«Συγγνώμη σου ζητώ συγχώρεσέ με, μετάνιωσα πικρά το ομολογώ»

Αντιγράφω από τη Μπάμπουσκα στο Documento:

«Συγγνώμη σου ζητώ συγχώρεσέ με, μετάνιωσα πικρά το ομολογώ». Όταν ο Αλέκος Σακελάριος έγραφε τους ερωτικούς στίχους , δεν μπορούσε να φανταστεί πως κάλλιστα θα μπορούσαν να συνοδεύσουν αυτό που πλέον φαίνεται ως πολιτική επιθεώρηση για τον Αλέξη Τσίπρα. Αν θελήσει να βάλει και τίτλο κάποιος, νομίζω θα ταίριαζε «το παιδί της αμαρτίας».

Αν εξαιρέσουμε κάποιες εμφανίσεις του πρώην πρωθυπουργού, χωρίς αντίκτυπο στη χώρα , που όμως στενός του συνεργάτης επιμένει ότι αποτελούν πολιτική παρέμβαση στη διεθνή σκηνή, κάθε άλλη εγχώρια εμφάνιση Τσίπρα, είναι η ώρα της συγγνώμης.

Παιδί της αμαρτίας ο Αλέξης Τσίπρας απ ό,τι φαίνεται, αφού ζήτησε συγγνώμη στο Συνέδριο της Καθημερινής για τη Novartis και τις τηλεοπτικές άδειες, πέρασε σε δεύτερο στάδιο, που φαντάζομαι αποτελεί το κατά Δάντη Αλιγκέρι , «Καθαρτήριο».

Συναντά κατά μόνας όσους εμφανίστηκαν ως ενεχόμενοι με το σκάνδαλο Novartis και αυτομαστιγώνεται μπροστά τους δηλώνοντας μετάνοια και ζητώντας συγχώρεση. Επειδή όμως το Purgatorio απαιτεί ταπείνωση και βασανιστήρια, τόσο η συνάντηση όσο και η συγγνώμη δημοσιοποιούνται στο πλήθος, ως στάδιο του αυτοεξευτελισμού που θα φέρει την κάθαρση.

Η συνάντηση με τον Ευάγγελο Βενιζέλο τον μεγαλοπρεπή, η οποία δημοσιοποιήθηκε, αποτελεί κορυφαίο συμβολισμό πολιτικής αλλά και απόγνωσης. Φυσικά σε απόγνωση δεν είναι ο Βενιζέλος, ο οποίος δεν βρέθηκε σε τέτοια κατάσταση ούτε όταν τον έβριζε το ελληνικό σύμπαν και ο Αλέξης Τσίπρας απειλούσε ότι θα τον βάλει φυλακή.

Επειδή δεν έχω κάποια πληροφορία ότι ο Τσίπρας πρόκειται να μονάσει και ως εκ τούτου ζητά συγγνώμες από αδικημένους και μη, πρέπει να δοθεί άλλη ερμηνεία. Σε κάθε περίπτωση απ ό,τι φαίνεται η κατάστασή του είναι σοβαρή και ο σκοπός ιερός. Θεωρεί ότι είναι προτιμότερο από το απαντήσει στο ερώτημα «ποιανού απαίτηση ήταν να παραπεμφθούν όλοι στην υπόθεση Novartis και όχι οι εμφανώς ενεχόμενοι», να καταφύγει στο αίτημα της συγχώρεσης, το οποίο ως γνωστόν, δίνεται με τον αιτούντα σε συγκεκριμένη στάση. Μετά την μετάνοια , μάλλον περιμένει και κάποιου είδους ευλογία.

Η σκυλοφιλία είναι απόλυτη και σώψυχη ταύτιση

Του Κωστή Παπαγιώργη 

Δεν υπάρχει κάτοχος σκύλου

που να μην πιστεύει σθεναρά

ότι μέσα στο τετράποδό του

κρύβεται υπέροχα παγιδευμένο

κάτι το βαθύτατα ανθρώπινο.

Ο σκύλος δίνει την εντύπωση 

ότι κάποια σπάνια συμπάθεια

είναι διαλυμένη στο αίμα του.

Αυτό το οξύμωρο, με τα χρόνια,

αποβαίνει μυστικός δεσμός,

συνεννόηση χωρίς λόγια,

νοηματική γλώσσα 

της συμπάθειας.

Άνθρωποι που ζουν 

χρόνια με το σκύλο τους,

που έχουν προσαρμόσει 

τις ανάγκες 

και τις μετακινήσεις τους 

με το τετράποδο, 

ποτέ δε σκέφτονται 

ότι αγαπούν ένα ''ζώο''.

Ο δεσμός με το σκύλο 

έχει να κάνει

με το αξεδιάλυτο κράμα 

ενός ψυχισμού εντοιχισμένου μεν 

στη ζωικότητα πού παρ' ότι 

τετραποδίζει, σκυλοφέρνει ή γαυγίζει, 

φέρει στο βλέμμα του

μισοσβησμένα πνευματικά ίχνη.

Από τη μια μεριά το ζώο 

είναι ανθρώπινο πείραμα 

που έμεινε στη μέση, 

ενώ από την άλλη 

είναι ζωικό πείραμα 

που έδωσε αποτελέσματα 

ανώτερα του αναμενομένου.

Έτσι αρχίζουν τα θαύματα 

αφοσίωσης και συνεννόησης 

ανάμεσα

στο τετράποδο και στο δίποδο.

ΕΚΠΟΜΠΗ 3η (11 Οκτωβρίου 2024) με τον ΝΤΙΝΟ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ (Ntinos Papantoniou). «ΑΞΙΟΝ ΛΟΓΟΥ»

ΕΚΠΟΜΠΗ 3η (11 Οκτωβρίου 2024) με τον ΝΤΙΝΟ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ (Ntinos Papantoniou).  «ΑΞΙΟΝ ΛΟΓΟΥ», στον Just Radio 96.4 . 

ΘΕΜΑΤΑ:

- Η Ελλάδα μας πληγώνει και σήμερα - Σεφέρης.

- Νίκος Γκάτσος α) τι του βρήκαν όταν τον οδήγησαν στο τμήμα, τι είπαν όταν το διάβασαν και β) γιατί το αρχείο του φιλοξενείται στο Χάρβαρντ.

- Επανέρχεται με ένταση ο διατροφικός και γαστρονομικός πολιτισμός.

- Αποσπάσματα από ομιλία του Σπύρου Σταματόπουλου, δημάρχου Σικυωνίων για την ιδιωτικοποίηση του νερού και το ερώτημά του γιατί υπάρχουν και τι κάνουν οι περιφέρειες.

- Ο σηματοδότης στον ισθμό, η διαχείριση επικινδυνοτήτων.

- Εθελοντισμός και καθαρισμός της Ποσειδωνίας.

- ΠΑΣΟΚ: κίνημα αρχών ή κομματαρχών; Οπτικοκεντρική ή λογοκεντρική κοινωνία; Μετά το ’96 απωθήθηκαν τα βιβλία, ο λόγος, οι βασικές αφετηριακές ιδέες που δημιούργησαν το κίνημα. 

Εισηγήσεις 3ου Επιστημονικού Συμποσίου με τίτλο, "Απο τον Ιπποκράτη στην Οσία Μελώ" 12/10/2024

Δεύτερη ημέρα του 3ου Επιστημονικού Συμποσίου με τίτλο Απο τον Ιπποκράτη στην Οσία Μελώ 12/10/2024

Από το 37' - 1.06' ο κοινωνιολόγος, στέλεχος - συνεργάτης του ΚΕΘΕΑ Δημήτρης Γιαννάτος.
Πρώτη ημέρα του 3ου Επιστημονικού Συμποσίου με τίτλο Απο τον Ιπποκράτη στην Οσία Μελώ 12/10/2024

ΠΗΓΗ: 

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η Γαλλία κατά τις επιθυμίες των «νεοφεδουαρχών» θα οδηγήσει την Ευρώπη σε πόλεμο με την Ρωσία;

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΣΙΜΟΣ

Εξαιρετικά επικίνδυνη είναι η εμπλοκή της Γαλλίας στην ενορχηστρωμένη από το ΝΑΤΟ σύγκρουση στην Ουκρανία με τις ειδικές της δυνάμεις να είναι παρούσες στο μέτωπο από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας

Υπάρχουν λόγοι γι’ αυτήν την συμπεριφορά της Γαλλίας, που εκτός της δυναμικής αποβιομηχάνισης που αντιμετωπίζει, έχει σοβαρότατα προβλήματα – πέραν των οικονομικών και κοινωνικής συνοχής, που εμφανίζονται με αφορμή κάθε λαϊκό ξέσπασμα, όταν το κοινωνικό μεσόστρωμα αντιδρά στην νεοταξικού χαρακτήρα πολιτική του «εκλεκτού της δυστοπίας» προέδρου Μακρόν.


Ο πρώτος λόγος είναι η άρρηκτη πρόσδεση του Γάλλου προέδρου με μια από τις νεοφεουδαρχικές οικογένειες του πλανήτη (δυναστεία των Ρότσιλντ), της οποίας η επιθυμία είναι – η νεοφεουδαρχική αντίληψη του κόσμου – να εμποδίσει πάση θυσία την αλλαγή του ιστορικού στάτους στον πλανήτη από τις αναδυόμενες και στην ουσία στην πράξη υφιστάμενες νέες υπερδυνάμεις της Ανατολής .

Ο Γάλλος πρόεδρος υπήρξε στέλεχος των οικονομικών δομών που συγκροτούν αυτήν την δυναστεία και τους οφείλει εν πολλοίς το γεγονός της πολιτικής του διαδρομής, κατά την οποία εμφανίστηκε σαν κομήτης στην πολιτική Γαλλική σκηνή και κατάφερε να εκλεγεί πρόεδρος στις εκλογές του 2017, εν μεσω ενός σπαρασσόμενου πολιτικού συστήματος στην χώρα


Ανομολόγητη αλήθεια, που όμως την επαληθεύουν οι πολιτικές πρακτικές νεοταξικού χαρακτήρα του απερίγραπτου Μακρόν

Ο Σινορωσικός άξονας ισχύος στο οικονομικό, ενεργειακό και στρατιωτικό επίπεδο, αποτελεί τον ενεργό εφιάλτη των νεοφεουδαρχών – «κατόχων του κόσμου», όπως θεωρούν τον εαυτό τους, μια μικρή αριθμητικά κάστα κροίσων του άλλοτε Δυτικού κόσμου.

Ένας δεύτερος λόγος είναι η αυξημένη υποστήριξη της Ρωσίας σε κινήματα ανεξαρτησίας στην Αφρική, κίνηση που ουσιαστικά διαλύει ό,τι έχει απομείνει από τη γαλλική νεοαποικιακή αυτοκρατορία στην ήπειρο.

Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ KAI H ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Τι επιδιώκει ο Ερντογάν στα Βαλκάνια

Γενική άποψη του τζαμιού που εγκαινίασε ο Ερντογάν στο κέντρο των Τιράνων. Ο Ράμα κατέστησε την Αλβανία, όχι μόνο υποτελή στην Τουρκία αλλά και μουσουλμανική χώρα.

Του Παντελή Σαββίδη

Η επίσκεψη Ερντογάν σε Τίρανα και Βελιγράδι είχε περιορισμένη απήχηση στην ελληνική ειδησεογραφία αλλά, γενικώς, τόσο η πολιτική ηγεσία όσο και η κοινή γνώμη δείχνουν μικρό ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στον άμεσο περίγυρο της χώρας. Και οι εξελίξεις είναι και σημαντικές, και δυναμικές και μπορούν να καταστούν επικίνδυνες.

Πριν από μερικές εβδομάδες τα Τίρανα επισκέφθηκε, εν μέσω πολέμου στη χώρα του, και ο ισραηλινός πρόεδρος Ισαάκ Χέρτσογκ ενώ λίγο αργότερα ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα έκανε τη γνωστή δήλωση περί κράτους των Μπεκτασήδων.

Ο Ερντογάν στα Τίρανα έκανε το σήμα των Μουσουλμάνων Αδελφών, μιας οργάνωσης οι ρίζες της οποίας ανάγονται στο 1928 και βασική της ιδεολογία είναι ο πανισλαμισμός. Οι Μουσουλμάνοι Αδελφοί θα λέγαμε αποκρυστάλλωσαν τον πανισλαμισμό που σε πρακτικό επίπεδο άρχισε να εφαρμόζεται από τον Αμπντούλ Χαμίτ Β’.

Αυτή είναι η ιδεολογία που πρεσβεύει και ο Ερντογάν. Τον εξυπηρετεί στο δικό του όραμα.

Το πρόθεμα νέο- στον οθωμανισμό του Ερντογάν δεν έχει να κάνει με το καινούριο, με τον οθωμανισμό στις μέρες μας.

Οι Νέοι Οθωμανοί ήταν ένα ιδεολογικό ρεύμα στα τέλη του 19ου αιώνα το οποίο εμφανίσθηκε ως αντίδραση στην εκσυγχρονιστική, τότε, οθωμανική τάση η οποία ήθελε να καταργήσει τους θρησκευτικούς διαχωρισμούς και να καθιερώσει την έννοια του Οθωμανού πολίτη ανεξαρτήτως θρησκείας. Ήθελε, δηλαδή, η τάση αυτή να ομογενοποιήσει την Αυτοκρατορία ώστε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους κινδύνους.

Απέναντι σε αυτό το ρεύμα εμφανίσθηκαν οι Νέοι Οθωμανοί και ο Πανισλαμισμός ήταν η κατάληξη της δικής τους παρέμβασης. Οι Οθωμανοί πίεσαν για να καθιερωθεί η συνταγματική μοναρχία, αντί της απολυταρχίας του σουλτάνου. Σ’ αυτήν την προσπάθεια καθιέρωσης συντάγματος οι Νέοι Οθωμανοί πίεσαν ώστε να εισαχθεί η αρχή ότι το Ισλάμ αποτελεί τον πυρήνα του Οθωμανικού πολιτισμού. Και θεώρησαν ως διέξοδο την Ισλαμική Ένωση.

Οι Νέοι Οθωμανοί υπογραμμίζουν την έννοια της μουσουλμανικής ταυτότητας των Οθωμανών η οποία αποτελεί ουσιαστικώς το υπόβαθρο της ιδεολογίας του Ισλάμ.

Αυτά εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά επί Αβδούλ Χαμίντ Β’, αποκρυσταλλώθηκαν, όπως αναφέραμε, με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, προτάθηκαν και ως ένα βαθμό εφαρμόστηκαν από τον Αλία Ιζετμέκοβιτς στη Βοσνία κατά την έναρξη των Γιουγκοσλαβικών πολέμων (οι Μουσουλμάνοι με κεφαλαίο, στη Βοσνία αποτελούν εθνότητα, όχι μουσουλμανική κοινότητα) και υιοθετήθηκαν στις ημέρες μας από τον Ερντογάν, διότι εξυπηρετούν την πολιτική του.

12 ναυτικά μίλια: ο εκφυλισμός ενός εθνικού δικαιώματος

Δημήτρης Μάρτος

Έχουμε κορεστεί από την επανάληψη διακηρύξεων για τα εθνικά μας δικαιώματα στις θάλασσες, του τύπου της πρόσφατης δήλωσης του υπουργού Άμυνας από τη Λέρο ότι «…τα νησιά της Δωδεκανήσου έχουν δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα, σε ΑΟΖ και σε χωρικά ύδατα έως 12 μίλια, όπως ακριβώς προβλέπει η Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία αποτελεί και εθιμικό Δίκαιο και δεσμεύει τους πάντες…». Το ζήτημα δεν είναι να διακηρύττεις συνεχώς και με σθένος ένα εθνικό σου Δικαίωμα αλλά να το εφαρμόζεις.

Μήπως, αντί για την εφαρμογή του «εθιμικού Δικαιώματος, που δεσμεύει τους πάντες», η κυβέρνηση προσχωρεί, έστω και ακούσια, στο εθιμικό δικαίωμα που προσπαθεί να επιβάλλει στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο το Τουρκικό κράτος;

Ως αντίλογο σε αυτήν την κατηγορία η κυβέρνηση, όταν δεν προβάλλει την εκφυλιστική θέση ότι τα «12 μίλια είναι ένα ισχυρό διπλωματικό χαρτί», τότε διαβεβαιώνει ότι η εφαρμογή θα γίνει στον κατάλληλο χρόνο όταν κρίνει αυτή και πάντοτε στο πνεύμα του διαλόγου.

Ο χρόνος, όμως, δεν είναι ουδέτερος σχετικά με την εφαρμογή των δικαιωμάτων σου, γιατί η αργοπορία μπορεί να δημιουργήσει νέο εθιμικό Δίκαιο, όπως προσπαθεί να κάνει η Τουρκία και με την κατοχή της Κύπρου. Και, επιπλέον, οι ευκαιρίες όταν παρουσιάζονται δεν αξιοποιούνται, όπως δεν αξιοποιήθηκε η πρόσφατη ευκαιρία ‘’Μενέντεζ’’.

Η εφαρμογή του Δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων οφείλει να γίνει μονομερώς και όχι σε συμφωνία με την Τουρκία, όπως έχουν κάνει όλες οι χώρες του κόσμου και όπως έγινε και με την εφαρμογή αυτού του Δικαιώματος στην πλευρά του Ιονίου πελάγους.

Έτσι και στο Αιγαίο, αφού εφαρμόσει η Ελλάδα τα 12 ν.μίλια, θα ενημερώσει τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς αλλά και τα παράκτια κράτη (Τουρκία), για να συμφωνήσουν ως προς τη «μέση γραμμή», δηλαδή, για τα τεχνικά ζητήματα της διευθέτησης του συνόρου, σε περιοχές που η απόσταση δύο εθνικών ακτών είναι κάτω από 24 ν.μ. Επόμενα, δεν καλείς, την Τουρκία να συμφωνήσει για το εύρος της επέκτασης των 12 ν.μιλίων, όπως δολίως αφήνουν να υπονοηθεί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, με το «έως και 12 μίλια», αλλά μόνον και όχι υποχρεωτικά, για τη «μέση γραμμή».

Η απεμπόλιση του δικαιώματος για τα 12 ν.μίλια

Το ΠΑΣΟΚ της Αλλαγής, του κυβερνητισμού, του εκσυγχρονισμού και της απαξίωσης-Νίκος Σίμος

Λίγες ώρες πριν οι κάλπες για τον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ ανοίξουν ,μιλάμε με έναν άνθρωπο που έζησε το «ορθόδοξο» ΠΑΣΟΚ και αποφάσισε να φύγει νωρίς. Όταν το «μικρόβιο» του «κυβερνητισμού» όπως λέει άρχισε να διαβρώνει το ΠΑΣΟΚ που είχε έρθει στην εξουσία το 1981.

Ο Νίκος Σίμος έζησε εκείνο το ΠΑΣΟΚ και είχε αρχίσει να καταλαβαίνει από το 1984 ακόμη πως κάτι άλλαζε . Μόνο που αυτό δεν θα έφερνε την «Αλλαγή» που είχε υποσχεθεί το κόμμα του. Τι έφταιξε; Τι προκάλεσε την μεταμόρφωση του ΠΑΣΟΚ που πέρασε στα χέρια του Κώστα Σημίτη και των εκσυγχρονιστών του και τελικά στην πλήρη απαξίωση του υπό τον Γιώργο Παπανδρέου.

Ο Νίκος Σίμος μετά από την αποχώρηση του από το ΠΑΣΟΚ, συνέχισε την πολιτική του δράση δίπλα στον Δημήτρη Τσοβόλα και στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Είναι γνωστός και για την εκπομπή του «Αναστοχασμοί» στην ΕΡΤ Open.

Από πού να ξεκινήσω; Μάνος Ελευθερίου

*
Νιώθουμε συχνά την επιθυμία να ασχοληθούμε σε βάθος με ποιητές, πεζογράφους, καλλιτεχνικά κινήματα και σχολές. Ωστόσο μας δυσκολεύει πολλές φορές ο όγκος τους, η διαφορά του ύφους τους ανά περιόδους και χρονικές φάσεις, καθώς και ο φόβος μιας εσφαλμένης πρώτης εντύπωσης που θα μας αποθαρρύνει. Στο πνεύμα αντίστοιχων εκλαϊκευτικών και βοηθητικών άρθρων για συγγραφείς, σκηνοθέτες, μουσικούς κ.ο.κ., που αφθονούν σε ιστότοπους του εξωτερικού, ο Θάνος Γιαννούδης επιδιώκει να σκιαγραφήσει έναν οδικό χάρτη ανάγνωσης του νεοελληνικού ποιητικού τοπίου. Έναν χάρτη σε καμία περίπτωση πατερναλιστικό, παρά περισσότερο βοηθητικό για τον νέο, καλοπροαίρετο και –κυρίως– απροκατάληπτο αναγνώστη.

~.~

ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

1938 – 2018

-> Από πού να ξεκινήσω;

Η κυριότερη ιδιότητα από τις πολλαπλές που έφερε ο Μάνος Ελευθερίου (ποιητής, πεζογράφος, ερευνητής, συλλέκτης, δημοσιογράφος, δοκιμιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός κ.ά.) και σίγουρα εκείνη που τον ανέδειξε ως μείζονα δημιουργό αφήνοντας το όνομά του στην ιστορία του νεότερου μας πολιτισμού υπήρξε σαφέστατα η στιχουργική. Από το τεράστιο, τώρα, σε όγκο στιχουργικό του έργο, κρίνουμε πως το καλύτερο δυνατό σημείο αφετηρίας αποτελούν τόσο οι κύκλοι τραγουδιών όσο και αρκετά από τα μεμονωμένα τραγούδια του που κυκλοφόρησαν κατά τη δεκαετία του 1970 (Άγιος Φεβρουάριος, Τα λαϊκά, Θητεία, Τροπάρια για φονιάδες, συμμετοχή σε δίσκους όπως οι: Σεργιάνι στον κόσμο, Γράμματα στον Μακρυγιάννη, Μικρές Πολιτείες κ.α.). Εδώ συναντούμε τη στιχουργική φωνή του Ελευθερίου έτοιμη και ώριμη να διαλέγεται με τα πλέον ιστορικά και κομβικά γεγονότα της νεότερης ελληνικής Ιστορίας (Δικτατορία, μετεμφυλιακή Ελλάδα, Μικρασιατική Καταστροφή, Επανάσταση του 1821), ανιχνεύοντας το αποτύπωμα και τις συνέπειές τους τόσο στο σώμα του λαού ως σύνολο όσο και στο κάθε άτομο ξεχωριστά ως μονάδα. Ο αναγνώστης / ακροατής θα αναγνωρίσει ορισμένα από τα διασημότερα τραγούδια του στιχουργού που ντύνουν έκτοτε παλλαϊκές συναυλίες και σχολικές επετείους, ενώ, παράλληλα, θα εξοικειωθεί με ορισμένες από τις βασικές θεματικές του κοινωνικού και πολιτικού τμήματος της προσωπικής του γραφής, διαμορφώνοντας μια αρκετά αντιπροσωπευτική πρώτη εικόνα της συνολικής του παρουσίας.
-> Τι να διαβάσω στη συνέχεια;

Από τη στιγμή που ο αναγνώστης έχει τοποθετηθεί ιδεολογικά κι αισθητικά στον πυρήνα της στιχουργίας του Μάνου Ελευθερίου, το επόμενο βήμα διαχέεται σε πολλαπλές κατευθύνσεις, σύμφυτες και με την εν γένει πολλαπλότητα του έργου του. Αφενός μπορεί κανείς να εντρυφήσει περαιτέρω στη στιχουργία του ώστε να παρατηρήσει τις μεταλλαγές της όσο η Μεταπολίτευση χάνει σταδιακά τα ριζοσπαστικά της προτάγματα και ο στιχουργός, παράλληλα, αρχίζει να έρχεται αντιμέτωπος με τα γηρατειά και το φάσμα της απογοήτευσης και του επερχόμενου θανάτου. Αφετέρου μπορεί να αποτολμήσει και το επόμενο βήμα στα υπόλοιπα τμήματα του έργου του, είτε στο αμιγώς ποιητικό του κομμάτι που διαλέγεται με την κοινωνική και υπαρξιακή διάσταση της μεταπολεμικής ποίησης είτε στο ερευνητικό / δοκιμιακό που τοποθετείται κριτικά επάνω σε πρόσωπα και καταστάσεις του στιχουργικού, μουσικού και ποιητικού τοπίου, περιγράφοντας, ταυτόχρονα, και την περιρρέουσα κοινωνική ατμόσφαιρα της εποχής με τρόπο εύληπτο, κατανοητό και σε κάθε περίπτωση απολύτως προσβάσιμο κι όχι εξεζητημένο φιλολογικά.

-> Από πού να ΜΗΝ ξεκινήσω:

Τα Αμπελάκια και η Ελληνική μανιφακτούρα της Τουρκοκρατίας

Γράφει ο Γιώργος Καραμπελιάς

Τον 17ο αι., αρχίζει η ανάπτυξη της βιοτεχνίας και της οικοτεχνίας των ορεινών κοινοτήτων, ο πληθυσμός των οποίων ενισχύεται, ενώ παράλληλα αυξάνεται η εμπορευματική παραγωγή αγροτικών προϊόντων και πρώτων υλών σε μαλλί, ξυλεία, σιτηρά, βαμβάκι, καπνό, κορινθιακή σταφίδα, ιδιαίτερα στις μεγάλες πεδιάδες. Ο Κωστής Μοσκώφ –ο μόνος ίσως που συνέλαβε, σε όλες τις διαστάσεις της, τη σημασία του φαινομένου– υπογραμμίζει:

Μια παραγωγική εμπορευματική δραστηριότητα διασώζεται ανάμεσα στον 16ο και 18ο αι., στον ελεύθερο από τα αντικίνητρα του οθωμανικού φεουδαλισμού νεοεποικισμένο ορεινό χώρο, ή στις όμοιας ιστορικής γένεσης νησιώτικες κοινωνίες του Αιγαίου, αποκλειστικά σχεδόν εκεί[1]. [ ]

Η οικονομική ενότητα της ελλαδικής κοινωνίας έχει διασπαστεί τώρα: Οι αστικές σχέσεις αναπτύσσονται στα εμπορευματικά βουνίσια αυτά κέντρα, διεισδύουν σταδιακά στην περίοική τους αγροτιά, δεν διοχετεύονται όμως και προς τον φεουδαλοποιημένο πεδινό χώρο.

Όχι ότι μια ανάπτυξη της οικονομίας δεν πραγματοποιείται και στα μέρη αυτά. Οι καινούργιες καλλιέργειες, η σταφίδα κυρίως, αλλά και το βαμβάκι, ο καπνός, το καλαμπόκι, ανταποκρίνονται στην αυξανόμενη ολοένα ζήτηση της Ευρώπης, κι έτσι η παραγωγή αυξάνεται σημαντικά από τα τέλη του 17ου αιώνα στον ελλαδικό χώρο σαν σύνολο.

Η εξαγωγική δραστηριότητα που θα αναπτυχθεί δίνει στους εξαγωγείς, μεγάλους φεουδαλικούς άρχοντες κυρίως, και στην κεντρική διοίκηση, ένα σημαντικό εισόδημα σε νόμισμα «σκληρό», ευρωπαϊκό, αλλά στην τέτοια οικονομική διαδικασία οι καλλιεργητές ελάχιστα θα συμμετέχουν[2].

Έτσι, η μεταποιητική δραστηριότητα θα «ξεφύγει» σταδιακά, κατά το μεγαλύτερο μέρος της, από τα παραδοσιακά παραγωγικά βιοτεχνικά κέντρα της Αυτοκρατορίας και θα μετακινηθεί σε νέα κέντρα, μακριά από τον άμεσο έλεγχο των Τούρκων και από τον δυτικό ανταγωνισμό, στα ορεινά κέντρα και, για τη ναυτιλία, στα απομονωμένα νησιά. Αυτή η χωροταξική μετακίνηση θα σηματοδοτήσει και τη συρρίκνωση του παραγωγικού ρόλου των Εβραίων της Αυτοκρατορίας και τη σταδιακή μεταπήδησή τους στις εμπορικές και χρηματιστικές δραστηριότητες. Ενώ, μετά την εγκατάσταση των Εβραίων στη Θεσσαλονίκη, η τελευταία είχε μεταβληθεί, ήδη από το 1500, «στο μεγάλο υφαντήριο, τον αργαλειό του Λεβάντε»[3], μετά το 1720, ο παραγωγικός χαρακτήρας της πόλης υποχωρεί και ενισχύεται ο εμπορικός μεταπρατικός, ενώ η Θεσσαλονίκη γίνεται το δεύτερο μετά τη Σμύρνη κέντρο του εξωτερικού εμπορίου, σε βάρος του Σεράγεβου, του Μοναστηρίου, της Σόφιας, της Μοσχόπολης.

Αν είχε τολμήσει ο Καραμανλής, ο δεύτερος Αττίλας δεν θα γινόταν ποτέ: Οι ΗΠΑ θα σταμάταγαν τη δεύτερη εισβολή διότι δεν ήθελαν πόλεμο μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας

Πληροφορίες στο τέλος της ανάρτησης 

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συνοδευόμενος από τον “πρόεδρο” της προδοτικής Χούντας των Αθηνών, Φαιδωνα Γκιζίκη, ορκίζεται ο πρώτος Πρωθυπουργός μετά την πτώση της Χούντας. Φωτογραφία από βίντεο via Kostas Karamanlis, You Tube 11/10/2024

Του ΒΑΣΙΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΦΟΥΣΚΑ*

Εισαγωγή

Η ωραιοποίηση της «μεταπολιτευτικής» περιόδου από συστημικές δυνάμεις και φορείς μας ωθούν να θέσουμε ψυχρά ερωτήματα και να κάνουμε ψυχρές εκτιμήσεις.

Έτσι είναι τα πράγματα; Ή μήπως έτσι παρουσιάζονται για να βολέψουν το κυρίαρχο σύστημα εξουσίας των Αθηνών; Να μην ξεχνάμε, επίσης, ότι όπως κάθε σύστημα εξουσίας, έτσι και το Αθηνοκεντρικό, έχει ανάγκες από μύθους.

Η μυθοπλασία, ειδικά εκείνη που έχει την τάση να αγιοποιεί πολιτικούς και κυβερνήτες συγκεκριμένων παρατάξεων, βοηθά στην ιδεολογική παραγωγή αξιακών συστημάτων οι οποίες νομιμοποιούν και αναπαράγουν το τρέχον σύστημα εξουσίας. Έτσι, υπάρχουν πλειάδα μύθων και μυθοπλασιών που ανακυκλώνονται στα συνέδρια περί «μεταπολίτευσης» και «μετάβασης στη δημοκρατία».

Ουδείς μιλά για την οικονομική καχεξία και τη κρατική χρεωκοπία για τις οποίες ευθύνονται στο ακέραιο τα κόμματα της μεταπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένου του ΣΥΡΙΖΑ. Ουδείς μιλά για την εγκατάλειψη της περιφέρειας της χώρας και το δημογραφικό μαρασμό.Και ουδείς μιλά – ακόμα και το ΚΚΕ έχει τελευταία σιωπήσει επ’ αυτού – για το βάθαιμα της εξάρτησης της χώρας από ξένα κέντρα εξουσίας, ή για τον ενδοτισμό της Μητσοτακικής ελίτ απέναντι στο Τουρκικό περιφερειακό ιμπεριαλισμό. Οι μυθοπλασίες που σπέρνουν τα συνέδρια για τη «μεταπολίτευση» είναι ένα από τα φάρμακα για να μην ερευνηθούν τίποτε από τα ανωτέρω.

Ριζοσπαστική έρευνα σημαίνει ανεξάρτητη και αδέσμευτη έρευνα. Σημαίνει ότι πιάνει τα πράγματα από τη ρίζα τους. Η ρίζα της λεγόμενης «μεταπολίτευσης» βρίσκεται στο καλοκαίρι του 1974 και στο τρόπο που η μεταπολεμική ιστορία της χώρας συμπυκνώνεται σ’ αυτό το καλοκαίρι.

Θα δείξω εδώ ότι ο τρόπος αυτός δεν τιμά το κράτος των Αθηνών (το πάλαι ποτέ «εθνικό κέντρο») και ότι η «αγιοποίηση» του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως ηγέτη και «εθνάρχη» που «παρέλαβε χάος και έφτειαξε κράτος» δεν αντιστοιχεί στην ιστορική πραγματικότητα. Άρα, πρόκειται για μυθοπλασία η οποία διαδίδεται συνειδητά και με σχέδιο προκειμένου να εκπληρωθούν οι όροι αναπαραγωγής του Αθηνοκεντρικού, και βαθειά προβληματικού για τη χώρα, συστήματος εξουσίας.

Ψάχνοντας τον έρωτα

από Τάσος Ξύδης

Τάσος Ξύδης: Ψάχνοντας τον έρωτα (ανανεωμένη εκδοχή)

6/10/2024, Ι. Ν.Παναγίας Φανερωμένης, Χολαργός.

Ευκαιρία», «γενναιότητα» και μειοδοσία

Ρούντι Ρινάλντι 

Για 6 συναπτά έτη, το 1977-1983, στην κρατική ΕΡΤ μεταδιδόταν η πολύ πετυχημένη για τα χρόνια εκείνα εκπομπή «Να η ευκαιρία», απ’ όπου ξεπήδησαν πολλά ταλέντα. Η εκπομπή επαναλήφθηκε από το ιδιωτικό κανάλι MEGA τις χρονιές 1990 και 2001, αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Ο τίτλος «Να η ευκαιρία» έγινε περίπου σύνθημα και άνοιξε τον δρόμο στα τάλεντ σόου, που τότε ήταν ένα πρωτόγνωρο είδος (καμία σχέση πάντως με τα σημερινά σκουπίδια).

Θυμηθήκαμε την εκπομπή διότι η λέξη «ευκαιρία» χρησιμοποιείται κατά κόρον στο πολιτικό σκηνικό για να υποδηλώσει ότι κάτι καλύτερο μπορεί να συμβεί εάν γίνει μια συμφωνία ή μια επένδυση, εάν βγει ο άλφα ή ο βήτα αρχηγός σε ένα κόμμα, εάν απορροφηθούν πολλά κονδύλια από τα ΕΣΠΑ κ.ο.κ. Η λέξη χρησιμοποιείται και για το άμεσο μέλλον των κομμάτων, π.χ.: «Δίνεται δεύτερη ευκαιρία σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ από τις εσωκομματικές κάλπες», «Μεγάλη ευκαιρία στο ΠΑΣΟΚ να εκμεταλλευτεί την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ», «Δεν πρέπει να δοθεί δεύτερη ευκαιρία στον Κασσελάκη» κ.λπ. Βέβαια όλα τα συστημικά κόμματα συναινούν ότι το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας αποτελεί «ιστορική ευκαιρία για την Ελλάδα», «χρυσή ευκαιρία ριζικής μεταμόρφωσης της οικονομίας», «ευκαιρία χωρίς προηγούμενο για τη χώρα μας»…

Είναι εντυπωσιακό πως το 2019, όταν κέρδισε τις εκλογές ο Μητσοτάκης, ο κ. Καρακούσης σε άρθρο του με τίτλο «Η μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας» ανέφερε: «Η Ελλάδα μπορεί να μετατραπεί από φτωχή συγγενής σε  π ο λ ύ φ ε ρ ν η   ν ύ φ η  και να αποκτήσει μοναδική  ε υ κ α ι ρ ί α  προόδου και ανάπτυξης… Το σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη να αναδείξει την Ελλάδα ως  χ ώ ρ α  ε υ κ α ι ρ ί α ς  και δυνατοτήτων για μεγάλες επενδύσεις προκαλεί όντως το ενδιαφέρον των ξένων, είτε πρόκειται για κρατικές οντότητες είτε για αμιγώς επιχειρηματικά σχήματα».

Το οικουμενικό μήνυμα του Ευαγγελίου - κ. Θανάσης Παπαθανασίου

Το Μυστήριο της Εκκλησίας, όπως αυτό παραδόθηκε διά του Υιού εν Αγίω Πνεύματι στους Αποστόλους και τους διαδόχους τους Άγιους Πατέρες, κάθε άλλο παρά ένα μονομερές, πολιτισμικά και ουσιαστικά, γεγονός είναι. Αποτελεί το κατεξοχήν οικουμενικό γεγονός με διαστάσεις υπερεθνικές και υπερπολιτιστικές. 

Η Εκκλησία, ως Σώμα Χριστού, αγκαλιάζει κάθε ιδιαιτερότητα των λαών και την ενδύει αγιοπνευματικά ώστε να την μεταμορφώσει εν Χριστώ και να την καταστήσει άρμα θεώσεως. Οι πολιτισμικές αγκυλώσεις σε πράγματα τα οποία δεν προσβάλουν το δόγμα και τις αρχές των Οικουμενικών Συνόδων αποτελεί μια βλασφημία κατά της Εκκλησίας, καθώς την φέρνει στο επίπεδο της μικροπολιτικής και πολιτισμικής επιταγής, αφαιρώντας της τον σωστικό της χαρακτήρα.

 Η Πεντηκοστή, η γενέθλιος, ημέρα της Εκκλησίας, μας καλεί στο οικουμενικό πανηγύρι του Χριστιανισμού και μας διδάσκει το άνοιγμα στα έθνη, στα οποία, ως άλλοι Πέτροι, οφείλουμε να μιλήσουμε στην "γλώσσα" τους, την πολιτιστική και λαογραφική και όχι να τους διδάξουμε τον σωστό "ιουδαϊκό" χριστιανικό τρόπο.

 Με τον κ. Θανάση Παπαθανασίου, αναπληρωτή καθηγητή στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών 

12 Οκτωβρίου 2024 - ΑΠΕΛΕΥΘΈΡΩΣΗ ΑΘΗΝΑΣ

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ https://esdoge.gr/

                                      Αθήνα, 12 Οκτωβρίου 2024

«...Βρήκαμε τους δρόμους σκεπασμένους από μιαν ανθρώπινη πλημμύρα, έτσι που το αυτοκίνητό μας δεν μπορούσε ν΄ ανοίγει, παρά με δυσκολία, το δρόμο του. Ποτέ δεν είδα ανθρώπους κυριαρχημένους από τέτοια χαρά και τέτοιο ενθουσιασμό».

 Ρόλαντ Χάμπε, πράκτορας της γερμανικής αντικατασκοπείας στην κατεχόμενη Ελλάδα (μία γλαφυρή περιγραφή του πώς είδαν οι ίδιοι οι κατακτητές το λυτρωτικό ξέσπασμα του Λαού της Αθήνας στις 12 Οκτωβρίου 1944).

Η συμπλήρωση 80 χρόνων από την απελευθέρωση της Αθήνας από τον χιτλερικό εφιάλτη αποτελεί μία σπουδαία επέτειο τιμής, μνήμης και αγώνα. Στις 12 Οκτωβρίου 1944 και τις επόμενες ημέρες, έως τις 18 Οκτωβρίου που έλαβε χώρα στην Ακρόπολη η επίσημη τελετή για την απελευθέρωση της πατρίδας μας, ο Ελληνικός Λαός, μεθυσμένος από χαρά, πλημμύρισε τους δρόμους της πρωτεύουσας γιορτάζοντας τη λύτρωσή του από το βάρβαρο ναζιστικό και φασιστικό ζυγό. 

Ευλόγως προσδοκούσε τη δικαίωση των σκληρών του αγώνων μετά από 3,5 εφιαλτικά χρόνια βάρβαρης Κατοχής αλλά και μεγαλειώδους Εθνικής Αντίστασης, με πρωτοπόρο το ΕΑΜ και την πολύτιμη συμβολή όλων των αντιστασιακών οργανώσεων. 

Χάρη στην Αντίσταση του Λαού μας, κανένας Έλληνας δεν πολέμησε στο Ανατολικό Μέτωπο, αλλά και σε κανένα άλλο Μέτωπο κατά των συμμαχικών δυνάμεων. 

Μόνο στην Ελλάδα ματαιώθηκε η πολιτική επιστράτευση και σώθηκε η ελληνική νεολαία από τα κάτεργα του Χίτλερ. 

Χάρη στην Εθνική Αντίσταση ματαιώθηκε η προσάρτηση ολόκληρης της Μακεδονίας από την Βουλγαρία και είχαμε το θαύμα της «Ελεύθερης Ελλάδας», στο 40% της έκτασης της ελληνικής επικράτειας, όπου πραγματοποιήθηκαν εκλογές με συμμετοχή για πρώτη φορά γυναικών καθώς και νέων από 18 ετών και αναπτύχθηκαν πρότυποι θεσμοί αυτοδιοίκησης, επισιτισμού, αλληλεγγύης, παιδείας, υγείας και νοσοκομειακής περίθαλψης από το Εθνικό Συμβούλιο και την ΠΕΕΑ. 

Γιατί Υπάρχουν GΑΥ | Greekonomics #41

Σύμφωνα με την Θεωρία της Φυσικής Επιλογής, τα γενετικά χαρακτηριστικά ενός είδους που μειώνουν τις πιθανότητες αναπαραγωγής του, τείνουν να εξαλείφονται με την πάροδο των γενεών. Συνεπώς, η oμoφυλoφιλία που εξ ορισμού δεν ευνοεί την απόκτηση απογόνων, θα έπρεπε να έχει σταδιακά εξαφανιστεί. Κι όμως, εξακολουθεί να υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια, χωρίς μάλιστα η συχνότητά της να δείχνει σημάδια κάμψης. Γιατί; Επιμέλεια – παρουσίαση: Κοσμάς Μαρινάκης, Ph.D. Μοντάζ: Αλέξανδρος Ρέλλος Υπεύθυνος παραγωγής: Αντώνης Λαδόπουλος 00:00 Intro 03:45 Εξέλιξη των Ειδών 05:44 Πώς Προκύπτει η Ομοφυλοφιλία 09:37 Επιλογή Συγγενούς 11:11 Πόροι & Εξέλιξη 12:21 «ΦΑ’ ΑΦΑΦΙΝ» 13:44 Το Μοντέλο 18:18 Συχνότητα Gay στον Πληθυσμό 20:01 Outro ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ [1] Balthazart, J. (2011). "Minireview: Hormones and Human Sexual Orientation". Endocrinology. 152 (8): 2937–2947. [2] Balthazart J. (2018). "Fraternal birth order effect on sexual orientation explained". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 115 (2): 234-236. [3] Blanchard R., Klassen P. (1997). "H-Y antigen and homosexuality in men". Journal of Theoretical Biology. 185 (3): 373–8.

Το τέλος της Νεωτερικότητας

*

του ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗ

Ως λέξη η Νεωτερικότητα είναι φορτισμένη με ποικίλες, όχι πάντοτε συμβατές μεταξύ τους, έννοιες. Προσωπικά, προτιμώ τον όρο Νέοι Χρόνοι γιατί έχει το προτέρημα να μην κάνει διάκριση μεταξύ της διαφωτιστικής και της αμέσως πρότερης περιόδου. Τα περισσότερα γνωρίσματα της νεωτερικής εποχής, όπως η εκκοσμίκευση, η πρωτοκαθεδρία του Λόγου και ιδίως της επιστήμης, το ενιαίο, κεντρικά οργανωμένο κράτος, η επικράτηση του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής, ακόμη και η πρώτη αποκρυστάλλωση των εθνικών μορφωμάτων έχουν τις καταβολές τους στην περίοδο που προηγήθηκε του Διαφωτισμού, ανατρέχουν στον όψιμο Μεσαίωνα. Από τότε έως τις μέρες μας επικρατεί χρονικό συνεχές.

Το συνεχές αυτό έχει βεβαίως σταθμούς, και ο Διαφωτισμός είναι ένας από αυτούς. Ωστόσο, δεν θα ήταν συνετό να τον υπερτιμούμε, αποδίδοντας στη διαπάλη των κοσμοεικόνων και των ιδεών αξία μεγαλύτερη εκείνης που πράγματι διαθέτει. Για να γίνω σαφέστερος, η βιομηχανική επανάσταση υπήρξε κατά την κρίση μου ιστορικό γεγονός σημαντικότερο της Γαλλικής Επανάστασης και του διαφωτιστικού κινήματος. Στον πλανήτη υπάρχουν σήμερα πολιτικές οντότητες –κράτη, κόμματα, κινήματα– που δεν συμμερίζονται τους θεσμούς και τα οργανωτικά σχήματα που η Επανάσταση του 1789 εγκαινίασε. Όμως δεν νοείται οργανωμένος συλλογικά βίος που να μην εξαρτάται από τη βιομηχανία και την τεχνική.

Εν προκειμένω, θα περιορίσω τις παρατηρήσεις μου στην περίοδο των τριών τελευταίων αιώνων, στην νεωτερικότητα επομένως υπό την στενή της έννοια. Φτάνει να συγκρατήσουμε ότι τα φαινόμενα για τα οποία μιλάμε έχουν παρελθόν κατά πολύ απώτερο. Το σημερινό χρηματοπιστωτικό σύστημα, λ.χ., ανατρέχει στην Τοσκάνη του 13ου αιώνα, στην επινόηση της λογιστικής και την ίδρυση ενός θεσμού που το κοσμοϊστορικό του βάρος επιβεβαιώνεται στην εποχή μας καθημερινά: των τραπεζών.

~.~

Ποια είναι η ειδοποιός διαφορά της νεωτερικής εποχής από τις προηγούμενες; Εντελώς επιγραμματικά, η ιστορικά πρωτοφανής και στην πράξη άκρως επαναστατική σύζευξη τριών πραγμάτων: του μεσσιανισμού, της εκκοσμίκευσης και του πρωτείου του Λόγου. Η Νεωτερικότητα είναι έλλογος κοσμικός μεσσιανισμός, με άλλα λόγια ένα κίνημα που επιδιώκει τη σωτηρία του ανθρώπου στον επίκαιρο ενθαδικό κόσμο με έλλογα και ενδιάθετα μέσα.

ΓΑΛΑΤΕΙΑ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ ΣΟΥΡΕΛΗ

ΓΑΛΑΤΕΙΑ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ ΣΟΥΡΕΛΗ

– Η μάνα μου, όπως δεν την γνώρισε κανείς!

 γράφει ο γυιός  της ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΥΡΕΛΗΣ

24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ, 2016

Έφυγε όπως της άξιζε. 

Με μια τελευταία πνοή μέσα στη γαλήνη και την ησυχία του σπιτιού της. 

Χωρίς νοσοκομεία και εντατικές, χωρίς πόνο και ταλαιπωρία. 

Της άξιζε γιατί όλη η ζωή της ήταν γεμάτη πόνο και αγώνα.

Χωρισμένοι οι γονείς της. 

Ο μπαμπάς της την κράτησε για υπηρέτρια της μητριάς της. 

Ο αδελφός της μακριά. 

Δεν της επιτρεπόταν ούτε να διαβάζει, ούτε να πάει σχολείο. 

Κλεισμένη στο σπίτι, έκανε τη δούλα αλλά έτσι έμαθε να μαγειρεύει όπως κανείς… Δεν ξεχνιούνται οι λαχανοντολμάδες της, το θρυλικό κοκκινιστό

 (που άμα δεν έχει πιάσει, δεν έχει γίνει καλό!), 

το χάιδεμα που ήθελε το φαί για να γίνει νόστιμο…

Ερωτεύτηκε νωρίς και έφυγε από το σπίτι της. 

Τρία παιδιά και πολύς πόνος. 

Ο έρωτας δεν ήταν αμοιβαίος. 

Την άφησε για μια άλλη που παραδόξως τη μνημόνευε στην εκκλησία σε όλη της τη ζωή

. «Να είναι καλά που με έσωσε» έλεγε και της άναβε πάντα ένα κεράκι να συγχωρεθεί.

Χωρισμένη με τρία παιδιά εκείνη την εποχή ίσον καταδικασμένη και ατιμασμένη για πάντα. 

Όχι όμως για τη Γαλάτεια! 

Έπιασε δουλειά και πούλαγε την αγγλική εγκυκλοπαίδεια Caxton πόρτα- πόρτα. Αναδείχθηκε η κορυφαία πωλήτρια σε όλη την Ευρώπη. 

Μόνο στην εκδήλωση που έγινε προς τιμήν της ως αναγνώριση του επιτεύγματός της, ο Άγγλος γενικός διευθυντής και οι υπόλοιποι ιθύνοντες κατάλαβαν με έκπληξη ότι η Γαλάτεια δε μιλούσε λέξη Αγγλικά…

Μετά ο θεός τη βοήθησε. 

Ο παιδίατρός που παρακολουθούσε τα παιδιά της χωρίς αμοιβή, 

ένας άγιος άνθρωπος που λεγόταν Χατζηδάκης την πίεσε να γράψει. 

Την έβαλε στη Δαμασκό, που εκείνη την εποχή ήταν το κέντρο της διανόησης. 

Και έγραψε. 

Και πήρε το Κρατικό βραβείο, την ανώτατη διάκριση της εποχής. 

Και το κορίτσι που δεν είχε στον ήλιο μοίρα έβγαλε το πρώτο της βιβλίο στον Κολλάρο, στην Εστία. 

Κάτι που τότε θεωρούνταν αδύνατο.

Αδύνατο για τη Γαλάτεια; 

Δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό της αυτή η λέξη. 

Οι δυσκολίες συνεχείς. 

Αλλά οι φίλοι της πολλοί και διαλεχτοί. 

Γερές φιλίες. 

Καρδιακές. 

Με βάθος και δόσιμο. 

Πολλή αγάπη και νοιάξιμο. 

Και πολλά θαύματα.

Το πιο μεγάλο; 

Ο Σουρέλης. 

Δέκα χρόνια μικρότερος. 

Αριστούχος φοιτητής Φιλοσοφικής. 

Ξυπόλητος από το χωριό. 

Γέλαγε λέγοντας ότι όταν έβαλε παπούτσια για πρώτη φορά κρυολόγησε. 

Αλλά διαννοούμενος εκ γενετής. 

Φωτογραφική μνήμη, γεμάτος γνώσεις και ανησυχίες. 

Θαμπώθηκε από τη λάμψη της και αφιέρωσε τη ζωή του σε αυτήν. 

Την παντρεύτηκε, έκαναν εμένα, 

μας σπούδασε και τους τέσσερις στο εξωτερικό και της στάθηκε όσο κανείς.

Πως εξαφανίστηκε η Αρχαία Σπάρτ

Θησαυροί της αρχαίας Ελληνικής τέχνης καταστραφήκαν και λεηλατηθήκαν, όπως είναι γνωστό, από ρωμαίους, φράγκους σταυροφόρους, από τον ενετό στρατηγό Μοροζινι και από τον Άγγλο (Σκωτο για την ακρίβεια) Έλγιν.

Εξίσου μεγάλη καταστροφή επήλθε από περιηγητές και απεσταλμένους μουσείων, πανεπιστημίων και βασιλιάδων της Ευρώπης, που ηλθαν στην Ελλάδα στους χρόνους της τουρκοκρατίας, για να αποθησαυρίσουν νομίσματα, χειρόγραφα, επιγραφές και έργα τέχνης.

Όλους αυτούς υπέρβαλε σε απληστία και σε καταστροφές που προκάλεσε στους προγονικούς θησαυρούς της Ελλάδας ο αββας Michel Fourmont (1690/1746), απεσταλμένος του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου IE’. Ο αββάς Fourmont ξεπερνάει και τον Έλγιν όσο αφορά στο βάναυσο τρόπο της καταστροφής των μνημείων, που κυριολεκτικά αφάνισε, αλλά και στον απίστευτο αριθμό των αρχαιοτήτων που κατάστρεψε.

Στην προσπάθειά του να φανεί αρεστός στο βασιλιά του και να εξασφαλίσει αποκλειστικά για εκείνον μονό το δικαίωμα της μελέτης και της ερευνάς επιγραφών και μνημείων, μετά την καταγραφή τους επιδιδόταν με, παρανοϊκή στην κυριολεξία, μανία στην καταστροφή τους επιχαίροντας μάλιστα γι’ αυτήν. Ο Fourmont αναζήτησε επιγραφές στην Αθηνά, στη Σαλαμίνα, στα Μέγαρα και στην Πελοπόννησο, οπού διείσδυσε ακόμη και στα αγριότερα μέρη της Μάνης.

Ο ίδιος ομολογεί σε χειρόγραφο του, που σώζεται μαζί με το ημερολόγιο του, ότι συγκέντρωσε πάνω από 1.500 επιγραφές στην περιήγηση του το 1729 στην Ελλάδα. Σε επιστολή του προς τον κόμη Maurepas, o Fourmont καυχιέται ότι κατέστρεψε(!) τις επιγραφές, για να μην αντιγραφούν από μελλοντικό περιηγητή!

ΦΡΕΑΡ - Αφιέρωμα στον στοχαστή Χρήστο Γιανναρά (επιμ. Διονύσιος Σκλήρης)

Αφιέρωμα στον στοχαστή Χρήστο Γιανναρά

(επιμ. Διονύσιος Σκλήρης)

• π. Ανδρέας Ανδρεόπουλος
• Σταύρος Γιαγκάζογλου
• Γιώργος Γρηγορίου
• Μύρων Ζαχαράκης
• π. Βασίλειος Θερμός
• Ντέμπορα Κέισγουελ
• Κίρκη Κεφαλέα
• Σωτήρης Μητραλέξης
• Θανάσης Ν. Παπαθανασίου
• Διονύσιος Σκλήρης

Ορθάνοιχτο βιβλίο η Τουρκία...

ΕΣΦΑΛΜΕΝΕΣ αποδείχθηκαν, σε όλα τα ανεξήγητα τα πεπραγμένα όλων των δεκαετιών μέχρι σήμερα, όλες εκείνες οι κατ' επανάληψιν προβαλλόμενες και ακολούθως μονίμως διαψευδόμενες πολιτικές απόψεις, ελπίδες, ευχές και διαδοχικές δοκιμές, για την καλύτερη συμφωνία συμβιβασμού «αμοιβαίου οφέλους». » και τουρκιστί «kazan-kazan», με την Τουρκία, τόσο στο Κυπριακό, όσο και στο Αιγαιακό. Αυτό που έπρεπε ήδη ν' αποτελεί πια, το αδιάψευστο και κοινά αποδεκτό απ' όλες τις πολιτικές δυνάμεις σε Ελλάδα και Κύπρο, πραγματικό Κεκτημένο και την ασφαλέστερα γνωστότατη απ' όλες τις βιωμένες εμπειρίες των διαχρονικών σχέσεων του Ελληνισμού (Αθηνών και Λευκωσίας) με την Τουρκία. Κεκτημένο 100% βεβαιότητας, μόνο κυρίαρχα αναλλοίωτο δεδομένο, βάσει του οποίου και για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή του, πρέπει, οφείλει και έχει καθήκον να ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ ο Ελληνισμός (από κοινού το ελλαδικό μας κράτος και το κυπριακό μας κράτος) την Πανεθνική Στρατηγική του.

ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ πυρήνας του σφάλματος ήταν και είναι (και μπορεί να εξακολουθήσει ομοίως αδιόρθωτη) η λάθος ανάγνωση της Τουρκίας: Η άγνοια, η υποτίμηση, η ανεπαρκής αντίληψη, η «εξ ιδίων κρίνοντας τα άλλα» παραποίηση της πραγματικότητας, οι ψευδαισθήσεις, οι αυταπάτες, η διανοητική αδυναμία αντίληψης και η - λόγω δειλίας ή και φοβικών συνδρόμων - ηθελημένη παράβλεψη, εθελοτύφλωση και αποσιώπηση της μονίμως ανθελληνικής Τουρκικής Στρατηγικής.

- Η Τουρκία απέδειξε διαχρονικά στην πράξη ότι: Όποιες κι αν κυβερνούν στην Άγκυρα, εκλελεγμένες ή πραξικοπηματικές, αμιγείς κεμαλικές δεξιές ή αριστερές, ή κεμαλο-ισλαμικές, ή αμιγείς ισλαμικές κυβερνήσεις, σταθερά, υπομονετικά, επίμονα, ανυποχώρητα και αταλάντευτα, -φέτα» συμμετέχουν την ίδια στρατηγική εναντίον της Κύπρου και της Ελλάδος. Είναι ο παλαιότερα επακριβώς ονομασθείς Τουρκικός Επεκατισμός.

- Με το πρώτο εδαφικό επίτευγμα και την καυχησιά του τη στρατιωτική εισβολή το 1974 στην Κύπρο, την έκτοτε κατοχή των βορείων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας και την κλιμακούμενη επεκτατική βουλιμία εναντίον των ελλαδικών μας νησιών του Αιγαίου.

ΔΙΑΡΚΩΣ ατιμώρητος και από παντού θωπευόμενος ο τουρκικός επεκτατισμός, έδωσε στην Άγκυρα την αυτοπεποίθηση ν' αναπτύξει επιπλέον τη Νεο-οθωμανική της Στρατηγικής στο Κουρδιστάν, στη Συρία, στη Λιβύη, και με εμπράγματη επιρροή και παρουσία σε χώρες της Αφρικής. Φθάνοντας να ορέγεται πλέον και φωνάχτα, διά στόματος Ερντογάν, τα «σύνορα της καρδιάς» της, τις «γαλάζιες πατρίδες» της στην Ανατολική Μεσόγειο, μέχρι ακόμη και την Ιερουσαλήμ της προ του 1918 Οθωμανικής Αυτοκρατορίας...

Γιατί έγιναν οι Έλληνες Χριστιανοί;

από Θεόδωρος Ζιάκας

Ομιλία του Θεόδωρου Ζιάκα και συζήτηση με το κοινό για τον μηδενισμό, το πρόσωπο, τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο και το τέλος της ιστορίας.

Αγία Παρασκευή - Μάζι Μεγάρων - 29 Σεπτεμβρίου 2024

Woke: Η αποδόµηση του ευρωπαϊκού –ελληνικού;– πολιτισµού

Απόσπασμα από την εισαγωγή των Γιώργου Καραμπελιά & Γιώργου Ρακκά στο βιβλίο, woke- Η καθολική αποδόμηση που κυκλοφορεί από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις.

Προσφάτως, τον Ιανουάριο του 2022, η συγγραφέας της σειράς των βιβλίων του Χάρι Πότερ, Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, αποκλείστηκε από την προβολή του έργου «Χάρι Πότερ: 20th Anniversary – ​​Return to Hogwarts», με πρωτοβουλία της Warner Media, γιατί είχε προβεί σε δηλώσεις που υποστήριζαν την… ύπαρξη γυναικείου φύλου και θεωρήθηκαν τρανσφοβικές! Η συγγραφέας της εμβληματικότερης, στην εποχή μας, νεανικής μυθοπλασίας αποκλείστηκε για λόγους «πολιτικής ορθότητας» από το ίδιο της το έργο!

Η βιομηχανία του Χόλλυγουντ θα επιβάλει τα κριτήρια της νέας πολιτικής ορθότητας των woke (αφυπνισμένων) στην απονομή των Όσκαρ γενικότερα: στο εξής, ένας ρόλος ομοφυλόφιλου δεν θα μπορεί να δίνεται παρά μόνο σε έναν ομοφυλόφιλο ηθοποιό, ένας διεμφυλικός χαρακτήρας σε έναν διεμφυλικό κ.ο.κ. Μάλιστα, όταν πρόκειται να παρουσιαστεί μια μαύρη προσωπικότητα, ο ηθοποιός θα πρέπει είναι τόσο μαύρος όσο και εκείνος τον οποίο υποδύεται· η Ζόε Σαλντάνα, που υποδύθηκε τη Νίνα Σιμόν, επικρίθηκε ως «ανεπαρκώς μαύρη» για τον ρόλο.

Καθόλου τυχαία άλλωστε, στην απόλυτη Woke ταινία, «Τα πάντα όλα», δόθηκαν επτά βραβεία Όσκαρ το 2023. Και την χαρακτηρίζουμε έτσι διότι ξετυλίγει το σύνολο της ιδεολογικής παλέτας του κινήματος. Τη φυλετιστική επανάσταση και την απόρριψη της «λευκότητας», τη γυναικεία υπεροχή έναντι των ανδρών, οι οποίοι υποτάσσονται, τη γυναικεία ομοφυλοφιλία, και τη γυναικεία αλληλεγγύη που ξεπερνά τις ταξικές διαφορές, τον αντιεθνικισμό και τον μετανθρωπισμό.

Η πρωταγωνίστρια είναι η έξυπνη και ικανή Κινέζα μετανάστρια, ιδιοκτήτρια πλυντηρίου ρούχων, παντρεμένη με έναν χαζούλη συμπατριώτη της, ενώ η κόρη της είναι λεσβία. Η πρωταγωνίστρια (την οποία υποδύεται η Μισέλ Γιο) αποκτά υπερφυσικές/μετανθρωπικές δυνάμεις και καταχεριάζει ορδές ανδρών, αστυνομικών και μπράβων, στη συντριπτική τους πλειοψηφία λευκών, κάποιος μάλιστα από τους «κακούς», αντί για ρόπαλο, κραδαίνει ένα κοντάρι τυλιγμένο με την αμερικανική σημαία. Ακόμα και η λευκή γυναίκα εφοριακός (η Τζέιμι Λη Κέρτις), με την οποία συγκρούεται η Γιο, υποχωρεί στο τέλος μπροστά στη γυναικεία αλληλεγγύη. Και στην τελική σκηνή, όπου οι γυναίκες αγκαλιάζονται στον θρίαμβό τους, ανασυστήνοντας μια νέα μορφή οικογένειας, τρέχει να προστεθεί και ο χαζούλης «μπάρμπα Θωμάς» Κινέζος (ο Τζόναθαν Κι Κουάν), στον οποίο παραχωρούν μεγάθυμα μια θέση, καθώς αναγνωρίζει το υποδεέστερο status του, ενώ ο αντιδραστικός Κινέζος παππούς μεταστρέφεται και αυτός – ως Κινέζος.

Η Εκκλησία στην Ουκρανία / Η Θρησκεία στον Πόλεμο - Στην Αιχμή του Δόρατος - 9/10/24

Την Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2024 και ώρα 19.00 στο πλαίσιο της εκπομπής "Στην Αιχμή του Δόρατος", ο Άρης Λαμπρόπουλος σε συνέχεια της προηγούμενης εκπομπής θα συζητήσει με τον κ. Βασίλη Ξυδιά, συγγραφέα θεολόγο, αρθρογράφο, με θέμα : 

" Η Εκκλησία στην Ουκρανία. Η Θρησκεία στον Πόλεμο " 

ΤΕΜΠΗ - Δεν ξεχνώ! Οι φωνές μας να φτάσουν ως τον ουρανό!

Όλη η Ελλάδα μπορεί να δει ζωντανά μέσω το http://estage.gr τη συναυλία για τα Τέμπη στο Καλλιμάρμαρο. Ήδη 60 δήμοι έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον και θα μεταδώσουν live τη συναυλία.

ΚΛΙΚ ΕΔΩ ή στην αφίσα για να δείτε τη συναυλία 

Εκπαιδευτικό βίντεο για τη ζωή και το έργο του Γιαννούλη Χαλεπά

Ένα βιογραφικό βίντεο κινουμένων σχεδίων για τη μυθιστορηματική ζωή και το σπουδαίο έργο του γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του καλλιτεχνικού έργου του Γιαννούλη Χαλεπά, χάρη στα οποία αναγνωρίστηκε ως μια κορυφαία προσωπικότητα στον χώρο της νεοελληνικής μαρμαρογλυπτικής;

Από τον ζωγράφο Βαν Γκογκ μέχρι τον τραγουδιστή του θρυλικού συγκροτήματος Nirvana, Κερτ Κομπέιν, η ιστορία της τέχνης είναι γεμάτη παραδείγματα ξεχωριστών εκπροσώπων της που ακροβατούν στη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην ιδιοφυΐα και στην τρέλα, στον θρίαμβο και στην καταστροφή, ενώ δημιουργούν αδιάκοπα αριστουργήματα. Ανάμεσά τους βρίσκεται και ο Γιαννούλης Χαλεπάς, μια μοναδική μορφή της νεοελληνικής γλυπτικής, ο οποίος ζωντανεύει μέσα από ένα βίντεο κινουμένων σχεδίων που αποσκοπεί στη γνωριμία της εκπαιδευτικής κοινότητας με αυτό το μεγαλειώδες, αν και βασανισμένο, ταλέντο.

Γεννημένος στην Τήνο στα μέσα του 19ου αιώνα, γνώρισε την αποθέωση σε νεαρή ηλικία, πέρασε χρόνια σε ψυχιατρική κλινική και αναγεννήθηκε καλλιτεχνικά προς τη δύση της ζωής του, λίγο πριν από την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Η οικογένεια Χαλεπά, με παράδοση στη μαρμαρογλυπτική, άφησε τη σφραγίδα της στο νησί, όπου λειτουργεί, άλλωστε, παράρτημα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.

Πηγή: https://www.edweek.gr/ekpaideftiko-video-gia-ti-zoi-kai-to-ergo-toy-giannoyli-halepa/

Ανάρτηση από geromoria. blogspot.gr

Ποιος Οδήγησε στην Ελληνική Κρίση | Greekonomics #14

Τι οδήγησε την Ελλάδα στην κρίση από την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ σκοπιά των πραγμάτων. 

Έρευνα – παραγωγή – παρουσίαση: Κοσμάς Μαρινάκης, Ph.D. Όλα τα στοιχεία που παρουσιάζονται στο βίντεο προέρχονται από επίσημες πηγές (OECD, EUROSTAT, ΕΛΣΤΑΤ, IMF, WORLD BANK). Επειδή καμία πηγή δεν καλύπτει ολόκληρη τη την περίοδο 1960 - 2009, τα στοιχεία έχουν συνδυαστεί. ----- 

00:00 Intro 

01:26 Ελλείμματα και Χρέη 

04:41 Μη-Βιώσιμο Χρέος 

08:17 Λογιστική: Η 8η Τέχνη 

10:23 Τίς Πταίει; 

11:09 «Εξπρές» στον… Γκρεμό ----- 

Ο Κοσμάς Μαρινάκης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής (Senior Lecturer) Οικονομικής Επιστήμης στο Singapore Management University. Έχει εργαστεί σε καθηγητικές και ερευνητικές θέσεις σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κύπρου. Έχει δημοσιεύσει ερευνητικές εργασίες στο αντικείμενο της Οικονομικής της Βιομηχανικής Οργάνωσης σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Διδάσκει οικονομικά από το 2003 σε προπτυχιακό, μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο.

Ο π. Γαβριήλ Τσάφος† φιλοξενεί την Αγία Γαβριηλία

Ο π. Γαβριήλ Τσάφος† φιλοξενεί την Αγία Γαβριηλία
Παπαγιάννη (ομιλεί η ίδια)

Η φιλοξενία έγινε στο Εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα Πατησίων (Λευκωσίας).

Το χρέος των ΗΠΑ, οι «πρόθυμοι» της Δύσης και το νεοφεδουαρχικό σχέδιο των αλλεπάλληλων κρίσεων-Νίκος Σίμος

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΣΙΜΟΣ

Δεν απασχολεί καθόλου τους παγκοσμιοποιητές και “ιδιοκτήτες” των ΗΠΑ η οικονομική κατάσταση της άλλοτε υπερδύναμης, μπροστά στην μανία της αναμέτρησης με το αντίπαλο μπλοκ των BRICS και του παγκόσμιου Νότου που συνασπίζεται για να αντιμετωπίσει το παγκόσμιο οικονομικό “τσουνάμι” που φέρνει η άφρονα πολιτική της εντολοδοχικής εξουσίας στην Ουάσιγκτον αλλά και των συμμάχων της στον άλλοτε Δυτικό κόσμο γενικότερα.

Μαθαίνω πως ξεπέρασαν τα 34 τρισεκατομμύρια δολάρια οι εκκρεμείς οικονομικές υποχρεώσεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ, περίπου στο 123% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) της χώρας, γεγονός που αποτελεί ιστορικό ρεκόρ…

Η κατηφορική κούρσα των δαπανών δεν λέει να σταματήσει, αφού το Ουκρανικό μέτωπο παραμένει ανοιχτό όπως και η, αντί κάθε τιμήματος, υποστήριξη της κυβέρνησης Biden που αποτελεί μια κατ’ ουσία κυβερνητική καρικατούρα των deep states που ελέγχονται από το νεοφεουδαρχικό μπλοκ του City της Νέας Υόρκης.

Αξιοσημείωτο είναι ακόμα ότι το βαθύ κράτος της διοίκησης των ΗΠΑ ετοιμάζει συγκρούσεις και στο Μεσανατολικό πεδίο αλλά και στο αντίστοιχο του Ειρηνικού προσπαθώντας να συνασπίσει Ταιβάν, Φιλιππίνες και Ιαπωνία κόντρα στην υπερδύναμη που τρέμουν οι νεοφεουδάρχες, την Κίνα και όλα αυτά σπαταλώντας δισεκατομμύρια υπερπληθωριστικού δολαρίου που νομισματικά τρεκλίζει και χάνει διαρκώς έδαφος και αξιοπιστία πάνω στην οποία έχτιζε για δεκαετίες το “νεοαγγλοσαξονικό” αποικιοκρατικό δόγμα.

Νέδα SOS.

 Το ποτάμι της Νέδας κινδυνεύει, από τους 7 υδροηλεκτρικούς σταθμούς. 

    Η ζημιά που θα προκληθεί στο περιβάλλον είναι πάρα πολύ μεγαλύτερη από το όφελος  της παραγωγής 6 MW που θα παράγουν οι 7 Υ/Η σταθμοί.

      Γιά 6 MW που θα παράγουν οι 7 Υ/Η σταθμοί ,  όσο ρεύμα δηλαδή παράγει ένα φωτοβολταικό 85 στρεμμάτων, αξίζει να  καταστραφεί το μοναδικό τοπίο της Νέδας, που ύμνησαν σπουδαίοι  ξένοι περιηγητές? *

Αν γίνουν οι 7 Υδροηλεκτρικοί σταθμοί στο ποτάμι της Νέδας:

α) Θα ανατραπεί ο δρομολογημένος τρόπος ανάπτυξης της περιοχής, που βασίζεται στους σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους, σε συνδυασμό με το ποτάμι της Νέδας, το εξαιρετικό οικοσύστημα της περιοχής και την Αρχιτεκτονική των χωριών.

 β) η καταστροφή του μεγάλου πλατανοδάσους στις όχθες της Νέδας θα είναι τεράστια λόγων των έργων, της μείωσης των υδάτων στην κοίτη του ποταμού και της ανθρωπογενούς εν γένει παρέμβασης που ευνοεί την σύγχρονη ασθένεια των πλατανιών,  

γ) θα καταστρέψει την σημαντική και σπάνια  και προστατευόμενη ιχθυοπανίδα του ποταμού,

 δ) θα επηρεάσουν αφενός τη φύση των δραστηριοτήτων αναψυχής και εναλλακτικού τουρισμού και τη δυνατότητα να υφίστανται και αφετέρου θα προκαλέσουν αισθητική και περιβαλλοντική υποβάθμιση.

 ε) Θα επηρεαστεί αρνητικά το υπέδαφος λόγω της τεράστιας μείωσης του νερού στην κοίτη  του ποταμού. 

στ) θα επηρεαστεί αρνητικά η χλωρίδα και η πανίδα 

ζ) η αρνητική επίδραση στο κλίμα είναι προφανής.  

* Να τί έγραψαν ξένοι περιηγητές γιά τη Νέδα.

Γράφει ο Μπελέ:

« Απερίγραπτος είναι η ομορφιά και το θέλγητρον του τοπίου αυτού, το οποίο θα ηδύνατο τις να συγκρίνει προς το ιταλικόν Tivoli και τους καταρράκτες της επαύλεως του Μαικήνα».