Εγώ και ο Αλέκος Αλεξανδράκης
διαβάσαμε το σενάριο της ''Συνοικίας''
στον εργοστασιάρχη Νικ Αχλαντέφ.
Του άρεσε.
Θα έδινε τα χρήματα, να γυριστεί το
φιλμ. 1.472.000 κόστισε. Τότε, το 1960.
Σχεδόν τα διπλά λεφτά απ' όσο
κόστιζαν οι ταινίες της Βουγιουκλάκη.
Εγώ θα ήμουν η υπεύθυνη
και η διαχειρίστρια.
Ο Κοτζιάς έβαλε υποθήκη το σπίτι του
και τσόνταρε κι αυτός σαν μέτοχος.
Μόνο
ώσπου να πάρει πίσω τα λεφτά του,
θα ήταν ποσοστούχος.
Μετά θα έπρεπε να αρκεστεί
στα συγγραφικά.
- Αφού τόσο πολύ πιστεύετε,
πρέπει κι εσείς να ρισκάρετε μαζί μου,
έλεγε. Και είχε δίκιο.
Δουλέψαμε γι' αυτή την ταινία
δύο μήνες προετοιμασία,
πενήντα πέντε μέρες ''γύρισμα''
και ένα μήνα μοντάζ.
Δουλέψαμε όλοι με τόση ζέστη,
με τόση συμπόνοια!
Κάναμε την επανάστασή μας.
Πριν ακόμα προβληθεί η ταινία
έγινε σαματάς. Απαγορεύτηκε.
''Δείχνει πολλή φτώχεια.''
Έτσι είπανε.
Την προηγούμενη μέρα
της προγραμματισμένης προβολής,
οργανώσαμε στο Ράδιο Σίτυ
μία επίσημη avant premiere.
Καλεσμένοι κόσμος και κοσμάκης.
Ηθοποιοί διάσημοι, σκηνοθέτες,
λογοτέχνες, ποιητές, κριτικοί,
μουσικοί, κοσμικοί, πρεσβευτές.
Γεμάτο το Ράδιο Σίτυ. Σε όλον αυτόν
τον κόσμο, την ψυχή μας θα δείχναμε
σε λίγα λεπτά.
Είχαμε μείνει κυριολεκτικά στον άσσο.
Αμάν! Να παιχτεί η ταινία να πάρουμε
κανένα ψιλό...
Σε λίγα λεπτά θα έσβηναν τα φώτα.
Θα άρχιζε η προβολή.
Ενθουσιασμένοι όλοι οι παράγοντες.
Ο Κώστας Κοτζιάς γελούσε αδιάκοπα,
εγώ να λέω ''είδες, όλοι ήρθανε!
Και οι πρεσβευτές της Ιταλίας και
της Γαλλίας... και η Ειρήνη η Παπά!''
Ηρεμήστε! έλεγε κάθε λίγο ο Αλέκος.
Ο σκηνοθέτης.
Ο Λειβαδίτης σιωπηλός. Σοβαρός.
Κι όμως λίγο ανήσυχος.
Τόσο ωραία όλα;
Περίεργα πράγματα αυτά
Σβήνουν τα φώτα. Αρχίζει η ταινία.
Ξεχύνεται η μουσική του Θεοδωράκη
πάνω στα γράμματα:
''Βρέχει στη φτωχογειτονιά''.
Να τος ο Ασύρματος!
Να τος ο Αλεξανδράκης
να βγαίνει από τη φυλακή...
και ξαφνικά η εικόνα χάνεται και
όλη η αίθουσα βυθίζεται στο σκοτάδι.
Έτρεξα στην καμπίνα.
Στο μεταξύ άναψαν τα φώτα.
Η οθόνη όμως αδειανή.
Τα μεγάφωνα μουγκά. Η βουή τού
κόσμου μόνο. Απορία και ανησυχία.
Πλάκα τα γαλόνια στην καμπίνα
της προβολής. Ο διοικητής τού
αστυνομικού τμήματος της περιοχής,
στημένος δίπλα στον πίνακα,
απαθής και ακίνητος.
Άνωθεν, είπε κάποτε.
Είχε διαταγή άνωθεν να διακόψει
αυτοπροσώπως την προβολή.
Δεν ήταν δα και δύσκολο!
Ένας μοχλός ήταν. Ο γενικός!
Ο κόσμος έζωσε τον πόλο έλξης:
Την καμπίνα.
Πολλοί διαμαρτυρήθηκαν...
οι πρεσβευτές καλού - κακού έφυγαν.
Ο διοικητής
μπορεί και να πανικοβλήθηκε.
Διέταξε συλλήψεις.
Είχαμε τόσο πολύ μοχθήσει,
είχαμε τόσο πολύ χαρεί,
είχαμε τόσο πολύ ονειρευτεί!
Όχι, δε θα το αφήναμε έτσι.
Σ' αυτόν τον τενεκεδομαχαλά,
στον Ασύρματο,
ο κόσμος
μας είχε τόσο συμπαρασταθεί.
Μας ταΐζανε, μας ποτίζανε,
ακόμα και το κρεβάτι τους μας δίνανε.
Δούλευαν κι αυτοί, σαν βοηθοί ή σαν
κομπάρσοι και τα μάτια τους λάμπανε
από ελπίδα:
θα δούνε το χάλι τους στο πανί
οι αρμόδιοι, και ίσως κάτι κάνουνε!
Ύστερα από έξι μήνες η ταινία
πήρε την κανονική της άδεια.
Έγιναν μερικές περικοπές
από τη λογοκρισία. Υποτυπώδεις.
Το πλάνο του τρελού της γειτονιάς,
κόψανε, που τον πειράζουν τα παιδιά.
Οι τρελοί στην Ελλάδα είναι στα άσυλα.
Ένα πλάνο
που έδειχνε φωτισμένο το στέμμα
στο καμπαναριό μιας εκκλησίας.
Τόση φτώχεια επί βασιλείας!
Καλύτερα να το σβήσουμε το στέμμα.
Και το κυνηγητό
κάποιων αστυνομικών κόψανε.
Όχι όλο. Κυνηγούσαν κάποιους
δύστυχους μικροπωλητές.
Η αλήθεια ήτανε πως
τους κυνηγούσανε, τους κυνηγούσανε,
εντάξει, φτάνει, αρκετά! Το είδαμε.
Ταινία απαγορευμένη
από καθεστώς καπιταλιστικό; Όλα
τα ανατολικά κράτη την αγοράσανε.
Από εκεί βγήκαν τα χρήματα.
Πήρε πίσω ο Κοτζιάς τα δικά του.
Τα πήρε και ο Αλχαντέφ
και πια δεν ήθελε άλλα.
Μου χάρισε τα υπόλοιπα κέρδη.
Κέρδη ήταν τα ατέλειωτα ταξίδια
και οι γνωριμίες.
Φιλίες που άναψαν σαν πυρκαγιές.
Μόσχα, Πράγα, Κίεβο, Βουκουρέστι,
Σόφια, Βερολίνο, Κούβα!
Χάρισα μια κόπια στους Κουβανούς.
Τότε το 1964 με το εμπάργκο.
Αλίκη Γεωργούλη
Σαν σήμερα 25 Ιουλίου
το 1995, έφυγε από τη ζωή.
.....................................................................
Απόσπασμα από το βιβλίο:
ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ... ΣΤΟΝ ΒΕΡΣΑΤΣΕ
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.