Ανταποκρινόμενοι στο διαδικτυακό κάλεσμα της ομάδας "Εσύ φταις για τα κενά στα σχολεία, Υπουργέ", για καταγραφή των ελλείψεων προσωπικού των σχολείων:
9ο Δημοτικό Άνω Λιοσίων
Αναμένουμε ακόμα:
*Έναν εκπαιδευτικό Φυσικής Αγωγής
* Μουσικό για συμπλήρωση ωραρίου
* Εκπαιδευτικούς Γαλλικών, Γερμανικών
* Φυσικά, το ολοήμερο δε λειτουργεί.
Ζητείται προγραμματισμός επαιδευτικού έργου σε ένα σχολείο που σε σύνολο 30 εκπαιδευτικών οι μόνιμοι είναι μόλις 8.
Ζητείται αποτίμηση και όχι αξιόλογηση* της λειτουργίας του σχολείου μόνο στις παραμέτρους που η υπουργός επιθυμεί.
Αναλυτικά προγράμματα, σχολικά εγχειρίδια, η έλλειψη σε βοηθητικό προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή δεν αξιολογούνται, καθώς δεν παίζουν κανένα ρόλο στο "Νέο Σχολείο Δεξιοτήτων" της κ. Κεραμέως.
Το δημόσιο σχολείο της γνώσης είναι απαρχαιωμένο και κατεδαφίζεται καθημερινά.
Η νεοφιλελεύθερη αγορά κήρυξε τον πόλεμο στην κοινωνία και το ουμανιστικό σχολείο.
Το σχολείο των δεξιοτήτων στην μετα-Κεραμέως εποχή απαιτεί μόνο επιχειρηματίες και ένα αμόρφωτο, ευκολοδιαχειρίσιμο κοπάδι, cyborg - ανθρωποειδών.
Η Κεραμέως θέλει δασκάλους υποταγμένους, εκβιάσιμους.
- Όσο τα ΜΜΕ δυσφημούν τον αγώνα μας, ισχυριζόμενα πως αρνούνται οι εκπαιδευτικοί την αξιόλογηση.
- Όσο οι δυνάμεις καταστολής χτυπούν τους δασκάλους τους στις κινητοποιήσεις τους.
- Όσο η δικαιοσύνη σε ρόλο ντελίβερι μετατρέπεται σε θεραπενίδα της υπουργού ΕΜΕΙΣ θα συνεχίσουμε.
Ίσως η προκλητική στάση της υπουργού να ζωντανέψει τον ξέπνοο συνδικαλιστικά εκπαιδευτικό κόσμο. Πολλές ευχαριστίες, κ. Υπουργέ!
______****_______
*Για την αξιολόγηση και τις αξίες διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του Νίκου Σαραντάκου:
"...
Η αξιολόγηση όμως όχι μόνο δεν είναι λέξη αρχαία, αλλά επιπλέον όπως φαίνεται δεν πλάσθηκε ούτε από τους μεταγενέστερους ούτε καν από τους λόγιους του 19ου αιώνα, καθώς απουσιάζει από τη Συναγωγή νέων λέξεων του Κουμανούδη, και με βάση μιαν αναζήτηση στα σώματα κειμένων φαίνεται πως πρόκειται για λέξη του 20ού αιώνα, που φτιάχτηκε ως μεταφραστικό δάνειο πάνω στο πρότυπο του αγγλ. evaluation, ίσως και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Για μας τους αιωνοφάγους Έλληνες λοιπόν, η αξιολόγηση είναι καινούργια λέξη. Για την έννοια αυτή λέγαμε παλιότερα αποτίμηση.
Αρχαία είναι όμως η λέξη άξιος, ο προπάτορας της αξιολόγησης. Ανάγεται στο ρήμα άγω, μέσω ενός αμάρτυρου τύπου *άγ-τιος, *άκ-τιος, και η αρχική του σημασία ήταν «αυτός που έχει ίδιο βάρος με κάτι άλλο» ή «ισότιμο με κάτι άλλο»: στην προτελευταία ραψωδία της Ιλιάδας, στους αθλητικούς αγώνες στη μνήμη του Πατρόκλου, ο Αχιλλέας αθλοθέτησε ένα λεβέτι «βοός άξιον» -που θ’ άξιζε όσο ένα βόδι. Στη συνέχεια, η λέξη πήρε τη σημασία «που έχει αξία», «που του πρέπει να…», ενώ χρησίμεψε ως πρώτο συνθετικό για δεκάδες σύνθετα επίθετα, από τον αξιαγάπητο ως τον αξιόχρεο, περνώντας από τον αξιοδάκρυτο, τον αξιέπαινο, τον αξιοθρήνητο ή τον αξιοκατάκριτο –δεν συνδέεται δηλαδή μόνο με θετικές σημασίες.
Η έκφραση άξιον εστίν, με τη σημασία «αξίζει, ταιριάζει», αποτέλεσε την αρχή ενός μεγαλυναρίου της Παναγίας («άξιον εστίν ως αληθώς μακαρίζειν σε την Θεοτόκον») και δόθηκε ως τίτλος σε μιαν αγιονορείτικη εικόνα της Θεοτόκου, που με θαυματουργό τρόπο υποτίθεται πως συνδέθηκε με τη γέννηση του ύμνου –και κατ’ επέκταση σε ολόκληρη οικογένεια εικόνων· από εκεί, βέβαια, και ο τίτλος του ποιήματος του Οδυσσέα Ελύτη, που το μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης σε μια από τις μεγαλύτερες στιγμές της έντεχνης λαϊκής μουσικής του 20ού αιώνα..."
Γιώργος Τασιόπουλος
Επίσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.