Σημαντικές αλλαγές στη χρήση ενδοφλέβιων ναρκωτικών διαπιστώνει μελέτη που έγινε στην Αθήνα και αφορά τη διαχρονική συμπεριφορά κινδύνου σε χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών (ΧΕΝ) από το 2012 ως το 2018. Η μελέτη για κάθε χρονική περίοδο περιλαμβάνει 1.000 ως 1.450 άτομα, από το Πρόγραμμα ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ που γίνεται από το Πανεπιστήμιο Αθηνών σε συνεργασία με το Σύλλογο Ασθενών Ήπατος ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ. Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν στην 6η Πανελλήνια Συνάντηση «AIDS & Ηπατίτιδες», η οποία ξεκίνησε την 27η και διήρκεσε έως την 29η Σεπτεμβρίου 2018, στην Αθήνα, στην Αίγλη Ζαππείου.
Με αφορμή την διεξαγωγή του Συνεδρίου, ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής καθηγητής Άγγελος Χατζάκης, τόνισε ότι η μέση ηλικία των χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών (ΧΕΝ) έχει αυξηθεί από την περίοδο 2012 ως 2018, η παρουσία των μεταναστών είναι σταθερή (13,9%), η έλλειψη στέγης έχει αυξηθεί από 23% σε 29%, η μη ύπαρξη κοινωνικής ασφάλισης έχει αυξηθεί από 64% σε 76%, ενώ ο δείκτης ανεργίας έχει αυξηθεί από το 84% στο 93%.
Το ποσοστό ενδοφλέβιας χρήσης τον τελευταίο μήνα έχει μείνει σταθερό, περίπου στο 80%, ενώ η καθημερινή ενδοφλέβια χρήση τους τελευταίους 12 μήνες έχει μειωθεί από 54% σε 33%. Η χρήση προφυλακτικού αυξήθηκε από το 35% σε 39%. Παρατηρήθηκε μια αύξηση συμμετοχής σε προγράμματα υποκατάστασης οπιοειδών από 10,6% σε 22% το 2012-2013 και έκτοτε παρέμεινε σταθερό.
Από τα δεδομένα του προγράμματος ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ το 2018, φαίνεται ότι ο επιπολασμός αντισώματος anti-HCV είναι 79% και anti-HIV 17%. Η θεραπεία τους παρουσιάζει δυσκολίες αφού το 72% είναι ανασφάλιστοι και το 26% αναφέρει απουσία ταυτότητας ή άλλου νομιμοποιητικού εγγράφου. Ενώ, ο επιπολασμός γονοτύπων ηπατίτιδας C είναι 33% ο 1, 55% ο 3 και 12% ο 4. Από αυτούς που γνωρίζουν ότι είναι HIV (+) μόνο το 40% λαμβάνει αντιρετροϊκή θεραπεία.
Επιπροσθέτως, τα δεδομένα του Σταθμού Φροντίδας Εξαρτημένων Ατόμων του ΟΚΑΝΑ στη χρονική περίοδο 2010 ως 2017, δείχνουν σαφή μείωση στο ποσοστό, που ανέφερε καθημερινή χρήση ουσιών και χρήση ηρωίνης ως κύρια ουσία, ενώ αυξήθηκε το ποσοστό των χρηστών που αναφέρει ψυχιατρικά προβλήματα από 20% σε 46%.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Χατζάκη, τα αποτελέσματα από όλο το πρόγραμμα διαπιστώνουν για μία ακόμη φορά ότι οι υπηρεσίες πρόληψης στους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών στην Αθήνα είναι ανεπαρκείς, παρά τις βελτιώσεις που παρατηρήθηκαν κατά τη διετία 2012-2013, ενώ οι κοινωνικοοικονομικοί δείκτες, όπως η κοινωνική ασφάλιση, η ύπαρξη στέγης και το ποσοστό ανεργίας επιδεινώνονται συνεχώς.
Σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά στον ελλαδικό χώρο (ΕΚΤΠΝ), η λιανική τιμή της ηρωίνης στις «πιάτσες» μειώνεται στα χρόνια της «κρίσης», αφ’ ενός μεν, επειδή αυξήθηκαν αρκετά οι ομάδες εμπόρων και διακινητών και υπάρχει ανταγωνισμός, αφ’ ετέρου, επειδή αρκετοί χρήστες ηρωίνης στρέφονται προς τις φθηνότερες συνθετικές ουσίες. Όπως εξηγεί στη HuffPost Greece σε συνέντευξή της (21-6-2017) η Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος και πρώην διευθύντρια της Μονάδας Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ, επί της ουσίας πρόκειται για ναρκωτικά με τοξικές προσμίξεις, πολύ φτηνά- ακόμα και 1 ευρώ η δόση- και πολύ επικίνδυνα. Είναι το σίσα (μεθαμφεταμίνη με τοξικές προσμίξεις, πιθανώς και με υγρά μπαταρίας), το krokodil (οπιούχο ναρκωτικό με πολύ τοξικές προσμίξεις) , το yaba, το meth ή crystal meth, ice κ.ά: «Όλα αυτά προκαλούν σοβαρές βλάβες σε ζωτικά όργανα καθώς και σοβαρές ψυχιατρικές διαταραχές, συχνά μη αναστρέψιμες. Ο αριθμός των θανάτων των χρηστών αυτών των ουσιών, βασικά ανέργων, μεταναστών, εφήβων δεν καταγράφεται, είναι όμως μεγάλος».
Όσον αφορά στην ηλικία έναρξης χρήσης της ηρωίνης αυτή μπορεί να μην έχει μεταβληθεί εν μέσω «κρίσης», έχει όμως αυξηθεί η ηλικία κατά την οποία οι χρήστες απευθύνονται για απεξάρτηση, που σημαίνει πολύ απλά ότι το διάστημα που βρίσκονται στη χρήση αυξάνεται επίσης.
Επομένως οι ελπίδες για τον απεγκλωβισμό από τον εφιάλτη της εξάρτησης εξαντλούνται, η ολοκλήρωση της θεραπείας στα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα έχει μειωθεί από 22%, το 2011, στο 14%, το 2016 με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αφού είναι δεδομένο ότι η χορήγηση υποκατάστατων δεν οδηγεί στην απεξάρτηση, η απελπισία αυξάνεται μαζί με την εξαθλίωση, που φυσικά δεν κρύβεται, επειδή η κρατική παρέμβαση «σπρώχνει» τις πιάτσες όπου η κοινωνική αγανάκτηση φθάνει στο απροχώρητο ή λόγω τουριστικών αναγκών.
Ο ρατσισμός, λοιπόν, απέναντι στους εξαρτημένους δεν είναι γενικά και αόριστα ένα κοινωνικό φαινόμενο, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα διογκώνεται όσο οι «καταραμένοι» στους δρόμους της Αθήνας εξαθλιώνονται ολοένα και περισσότερο…
Δημοσιεύθηκε από Παρεμπιπτόντως
ΠΗΓΗ: https://anarchypress.wordpress.com/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.