«ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ»...

«ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ»...

Ειρήνη Πετράκη

Μας ζάλισαν τα ΜΜΕ και οι βασιλόφρονες με τα πρωτόκολλα για την κηδεία της Ελισάβετ, όπως μας είχανε ζαλίσει και πέρυσι με τα του Δούκα του Εδιμβούργου. 

Άκου παγκόσμιο πένθος, συγκίνηση και συντριβή! Ψάχνω να βρω κάποιο στοιχείο τραγικότητας (πέραν της θνητότητας που είναι κοινή μοίρα όλων μας), κάποιο στοιχείο ηρωισμού ή ειλικρινούς φιλανθρωπίας αλλά δεν βρίσκω. Βρίσκω μόνο στοιχεία τεχνητού θρήνου και γραφικότητας. Με το ζόρι πένθος!

Γιατί να πενθήσει όλος ο κόσμος για τον θάνατο μιας υπέργηρης βασίλισσας της Αγγλίας; Αφορούν σε όλο τον κόσμο οι συμβολισμοί του Στέμματος; Αφορά σε όλο τον κόσμο ο θεσμός της κληρονομικής βασιλείας της Βρετανίας; Αφορά σ' εμας όλη αυτή η δωδεκαήμερη τυπολατρική θρηνολογία του Μπάκιγχαμ; Mόνο ως αξιοθέατο, θα έλεγα, ή ως δείγμα ματαιοδοξίας και επικοινωνιακής πολιτικής μιας χώρας που συντηρεί την αποικιοκρατική υπεροψία της.

«Η κηδεία της βασίλισσας θα ενώσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών υπενθυμίζουν τη δύναμη του Συντάγματός μας, ενός συστήματος διακυβέρνησης, το οποίο από πολλές απόψεις ζηλεύει ο κόσμος» δήλωσε ο Δούκας του Νόρφολκ. Τι μας λέει τώρα ο ενδοξότατος! Η Βρετανία έχει εισβάλει και έχει εμπλακεί σε πολεμικές συγκρούσεις στα εδάφη της συντριπτικής πλειονότητας των 193 χωρών-μελών του ΟΗΕ. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο ένωσε λαούς ήταν κάτω από την επιβολή του Στέμματος.

Να μην πάμε πολύ πίσω στους αιώνες, τότε που η Βρετανία ήταν η μεγαλύτερη αποικιοκρατική και δουλεμπορική δύναμη του πλανήτη. Να αφήσουμε και τον 19ο αιώνα, με την τοκογλυφική εκμετάλλευση της ελληνικής επανάστασης, τον σκοτεινό ρόλο στη δολοφονία του Καποδίστρια και τη σκληρή αγγλική αρμοστεία στα Επτάνησα. Να αφήσουμε την Ινδία και τα εδάφη της Αφρικής και τα εκατομμύρια θύματα της καταλήστευσης του φυσικού τους πλούτου από τη Μ. Βρετανία. Ας σταθούμε μόνο στους δύο τελευταίους αιώνες και θα δούμε άγρια, πολύ άγρια πράγματα, στην Κύπρο, στο Σουεζ, στη Γουιάνα, στον Περσικό Κόλπο, στο Καμερούν, στη Μαλαισία, στο Βόρνεο. στην Υεμένη, στη Βόρεια Ιρλανδία. Στην Κένυα θα δούμε ολοκαύτωμα. Κι αν ερθουμε και πιο κοντά στο σήμερα, θα δούμε βρετανική συμμετοχή στον Πόλεμο του Κόλπου, στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη...

 

Ναι, ξέρω. Οι εκάστοτε αποφάσεις για εισβολές, για εκτελέσεις και για αιματοκύλισμα των κινημάτων ανεξαρτησίας λαμβάνονταν από τις βρετανικές κυβερνήσεις. Το Παλάτι δεν είχε ανάμειξη, η βασίλισσα δεν είχε δικαιοδοσία, ένιπτε τας χείρας κάθε φορά ως άλλος Πόντιος Πιλάτος. Σύμφωνοι. Αλλά τότε τι ακριβώς εκπροσωπεί το Στέμμα αν όχι την προώθηση των συμφερόντων αυτής της αποικιοκρατικής πολιτικής; Ενδυματολογικούς κώδικες;

Η εκλιπούσα ήταν ιστορικό πρόσωπο και, πανθομολογουμένως, αρίστευσε στον θεσμικό της ρόλο υπέρ του βρετανικού στέμματος. Αλλά αυτό δεν της χαρίζει αυτομάτως ούτε τη συμπάθεια ούτε τη συγχώρεση των λαών. Πόσο μάλλον τον διεθνή επικήδειο θρήνο σε μια ξελιγωτική τελετή 13 ωρών! 

Οι Βρετανοί λάτρεις του βασιλικού θεσμού μπορούν να κλαίνε, να οδύρονται, να αφήνουν άπειρες ανθοδέσμες και αφιερώματα στο Μπάκιγχαμ για την αγαπημένη τους βασίλισσα, Το ίδιο και όλοι οι βασιλόφρονες του πλανήτη. Δικαίωμά τους να λατρεύουν τους γόνους των βασιλικών οίκων, δικαίωμά τους να δέχονται ασμένως την «ελέω θεού» δυναστεία του γερμανικής καταγωγής Οίκου των Ουίνδσορ ή όποιου άλλου απ' αυτούς που μοίραζαν μεταξύ τους και κατά το δοκούν το στέμμα της μοναρχίας στην Ευρώπη. Οι Βρετανοί μπορούν να θρηνούν ένα πρόσωπο που εξασφάλιζε τη σταθερότητα των αξιών τους και συμβόλιζε την ένδοξη ιστορία του έθνους τους. Αλλά, όχι ο κόσμος όλος. Διότι ο κόσμος έχει και Αφρικανούς και Ινδούς και Ιρλανδούς και Σκωτσέζους και Κενυάτες και Κυπρίους και άλλους πολλούς, και εκατομμύρια απογόνους των λαών εκείνων που υπέφεραν τα πάνδεινα από τη βρετανική αυτοκρατορία. 

Όχι ότι είναι καλύτεροι οι άλλοι αποικιοκράτες του πλανήτη. Όχι βέβαια. Αλλά να! Τώρα που οι διάφοροι μεγαλειότατοι, υψηλότατοι, εκλαμπρότατοι, αρσενικού ή θηλυκού γένους, δούκες και δούκισσες, μαρκήσιοι και μαρκησίες, κόμητες, κόμησσες, βαρώνοι, βαρωνέσσες και λοιποί, με όλο το συγγενολόι, με ατελείωτους κληρονομικούς τίτλους ευγενείας και τον επίσης ατελείωτο κληρονομικό πλουτισμό, όλοι τους κάτι παραπάνω από κοινοί θνητοί, κάτι μεταξύ Θεού και ανθρώπων, τώρα λοιπόν που όλα αυτά τα κατάλοιπα της αγγλικής φεουδαρχίας και οι παρατρεχάμενοί τους μετράνε την υπομονή μας με το λιβάνισμα της ταριχευμένης βασίλισσας και τις επικοινωνιακές λεπτομέρειες μιας ατελείωτης φαραωνικής τελετής, δόθηκε ευκαιρία να φρεσκάρουμε την ιστορική μνήμη.

Παρεμπιπτόντως, η χρηματική αξία του στέμματος που φοράνε οι Σάξωνες μονάρχες της Βρετανίας στο κεφάλι, εκτιμάται μεταξύ τριών και πέντε δισεκατομμυρίων λιρών! Το μεσαιωνικό σύμβολο της εξουσίας τους είναι διακοσμημένο με 3.000 πολύτιμους λίθους, όλους δανεισμένους δίχως επιστροφή από τις χώρες του «Τρίτου Κόσμου» με τα μιλιούνια των καταδικασμένων ανθρώπων εκεί να πεθαίνουν από πείνα... 

Αλλά η αποικιακή νοοτροπία του 18ου αιώνα παραμένει χαραγμένη ακόμα και στον εθνικό ύμνο του Ηνωμένου Βασιλείου: «God save the King / Send him victorious, /Happy and glorious / Long to reign over us» κλπ. Με «θεϊκή άδεια» η δυναστεία! Βάλτε τώρα δίπλα εκείνον τον σολωμικό χαιρετισμό στην Ελευθερία «απ'τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά» και κάντε συγκρίσεις...

...

ΠΗΓΗ: Ειρήνη Πετρακάκη fb

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com