Το πιο αγαπημένο βιβλιοπωλείο της Αθήνας, ο ΝΑΥΤΙΛΟΣ, επί της οδού Χαριλάου Τρικούπη 28!
Με τους καλούς βιβλιοπώλες το Γιώργο και τον Κώστα γνωριζόμαστε πάνω από τριάντα χρόνια. Ταύτισα το βιβλίο με τα πρόσωπά τους και αυτή τη γωνιά της Αθήνας.
Στην αρχή στη Σόλωνος, στο Μήνυμα οι δύο Γιώργηδες, και μετά στην Παρουσία, οι Γιωργηδες με το Βασίλη και τέλος ο ΝΑΥΤΙΛΟΣ. Οι διαδρομές μου στην πόλη μπορεί να έχουν κάπως αλλάξει, αλλά η Σαββατιάτικη τουλάχιστον επίσκεψη στο Ναυτίλο είναι το μόνο σταθερό στη διαδρομή μου. Τους ευχαριστώ!
Αυτό το διάστημα φιλοξενούν ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στην πόλη των Αθηνών. Αν κάποιος διαβάσει τα φυλλάδια των υποψηφίων και των παρατάξεών τους, βεβαιώνεται για το μορφωτικό έλλειμμα, την άγνοια τους για την ιερότητα του τόπου. Αξίζει να επισκεφτούμε την έκθεση. Η Αθήνα χρειάζεται σχέδιο για να ξαναγίνει Πόλη σύμβολο και Πρωτεύουσα! Σχέδιο χωρίς μνήμη και γνώση δεν υπάρχει.
Η Αθήνα των βιβλίων
Η Αθήνα ως το θέμα η ίδια ή ως το σκηνικό ή και τα δυο μαζί συναντάται σε πάμπολλα βιβλία, λογοτεχνικά και άλλα. Έχει πράγματι αποτελέσει κατεξοχήν πόλη σύμβολο, φορέα μνήμης, οραμάτων και ιδεών. Προκάλεσε επίσης σε κάθε της περίοδο έντονα αισθήματα αγάπης και απογοήτευσης, διαμαρτυρίας, νοσταλγίας προς κάτι περισσότερο ή λιγότερο παλαιότερο, χαμένο, και ως εκ τούτου καλύτερο, που δεν είναι βέβαιο αν υπήρξε ποτέ, αλλά που μπορούσε να λειτουργεί ως παραμυθία και στοιχείο ταυτότητας. Οι πολλές «Αθήνες» των βιβλίων λοιπόν. Η Αθήνα των περιηγητών, η Αθήνα πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, αντιμετωπιζόμενη κριτικά, σκωπτικά ή υπερήφανα, η Αθήνα των λογοτεχνών, η Αθήνα των νοσταλγών αθηναιογράφων, η Αθήνα της μνήμης, η Αθήνα της κοινωνικής κριτικής, η Αθήνα των προνομιούχων, η Αθήνα του περιθωρίου, η Αθήνα σύμβολο της νεότερης ελληνικής ιστορίας και της εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας.
Διάφορα σημεία και χώροι της, τα αρχαία μνημεία και ιδίως την Ακρόπολη του 19ου αι., οι καλλιμάρμαρες κεντρικές λεωφόροι, οι φτωχικές ασφυκτικές συνοικίες των εσωτερικών μεταναστών, ο Λυκαβηττός και η άγουσα προς τη θάλασσα λεωφόρος Συγγρού του Μεσοπολέμου και της γενιάς του 30, οι προσφυγικές συνοικίες, οι λαϊκές γειτονιές της Κατοχής και της Αντίστασης αλλά και της μετεμφυλιακής περιόδου, τα τοπόσημα της καραμανλικής ανοικοδόμησης, οι ευτελείς μικροαστικές πολυκατοικίες του 1960 και του 1970, τα σύγχρονα σημεία των αστέγων και των μεταναστών, τα εμβληματικά κτίρια του 21ου αι., τα διασωθέντα παλαιά κτίρια, νεοκλασικά και μοντερνιστικά με τους συνειρμούς και τις μνήμες που τα συνοδεύουν, όλα αποτέλεσαν και αποτελούν αξιοποιήσιμα στοιχεία πολλαπλών και ποικίλων λόγων για την Αθήνα, την Αθήνα των «Αθηναίων», των επήλυδων, των τουριστών, των μεταναστών. Όλων ημών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.