του Κώστας Κουτσουρέλης
«Κάποιες πρόσφατες έρευνες στις ΗΠΑ και στο ΗΒ (βλ. σχόλια) αυτό φαίνεται να υποδεικνύουν ή, έστω, την ανάσχεση της στροφής του γενικού πληθυσμού προς τον αγνωστικισμό και την αθεΐα. Και εδώ σε μας, εμπειρικά κρίνοντας, κάτι ανάλογο πρέπει να τεκταίνεται. Μετά τον κορωνοϊό, λ.χ., οι εκκλησιαζόμενοι τις Κυριακές και τις γιορτές είναι αρκετά περισσότεροι.
Τι τρέφει αυτή την τάση; Τρία πράγματα νομίζω. Το πρώτο είναι η ραγδαία υποχώρηση της πίστης προς την Πρόοδο. Πλατιά στρώματα του πληθυσμού πλέον γνωρίζουν καλά, το έχουν νιώσει στο πετσί τους μισό αιώνα τώρα, ότι η επαγγελία της ευημερίας, η υπόσχεση ότι εκείνα και τα παιδιά τους θα δουν καλύτερες μέρες, δεν ισχύει. Κάποιοι ολίγιστοι, ναι, εξακολουθούν να πλουτίζουν ακατάπαυστα, για την πλειονότητα όμως των Αμερικανών και των Ευρωπαίων, η διαβίωση έγινε πιο δύσκολη, και το μέλλον τους προμηνύεται ακόμη πιο θολό. Η καταφυγή στην χριστιανική καρτερία είναι εδώ μέσο ψυχικής αυτοπροστασίας απέναντι στην αυξανόμενη αβεβαιότητα.
Το δεύτερο είναι η βαθιά δυσπιστία που η ίδια αυτή πλειονότητα αισθάνεται κατά του κοσμικού υποκαταστάτου της θρησκείας, της επιστήμης. Σε ένα πλήθος ζητήματα, από την πανδημία ώς το κλίμα και από την γουόκ κουλτούρα ώς τη βιομηχανία του υγιεινισμού, οι ειδήμονες έχουν τόσο απαξιώσει τον εαυτό τους ώστε για πολλούς οι βεβαιώσεις τους να είναι πλέον σημείο αντιπροσανατολισμού: για να το λένε εκείνοι, σίγουρα δεν αληθεύει! Η επιστροφή στη θρησκεία λειτουργεί εδώ ως αναπλήρωση, ως αναζήτηση καθοδήγησης και παραμυθίας από μιαν άλλη, λιγότερο φθαρμένη, αυθεντία.
Το τρίτο είναι η διαπίστωση των συνεπειών του ατομικισμού. Του ψυχικού και κοινωνικού κόστους δηλαδή της αντίληψης ότι η ευτυχία ταυτίζεται με την αυτοπραγμάτωση, την αυτοέκφραση, την αυτοδιάθεση κλπ., και όχι με τα συλλογικά τους αντίστοιχα, την αλληλεγγύη, τον κοινοτισμό, την ομαδικότητα κ.ο.κ. Παρά την πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα ψηφιόσφαιρα, τις επικοινωνιακές υπερδιασυνδέσεις και τη ρητορική της καθολικής προσβασιμότητας, οι άνθρωποι αισθάνονται σήμερα περισσότερο μόνοι. Και αυτό τους οδηγεί, δειλά έστω, πίσω στους περιβόλους των ναών.
Φυσικά είναι πολύ νωρίς ακόμη για να εξαγάγουμε οριστικά συμπεράσματα. Όμως οι έως τώρα ενδείξεις είναι σημαντικές. Και πάντως έχουν ήδη αντίκτυπο στα πολιτικά και τα κοινωνικά πράγματα. Αν πλάι σ' αυτήν τη μερική ανάκαμψη του χριστιανισμού βάλουμε και τις ανάλογες τάσεις στους κόλπους του ισλάμ, του ιουδαϊσμού, του ινδοϊσμού κλπ., μπορούμε να μιλήσουμε ίσως για ένα γενικό, περίπου οικουμενικό ρεύμα. Τις θρησκείες πολλοί κήρυκες του Λόγου στο παρελθόν θέλησαν να τις ξεγράψουν και διαψεύστηκαν. Το πιθανότερο είναι να διαψευστούν και τώρα.»
ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ
_____________________________
εικόνα Λάζαρος Πάντος
Ανάρτηση
από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.