλά είχε να πεί ο ίδιος για σημαντικές στιγμές του και θα τα έγραφε, όπως έλεγε, όταν θα ξαλάφρωνε από άλλα σοβαρότερα ζητήματα.

Αναφερόμαστε, φυσικά, σε ένα άνθρωπο που είχε πολιτικοποιηθεί από πολύ μικρός. Από την κούνια του. Αν τυχόν αυτό είναι μία υπερβολή, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι πολιτικοποιήθηκε, όταν έμαθε για ποιό λόγο η γιαγιά του είχε χάσει τα λογικά της, είχε τρελλαθεί.

•Τον μεγάλο της γιό, τον Μιχάλη, τον πήραν οι Τούρκοι και δεν γύρισε ποτέ από τα Τάγματα Εργασίας. Και το αβάπτιστο μωρό της θυσιάστηκε για να μην προδωθούν από τα κλάματα και κατακρεουργηθούν οι κυνηγημένοι από τον Τοπάλ Οσμάν κάτοικοι της Σάντας του Πόντου.

Αυτά τα γεγονότα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ τον 5χρονο μικρό Μιχάλη και φαντάζομαι ότι θα είχε πεί μέσα του: «Εγώ, όταν μεγαλώσω, θα σταματήσω το Άδικο». Μία φλόγα ανθρωπισμού τον κυρίευσε. Είχε πλέον αφιερώσει τη ζωή του σε ανώτερους σκοπούς. Ήταν μόλις 12 χρονών και είχε γραφτεί για να πάει εθελοντής στην Κύπρο το 1963.

Μελέτη Ελλήνων και ξένων επιστημόνων

Μοναχός στο Αγιον Ορος κατά την προετοιμασία φαγητού. Μελέτη Ελλήνων και ξένων επιστημόνων καταγράφει τις μοριακές αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα των ατόμων που αφαιρούν σχεδόν όλα τα ζωικά προϊόντα από τη διατροφή τους για εκτεταμένα χρονικά διαστήματα, όπως συμβαίνει κατά τις περιόδους της νηστείας. Τα ευρήματά της αποδεικνύουν ότι αυτή η αποχή είναι επαρκής για να προκαλέσει μια μεταβολική «επανεκκίνηση» στον οργανισμό και να προαγάγει τη μακροζωία.

[ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΠΑΣ]

Τασούλα Επτακοίλη

Ηκατανάλωση κρέατος έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Οι πιο μακρινοί μας πρόγονοι, που έτρωγαν κυρίως φυτά, είχαν κοντά πόδια και μικρό εγκέφαλο, παρόμοιο σε μέγεθος με αυτόν ενός χιμπατζή. Πριν από περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια εμφανίστηκε ένα νέο είδος του γένους Homo, ο Homo erectus, που είχε χαρακτηριστικά που έμοιαζαν περισσότερο με αυτά του σύγχρονου ανθρώπου: είχε μικρότερο έντερο, άκρα παρόμοια με τα δικά μας και μεγαλύτερο εγκέφαλο. Αν και υπάρχουν αρκετές θεωρίες για τη σειρά με την οποία συνέβησαν τα γεγονότα στην εξελικτική Ιστορία, η κατανάλωση κρέατος και μεδουλιού από τα οστά ζώων σήμαινε ότι οι πρόγονοί μας είχαν πρόσβαση σε γεύματα πολύ πιο πλούσια σε ενέργεια. Και ακριβώς αυτή η διατροφή συνέβαλε στο να υποστηριχθεί ένας μεγαλύτερος εγκέφαλος.

«Oι μεγάλοι εγκέφαλοι καταναλώνουν πολλή ενέργεια. Σε κατάσταση ηρεμίας ο ανθρώπινος εγκέφαλος καταναλώνει περίπου το 20% της ενέργειας του σώματός μας, ενώ σε αντίστοιχες συνθήκες ο εγκέφαλος ενός χιμπατζή καταναλώνει μόνο το 8%. Αυτό σημαίνει ότι από την εποχή του Homo erectus το ανθρώπινο σώμα άρχισε να εξαρτάται από μια δίαιτα πλούσια σε ενέργεια, που βασιζόταν κατά ένα σημαντικό ποσοστό στο κρέας», εξηγεί στην «Κ» η Αντιγόνη Δήμα, ερευνήτρια Λειτουργικής Γονιδιωματικής Ανθρώπου στο Ινστιτούτο Βιοκαινοτομίας του Ερευνητικού Κέντρου Βιοϊατρικών Επιστημών «Αλέξανδρος Φλέμινγκ».

Όλη η ανάρτηση ΕΔΩ

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που είδα πρώτη φορά το όνομα της, σχεδόν τριάντα χρόνια. Ήταν αρχισυντάκτρια μίας μεγάλης κουρδικής καθημερινής νόμιμης εφημερίδας: Özgür Gündem/Οζγκούρ Γκουντέμ. Πού να ήξερα ότι ήταν η πρώτη Κούρδισσα αρχισυντάκτρια μίας εφημερίδας σε όλο το Κουρδιστάν (και της Τουρκίας μάλιστα)! Το όνομα της δεν ήταν συνηθής και από τότε ποτέ πουθενά δεν συνάντησα ξανά με αυτό το όνομα: Gurbetelli Ersöz/Γκουρμπετελλί Ερσόζ.

Ύστερα τυχαία είδα το όνομα της, πάλι ξαφνικά, σε άλλη μία κουρδική εφημερίδα. Τούτη την φορά όμως ήταν σε μία «παράνομη» μεγάλη κουρδική εφημερίδα: Serxwebûn, το κεντρικό όργανο του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν/ΡΚΚ. Δημοσίευαν μέρος μέρος Το Ημερολόγιο της με τον τίτλο Κέντησα την Καρδιά μου στα Βουνά / Yüreğimi Dağlara Nakşettim σε κάθε τεύχος της εφημερίδας. Πρώτη φορά είδα το πρόσωπο της και εκεί έμαθα ότι έχει πέσει μαρτυρικά στο πόλεμο, 8 Οκτωβρίου 1997. Η σορός της δεν βρέθηκε ποτέ αλλά το σακίδιο της. Το Ημερολόγιο ήταν μέσα στο σακίδιο της!

Ανδρέας Σταλίδης

Σήμερα, Μεγάλη Τετάρτη 16 Απριλίου 2025, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να δημοσιεύσει έναν χάρτη που τον ονομάζει «Χάρτη Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού».

(Ο χάρτης είναι από το σάιτ του υπ.εξ. - πηγή στο πρώτο σχόλιο)

Γιατί;

Διότι η ελληνική κυβέρνηση ΔΕΝ συμμορφώθηκε με την οδηγία 2014/89/ΕΕ που έδινε προθεσμία ως τις 31/3/2021 για να το πράξει.

και διότι η ελληνική κυβέρνηση παραπέμφθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο τελεσιδίκησε στις 27/2/2025 (πριν ενάμιση μήνα) με την υπόθεση C-128/24.

Το δικαστήριο απέρριψε το ελληνικό επιχείρημα και λέει ότι «η υποχρέωση συμμόρφωσης με το ευρωπαϊκό δίκαιο δεν μπορεί να αναστέλλεται λόγω διμερών διαπραγματεύσεων και ότι τα κράτη μέλη οφείλουν να τηρούν τις υποχρεώσεις τους ανεξαρτήτως εσωτερικών ή εξωτερικών παραγόντων».

Δηλαδή, ΔΕΝ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ, ΕΣΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΗΣΤΕ.

Ταυτόχρονα, επέβαλλε στην Ελλάδα πρόστιμο για κάθε ημέρα που περνάει από τότε.

Τι προβλήματα έχει αυτός ο χάρτης:

👉Αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι είχαμε ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΑΙΟ όσοι λέγαμε ότι στη Συμφωνία ΑΟΖ με την Αίγυπτο η Ελλάδα δέχθηκε μειωμένη επήρεια, και συγκεκριμένα -10% στην Κρήτη και -30% στην Κάσο, ως προεξάρχουσα της τριάδας νησιών Κάσος-Κάρπαθος-Ρόδος. Το τμήμα που μας πήρε η Αίγυπτος είναι από τη μπλε γραμμή μέχρι τη νοητή κόκκινη γραμμή που θα ακολουθούσε τη μέση γραμμή οριοθέτησης. (στα σχόλια θα βρείτε σχετικά άρθρα μου από εκείνη την περίοδο)

Της Γιάννας Γιανννουλοπούλου

Παρατήρησα ότι σε εκδήλωση βιβλιοπαρουσίασης τον επόμενο μήνα, μια συγγραφέας αυτοπροσδιορίζεται ως συγγραφέας και "ερευνητό".

Υποθέτω για να αποφύγει να δηλώσει ερευνητής ή ερευνήτρια. Εδώ, όμως, κατά σύμπτωση "ερευνητό" στη νέα ελληνική σημαίνει 'αυτό που μπορεί να ερευνηθεί".

Μια από τις βασικές λειτουργίες της ανθρώπινης γλώσσας είναι η επικοινωνία, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον ναρκισσισμό όσων θεωρούν ότι τα γραμματικά γένη αλλάζουν την πραγματικότητα. Εάν ήταν έτσι, όσες γλώσσες δεν έχουν γραμματική δήλωση γένους (και είναι αρκετές), θα μιλιούνταν σε κοινότητες γενικευμένης ισότητας φύλων και παράδεισους αυτοπροσδιορισμού. Πράγμα που δεν ισχύει, διότι ποτέ η γλώσσα (και μάλιστα η γραμματική) δεν φωτογραφίζει την πραγματικότητα μηχανιστικά. Οι παλιότεροι μαρξιστές προσδιόριζαν τη σχέση γλώσσας και πραγματικότητας ως "αντανάκλαση της αντανάκλασης". Αλλά ποιος ασχολείται με τη θεωρία πια;

Σε κάθε περίπτωση, οι αρχαϊστές του 19ου αιώνα και οι καθαρευουσιάνοι της δεκαετίας του 50 ωχριούν μπροστά στον καθαρευουσιανισμό της πολιτικής ορθότητας, ο οποίος προσφάτως συγκινεί όχι μόνο κάποιες ομάδες φοιτητών αλλά και εξ ορισμού ριζοσπαστικά ιδρύματα, όπως τράπεζες, εταιρείες ενέργειας κ.λπ.

Η επιβολή δασμών από τον Trump σε πανηγυρικούς τόνους και η ανακήρυξή ως «ημέρα απελευθέρωσης» των ΗΠΑ, η επιβολής τους, επαναφέροντας στο προσκήνιο την ρητορική του άκρατου προστατευτισμού και του οικονομικού εθνικισμού, με αφήγημα την θυματοποίηση της Αμερικής, έναντι όλων των άλλων κρατών στο εμπορικό ισοζύγιο και την ανάγκη άμεσης επαναβιομηχανοποίησης της, έχουν προκαλέσει σοκ σε όλο τον πλανήτη. Πολλοί ομιλούν για μία ιδιότυπη επανάσταση, νέου τύπου, αφού επιχειρείται με άγαρμπο και μη διπλωματικό τρόπο η ανατροπή του κυρίαρχου, επί πολλά χρόνια συστήματος του ελεύθερου εμπορίου, δηλαδή της παγκοσμιοποίησης, που οι ίδιες οι ΗΠΑ θεμελίωσαν.

Με δική τους συνεπώς ευθύνη η διαδικασία αυτή είχε ως τελικό αποτέλεσμα τη σταδιακή μετατροπή τους από βιομηχανική και πλεονασματική χώρα, σε εισαγωγική με χρέος, που αγγίζει τα 36 τρις δολάρια για την εξυπηρέτηση του οποίου, απαιτείται περίπου ένα τρις δολάρια τον χρόνο.

Αποτελεί ειρωνεία της ιστορίας, ότι η μαζική μεταφορά των βιομηχανιών στην Ασία και κυρίως στην Κίνα, που την έβλεπαν ως χώρα εκμετάλλευσης, χωρίς να μπορούν να φανταστούν, ότι αυτή θα αξιοποιούσε τη διαδικασία αυτή για δική της ενίσχυση, ξεκίνησε από τον Ρίγκαν με τη στήριξη του ρεπουμπλικανικού κόμματος, που είναι αυτό που αρχικά προώθησε τις αρχικές διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης.

Σήμερα, την αντίστροφη διαδρομή επιχειρεί να βαδίσει ο Trump με τις αποφάσεις του, έναντι του βασικού εμπορικού και όχι μόνο αντιπάλου των ΗΠΑ, την Κίνα, που μέσω των τεραστίων κερδών τις προηγούμενες δεκαετίες από το εμπόριο με τις ΗΠΑ, έχει μετατραπεί στους μεγαλύτερους αγοραστές του αμερικανικού χρέους, μέσω της κατοχής τεραστίων ποσοτήτων ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου.

Τα Πάθη του Κυρίου

Εκπομπή "Το τραπέζι της Κυριακής"

• Σταύρος Γιαγκάζογλου

• Σταύρος Τερζής

ΠΑΛΙΟΙ ΕΡΩΤΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ ΑΠΟ ΤΟ 21

(Και μια βρόχα διαπιστωσάκηδων που έπεφτε right-through...)

Μετά το 71, το κύριο καθήκον του εκάστοτε ενοίκου του Λευκού Οίκου είναι να υπερασπιστεί την μονοκρατορία του δολλαρίου ως παγκόσμιου αποθετικού νομίσματος. Και εκεί από το 19 και μετά, (όπως πολύ χειρότερα και εδώ), η υπεράσπιση του Συντάγματος και των αξιών έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα έναντι αυτού του στόχου για να συνεχίζουν να κερδίζουν μερικές ελίτ.

Τι συγκλονιστικό έγινε για να έχουμε αυτή την κολοσσιαία μετάλλαξη?

Προηγήθηκε (γράφε στο αλμπουμ των μελλοντικών σου αναμνήσεων):

🔺️Η υπερ-χρέωση κρατών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών, λόγω της ύφεσης των πάντων που προκλήθηκε από ένα ατυχή οικονομικό εμπορικό πόλεμο που κήρυξε το 17 ο Τραμπ στην Κίνα,. Υπερχρέωση που έγινε μεγαλύτερη με τα δύο block down, αλλά συνοδεύτηκε όμως με ταυτόχρονο πλουτισμό, άνευ προηγούμενου, όσων έχουν πρόσβαση σε χρηματοπιστωτικά παίγνια για ελίτ. Αυτά που συντηρούν και μεγενθύνουν μια κολοσιαιων διαστάσεων φούσκα τοξικών-παραγωγών δανείων , σήμερα όση 21-22 παγκόσμια ΑΕΠ.

Θύματα αυτού του πολέμου είναι και τα 6εκ νεκροί που άφησε πίσω του το ξαναπέρασμα ενός κορονοϊού μετά από 103 χρόνια. Μας βρήκε με αποδυναμωμενα συστήματά υγείας, λόγω της οικονομικής κρίσης του 08, με ένα Τραμπ να θέλει να τον αντιμετωπίσει με ...χλωρίνη με με ΜΑΤ. Και μας λιάνισε.

🔺️Η ψηφιοποίηση των πάντων, που απλώς επιταχύνθηκε λόγω του Covid19 . Παραδοσιακές ανθρώπινες και κοινωνικές δραστηριότητες απέκτησαν γρήγορα το πρόθεμα "τηλε" . Εκπαίδευση, εργασία, σεξ, διασκέδαση, πολιτισμός, κρατικές υπηρεσίες, κόμματα, δημοκρατία κλπ, με τρόπο που διατήρησε αυτό το "τηλε" ως κυρίαρχο και μΚ (μετά Κορονοϊού).

🔺️Ο περιορισμός της φυσικής επαφής, εντείνει την ανάγκη για συναλλαγές που χρησιμοποιούν κυρίως "ψηφιακό χρήμα". Δεν είναι τυχαία η απότομη στροφή μεγάλων Κεντρικών Τραπεζών ή πολυεθνικών και των mega-funds του σκιώδους παρατραπεζικου συστήματος τύπου Blackrockl σε τεχνολογίες που δημιουργήθηκαν από τα "αναρχα" ψηφιακά νομίσματα νέας τεχνολογιας, τα λεγόμενα "κρυπτονομίσματα". Τα μόνα που σχεδιάστηκαν να μπορούν να λειτουργήσουν εξωτραπεζικά, αν τύχει και καταρρεύσει το τραπεζικό σύμπαν, όπως πήγε να γίνει το 08 με την Leman Bros λόγω της απαξίωσης 800δισ$ στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ. Τώρα βρίσκονται στην ίδια διακινδυνευση δάνεια, ιδιωτικά ή δημόσια, που υπερβαίνει το μέγεθος τους τα 20-30τρις! Μαζί κινδυνεύει και η κερδοφόρα φούσκα των ελίτ, απ' όπου και τα κέρδη τους σήμερα. Η πραγματική οικονομία δεν δίνει τέτοιες "αποδόσεις", λέει. Τζόγος!

Δεν δυσταζουν να υιοθετούν τώρα λύσεις που θυσιάζουν τις εμπορικές Τράπεζες για να σωθεί το εκδοτικό δικαίωμα παραγωγής χρήματος των Κεντρικών Και η φούσκα τους σε Ανατολή και Δύση.

Μεγάλη Τετάρτη

«Ο Χριστός εχάθη»

«Πρόσφυγας της Τετάρτης προς την Πέμπτη. Δεν θα μάθει ποτέ τίποτα. Κι όμως. Κάποιος, πιο τρομαγμένος, ξέρω, αδιάκοπα, κρύβει σημάδια και μισά μηνύματα. Ανέλπιδα. Καθώς τον πηγαίνουν για θάνατο. Ή, για γέννηση.

Κάποτε νυχτώνει στ’ αλήθεια.

Απλώνει το μαύρο στις φλέβες. Τότε

Για λίγο, από σφυγμό σε σφυγμό

Γράφονται και σβήνουν

Παλιοί στίχοι θαμποί

Χωρίς λόγο, χωρίς λόγια πια

Σαν μουσική στον καθρέφτη, σαν

Τεθλιμμένοι συγγενείς.»

«Καρτ ποστάλ 14» Π. Παμπούδη

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ: Η Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη στην αμαρτωλή γυναίκα (Λουκ. 7,47), που μετανιωμένη άλειψε τα πόδια του Κυρίου με πολύτιμο μύρο και συγχωρήθηκε για τα αμαρτήματα της, καθώς μετανόησε ειλικρινά.

Η τιμή του μύρου ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια και γι’ αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ’ όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς.

Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, επισημαίνοντας ότι τον προετοιμάζει για την ταφή του. Άλλωστε, είπε στους μαθητές, “εμένα θα με έχετε για λίγο ακόμα κοντά σας, τους φτωχούς θα τους βοηθάτε καθ΄όλη τη διάρκεια της ζωής σας”. Ο Ιούδας αποχώρησε δυσαρεστημένος και πήγε στους Αρχιερείς, όπου και διαπραγματεύτηκε την παράδοση του Διδασκάλου του έναντι 30 αργυρίων.

Η υμνογραφική παράδοση συγκρίνει την μετάνοια της πόρνης με το φοβερό ολίσθημα του Ιούδα και παραλληλίζει τις δύο ψυχικές καταστάσεις.

Η πόρνη ελευθερώνεται από την αμαρτία και μετανοεί, ενώ ο Ιούδας αιχμαλωτίζεται από τη φιλαργυρία και αποχωρίζεται απ’ το Θεό.

Ο ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της.

Κάθε Μεγάλη Τετάρτη, πριν από την Τελετή του Νιπτήρος, που είναι και ο Όρθρος της Μεγάλης Πέμπτης, τελείται σε όλες τις εκκλησίες το Ιερό Ευχέλαιο, μια εξαιρετικά σημαντική για την Εκκλησία ακολουθία

Αφιερωμένη στη μνήμη της αμαρτωλής γυναίκας, που μετανόησε, πίστεψε στο Χριστό και άλειψε τα πόδια του με μύρο, είναι η Μεγάλη Τετάρτη, με το Ιερό Ευχέλαιο να τελείται.

Το πρωί τελείται o εσπερινός της Μεγάλης Τετάρτης και Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα γίνεται η Ακολουθία του Ευχελαίου και η Τελετή του Νιπτήρος που είναι και ο Όρθρος της Μεγάλης Πέμπτης που αναφέρεται σε τέσσερα γεγονότα.

Τον Ιερό Νιπτήρα, το πλύσιμο δηλαδή των ποδιών των μαθητών από τον Ιησού Χριστό, τον Μυστικό Δείπνο, την Προσευχή του Κυρίου στο Όρος των Ελαιών και την προδοσία του Ιούδα, δηλαδή την αρχή των Παθών του Χριστού.

π. Λίβυος

Ο Ιούδας προδίδει με φιλί, γιατί ποτέ δεν κατάλαβε τι σημαίνει αγάπη. Φιλάει προδοτικά γιατί ποτέ η καρδιά του δεν σαρκώθηκε στα χείλη του.

Είχε μπερδέψει μέσα του, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι από εμάς, την αγάπη με την ανάγκη, τον πόθο με το πάθος και τον έρωτα με την συνδιαλλαγή.

Όταν φιλάς κοινωνάς την ζωή σου με την ζωή κάποιου άλλου που επέλεξες να ακολουθήσεις και να παραδοθείς δίχως κρατούμενα και βερεσέδια.

Ο Ιούδας δεν μπορεί να το πράξει γιατί για εκείνον η αγάπη είναι ανάγκη. Η σχέση στόχος και η μαθητεία ρόλος. Όλα μετρήσιμα και υπολογίσιμα, δηλαδή άοσμα και νεκρά.

Τις περισσότερες φορές δεν αγαπάμε τον άλλο γι αυτό που είναι, μα για εκείνο που εμείς θα θέλαμε να είναι.

Γι αυτό ο Ιούδας όταν νιώθει ότι δεν ικανοποιούνται οι εγωτικές επιδιώξεις και ναρκισσιστικές επιθυμίες του, προδίδει τον Χριστό με ένα φιλί.

Έτσι για να θυμόμαστε ότι ο προδότης φιλάει «υπέροχα». Αχ και να ξέραμε πόσοι μας πρόδωσαν με ένα φιλί. Πόσοι την ώρα που μας φιλούσαν μας χρησιμοποιούσαν και την ώρα που μας αγκάλιαζαν μας φυλάκιζαν.

ΠΗΓΗ:π. Λίβυος
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ο Eλκόμενος. Ο Ιησούς Χριστός, ως Θεάνθρωπος, πορευόμενος προς το Πάθος. Η πάσχουσα ανθρώπινη φύση

N. Λυγερός

Το βάρος του σταυρού

είναι μεγαλύτερο απ' ό,τι πιστεύεις

γιατί θέλει θυσίες

ακόμα κι όταν μέσα σου

ζει μόνο και μόνο η Ανθρωπότητα

δίχως κανένα ίχνος

οποιασδήποτε κοινωνίας

γιατί όλοι οι αθώοι

καρφώνονται πάνω του

και πρέπει μόνος

να τους σηκώνεις όλους

την ώρα που σε βρίζουν

όσοι δεν ξέρουν

για το έργο σου

και νομίζουν ότι είσαι

δίχως οικογένεια

γιατί σ' ακολουθούν

οι πιστοί και μόνο

που τους ονομάζουν

από την αρχή

φανατικούς του Χριστού.

Το μέγεθος του πάθους

Αν είσαι μακριά από τον σταυρό
δεν μπορείς ν’ αντιληφθείς
το μέγεθος του πάθους
και δεν πιστεύεις
ούτε καν στον πόνο,
κι αν δεις τα λουλούδια
να κοκκινίζουν από αίμα,
νομίζεις ότι είναι παπαρούνες,
και αν δεις την αποκαθήλωση
περιμένεις την ανάσταση
λες και δεν υπήρξαν πάθη,
όλα φαίνονται μαγικά
γιατί είσαι ανίκανος
λόγω υστέρησης
να δεις τη θυσία
αυτού του ανθρώπου
που ήρθε μόνο για μας
δίχως να περιμένει
κανένα αντάλλαγμα
μόνο λόγω αγάπης.

Ομιλία Ν. Λυγερού με θέμα:

«O Eλκόμενος. Ο Ιησούς Χριστός, ως Θεάνθρωπος, πορευόμενος προς το Πάθος. Η πάσχουσα ανθρώπινη φύση»

Αρχονταρίκι Ιερού Ναού Αγ. Στεφάνου, Μεταμόρφωση Αττικής. Κυριακή 13 Απριλίου 2025

Τα πάθη του σταυρού

Καθώς δεν καταλαβαίνουμε
τι σημαίνει θυσία
και τι είναι τα πάθη

Δ. Κωνσταντακόπουλος: Θα κάνουν την Κύπρο Συρία. Οι ιδέες που υπάρχουν για συνομοσπονδία με την Τουρκία.

«Δεν μιλάμε για την Κύπρο, γιατί η άρχουσα τάξη και στην Αθήνα και στην Λευκωσία ,θέλουν να απαλλαγούν από το Κυπριακό.

Θέλουν να το «λύσουν» ακόμη και με εξαιρετικά δυσμενείς όρους…Αν είχαμε διαφορετική άρχουσα τάξη στην Ελλάδα, η Κύπρος θα ήταν το μεγάλο μας ατού», λέει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Κωσταντακόπουλος, σε μια εξαιρετική ανάλυση για το Κυπριακό, με αφορμή την πρόσφατη «πενταμερή». Τι ήταν αυτή η «πενταμερής»; Μία ακόμη προσπάθεια να «πλασαριστεί» ένα σχέδιο «λύσης» ,χειρότερο και από το σχέδιο Ανάν, που ο κυπριακός λαός είχε απορρίψει σε δημοψήφισμα με συντριπτικό ποσοστό.

«Σε αυτή τη πενταμερή η Κυπριακή Δημοκρατία ,δεν υπήρχε!

Ο κ.Χριστοδουλίδης εμφανίστηκε ως εκπρόσωπος των Ελληνοκυπρίων για να συζητήσει με τις χώρες οι οποίες κατέστρεψαν την Κύπρο», λέει ο κ.Κωνσταντακόπουλος, εξηγώντας με δυο λόγια τι κρύβεται πίσω από τη «πενταμερή» και τις ακαταλαβίστικες θεωρίες περί «διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας».

Ο κ.Κωνσταντακόπουλος αποκαλύπτει και τις ιδέες που κυκλοφορούσαν περί …ελληνοτουρκικής συνομοσπονδίας!

Αποκαλύπτει τι του είχε πει ο Γιώργος Παπανδρέου γι΄ αυτές τις «ιδέες» που κυκλοφορούσαν.

Πηγή:
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ανυπαρξία ντροπής...

Τον άκουγα σήμερα το μεσημέρι στις ειδήσεις, στο Προεδρικό Μέγαρο, και δε το πίστευαν τ΄ αυτιά μου.

Ο άνθρωπος που όταν συναντιέται με ξένους ηγέτες ή ξένες κορυφαίες προσωπικότητες, και στις δημόσιες τουλάχιστον δηλώσεις του απαρνιέται την πιο όμορφη γλώσσα του κόσμου, την ελληνική, την γλώσσα του λαού μας, και σαν ξενολάγνο δουλικό και με περίσσιο καμάρι συνεννοείται εκφραζόμενος είτε στ΄ αγγλικά (κυρίως), είτε στα γαλλικά (π.χ. χθες με το Γάλλο Υπουργό Ενόπλων Δυνάμεων) και ενίοτε στα Γερμανικά, απαξιώνοντάς την, κάνοντας μ΄ αυτόν τον τρόπο φτηνή επίδειξη γλωσσομάθειας (μιλά καλά τα αγγλικά να μην τον αδικούμε, αλλά δεν το βγάζεις απ΄ το μυαλό μου ότι το κάνει για λόγους εντυπωσιασμού), πανηγυρίζει για την απόφαση της Ουνέσκο να καθιερωθεί η 9η Φεβρουαρίου ''Παγκόσμια ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας'' !!!...

...Πόσο δίκιο είχε ο Νιρβάνας για την ανυπαρξία ντροπής σ΄ αυτό τον τόπο !!!

Η Κασσιανή

Του Βασίλη Λαμπόγλου

Έτος 830 μ.Χ.

Η Βασίλισσα Ευφροσύνη, μητριά του διαδόχου Θεόφιλου αποφασίζει να τον παντρέψει με ένα πρωτότυπο τελετουργικό.

Στέλνει εντολή σε όλες τις διοικητικές περιφέρειες της αυτοκρατορίας, να συγκεντρωθούν οι ωραιότερες κοπέλες και να παρουσιαστούν στο παλάτι.

Ένα είδος καλλιστείων, όπου συνδοξαζόταν η ομορφιά και η γνώση.

Παρ' όλο που τελικά το κρυφό κριτήριο της πρόκρισης έμελλε να είναι η σύνεση και η υποταγή.

Στα προκριματικά η Ευφροσύνη κατάφερε να καταλήξει σε 12 κοπέλες.

Αρχοντοπούλες όλες, όμορφες και μορφωμένες για τα δεδομένα της εποχής.

Ανάμεσα τους ξεχώριζαν δύο: η ευρυμαθής κι όμορφη Κασσιανή, που καταγόταν από οικογένεια γνωστού ευπατρίδη και η συνετή Θεοδώρα, αδερφή διακεκριμένου στρατηλάτη του Βυζαντινού θρόνου.

Ο Θεόφιλος παραμένει αμέτοχος της διαδικασίας, αδιάφορος σχεδόν.

Ένας εν δυνάμει αυτοκράτορας, που δεν πολυνοιαζόταν για την επίσημη συμβία του! Μέχρι που έρχεται η μέρα της τελικής επιλογής.

Το παλάτι ετοιμάζεται για την τελετή και οι εκλεκτές φτάνουν η μία μετά την άλλη.

Ο Θεόφιλος αμέριμνος και πάλι περιδιαβαίνει τους κήπους του παλατιού.

Και κάποτε το βλέμμα του συναντά την Κασσιανή.

Έρως ανίκατε μάχαν...