Η είδηση του θανάτου του διεθνούς κύρους και απήχησης πολιτειολόγου, συγγραφέα, καθηγητή Διεθνούς Δικαίου και αμφιλεγόμενου πολιτικού Χένρυ Κίσινγκερ (1923-2023), έδωσε την ευκαιρία, ιδιαίτερα στους χρήστες των ελληνικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης, να “ξεσπαθώσουν” ιδιαίτερα επικριτικά ενάντια στο “δόλιο”, “εμβληματικό γεράκι” της υπερδύναμης και στην “κατάρα της Κύπρου”.
Στη βάση της καταστροφικής για την Μεγαλόνησο πολιτικής του, ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κίσινγκερ έχει καταχωρηθεί, σχεδόν ομόθυμα, στη συνείδηση των Ελλήνων, σαν “η προσωποποίηση του κακού”, θρονιασμένος δίπλα στον επίσης “ανθέλληνα” και απολογητή του ισορροπισμού Κλέμενς φον Μέτερνιχ, ενός από τους βασικούς αρχιτέκτονες της ευρωπαϊκής τάξης πραγμάτων, μετά τον Ναπολέοντα.
Ως προς αυτό, αρκεί να διαβάσει κανείς τον “Φάκελο Κίσινγκερ” (“The Trial of Henry Kissinger”), ένα “ειδικό βιβλίο” του Αμερικανοβρετανού δημοσιογράφου Κρίστοφερ Χίτσενς, βασισμένο κυρίως σε έγγραφα της αμερικανικής κυβέρνησης, για να έχει μια αρκετά σαφή εικόνα των “εγκλημάτων” του Κίσινγκερ διεθνώς. Το βιβλίο, που εκδόθηκε το 2001 και αποτέλεσε το βασικό υλικό για το ντοκιμαντέρ “Accused: Henry Kissinger” (2002), πραγματεύεται εγκλήματα πολέμου και σημαντικές παράνομες “μυστικές επιχειρήσεις”, για τις οποίες υπεύθυνος – ή εν μέρει υπεύθυνος – θεωρείται ο Χένρυ Κίσινγκερ, ως πρώην σύμβουλος ασφαλείας του προέδρου των ΗΠΑ Νίξον και κατόπιν υπουργός Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Νίξον και Φορντ, στο διάστημα από το 1968 έως το 1977.
Εν είδη δικαστικού κατήγορου, ο Χίτσενς προσάπτει στον Κίσινγκερ εγκλήματα στο Βιετνάμ, στη Καμπότζη, στο Μπαγκλαντές, στη Χιλή του Αλιέντε, στην Κύπρο του Μακαρίου και στο Ανατολικό Τιμόρ. Ο μακρύς κατάλογος των αδικημάτων περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, βασανιστήρια, απαγωγές, παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, συνωμοσία για φόνο και συστηματική εξαφάνιση ανθρώπων (Desaparecidos στη Νότια Αμερική). Προφανής στόχος του συγγραφέα ήταν να αποδειχτεί η νομική και πολιτική ευθύνη του Κίσινγκερ για μια σειρά εγκλημάτων και κατάχρηση εξουσίας.
Βέβαια, μαζί με τα παραπάνω, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο Κίσινγκερ ήταν, μεταξύ άλλων, και ο αρχιτέκτονας του ανοίγματος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ προς την απομονωμένη για πολλά χρόνια Κίνα, ότι είχε καθοριστική συμμετοχή στην κατάπαυση πυρός κατά την διάρκεια του πολέμου του Γιομ Κιπούρ (1973) και την προσέγγιση Αράβων και Ισραηλινών που ακολούθησε, και παρότι αρχικά ήταν υπέρ της εντατικοποίησης του πολέμου στο Βιετνάμ, τελικά διαπραγματεύτηκε με τους Βορειοβιετναμέζους τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός και εν τέλει την “επαίσχυντη” αμερικανική υποχώρηση, γεγονός που ήταν ο λόγος που του απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης. Γι’ αυτό, δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν ότι πριν, αλλά και μετά τον Κίσινγκερ, κανένας άλλος ένοικος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν είχε τόσο καθοριστική επιρροή στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, όσο ο “κυνικός” Γερμανοαμερικανός Χένρυ Άλφρεντ Κίσινγκερ.
Δύο διαμετρικά αντίθετες προσεγγίσεις
Ανατρέχοντας τον 100ετή βίο του δεν χωρά αμφιβολία ότι ο Χένρυ Κίσινγκερ υπήρξε μια πολυσχιδής, αμφιλεγόμενη έως αντιφατική, ενίοτε στα όρια του κυνισμού, όμως άκρως ενδιαφέρουσα έως και συναρπαστική, σύμφωνα με την ελβετική ΝΖΖ, προσωπικότητα. Κι αυτό γίνεται αμέσως αντιληπτό αντιπαραθέτοντας τις απόψεις δύο ανθρώπων που τον γνώριζαν προσωπικά.
Για τον πολιτικό επιστήμονα Στάνλεϊ Χόφμαν, γνώριμο του Κίσινγκερ από την εποχή του Χάρβαρντ, ο πολιτικός Κίσινγκερ ήταν ένας “μακιαβελικός” που θεωρούσε «την σκληρότητα και την εξαπάτηση σε βάρος των ξένων και εσωτερικών εχθρών» ως απαραίτητα στοιχεία ρεαλισμού για τη διατήρηση της ευημερίας και της ασφάλειας των ΗΠΑ, ιδιαίτερα στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, όταν το αντίπαλο δέος, η Σοβιετική Ένωση, έδειχνε να κερδίζει έδαφος στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα. Στο πλαίσιο αυτό υπήρξαν πολλοί αναλυτές που θεωρούσαν ότι ο Κίσινγκερ είχε ως πρότυπα κορυφαία ιστορικά πρόσωπα του σκληρού και “βίαιου ρεαλισμού”, όπως ο Μέττερνιχ ή ο Βίσμαρκ, με τους οποίους μάλιστα είχε ασχοληθεί επισταμένως.
Η συνέχεια ΕΔΩ...
Μπορείτε να διαβάσετε και αυτό:
Κίσινγκερ: Ο εγκληματίας πολέμου που ουδέποτε λογοδότησε
ΠΗΓΗ:https://slpress.gr/politiki/kisingker-o-kinikos-magos-tis-real-politic/?fbclid=IwAR2fWqt4iv6H4aTDizg9bp0p8nMlaaIHcIrVnpDa_gQjDr7nfElZ4IqS1K0
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.