Μειοψηφικές απόψεις και πολιτική πραγματικότητα!
Βασίλης Στοϊλόπουλος
«Μειοψηφικές απόψεις» ιδιαίτερα σε «περιφερειακά έντυπα» που αποκλίνουν από εκείνες των (συνήθως συστημικών) Μέινστριμ προφανώς και δεν είναι τόσο «εύπεπτες» στη περιβόητη «κοινή γνώμη». Πόσο μάλλον όταν κινδυνεύουν, για ευνόητους λόγους, να χαρακτηριστούν πολύ εύκολα «ακραίες», «εθνο-λαϊκιστικές» ή και «συνομοσιολογικές».
Ένα πρόσφατο παράδειγμα "μειοψηφικής άποψης" είναι το άρθρο : «Μεταδημοκρατία με ολίγη από αποικία … » (*) η οποία προκαλεί όμως «εύλογα» ερωτήματα, τουλάχιστον στους υποψιασμένους για την όζουσα πολιτική ζωή της χώρας (βλέπε τον «βάλτο των υποκλοπών» ή την απόλυτη υποκρισία στο μεταναστευτικό). Για παράδειγμα:
1. Σε ποιο σημείο έφτασε πλέον η «ώσμωση» στο διαπλεκόμενο «τρίγωνο» : πολιτικό σύστημα – μεντιακό κατεστημένο – «λούμπεν» ολιγαρχία στην «μεταδημοκρατική μας αποικία» ;
2. Πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι ο ισχυρισμός ότι η σύγχρονη και «κυρίαρχη» Ελλάδα «κυβερνήθηκε» στην περίοδο της Τρόικας από τα διαμερίσματα του Χίλτον, «διευθύνεται» σήμερα από την Πρεσβεία και οι άπληστες λούμπεν ελίτ (5-6 Όμιλοι) «δουλεύουν υπεργολαβικά» για τα μεγάλα αφεντικά τους, ρημάζοντας και αυτές τη χώρα ;
3. Πόσο απέχουμε από την επιχειρούμενη «κανονικοποίηση» τοξικών φαινομένων όπως η γιγαντιαία παραοικονομία, οι παράνομες δραστηριότητες των ολιγαρχών, η έξαρση της διαφθοράς, οι «συμψηφισμοί» αλληλοεξυπηρετήσεων των ελίτ, οι τοπικές (ελληνικές και ξένες) μαφίες, οι μιζαδόροι και οι αεριτζήδες, ο υπόκοσμος, οι πράκτορες, οι ημέτεροι και οι κάθε λογής «νταβατζήδες»;
4. Υπάρχει όντως «τρομερή έκπτωση και κατάπτωση των στοιχείων λαϊκής κυριαρχίας και έκφρασης του λαού» και μάλιστα «αντιστάσεως μη ούσης» ;
Όπως και να έχει όμως με τις «μειοψηφικές απόψεις», η πολύμορφη κρίση που ταλαιπωρεί τον εθνικό και κοινωνικό βίο της χώρας σε αυτήν την διεθνή μεταβατική περίοδο είναι αδιαμφισβήτητα εδώ.
Και όπως έγραφε στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο του «Το νόημα της Ιστορίας» ο Ρώσος στοχαστής Νικολάι Μπερντιάεφ : «Στις ιστορικές μεταβατικές εποχές, στις εποχές των κρίσεων και των καταστροφών, οφείλουμε να συλλογιστούμε με σοβαρότητα τη δυναμική του ιστορικού πεπρωμένου των λαών και των πολιτισμών. Οι δείκτες του ρολογιού της παγκόσμιας ιστορίας δείχνουν την μοιραία ώρα, την ώρα που φτάνει το σούρουπο, όταν πρέπει να ανάψουν τα φώτα και να ετοιμαστούμε για τη νύχτα».
Κι ας αναλογιστούμε αν όντως η ελληνική «μεταδημοκρατία» βρίσκεται θωρακισμένη ή ανέτοιμη μπροστά σε θανάσιμες απειλές και κινδύνους.
(*) Ρούντι Ρινάλντι, «Μεταδημοκρατία με ολίγη από αποικία …», δρόμος της Αριστεράς, 30- Ιουλίου 2022
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΩΝ (3)
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.