ΕΙΚΟΝΟΚΛΑΣΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙ ΕΙΚΟΝΟΔΟΥΛΩΝ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ!

Του Γιώργου Τασιόπουλου

Να θυμίσουμε ότι ο όρος βανδαλισμός προήλθε από το μάχιμο γερμανικό φύλο των Βανδάλων, οι οποίοι συνήθιζαν κατά τις εκστρατείες τους να καταστρέφουν έργα τέχνης από τους τόπους των κατακτήσεών τους. Κατέστρεφαν κυρίως αγάλματα, αφαιρώντας συνήθως τις μύτες και τα αυτιά των προσώπων κι αυτό με αφορμή μια προκατάληψη που έλεγε πως τα αγάλματα διαθέτουν ψυχή και έτσι, καταστρέφοντάς τα, αφαιρούσαν τη δυνατότητα να εισέρχεται και να εξέρχεται η ψυχή μέσα στο άγαλμα.

Δυστυχώς, στα μάτια και ο βανδαλισμός των ηρώων του '21 στην Αργυρούπολη.

 

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ

Ουδείς διανοήθηκε, εκδικούμενος για τις πολικές ιδέες τους, να καταστρέψει το έργο καλλιτεχνών.
Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα του Νταλί και του Καζαντζάκη.

Ο Νταλί έχει χαρακτηριστεί ως υποστηρικτής του φασιστικού καθεστώτος του Φράνκο στην Ισπανία. Οι πολιτικές του απόψεις ήταν άλλωστε και η αιτία της διαμάχης του με πολλά από τα μέλη του υπερρεαλιστικού κινήματος. Αν και στα νεανικά του χρόνια, ο Νταλί είναι γνωστό πως συνδέθηκε πιο στενά με τον χώρο του αναρχισμού και του κομμουνισμού στη διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου, αρνήθηκε να κάνει αντίσταση ή να επιλέξει στρατόπεδο. Συνδέθηκε ωστόσο περισσότερο με το καθεστώς του Φράνκο, ιδιαίτερα κατά την επιστροφή του από την Αμερική στην Ισπανία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο ίδιος ο Νταλί ζωγράφισε και ένα πορτραίτο της κόρης του Ισπανού δικτάτορα.
Ο Νταλί έχει δηλώσει ο ίδιος ότι δεν έχει πολιτική θέση. Είναι αναρχικός, αλλά και μοναρχικός, και τα δύο όμως σε μεταφυσικό επίπεδο και όχι σε πολιτικό.

Η σχέση του Νίκου Καζαντζάκη με το κίνημα του φασισμού φανερώνεται μέσα από επιστολές και άρθρα του σε εφημερίδες. Την περίοδο που ο συγγραφέας βρισκόταν στην Ισπανία δημιουργούνταν οι προϋποθέσεις που θα οδηγούσαν στον ισπανικό εμφύλιο.
Οσο μένει στη Μαδρίτη, αρθρογραφεί και στέλνει ανταποκρίσεις γύρω από τις εξελίξεις στην ισπανική επικράτεια. Αργότερα, με το ξέσπασμα του εμφυλίου, αρθρογραφεί για την πορεία των εθνικιστών από το στρατόπεδο του Φράνκο.
Αλλά και περίπλοκη η σχέση του Καζαντζάκη με την Αριστερά. Λόγω της πολιτικής θητείας του με τον Βενιζέλο, είχε τη φήμη του δεξιού, ενώ στον αντίποδα, εξαιτίας της ριζοσπαστικής γραφής του, της προσπάθειάς του για δημιουργία σοσιαλιστικού κόμματος και των ταξιδιών στη Ρωσία, καθώς και της πολύχρονης θητείας του στον αγώνα για επικράτηση μιας δημοκρατικής ιδεολογίας, θεωρήθηκε κομμουνιστής.
Νταλί και Καζαντζάκης είχαν κοινή στάση στη θυσία του Λόρκα.
Ήταν ίσως το μοναδικό δείγμα "απειθαρχίας" του Νταλί η στήριξη του στον Λόρκα, του οποίου τα έργα ήταν απαγορευμένα.
Παρομοίως ο Καζαντζάκης πρώτος θα καταδικάσει, τη στιγμή που συνέβη, με ενυπόγραφο κείμενό του στην «Καθημερινή», τη δολοφονία για ιδεολογικούς και πολιτικούς λόγους του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.

ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ

Ο πρώτος που θεωρείται ότι έλαβε μέτρα εναντίον των εικόνων είναι ο χαλίφης Γιαζίντ (Yazid ΙΙ, 720-724), σύγχρονος του Λέοντος Γ΄, ο όποιος εξέδωσε διάταγμα που απαγόρευε την έκθεση και προσκύνηση εικόνων στις χριστιανικές εκκλησίες του κράτους του.

Αν και πέρασαν 10 αιώνες θα γιορτάσει η εκκλησία μας σε λίγες ημέρες ως γιορτή της Ορθοδοξίας την αναστήλωση των εικόνων.

Η δημιουργία μιας εικόνας για την Ορθοδοξία είναι παιδευτικός γίνεται για την ανάμνηση των γεγονότων ή ενός θαύματος ή μιας αρετής, με σκοπό τη δόξα και την τιμή και την ανάδειξη εκείνων που αρίστευσαν και διακρίθηκαν στην αρετή ( ... ) ζωγραφίζουμε με πόθο τις εικόνες εκείνων που αναδείχθηκαν άνδρες ενάρετοι, για να τους αγαπάμε και να τους θυμόμαστε και να τους μιμούμαστε.

 
Ως προς τη χρησιμότητα των εικόνων ο άγιος Νικόδημος, απαριθμεί έξι λόγους για τους οποίους οι άγιες εικόνες είναι χρήσιμες:

«Δια εξ τινά εικονίζονται και προσκυνούνται αι άγιαις εικόνες:

α. ότι κοσμούσι και στολίζουσι τους ναούς,

β. ότι διδάσκουσι τους μη οιδότες γράμματα…

γ. ότι ενθυμίζουσι τους γραμματισμένους εκείνα όπου τυχών ελησμονήθησαν. Όθεν βιβλία λέγονται αι εικόνες των σοφών και αμαθών…

δ. ότι αυξάνουσι τον πόθον των ορώντων αυτάς χριστιανών…

ε. ότι παρακινούσι τους ορώντας προς μίμησιν των αγίων έργων…

στ. διατί παρακινούσι τους ορώντας αυτάς να επικαλούνται μετά πίστεως και ελπίδος, τον μεν Θεόν ως ΣΩΤΗΡΑ, τους δε αγίους ως μεσίτας εις Θεόν…».(Πηδάλιο, σελ 320).

Θα τολμούσα ως "εικονόδουλος" να παρακαλέσω, μην βανδαλίζετε τα πρόσωπα των Αγίων ελευθερωτών μας. Όχι στα μάτια!

Γιατί ο τρόπος βανδαλισμού αποδεικνύει ότι οι ήρωες και όχι ο αμφιλεγόμενος καλλιτέχνης είναι ο στόχος. Και οι εικονιζόμενοι έχουν περάσει στην ιστορία, έγιναν μύθος από το λαό γιατί ήταν δεσμώτες και αντιστάθηκαν.

Το αντιστασιακό, ηρωικό φρόνημα του λαού δυστυχώς, ο τελικός στόχος.

ΠΗΓΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com