Από το σοφό μας δάσκαλο μας, Ευ. Παπανούτσο, μάθαμε την ακόλουθη αλήθεια: «Οτιδήποτε κερδίζει σε έκταση χάνει οπωσδήποτε σε ένταση και ποιότητα». Θα ρωτήσει κανείς: «Τα παραπάνω ισχύουν και για τις θρησκείες;».
Θα απαντήσω – όχι! Το παράδειγμα όμως που θα φέρω μιλάει από μόνο του: Δε νομίζω ότι ο χριστιανισμός του ενός δισεκατομμυρίου πιστών – που αποτελεί σήμερα το ¼ της υφηλίου – είναι ποιοτικά ο ίδιος χριστιανισμός της πρωτοχριστιανικής απλότητας, της άδουλης αδελφότητας και της αβίαστης κοινοκτημοσύνης.
Ας στρέψουμε τα μάτια μας τριγύρω με κριτική διάθεση, στο χώρο της δικής μας θρησκευτικής πραγματικότητας, των σημερινών υπεροπτικών ημερών της τεχνολογικής δύναμης και του εύκολου πλουτισμού. Εκεί θα συναντήσουμε την ιδανική κοινωνία «του πλήθους των πιστευσάντων που ήταν η καρδιά και η ψυχή μια και ουδείς έλεγε ότι τα υπάρχοντα του ήταν δικά του, αλλά ήταν κοινά».
Ομοψυχία και κοινοκτημοσύνη ήταν το ιδανικό όχι μόνο της πρώτης χριστιανικής Εκκλησίας αλλά και όλων των μονοθεϊστικών θρησκευτικών παραδόσεων.
Σήμερα ο Βούδας λατρεύεται σαν θεός, μέσα σε ολόχρυσα τεμένη, ενώ αναρίθμητα χρυσαφικά κρέμονται γύρω του – θέαμα ευλάβειας – μπροστά στα λαίμαργα μάτια των πεινασμένων καραβανιών που τον λατρεύουν.
Ο Μωυσής ήταν νομάς, καθώς και ο λαός του. Ας ρωτηθούν σήμερα οι «απανταχού της γης» ορθόδοξοι ή μεταρρυθμισμένοι Εβραίοι, πόσο αγαπούν τους μαύρους νομάδες της Νότιας Αφρικής που τους απομυζούν με το καλαμάκι ακόμη και το αίμα.
Ας ρωτηθούν οι μουσουλμάνοι και ιδιαίτερα οι ορθόδοξοι ισλαμιστές Σαουδάραβες, με τα αμύθητα πετροδολάρια, αν δανείζουν με τόκο, πράγμα που το Κοράνι τους ρητά απαγορεύει.
Ας ρωτηθούν τέλος οι Δυτικοί χριστιανοί και ο πάπας της Ρώμης τι κάνουν στο όνομα του Ξυπόλυτου Εσταυρωμένου που δεν είχε «που την κεφαλήν κλίναι», για να ανακουφίσουν την πείνα και τη δίψα των παιδιών προχθές της Μπιάφρα, χθες του Μπαγκλαντές, σήμερα της Αιθιοπίας και αύριο ο Θεός ξέρει ποιας φτωχικής χώρας.
(Γιώργος Μουστάκης, Οι πέντε μεγάλες θρησκείες του κόσμου. Τα υπέρ και τα κατά, εκδ. Πατάκη, Αθήνα 1984)
ΠΗΓΗ: http://criticeduc.blogspot.com/2019/09/blog-post_16.html
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.