Ο Στέλιος Ράμφος για την γλώσσα και το μονοτονικό

από

 Στέλιος Ράμφος

 -

15 Φεβρουαρίου 2022

0

261

Με αυτή την αφορμή, θέλετε να μας εξηγήσετε γιατί θεωρείτε τόσο καταστροφική την απόφαση για το μονοτονικό;

Θεωρούσα και θεωρώ, βέβαια, ότι είναι πάρα πολύ σοβαρό το θέμα. Το μονοτονικό δεν διευκολύνει σε τίποτα. Το λάθος που έγινε τότε, στις γλωσσικές μεταρρυθμίσεις, είναι ότι η γλώσσα δεν είναι απλώς μέσον επικοινωνίας, είναι οργάνωση του κόσμου σε πνεύμα κι εκεί θέλει πολύ μεγάλη προσοχή γιατί, εάν καταστραφεί αυτό, μπορεί να καταστραφεί πια όλο το σύστημα της εννοιολογικής παραγωγής μέσα στους ανθρώπους. Η γλώσσα εννοιοποιεί τον κόσμο, είναι κυρίως παράγοντας διαμορφώσεως εννοιών, και θεωρώ ότι η ελληνική γλώσσα είχε και έχει μία δική της μορφοπλαστική δύναμη. Είναι σημαντική για την οργάνωση του πνεύματος, την οργάνωση της αληθινής νοημοσύνης, ειδικά τώρα στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης. Εξ ου και είχαμε κατακόρυφη πτώση της εκφραστικής ικανότητος και αδυναμία κατανοήσεως – αυτά που διαβάζουμε στην PISA κάθε χρόνο, ότι είμαστε οι τελευταίοι στην Ευρώπη στην κατανόηση κειμένου και στα μαθηματικά. Δεν μπορεί να ωριμάσει πνευματικά ένας λαός, εάν η γλώσσα δεν εξελίσσεται, είναι στάσιμη ή μπαίνει σε μηχανικούς τρόπους εκφράσεως. Δεν είναι θέμα απλοποιήσεως, δεν είναι θέμα ευκολίας, διευκολύνσεως, η γλώσσα πρέπει να είναι δύσκολη.

Γιατί;

Γιατί είναι το μέσον διά του οποίου ένας άνθρωπος μεταβάλλει σε νόημα τα υλικά πράγματα που έχει μπροστά του. Μιλώ σημαίνει επικοινωνώ με λόγια, γκριμάτσες και χειρονομίες, γράφω σημαίνει επικοινωνώ με νοήματα. Η γραπτή γλώσσα είναι ο τρόπος με τον οποίο οι ψυχές εκφράζονται δημιουργικά. Αλλιώς οι γλώσσες αρρωσταίνουν. Σήμερα επικρατεί η ξύλινη γλώσσα πια, ο κυρίαρχος τύπος είναι η επανάληψη, η σειρά, ο συρμός των γενικών, η μία γενική πίσω από την άλλη, δηλαδή απρόσωπες διαδικασίες από τις οποίες αφαιρούνται τα άτομα, τα υποκείμενα. Στην ξύλινη γλώσσα δεν χωρά η ψυχή, δεν χωρά ο ζωντανός άνθρωπος, ο κόσμος και η ψυχή μαθαίνουν στις διαδικασίες, ενώ η κανονική έκφραση πρέπει να έχει υποκείμενο, ρήμα, αντικείμενο. Αυτό που κάνει ο συγγραφέας τι είναι; Μεταφέρει έναν κόσμο εξωτερικών πραγμάτων σε ένα επίπεδο νοημάτων και αυτό που γράφει έχει γίνει πνευματικό, έχει γίνει λόγος. Το να απλοποιήσουμε τη γλώσσα είναι σαν να λέμε να απλοποιήσουμε την αγάπη. Πώς να απλοποιηθεί; Δεν είναι για απλοποίηση, είναι για δυσκολίες η αγάπη από τη φύση της.

Aπόσπασμα από την συνέντευξη στην Αγγελική Μπιρμπίλη: Ο Στέλιος Ράμφος, ο Χρήστος Σαρτζετάκης και μια άγνωστη ιστορία.

 

Ο ζωγραφικός πίνακας που πλαισιώνει τη σελίδα (“Φούλια σε ποτήρι”) είναι έργο του Χρήστου Γαρουφαλή.

ΠΗΓΗ: https://antifono.gr/%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%81%ce%ac%ce%bc%cf%86%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b3%ce%bb%cf%8e%cf%83%cf%83%ce%b1/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=%25ce%25bf-%25cf%2583%25cf%2584%25ce%25ad%25ce%25bb%25ce%25b9%25ce%25bf%25cf%2582-%25cf%2581%25ce%25ac%25ce%25bc%25cf%2586%25ce%25bf%25cf%2582-%25cf%2583%25cf%2584%25ce%25b7%25ce%25bd-%25ce%25b3%25ce%25bb%25cf%258e%25cf%2583%25cf%2583%25ce%25b1

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com