+ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΡΙΖΑΣ
Έφυγε από κοντά μας ο αγαπημένος σύντροφος και φίλος Λευτέρης Ριζάς
ΜΕΓΑΛΗ Η ΘΛΙΨΗ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΥΠΗΡΞΕ ΣΥΜΠΟΡΕΥΤΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ
ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΣΤΙΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΜΑΡΞΙΣΜΟ, ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.
Ο Λευτέρης, όπως μας θέλει ο Αριστοτέλης, ήταν από τη φύση του ον πολιτικό,
διανοούμενος παλιάς κοπής, από αυτούς που δύσκολα θα ξαναϋπάρξουν, έφυγε από τη
ζωή χθες Παρασκευή, 7 Ιουνίου.
Υπήρξε βαθύς γνώστης της μαρξιστικής σκέψης και ανάλυσης, Σοσιαλιστής
και Πατριώτης, φανατικός ΑΕΚτζής, τόσο που τα παιδιά του με ασθενοφόρο τον
πέρασαν από το Γήπεδο, πριν τα εγκαίνιά του, να χαρεί την Αγιά Σοφιά!
Ένας αγνός, συνεπής αγωνιστής από νεανική ηλικία, στη δεκαετία του '60 στην
Ελλάδα, στη Γερμανία στα χρόνια της
Χούντας, και επιστρέφοντας κατά τη μεταπολίτευση υπερασπίστηκε τον άνθρωπο, την
Πατρίδα, την μεγάλη του αγάπη την Κύπρο, τους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες των λαών ενάντια στη σκλαβιά και την
αποικιοκρατία.
Ο Λευτέρης Ριζάς ήταν ιδρυτικό μέλος των «Τετραδίων» και κυρίως εκδότης, μόνος αρχικά,
και με τον Βαγγέλη Χωραφά στην τρίτη περίοδο της ελληνικής έκδοσης του «Monthly
Review».
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
Σ' ευχαριστούμε για όσα πρόσφερες στην κοινωνία, για τα κείμενά σου, για τα βιβλία που μας έδειξες, για όσα μας έμαθες!
Φίλε και σύντροφε Λευτέρη καλό σου ταξίδι!
* Ο Λευτέρης ήταν συνεπής αντιμπεριαλιστής, υπερήφανος για τον δάσκαλό του στην
πολιτική του πορεία τον ιστορικό Νίκο Ψυρούκη.
Συμμετείχε στο Δελτίο Φίλων Νέων Χωρών (Κίνηση Αντιαποικιακής
Αλληλεγγύης) που δημιουργήθηκε από τον ιστορικό Νίκο Ψυρούκη και
ορισμένους νέους που προέρχονταν από την πλέον ριζοσπαστική πτέρυγα της νεολαίας
της ΕΔΑ. Όλοι οι συνεργάτες για ευνόητους λόγους έγραφαν με ψευδώνυμα.
Όπως έγραψε ο ίδιος ο Λευτέρης υπήρξαμε «ώριμο τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο
της οργής» του εργατικού-λαϊκού-απελευθερωτικού κινήματος της εποχής.
Ό Λευτέρης περιγράφει την Κίνηση στην εισαγωγή του στην ηλεκτρονική επανέκδοση του «αντιιμπεριαλιστή»:
“… «Ψυχή» της κίνησης ήταν ο ιστορικός Νίκος Ψυρούκης.
Γύρω απ’ αυτόν υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός παλαιών και νέων αγωνιστών – κυρίως
νεολαίων που είχαν αποχωρήσει από τη Νεολαία της ΕΔΑ ή ήταν στα πρόθυρα της
αποχώρησης, διαφωνώντας πρωταρχικά για τη θέση της στο Κυπριακό. Όπως γίνεται
σε τέτοιες περιπτώσεις, η σύνθεσή της δεν έμεινε ποτέ σταθερή. Ούτε έμειναν
μέχρι τέλους όλοι. Θυμόμαστε τον Στέλιο Μπαμπά, τον Λευτέρη Φιλιππάτο, τον
Μάρκο Γκιόλια, τον Κώστα Βεργόπουλο, τον Γρηγόρη Ευαγγελάτο, τον Γιώργο
Χατζόπουλο, τον Τίτο Καρημάλη, την Άννα Γέμελα, τον Σωτήρη Πέτρουλα, τον Μάκη
Παπούλια, τον Ηλία Νικολόπουλο, τον Βαγγέλη Γυφτέα, τον Σπύρο Προβατά, τον
Θράσο (μου διαφεύγει το επίθετό του – εργάτη, φίλο του Παντελή Εμιρζά, που
ήταν ο πρώτος που καταδικάστηκε με το ιδιώνυμο του Βενιζέλου), τον Παναγιώτη
Λαλιώτη (Σίμιτσεκ), τον Δημήτρη Κουτσομιτόπουλο. Επειδή η κίνηση ήταν
«ανοιχτή», κατά καιρούς πέρασε πολύς κόσμος. Ένα φεγγάρι, μέχρι κι ο Χρήστος
Θεοχαράτος – τυπογράφος την εποχή εκείνη.
Την ίδια χρονιά, το 1963, κυκλοφόρησε το Δελτίο των ΦNX (2 τεύχη) σε πολυγραφημένη έκδοση (πολύγραφος οινοπνεύματος), ενώ από το 1964 (από το 3ο τεύχος) εκδιδόταν τυπωμένο, με πρώτο υπεύθυνο έκδοσης τον Στέλιο Μπαμπά (θα ακολουθήσουν άλλοι τρεις υπεύθυνοι έκδοσης: ο Ανδρέας Κάρλος, ο Νίκος Καλοποθαράκος και τελευταίος ο Παντελής Εμιρζάς).
…Στους σκοπούς της κίνησης των ΦΝΧ περιλαμβάνονταν η μελέτη και η προβολή των προβλημάτων εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας στην Ελλάδα της εποχής, των λαϊκών αγώνων στο εθνικοαπελευθερωτικό τους περιεχόμενο και στο στάδιο των κοινωνικών μετασχηματισμών, όπως επίσης και η ενεργητική αλληλεγγύη του ελληνικού λαού προς τους αγωνιζόμενους λαούς που δέχονταν πιέσεις, εξάρτηση, καταπίεση και επίθεση από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, η κατάδειξη της οργανικής ενότητας του αγώνα του λαού μας για την εθνική ανεξαρτησία με τους αγώνες των καταπιεζόμενων λαών και η σύμπηξη ενός ευρωπαϊκού μετώπου εναντίον των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών καταπίεσης πάνω στους λαούς της Ευρώπης και η ενίσχυση του παγκόσμιου αντιιμπεριαλιστικού-αντιαποικιακού μετώπου των καταπιεζόμενων λαών. Τα μέλη της κίνησης όφειλαν να συμμετέχουν στους αγώνες για την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία σε όλους τους κοινωνικούς τομείς, να καταπολεμούν τον αντιδραστικό σοβινισμό, το ρατσισμό, το φασισμό κ.λπ. (τεύχος 4, Μάιος-Ιούνιος 1964).
Από το πρώτο τεύχος της είναι σταθερά η αναφορά στον αγώνα του κυπριακού ελληνισμού για αυτοδιάθεση – Ένωση και στην ανάδειξη του ως του κορυφαίου εθνικού μας ζητήματος. Στα πλαίσια αυτά δεν καταδικάζονται μόνο οι φιλοδυτικές ηγεσίες για εγκατάλειψη της Κύπρου , αλλά και οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ και της ΕΔΑ.
Στον «Θεωρητικό Αντιμπεριαλιστή» δημοσιεύτηκαν τα παρακάτω τρία κείμενα:
· Ε. Νικητάκου (Νίκος Ψυρούκης) : «Η σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και οι πολιτικές σχέσεις στην Ελλάδα»
· Ρ. Ολύμπιου (Λευτέρης Ριζάς) : «Ο νέο-ρεφορμισμός στην Ελλάδα»
· Χ. Γεωργίου (Γιώργος Χατζόπουλος): «Φυγόκεντρες δυνάμεις της παραδοσιακής αριστεράς».
**Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ στην επετειακή ομιλία του στο Καλλιμάρμαρο τίμησε στον χαιρετισμό του προς 60.000 «αιώνιους εφήβους» ως πηγή έμπνευσης τη «μεγάλη σχολή του αντιδικτατορικού αγώνα του Μονάχου» και τον μέχρι σήμερα συνεχιζόμενο αγώνα τους για την διεκδίκηση των «Γερμανικών Αποζημιώσεων»:
"Εκεί, στο Μόναχο, που ήμουν γνώρισα ( το 1973 ) μια "Ομάδα Φοιτητών" που έγιναν αδέλφια μου. Αυτοί μου άνοιξαν τα μάτια. Εκεί πολιτικοποιήθηκα, τους ευχαριστώ πολύ. Είναι τώρα εδώ και αγωνίζονται για τις Γερμανικές Αποζημιώσεις. Είναι ακόμα στον Αγώνα…, Αλέξανδρε..! Μάρα...! Καλογερόπουλε...! Ψωμόπουλε...! Λευτέρη Ριζά...! Ακόμα είναι φίλοι μου."
https://www.facebook.com/alex50kouts/videos/1480726342756533
*** Στον σύνδεσμο η ηλεκτρονική επανέκδοση του αντιιμπεριαλιστή με την εισαγωγή για την ιστοσελίδα του Λευτέρη Ριζά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.