Οι τρεις συνιστώσες του Τραμπισμ

από Ευάγγελος Κοροβίνης

Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι ο συνασπισμός δυνάμεων που έφερε τον Τραμπ για δεύτερη φορά στην προεδρία είναι ανομοιογενής και κατά συνέπεια εύθραυστος. Ότι γρήγορα θα έρθουν στην επιφάνεια αντιθέσεις, όπως η πρόσφατη μεταξύ του Ίλον Μασκ και του Στηβ Μπάνον σχετικά με την συνέχιση της χορήγησης βίζας σε τεχνολογικά καταρτισμένους αλλοδαπούς. Ότι τελικά το κίνημα MAGA αντιμετωπίζοντας την πίεση του βαθέος κράτους και σπαρασσόμενο από εσωτερικές αντιθέσεις θα εκτροχιασθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Ποιά είναι όμως τα ρεύματα που συνθέτουν το κίνημα αυτό; Μπορεί να διακρίνει κανείς εύκολα τρεις κύριες συνιστώσες του τραμπισμού: Τους εθνολαϊκιστές με κύριο εκπρόσωπο τους τον Στηβ Μπάνον (βασικό σχεδιαστή στρατηγικής στα αρχικά στάδια της πρώτης θητείας του Τραμπ), τους υποστηρικτές των οικογενειακών αξιών και της παράδοσης και τέλος μια μερίδα των ιδιοκτητών των τεχνολογικών κολοσσών της Σίλικον Βάλλεϋ,με εκπρόσωπο τους τον Ίλον Μασκ.

Παρά τις αντιθέσεις μεταξύ των τριών αυτών συνιστωσών, στις οποίες θα αναφερθούμε παρακάτω, φαίνεται να υπάρχει μια συγκολλητική ύλη που τις συνέχει. Επί Ρέιγκαν ο παράγοντας που ενοποιούσε τους φιλελεύθερους συντηρητικούς (υποστηρικτές της ελευθερίας των αγορών) με τους θρησκευόμενους συντηρητικούς ήταν ο αντικομμουνισμός. Στην συνέχεια, μετά την λήξη του ψυχρού πολέμου, έγινε προσπάθεια να αντικατασταθεί ο αντικομουνισμός με την πάλη κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας. Στην πρώτη θητεία του Τραμπ αλλά ιδίως στην δεύτερη, όπως διαφαίνεται, ενοποιητικός παράγοντας είναι η ατζέντα κατά της παγκοσμιοποίησης και ο νεοπροστατευτισμός.

Η παγκοσμιοποίηση, συγκεκριμένα, έπαψε από ένα σημείο και πέρα να ευνοεί τα αμερικανικά συμφέροντα. Από την στιγμή που αναδείχθηκε η Κίνα ως τεχνολογικά ισότιμος ανταγωνιστής με παραγωγή ποιοτικών και φθηνών προϊόντων, τα ανοιχτά σύνορα έγιναν απειλητικά για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Ο οικονομικός εθνικισμός και η υιοθέτηση ολοένα και αυστηρότερων προστατευτικών μέτρων προβάλλουν ως όροι επιβίωσης όχι μόνον των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης στις πολιτισμικά ερημωμένες «ζώνες της σκουριάς», αλλά και τμημάτων του μεγάλου κεφαλαίου. Ένα μέρος, πράγματι, των ολιγαρχών της Σίλικον Βάλλεϋ αντιμετωπίζει τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του υπό το πρίσμα της εθνικής ασφαλείας και όχι απλά και μόνον της μεγιστοποίησης της κερδοφορίας του.

***

Ο οικονομικός εθνικισμός λοιπόν και η στροφή κατά της παγκοσμιοποίησης είναι ο κύριος συνεκτικός κρίκος του τραμπισμού. Παρά όμως την υπολογίσιμη συνοχή του κινήματος MAGA, είναι φανερό ότι το διαπερνούν σημαντικές αντιθέσεις. Πρώτο και σπουδαιότερο είναι το μέτωπο των εθνολαϊκιστών κατά των ολιγαρχών της Σίλικον Βάλλεϋ. Αναφερθήκαμε ήδη στην αντίθεση μεταξύ Μπάνον και Μασκ σε ό,τι αφορά την χορήγηση βίζας σε ειδικευμένους στην πληροφορική μετανάστες. Ο Μπάνον θεωρεί ότι πρέπει να αξιοποιηθεί το εγχώριο δυναμικό και προσθέτει ότι οι τεχνολογικοί κολοσσοί είναι δημιούργημα των κερδοσκοπικών κεφαλαίων της Γουώλ Σρητ. Πιστεύει επιπλέον ότι οι ιδιοκτήτες των κολοσσών αυτών διέπονται από τεχνοφεουδαρχικές αντιλήψεις.

Ο Στηβ Μπάνον τονίζει επίσης ότι ο Ίλον Μασκ επιβιβάσθηκε στο τραίνο του Τραμπ μόλις τον Μάϊο του 2024, ενώ ο Μπέζος και ο Ζούκενμπεργκ μετεκλογικά. Ο Μπάνον αναγνωρίζει βέβαια την μεγάλη οικονομική συνεισφορά του Μασκ στην προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ και παραδέχεται ότι ο Μασκ διαθέτει ένα σχέδιο πάταξης της γραφειοκρατίας και μείωσης του κόστους λειτουργίας της κρατικής μηχανής. Σχέδιο κατά του γραφειοκρατικού παρασιτισμού που λειτουργεί εις βάρος των μικρών επιχειρήσεων κυρίως. Ο Μπάνον σημειώνει όμως ότι θα πρέπει να αυξηθεί η φορολογία επί του μεγάλου κεφαλαίου και να μειωθούν τα φορολογικά βάρη των οικονομικά ασθενέστερων.

Ο Μπάνον τέλος, πέραν της αντίθεσής του με τους ολιγάρχες της Σίλικον Βάλλεϋ, θεωρεί ότι πρέπει να διακοπεί αμέσως η στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία και να επιδιωχθεί μια γρήγορη επίλυση της σύγκρουσης γιατί αλλιώς ο Τραμπ κινδυνεύει να εγκλωβισθεί σε ένα παρατεταμένο πόλεμο κατά παρόμοιο τρόπο με τον Νίξον στο Βιετνάμ.

Ο Μπάνον έχει δίκιο. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν μπορούσε να κερδηθεί από την Δύση, από μιας εξαρχής. Όσοι τώρα έπεισαν τον Τραμπ να απειλήσει με νέες κυρώσεις την Ρωσία και να προσπαθήσει να μειώσει την τιμή του πετρελαίου διεθνώς για να παροξύνει τα υποτιθέμενα σοβαρά οικονομικά προβλήματα της Ρωσίας έχουν πάρει διαζύγιο από την πραγματικότητα. Είναι οι ίδιοι που τροφοδοτούν τον Τραμπ με «πληροφορίες» για τεράστιες απώλειες Ρώσων στρατιωτών στο μέτωπο. Στην πραγματικότητα η Ρωσία αντιμετωπίζει κάποια συγκυριακά και όχι δομικά προβλήματα ενώ τα θύματα του πολέμου ανέρχονται στο 1/10 των αντιστοίχων των Ουκρανών. Θα πρέπει να σημειωθεί πάντως ότι ο Τραμπ πήρε την απόφαση να περιορίσει την βοήθεια προς την Ουκρανία.

Οι υποστηρικτές τώρα των οικογενειακών αξιών και της παράδοσης πιστεύουν ότι όποιο έθνος έχει χάσει τις ρίζες του δεν μπορεί να ανοιχθεί δημιουργικά προς το μέλλον. Ότι ο ενθουσιασμός για τις τεχνολογικές καινοτομίες και τα φουτουριστικά όνειρα του Μασκ για τον αποικισμό του πλανήτη Άρη και προπαντός για τον μετανθρωπισμό ενέχουν σοβαρούς κινδύνους. Πράγματι μια εταιρία του Ίλον Μασκ είναι η πρώτη που εμφύτευσε ασύρματο μικροτσίπ στον εγκέφαλο ανθρώπου. Πρόκειται για εξέλιξη που οδηγεί σε μια δυστοπική ανάπλαση του ανθρώπου. Οι υποστηρικτές της παράδοσης τονίζουν ότι δεν μπορεί κανείς από την μια μεριά να κατακεραυνώνει την ατζέντα γουόκ και από την άλλη να υιοθετεί τον μετανθρωπισμό. Όπως με την προώθηση της ατζέντας γουόκ δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με κάποιες νομικές μεταρρυθμίσεις αλλά με προσπάθεια επιβολής νέων κοινωνικών ηθών, το ίδιο και με τον μετανθρωπισμό δεν έχουμε να κάνουμε με μιάν αθώα και επαναστατική καινοτομία αλλά με σοβαρή και επικίνδυνη ανθρωπολογική μετάλλαξη.

Συνολικά η επιτυχία της δεύτερης θητείας του Τραμπ θα κριθεί περισσότερο από την αντιμετώπιση του Ουκρανικού ζητήματος και των σχέσεων με την Κίνα παρά από την επίλυση επιμέρους προβλημάτων, όπως το μεταναστευτικό. Οι ΗΠΑ καλούνται να προσαρμοσθούν στις νέες πραγματικότητες κατανομής της ισχύος του πολυπολικού κόσμου, βρίσκοντας τρόπους να περιορίσουν τον υπερκαταναλωτισμό των μεσαίων τάξεων τους, εγχείρημα που πέραν της οικονομικής έχει και σημαντική πολιτισμική διάσταση.


Ο ζωγραφικός πίνακας που συμπληρώνει τη σελίδα ("Νυχτερινή συνομιλία", 1949) είναι έργο του, αμερικανού, Edward Hopper.


ΠΗΓΗ:https://antifono.gr/treis-synistoses-trabismou/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com