ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ…

Του Γιώργου Ζουρίδη

Η Ιστορία μας διδάσκει ότι πρέπει να επικεντρωνόμαστε στα αιφνίδια και στα απρόβλεπτα ενώ παράλληλα πρέπει να λαμβάνουμε μέτρα απέναντι σε γνωστούς κινδύνους που υπάρχουν και απλά εμείς δείχνουμε να τους «αγνοούμε»….

Η πανδημία συγκαταλέγεται στην κατηγορία των απρόβλεπτων φαινομένων που εν πολλοίς είναι αδύνατον να φαντασθούμε πριν εκδηλωθούν και που συνήθως δημιουργούν παρενέργειες στην κοινωνική ζωή, οδηγώντας εν τέλει σε μεγάλες και βαθιές αλλαγές.

Το θέμα των εθνικών μας θεμάτων και η προκλητική στάση του Τούρκου Προέδρου απέναντι στην χώρα μας αλλά και την Ενωμένη Ευρώπη, συμπεριλαμβάνεται στους γνωστούς κινδύνους που «αγνοούνται»! 

Και στις δύο περιπτώσεις αυτό που δείχνει αναγκαίο είναι η κατάρτιση ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ της εκάστοτε κρίσης πάνω στο οποίο θα υπάρξει πανστρατιά όλων των λαϊκών δυνάμεων ως και των εκπροσωπήσεων τους για την αποφυγή του ΜΟΙΡΑΙΟΥ. 

Και αν στο θέμα της πανδημίας «μπουσουλάμε» με την καθοδήγηση των «ειδικών» και τις παλινωδίες της Κυβέρνησης (κύρια στην Β΄ φάση της πανδημίας) με παράλληλη επίδειξη μιας ακατανόμαστης αστυνομικής αγριότητας, στο διαχρονικό θέμα της Τουρκίας παρακολουθούμε ως θεατές, τους «ακροβατισμούς» του Ερντογκάν στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. 

Και εμείς απαντούμε χωρίς σαφή οδικό άξονα, με βάση το διεθνές δίκαιο που ο Ερντογκαν δεν αναγνωρίζει ενώ απειλούμε με ευρωπαϊκές κυρώσεις όταν όλοι γνωρίζουμε τι παίζεται σε επίπεδο κρατικών και ιδιωτικών συμφερόντων μεταξύ της Τουρκίας και πλήθους εκ των ευρωπαϊκών Χωρών αλλά και των ΗΠΑ. Και το είδαμε περίτρανα σήμερα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπου οι ΚΥΡΩΣΕΙΣ οδηγούνται εις τας καλένδας…. 

Θυμάμαι με συγκίνηση το 1988 όταν εμείς, εννέα μέλη, τακτικά και αναπληρωματικά, της πάλαι ποτέ Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, τολμήσαμε και καταγγείλαμε δημόσια την «ΑΒΛΕΨΙΑ» του Ανδρέα Παπανδρέου, έναν άνθρωπο που έκφραζε δημοκρατικές αρχές και πανανθρώπινα δικαιώματα, να συνομιλεί σε ΙΣΟΤΙΜΗ βάση στο Νταβός, με τον Τούρκο Οζάλ. Και ύστερα να προβάλλει την θέση «μη πόλεμος», δίνοντας την δυνατότητα στην Τουρκία να «αναγνωριστεί» ακόμα και σε «ηθική» δύναμη στην περιοχή. 

Αυτή η κίνηση του Παπανδρέου θα μπορούσε να ερμηνευτεί από τους ενδιαφερόμενους ακόμα και ως «συγχωροχάρτι» για όλα όσα η Τουρκία επιφύλαξε κατά το παρελθόν ενάντια στον Ποντιακό, Μικρασιατικό και Κυπριακό Ελληνισμό. 

• Γενοκτονία, διωγμούς και προσφυγιά στους ομοεθνείς μας. Τραγικά γεγονότα που επαναλήφτηκαν στην Κωνσταντινούπολη και την Σμύρνη με την μαζική απέλαση του εναπομείναντος ελληνικού πληθυσμού και την κατάσχεση των περιουσιών του. 

• Εισβολή και κατοχή του ήμισυ περίπου τμήματος της Κύπρου και ανακήρυξη τουρκικού ψευδοκράτους στα κατεχόμενα. 

• Συνεχή διαχρονική αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας στο Αιγαίο και τα νησιά μας ως και το Εθνικό μας δικαίωμα για την διαχείριση του θαλάσσιου και ορυκτού πλούτου του. 

Ευτυχώς που σύντομα ο Παπανδρέου αναγνώρισε το λάθος του και αναφώνησε «mea culpa», σώζοντας το ιστορικό του κύρος. 

Αντίθετα ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών αναφώνησε επί τη λήξει του Νταβός: «Βάλαμε πόδι στο Αιγαίο»…

Τότε ζητήσαμε από τον Ανδρέα την σύγκληση Ειδικής Συνόδου της Κ.Ε. με μοναδικό θέμα τα εθνικά μας ζητήματα. Στόχος μας, η απαρχή ενός δημοκρατικού διαλόγου σε όλο το Κίνημα πανελλαδικά, με επιθυμητό αποτέλεσμα την σύνθεση-καταγραφή ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ για την αντιμετώπιση της γείτονας Χώρας. 

Ήταν κάτι που ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, συντάκτης του κατατεθέντος κειμένου- Πρόταση ζήταγε ήδη από το 1977. Αν καλά ενθυμούμαι, κάτι ανάλογο δεν έγινε ποτέ. Όπως και πολλά άλλα….

Χάθηκε λοιπόν η δυνατότητα η Ελλάς να αναδείξει ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ την βιαιότητα και βαναυσότητα της Κεμαλικής στρατηγικής « Ένα Έθνος, ένα Κράτος» και πως αυτή εφαρμόστηκε δια των γενοκτονιών, αλλά και την ισλαμοφασιστική στρατηγική του Ερνογκάν σήμερα, που φαίνεται να περνά από την διαρκή υποβάθμιση της Ελλάδας, την απώλεια τμημάτων της κυριαρχίας της και την εν γένει δορυφοροποίηση της. Η Τουρκία δείχνει να επιθυμεί όλη την κατεχόμενη Κύπρο, το πολύπαθο Καστελλόριζο, κάποια άλλα νησιά μας ως και τμήματα του Πελάγους νοτίως της Κρήτης στο όριο των 6 μιλίων!!

Από ελληνικής πλευράς οι διαρκείς υποχωρήσεις και ο φόβος των πολιτικών μας ταγών, δείχνει ότι λειτουργούν ως βούτυρο στο ψωμί της τούρκικης στρατηγικής. Παράδειγμα: Η «Συμφωνία» με την Ιταλία για τις ΑΟΖ ή η «Συμφωνία» με την Αίγυπτο, με τις αντίστοιχες «επήρειες» και τα παρελθοντικά «κεκτημένα», χαιρετήθηκαν από την Τουρκία και σίγουρα θα χρησιμοποιηθούν μελλοντικά ως «νομιμοποίηση» των παράνομων διεκδικήσεων της. Υποθέτω κάπου στην Χάγη, όπου επιθυμεί να μας σύρει….

Καιρός λοιπόν να εγρηγορήσουμε. Να βγάλουμε από την φαρέτρα μας τα όπλα που ποτέ δεν χρησιμοποιήσαμε:

• Προώθηση της διεθνούς αναγνώρισης όλων των γενοκτονιών από το ρατσιστικό καθεστώς στην Τουρκία, από την πλευρά δημοκρατικών Κοινοβουλίων ανά την υφήλιο, αφού βεβαίως πρώτα το πράξουμε και εμείς!

• Ανάδειξη του Κυπριακού προβλήματος σε όλα τα διεθνή φόρα, σε πρόβλημα ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ και ΚΑΤΟΧΗΣ. Αίτημα: Η αποχώρηση των Τούρκικων στρατευμάτων και των εποίκων εις τρόπον ώστε η Κυπριακή Δημοκρατία να ξαναβρεί την ιστορική της υπόσταση ως ενιαίο και αδιαίρετο Κράτος. 

Διαφορετικά η Ελλάς οφείλει να ενισχύσει στρατιωτικά το νησί ως εγγυήτρια και αυτή δύναμη, πριν καταληφθεί ολοκληρωτικά από τους Τούρκους. 

• Εφαρμογή της δυνατότητας ΒΕΤΟ στις αποφάσεις των ευρωπαϊκών Συμβουλίων και απειλή για αποδέσμευση μας από τα άνευ ουσίας ευρωπαϊκά κονκλάβια, που φραστικά καταγγέλλουν την τουρκική θρασύτητα και αλαζονεία, αλλά συνεχίζουν αδιαλείπτως να συνδιαλέγονται οικονομικά και στρατιωτικά μαζί της. 

• Απαίτηση για άνοιγμα των συνόρων των χωρών μελών της Ενωμένης Ευρώπης για να μπορέσουν να αποσυμπιεσθούν τα ελληνικά νησιά και όχι μόνο, και να πάψει η Ελλάς να αποτελεί την ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΦΥΛΑΚΗ για μετανάστες και πρόσφυγες που αποστέλλει η Τουρκία.

• Ανάκληση των μέχρι σήμερα λαθεμένων επιλογών που έγιναν ως προείπα ελλείψει εθνικής στρατηγικής. 

Είναι γνωστό ότι ο τρόπος που διαχειρίζεσαι τα κυριαρχικά σου δικαιώματα δίνει ένα μήνυμα και σε αυτόν που τα επιβουλεύεται δολίως. 

Η επιλογή της Ελλάδας εδώ και τριάντα χρόνια ΝΑ ΜΗΝ προεκτείνει τα χωρικά της ύδατα και την υφαλοκρηπίδα στα 12 μίλια (φοβούμενη το τουρκικό casus belli του 1995) πολλώ δε μάλλον η απροθυμία της χώρας μας να χαράξει ΑΟΖ ταυτόχρονα με την αδελφή Κύπρο, δίνουν μηνύματα υποχώρησης και έλλειψη εθνικής αξιοπρέπειας.

Διαφορετικά φοβάμαι ότι μεγάλες φουρτούνες αναμένουν τις θάλασσες μας που σε τίποτε δεν θα θυμίζουν τους... δαντελωτούς ελιγμούς(!!) του ενοχλητικού Oruc Reis…

ΠΗΓΗ: Γιώργος Ζουρίδης

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com