Ομιλία Μητσοτάκη στο Κογκρέσο: Η χαμένη ιστορική ευκαιρία

Μη γνωρίζοντας το περιεχόμενο της συνομιλίας Μητσοτάκη-Μπάιντεν δεν μπορώ να την σχολιάσω. Μπορώ, όμως, να σχολιάσω τις δημόσιες δηλώσεις και την ομιλία στο Κογκρέσο. Θεωρώ ότι ήταν μία μοναδική ευκαιρία ο Έλληνας πρωθυπουργός να ορίσει με ξεκάθαρο τρόπο τη σχέση της Ελλάδας με τη Δύση ως πολιτική-στρατιωτική συμμαχία. Η Ελλάδα δεν είναι σαν τις άλλες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Η ιδιαιτερότητά της συνίσταται στο γεγονός ότι είναι η μόνη χώρα-μέλος που επισήμως απειλείται με πόλεμο και μάλιστα από άλλη χώρα-μέλος, την Τουρκία, εάν ασκήσει το δικαίωμα που της δίνει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας να επεκτείνει μονομερώς τα χωρικά της ύδατα. Το ότι δεν πρόκειται για υπερβολή αποδεικνύεται από την ύπαρξη για πάνω από 25 χρόνια του casus belli.

Από αυτό το σημείο θα έπρεπε να αρχίσει ο Μητσοτάκης για να εξηγήσει ότι η Ελλάδα πληρώνει βαρύ εθνικό τίμημα για να είναι συνεπές μέλος του ΝΑΤΟ. Τίμημα που δεν πληρώνει καμία άλλη χώρα-μέλος. Το έχει πληρώσει στην Κύπρο και το πληρώνει διαχρονικά στο Αιγαίο, επειδή δικαιολογημένα μπορεί να παραπονεθεί ότι η Ουάσινγκτον δεν έλαβε ποτέ σοβαρά υπόψη της τα θεμιτά ελληνικά συμφέροντα. Η παραδοσιακή στάση της ήταν να αντιμετωπίζει με συγκατάβαση τον τουρκικό επεκτατισμό, συστήνοντας στην Αθήνα υποχωρητικότητα για να μην διαταραχθεί η νοτιοανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας. Κι αυτό, βεβαίως, όχι λόγω φιλοτουρκισμού, αλλά επειδή στη γεωπολιτική ζυγαριά του Στέιτ Ντιπάρτμεντ βάραινε περισσότερο η Τουρκία από ό,τι η Ελλάδα.

Ισχύει ακόμα και σήμερα

Αυτό ισχύει ακόμα και σήμερα. Η Άγκυρα κρατάει στο οπλοστάσιό της τους ρωσικούς S-400, έχει αναπτύξει ειδική σχέση με τη Μόσχα, δεν εφαρμόζει τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και εκβιάζοντας απειλεί να εμποδίσει την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Παρόλα αυτά, πώς αντιμετωπίζεται από τις ΗΠΑ; Αντιμετωπίζεται με απέραντη ανοχή εάν όχι κατανόηση! Μπορεί η Ουάσινγκτον να μην συμπαθεί τον Ερντογάν, μπορεί και να οργίζεται με τις επιλογές του, αλλά στο τέλος είναι αυτός που αποσπά ανταλλάγματα. Όχι γιατί παραχώρησε κάτι, αλλά για να μην κάνει μεγαλύτερη ζημιά! Η θετική στάση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στο ζήτημα των τουρκικών F-16 είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα. Και έπονται άλλα.

Η συνέχεια εδώ...Ομιλία Μητσοτάκη στο Κογκρέσο: Η χαμένη ιστορική ευκαιρία