ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟ ΡΚΚ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ (Μιλώντας σε Ρ/Σ)

Νομίζω ότι οι Η.Π.Α. εκτίθενται όταν ως σπασμένο γραμμόφωνο επαναλαμβάνουν: Το ΡΚΚ είναι τρομοκρατική οργάνωση. Εκτίθενται ιδιαίτερα απέναντι σε ένα δίκτυο ανθρωπιστών στην περιοχή μας και διεθνώς οι οποίοι έχουν γνώση και συνείδηση της ιστορίας των πολύπαθων αυτών τόπων. Σε αυτούς προστέθηκε τελευταία ο Πάπας Φραγκίσκος και αυτό τον τιμά ιδιαίτερα.

Ας κάνω λοιπόν μια διόρθωση σε αυτήν την παραφωνία, την κακοφωνία της Ουάσιγκτον. Μια πόλη, μια πρωτεύουσα την οποία δεν μπορώ να επισκεφθώ όπως και την Άγκυρα. Στην δικτατορία των συνταγματαρχών δεν μπορούσα να επισκεφθώ την Αθήνα.

Το νέο Κουρδικό Απελευθερωτικό Κίνημα, το ΡΚΚ είναι όχι μόνον ένα κίνημα Δημοκρατίας και Ειρήνης αλλά είναι ένα Ανθρωπιστικό Κίνημα. Είναι το ΡΚΚ που διέσωσε τα γυναικόπαιδα των Γεζίδι και των Χριστιανών και κανείς άλλος. Το ΡΚΚ έδωσε μαθήματα ανθρωπισμού προς όλους. Όταν μάλιστα ο συνεχιστής του Μουσταφά του Βαρδάρη ο οποίος ήταν το πρότυπο για τον Μουσταφά του Ρήνου* ο Ταγίπ Εργτογάν δήλωνε: έπεσε το Κομπάνι. Όπως ο δεύτερος Μουσταφάς, αυτός του Ρήνου, δήλωνε: έπεσε η Γκουέρνικα, έπεσε η Κρήτη, έπεσε, κάηκε η Κάνδανος στην Κρήτη.

Το ΡΚΚ είναι ανθρωπιστική οργάνωση κύριε Ομπάμα και όσο νωρίτερα το αναγνωρίσετε τόσο καλύτερα για τους λαούς και τους ανθρώπους της περιοχής μας.

Όπως οι Κενυάτες έχουν δικαίωμα να υπάρχουν και να ζουν ειρηνικά στον τόπο τους το ίδιο δικαίωμα πρέπει να απολαμβάνουν οι Κούρδοι – οι Καρδούχοι του Ξενοφώντα – στον δικό τους τόπο, στην Κουρδία.

Έτσι είκοσι ένα χρόνια μετά (1994) την πρόταση μου, η οποία προκάλεσε την αντίδραση των Η.Π.Α. προς τον τότε Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου, για την βράβευση του Αμπτουλάχ Οτσαλάν με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης πρέπει να προσθέσω ότι θα πρέπει να δοθεί ταυτόχρονα το βραβείο στο Κουρδικό Απελευθερωτικό Κίνημα, στο ΡΚΚ. Θα είναι η πρώτη φορά που θα δοθεί το βραβείο σε ένα Απελευθερωτικό Κίνημα. Οι άνθρωποι των βραβείων Νόμπελ θα ομορφύνουν έτσι τον κόσμο. Ειδικά την ζωή των ανθρώπων που στην Μικρά Ασία και την Μεσοποταμία αγωνίζονται μόνοι τους ενάντια σε ιδεολογίες του θανάτου.

Ιδιαίτερα οι Η.Π.Α. διαθέτουν ένα νήμα μιας ανθρωπιστικής διπλωματικής κληρονομιάς στην περιοχή μας με το οποίο είναι καλά να επανασυνδεθούν.

Μίλησα** για αυτό κατά τα αποκαλυπτήρια του μνημείου της Ποντιακής γενοκτονίας στην Φιλαδέλφεια το 2006.

Ο Ανθρωπισμός πρέπει να επιστρέψει στον τόπο που γεννήθηκε. Ο τόπος αυτός είναι η Μικρά Ασία.

Αυτό λένε οι πηγές, η ιστορία, η επιστήμη.