κυκλοφόρησε το βιβλίο του Δημήτρη Ν. Γιαννάτου!!! "Η «κανονικοποίηση» των κρίσεων: Σκέψεις κοινωνιολογίας και δομικής ψυχολογίας στη σύγχρονη εποχή".

ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ!!!

Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο του φίλου μας Δημήτρη Ν. Γιαννάτου!!!

"Η «κανονικοποίηση» των κρίσεων:
Σκέψεις κοινωνιολογίας και δομικής ψυχολογίας στη σύγχρονη εποχή"

Ο Δημήτρης Γιαννάτος είναι κοινωνιολόγος, σύμβουλος απεξάρτησης στο ΚΕΘΕΑ και ιδανικός στοχαστής για να μας ξεναγήσει στα τραύματα της μετανεωτερικότητας, της νέας ψηφιακής "κοινωνικότητας",

ιδιαίτερα ικανός να προσεγγίσει το ψυχισμό του ανέστιου ανθρώπου cyborg, καταγγελτικός για τη μετανεωτερική επιστήμη που δομεί τη νέα ανθρωπολογία χωρίς τον άνθρωπο,

βαθύς γνώστης του αντικειμένου, μας συστήνει όλους τους προφήτες κοινωνιολόγους, ψυχολόγους, ανθρώπους της Τέχνης που μας προειδοποίησαν για τον επερχόμενο άκαρδο κόσμο μας.

Στην προδημοσίευση για το βιβλίο του γράφει:

"...Είναι η ανάγκη για την έναρξη ενός διαλόγου, που θα τοποθετήσει εκ νέου το «κοινωνείν» εντός του «Αληθεύειν. Στα σπίτια μας, στα σχολεία των παιδιών μας, στις παρέες, στην πλατεία και την Αγορά των γειτονιών μας, στους Δήμους μας – που σκόπιμα έσβησαν από τα ιστορικά αρχεία τους ότι είναι «Εκκλησίες συναδελφών» και Πολιτών και ουσιαστική κοινοτική αυτοδιοίκηση – στις δουλειές μας με τους συναδέλφους μας, και όπου αλλού.

Ο ελληνικός πολιτισμός μας, η ιστορία και άνθρωπος, είναι αξεδιάλυτα συνδεδεμένα με μια αρμονική συνεξέλιξη και αλληλεπίδραση. Έχουμε βουτήξει και κολυμπάμε στην Ιστορικότητα της εξέλιξης και η ιστορία είναι και εντός μας. Είναι σημαντικό να την ακούσουμε και να ακουστούν όλες οι φωνές του κοινωνικού πεδίου. Αυτό ο πολυφωνικός διάλογος είναι πραγματικότητα της ανθρώπινης φύσης για την δόμηση όμως μιας ανθρωπολογικής αρμονίας τέτοιας που να αξίζει στον άνθρωπο, ως ταυτότητα και όχι ως διάλυση ταυτοτήτων και για την επιβολή ενός ναρκισσιστικού αυτοπροσδιορισμού του Εγώ. Ιδιαίτερα, στους δύσκολους καιρούς μας, όταν μια θεσμική τεχνοεπιστήμη, προσπαθεί να επιβάλει μια μετα-ανθρωπολογική ανθρωπότητα χωρίς συναίνεση και Δημοκρατία και μάλιστα με την επίκληση του πλουραλισμού και της «Δημοκρατίας». Επειδή ο Λόγος του κάθε ανθρώπου, του «Είναι» ως ταυτότητα, ορίζεται από την Ελευθερία και την Αγάπη και όχι τον καταναγκασμό.

Έγραψα ακόμα και επειδή η ιστορικότητα και η οντολογική πολιτισμική παράδοσή μας, με έχουν πείσει από καιρό, ότι «κοινωνία» μας είναι το «κατ’αληθειαν ζείν» εν ελευθερία, ως ευχαριστία και όχι «μηχανικά»- λογαριθμικά προγραμματισμένη ως καταναγκασμός.

Έγραψα το δοκίμιο αυτό επειδή, είναι ανάγκη να ξαναρχίσουμε να μιλάμε μεταξύ μας. Δεν γνωρίζω αν το πέτυχα στις λιγοστές σελίδες του κειμένου. Άλλωστε αυτό θα αρχίζω να το πλησιάζω μόνο μέσα από τις απορίες και τις ερωτήσεις που μπορεί αναδυθούν από την ανάγνωσή τους. Αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω μια γλώσσα επιστήμης, για να συνομιλήσω ευθέως με την συγκεκριμένη επιστήμη που μας περιβάλλει, την οποία έχουμε ανάγκη. Αλλά μόνο όταν δεν μεταβάλλει την επιστημονική της μερικότητα σε νέα οντολογία του ανθρώπου χωρίς τον άνθρωπο και σε απαράβατη αρχή κοινωνικής συγκρότησης του βίου μας. Παρά μόνο όταν βοηθά τον άνθρωπο να εμβαθύνει στην πνευματική κουλτούρα του και δεν τον οδηγεί σε έναν άνθρωπο με κενό περιεχόμενο και κοινωνικό νόημα σαν άγραφο χαρτί, χωρίς ρίζες και παρελθόν, εξαρτημένος από μια ηγεμονία της τεχνικής και της «κοινωνικής μηχανικής».

Όφειλα επίσης, να γράψω επειδή μες τις κρίσεις, είδα πολλή αλληλεγγύη και ομορφιά, πλησίασμα και μέλλον ανθρώπων, αλλά δυστυχώς και αλαζονεία, «διανοούμενη» αυταρχική γνώση και αναβίωση πολλών παρελθοντικών συμπεριφορών επιβολής και υποτίμησης του Άλλου..."

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com