Μια σειρά από προτάσεις για αλλαγές στην πόλη των Χανίων καταθέτει, μιλώντας στις«Ακτινογραφίες», ο Μιχάλης Μινουδάκης, μάγειρας και δημοσιογράφος, όπως ο ίδιος αυτοσυστήνεται, διευκρινίζοντας χαριτολογώντας ότι «… δεν μου αρέσει όταν μαγειρεύω να διαβάζω για… γραμμάρια και δεν μου αρέσει, όταν δημοσιογραφώ, να… “τα μαγειρεύω”… όπως θέλουν… “λέσχες” ή… “υποσυστήματα”».
Παράλληλα, ο κ. Μινουδάκης, με τον αιχμηρό δημόσιο λόγο που τον διακρίνει, χαρακτηρίζει«ελπιδοκτόνους» και «νεομνημονιακούς» τους τέσσερις βουλευτές των Χανίων, «σφάζει με το βαμβάκι» τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη, ενώ, απαντώντας στην ερώτηση για το πολιτικό πρόσωπο που ξεχωρίζει σήμερα στα Χανιά, σημειώνει: «Θα έλεγα, τον εαυτό μου, αν δεν είναι ντροπή η περιαυτολογία. Επειδή αντιστάθηκε σε “δαίμονες”…»
Όσο για τα πρόσωπα που ξεχωρίζει; «Τον Κρήτης Ειρηναίο, την Αλέκα Μαρκογιαννάκη, τον Δημήτρη Ροζάκη, τον Παντελή Καπαρουδάκη. Έχουν όλοι αυτοί, θυσιαστική σχέση με τον άνθρωπο. Με το πρόσωπο. Αναγνωρίζουν έργω, την ιερότητα του προσώπου. Και κατ’ επέκταση και με τη σειρά που τους ανέφερα: του Θεού, της Δημοκρατίας, της αντικηρυγματικής φιλοσοφίας, της πατρίδας», τονίζει ο Μιχάλης Μινουδάκης.
Αναφερόμενος, δε, στον επόμενο μεγάλο στόχο του, αποκαλύπτει: «Δεν ξέρω εάν είναι μεγάλος. Ίσως μία μικρή, ταπεινή εφημερίδα. Στους καιρούς τους… ηλεκτρονικούς να μυρίζουν τα γραφόμενα… μελάνι…».
Αναλυτικότερα…
Ποια είναι η αγαπημένη σας εποχή στα Χανιά και γιατί;
Αγαπημένη δραστηριότητα στην πόλη των Χανίων;
Περίπατος με την οικογένεια, βόλτα με το αυτοκίνητο όταν τα μαγαζιά (και τα φροντιστήρια!) είναι κλειστά.
Αγαπημένος/η συγγραφέας;
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος!
Ποιο είναι το βιβλίο που διαβάσατε τελευταία;
«Το Κάλλος θα σώσει τον Κόσμο» του γέροντα Βασιλείου, προηγούμενου της Ι.Μ. Ιβήρων.
Το επόμενο βιβλίο που σκοπεύετε να διαβάσετε;
Ξεκίνησα προχθές «Το βάραθρο» της Αθηνάς Κανιτσάκη, που είχε την ευγένεια να μου δωρήσει και σκοπεύω, αμέσως μετά, να ξαναδιαβάσω το «Eλληνική πολιτική παιδεία» του Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Και το «Φιλόσοφος και Θείος Έρως» του παλιού, καλού Στέλιου Ράμφου.
Για ποιο λόγο θα φεύγατε από τα Χανιά προκειμένου να ζήσετε σε μία άλλη πόλη;
Για ένα θέμα υγείας μέλους της οικογένειας ή για ανάγκη της πατρίδας.
Πέντε λέξεις που αποτυπώνουν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τη ζωή στα Χανιά;
Πέντε θετικές «λέξεις» είναι: ποιοτικό φαγητό, Δημοτική Αγορά, Παλιό Λιμάνι, παραλίες, «διάχυτος πολιτισμός». Πέντε αρνητικές «λέξεις»: Δηθενισμός, πολιτική ανεπάρκεια, έλλειψη οράματος, ενός τύπου «καρτέλ», «επαρχιωτισμός».
Τι θυμάστε πιο έντονα από τα μαθητικά σας χρόνια;
Το πενηντάρικο που μου έδινε η μάνα μου το Σάββατο το απόγευμα για σουβλάκι και κινηματογράφο. Και το κάναμε σπρέι για συνθήματα στους τοίχους: «Η νεολαία στηρίζει την πρωτοβουλία των 6 ηγετών», έλεγε το σύνθημα.
Αγαπημένη κινηματογραφική ταινία;
«Το ξυπόλητο τάγμα».
Αγαπημένος/η ηθοποιός από την Ελλάδα και το εξωτερικό;
Έλλη Λαμπέτη και Σιμόν Σινιορέ.
Facebook ή Twitter;
Face to face και facebook.
Αγαπημένο φαγητό;
Καλιτσούνια με αγριόχορτα, γαρδουμάκια, αχινιοί.
Τι δεν τρώτε;
Τώρα πια, δεν υπάρχει κάτι. Θεωρώ ότι είναι ένα είδος ύβρεως, να μη «σου αρέσει» ένα φαγητό.
Αγαπημένο ποτό;
Κρασί!
Τσικουδιά ή ουίσκι;
Τσικουδιά, ασφαλώς! Ή βότκα, αλλά όχι ουίσκι.
Αλμυρά ή γλυκά;
Και τα δύο.
Μαγειρεύετε;
Χαχα, ε ναι!
Σουβλάκι ή πίτσα;
Σουβλάκι, εάν δεν υπάρχει… «λαδερό» ή… ορνικό ή ψάρι.
Οικογένεια είναι…
… πάρα πολλά.
Θα κάνατε τατουάζ;
Όχι.
Εάν η ζωή σας ήταν τραγούδι, ποιος θα ήταν ο τίτλος;
Ταξίδι…
Αγαπημένος τραγουδιστής;
Πάντως, όχι ο Νταλάρας!
Αγαπημένη τραγουδίστρια;
Βέμπο, Μπέλλου, Μοσχολιού, Βελεσιώτου.
Αγαπημένο τραγούδι;
Αυτό που λέει «… τον ουρανό που κάναμε ταβάνι…», «Θα με δικάσει» λέγεται.
Τι ζηλεύετε σε άλλους ανθρώπους;
Ζηλεύω λίγο και προσπαθώ να το ξεπεράσω, όσους έχουν αυτοκινούμενο τροχόσπιτο, όσους έκοψαν το κάπνισμα και όσους ξέρουν βυζαντινή μουσική.
Εάν είχατε την ευκαιρία να περάσετε μερικές ώρες για καφέ και γεύμα με ένα δημόσιο πρόσωπο, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Αρκετά. Ίσως ο Βασίλειος Μαρκεζίνης. Σε καμία περίπτωση, πάντως, οι τέσσερις ελπιδοκτόνοι, νεομνημονιακοί βουλευτές του τόπου μας.
Αγαπημένος συνθέτης;
Ε, ο Μίκης!
Πόσους καφέδες πίνετε την ημέρα;
Τρεις.
Ελληνικός ή καπουτσίνο;
Και ελληνικό και ιταλικό. Εσπρέσο ή φρέντο με γάλα εβαπορέ (όχι αφρόγαλο).
Περιγράψτε τον εαυτό σας με πέντε λέξεις.
Ίσως, με μία: Απερίγραπτος (αστειεύομαι).
Πέντε λέξεις με τις οποίες οι φίλοι/ες σάς περιγράφουν;
Ρωτήστε τους.
Tο μεγαλύτερο πλεονέκτημα του χαρακτήρα σας;
Ίσως, το να… ξεθυμώνω…
Το μεγαλύτερο μειονέκτημα;
Νομίζω η αυστηρότητα με τους ανθρώπους που βρισκόμαστε πολύ κοντά.
Έχετε κατοικίδιο ζώο;
Λόγω της επιθυμίας των παιδιών, ένα σκυλάκι, τον Σκούμπη και μια γατούλα που… προσκολλήθηκε.
Ποια είναι η ιστορική προσωπικότητα που θαυμάζετε και γιατί;
Είναι πολλές. Αυτό, νομίζω ότι δεν ξέρουν καλά, οι νέοι… κατακτητές.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που βγήκατε εκτός εαυτού και γιατί;
Χθες ή προχθές. Κάτι θα είπε ο Πολάκης, πάλι.
Αγαπημένη πόλη στην Ελλάδα, εκτός των Χανίων, για διακοπές;
Δεύτερη αγαπημένη πόλη για διαμονή, μετά τα Χανιά, η Θεσσαλονίκη, η «Συμβασιλεύουσα»!
Αγαπημένη χώρα, εκτός της Ελλάδας, για διακοπές;
Κοιτάξτε, δεν είμαι υπέρ του συμβατικού νοήματος της λέξης «διακοπές». Είμαι, περισσότερο υπέρ της ενσωμάτωσης, της έννοιας αυτής, στην καθημερινότητα. Υπό αυτό το πρίσμα κάνω εξαιρετικές «διακοπές» στη Νέα Χώρα έχοντας πάει η ώρα 9.30 το βράδυ και είμαστε ακόμη στη θάλασσα και μετά… καλαμαράκια. «Διακοπές» στο «πυρομάχι» στις Μουρνιές, ή στο «Σταυροδρόμι του Τσουκαλά», στα Τσικαλαριά, πίνοντας μία κούπα κρασί, «διακοπές» μέσα στο κατάστημά μου, το «Μανουάλι», όταν θα έρθουν φίλοι από την Καβάλα να με δουν. «Διακοπές» όταν πραγματοποιούμε τα «κυριακάτικα κοινωνείν», τις εξορμήσεις σε τόπους θυσίας ή φυσικού και δομημένου κάλλους…
Ποιο είναι το επόμενο ταξίδι που προγραμματίζετε;
Άγιο Όρος. Εάν επιτρέψει.
Αγαπημένο χρώμα;
«Θεέ μου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε», όπως έγραψε ο Ελύτης. Αλλά και το μαυροκαφέ της μουσκεμένης, χειμερινής γης. Και το πορτοκαλί του «παραπαίοντος» ήλιου… Και το πράσινο του δάσους… Και το βυζαντινό κόκκινο…
Το χειρότερο χρώμα;
Δεν υπάρχει, νομίζω.
Τι θαυμάζετε στη σύντροφό σας;
Την απόλυτη αποστροφή της στην κακολογία και στο κουτσομπολιό.
Τι σας εκνευρίζει στη σύντροφό σας;
Ότι γι’ αυτήν, τα αντικείμενα δεν έχουν… μόνο μία θέση!
Κάνετε σήμερα τη δουλειά που ονειρευόσασταν στην εφηβεία;
Όχι. Κάνω όμως κάτι που μου αρέσει πολύ!
Γυμνάζεστε;
Όχι. Δεν εκτιμώ μάλιστα, να γυμνάζεται κάποιος χωρίς να έχει και άλλη δραστηριότητα που να αφορά στο «εμείς». Το θεωρώ φιλαυτία.
Φοβάστε τα ταξίδια με αεροπλάνο;
Ούτε τον Θεό δεν φοβάμαι. Αισθάνομαι ότι δεν με θέλει… φοβικό.
Τι σημαίνει ζωή για εσάς;
Αληθινή ζωή είναι, νομίζω, να κλέβεις πόνο από δίπλα σου καθώς και η αιωνιότητα.
Το αγαπημένο σας μέρος στα Χανιά;
Η Νέα Χώρα που γεννήθηκα και τα Παχιανά που μεγάλωσα.
Τι σας γοητεύει και τι σας απογοητεύει στα Χανιά;
Με γοητεύει ο τόπος και, συχνά, με απογοητεύει ο… τρόπος. Ο κακός εαυτός μας, δηλαδή.
Αισιόδοξος ή απαισιόδοξος;
Αισιόδοξος.
Μισογεμάτο ή μισοάδειο το ποτήρι;
Μισογεμάτο. Το ταξίδι μετρά!
Ποια είναι η μεγαλύτερη τρέλα που έχετε κάνει για μία γυναίκα;
Θα υπάρχουν και μεγαλύτερες.
Σας τρομάζει ο θάνατος;
Μόνο ως προς το πώς θα τον διαχειριστούν, πρακτικά και συναισθηματικά, οι «δικοί μου άνθρωποι». Και λίγο επειδή δεν θα μπορώ να έχω «face control» στην είσοδο του κοιμητηρίου (χαχα)…
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Παρά το ότι, είπαμε ότι δεν φοβάμαι, θα έλεγα ότι μου προξενεί μια κάποια ταραχή η σκέψη να αρρωστήσω και να ζω μη αυτοεξυπηρετούμενος.
Αγαπημένη ομάδα;
ΑΕΚ.
Ο επόμενος μεγάλος στόχος της ζωής σας;
Δεν ξέρω εάν είναι μεγάλος. Ίσως μία μικρή, ταπεινή εφημερίδα. Στους καιρούς τους… ηλεκτρονικούς να μυρίζουν τα γραφόμενα… μελάνι…
Πότε ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Δεν θέλω να σας πω.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε με την ψυχή σας;
Λίγο νωρίτερα που με ρωτήσατε εάν μαγειρεύω.
Είστε εσωστρεφής ή εξωστρεφής στις παρέες σας;
Οργανωτικός, εξωστρεφής,… αστειάτωρ.
Το μεγαλύτερο λάθος που έχετε κάνει στη ζωή σας;
Δυσκολεύομαι στην ιεράρχησή των.
Μαθαίνετε από τα λάθη σας ή τα επαναλαμβάνετε;
Από άλλα μαθαίνω και άλλα τα ξανακάνω.
Ποιον Χανιώτη και ποια Χανιώτισσα θαυμάζετε και γιατί;
Τον Κρήτης Ειρηναίο, την Αλέκα Μαρκογιαννάκη, τον Δημήτρη Ροζάκη, τον Παντελή Καπαρουδάκη. Έχουν όλοι αυτοί, θυσιαστική σχέση με τον άνθρωπο. Με το πρόσωπο. Αναγνωρίζουν έργω, την ιερότητα του προσώπου. Και κατ’ επέκταση και με τη σειρά που τους ανέφερα: του Θεού, της Δημοκρατίας, της αντικηρυγματικής φιλοσοφίας, της πατρίδας
Είστε εθελοντής αιμοδότης;
Όχι. Έχω χρόνιες παθήσεις. Ιγμορίτιδες, διαβήτη, υπνική άπνοια…
Υπέρ ή κατά της δωρεάς οργάνων και γιατί;
Γενικά, επειδή πιστεύω στην αιωνιότητα, δεν είμαι με πάσα επιστημονική επίτευξη. Ωστόσο συμμερίζομαι πολύ την αγωνία για μεταμόσχευση ανθρώπων και συγγενών των που έχουν ανάγκη τέτοια.
Αγαπημένη παραλία στον Νομό Χανίων;
Μπρόσγυαλος – Κορδέλι Αποκορώνου.
Χορεύετε;
Χόρευα μέχρι που «έφυγε» ο αδελφός μου.
Τραγουδάτε;
Λίγο και όταν έχω βεβαιωθεί ότι οι δίπλα μου, με αγαπούν τόσο πολύ που θα με ανεχθούν.
Ποιος ο πολιτικός αρχηγός που ξεχωρίζετε σήμερα και γιατί;
Από τους σημερινούς; Μάλλον, αστειεύεστε!
Ποιο το πολιτικό πρόσωπο που ξεχωρίζετε σήμερα στα Χανιά και γιατί;
Θα έλεγα, τον εαυτό μου, αν δεν είναι ντροπή η περιαυτολογία. Επειδή αντιστάθηκε σε «δαίμονες»…
Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η δυσκολότερη «αποστολή» όταν είσαι πατέρας;
Είναι τόση η ευλογία -ειδικά εάν τη ζητάς- που γίνονται, εξ αυτής, ευκολότερα τα πράγματα. Ωστόσο, θα έλεγα ότι προκύπτει μεγαλύτερη ισορροπία όταν η ανέχεια αλληλοπεριχωρούται με την… ελληνικότητα. Όταν είναι δύσκολο, στη «σχιζοφρενική εποχή της μνημονιακής κατοχής» να παρέχεις στα παιδιά πολλά ή τα πάντα προσπάθησε να τους μάθεις τις σπουδαίες, ανίκητες ελληνικές λέξεις: Φιλότιμο, έγνοια, βρισκούμενο. Να τους κάνεις «συνυπεύθυνους» (στο μερίδιο που των αναλογεί) στο οικογενειακό «βιος». Πάντως, οι δυσκολίες υπάρχουν και ενισχύονται δεδομένου ότι η οικογένεια δεν είναι ο κυρίαρχος θεσμός κοινωνικοποίησης του παιδιού. Υπάρχουν μηχανισμοί…
Οδηγείτε;
Ναι.
Αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα;
Και τα δύο.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που μεθύσατε;
Δεν θυμάμαι. Θα είχα πιει, χαχα.
Η καθαριότητα είναι…
… αυτοσεβασμός και οφειλή προς τους άλλους.
Πότε λέτε ψέματα;
Προσπαθώ να μην…
Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή;
Είναι να μοιράζεσαι την ευτυχία. Να είσαι προσ-ωπο (προς όψιν).
Η μεγαλύτερη δυστυχία;
Νομίζω, το να πιστεύεις στον θάνατο και όχι στην κοίμηση είναι κάτι που μπορεί να σε οδηγήσει σε μεγάλη δυστυχία. Βεβαίως, σεβαστή η πίστη και η μη πίστη!
Αγαπημένη σας απασχόληση;
Να μαγειρεύω δίχως να μετρώ και να δημοσιογραφώ και δημοσιολογώ δίχως να τα… μαγειρεύω.
Ποια η σχέση σας με τα χρήματα;
Έχουμε ως οικογένεια, και θα συνεχίσουμε, νομίζω, υποχρέωση ΕΝΦΙΑ: 0 ευρώ.
Τι θα αλλάζατε στα Χανιά;
Το Δημοτικό Συμβούλιο θα χρησιμοποιούσε δύο λεωφορεία, κάθε Κυριακή, μετά τη Θεία Λειτουργία. Θα πηγαίναμε σε κάθε συνοικία της πόλης και σε κάθε χωριό της Δημοτικής Περιφέρειας. Θα κάναμε ανοικτές συνελεύσεις των δημοτών. Με τους υπηρεσιακούς μαζί. Τους οικονομολόγους και τους μηχανικούς. Θα λαμβάναμε αποφάσεις μετά από ειλικρινή και πλούσιο διάλογο. Θα προσχεδιάζαμε επί τόπου. Θα νεκρανασταίναμε την έννοια του «Δήμου» και της «Αγοράς».
Η… Πόλη δεν έχει παιδεία για την Πόλη. Και υπάρχει φτώχεια από αυτό, από απαιδευσία. Αυτά θα τα αλλάζαμε. Θα ήταν… παιδευτική η δημοτική εκπροσώπηση (Αρχή). Όσον αφορά στο παραγόμενο έργο, εντός της Πόλης… πολλά θα αλλάζαμε. Θα είχαμε προκύψει, κατ’ αρχήν , επειδή θα είχαμε «ξεδιπλώσει» το όραμά μας για την Πόλη. Θα είχαμε κοινωνήσει με τους πολίτες , τούτο. Δεν θα είχαμε προκύψει επειδή δεν μπορούσαμε να συνεχίζουμε να είμαστε βουλευτές, ούτε επειδή… συσκέφτηκε η Μπακογιάννη, ο Χριστοδουλάκης και ο Σταθάκης και είπαν «οκ, προχώρα». Κοιτάξτε, τα Χανιά είναι μία πόλη – πρόκληση. Πρόκληση για να σταθεί ο αιρετός όρθιος και ψηλά. Αντάξιος της Πόλης και της ιστορίας της.
Τα Χανιά θέλουν διάνοιξη του παραλιακού δρόμου της Νέας Χώρας για να συναντηθεί με την περιοχή του παλιού Άπτερα και τη Χρυσή Ακτή. Τα Χανιά δικαιούνται να γεμίσουν από κρητικό πέλαγος οι Τάφροι… Τα Χανιά θέλουν, αύριο το πρωί, χρωματική ενιαιοποίηση (για να γίνει η πρώτη εξοικείωση και μετά, οργανική ενιαιοποίηση) του δομημένου χώρου «Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας – Πνευματικό Κέντρο – Πολιτιστικό Κέντρο Ιεράς Μητροπόλεως κ.α. – πίσω πλευρά Πάρκου Ειρήνης και Φιλίας – οικία Στρατηγού- νέα Βιβλιοθήκη Χανίων – Δημοτικός Κήπος» (σημ. δεν έχει σημασία η αρμοδιότητα εάν δομείς τις σχέσεις σου με τις λοιπές Αρχές επί τη βάσει της συνεπικουρικότητας).
Χρειάζεται εκτεταμένη πεζοδρόμηση: Πεζόδρομος η Τζανακάκη και τα στενά της, να συναντά τη Δημοτική Αγορά. Μονοδρόμηση της Δημοκρατίας (κάθοδος) και της Ελευθερίου Βενιζέλου (άνοδος). Ο Δημοτικός Κήπος πρέπει να ανοίξει, να δοθεί έργω, στους πολίτες: να ξηλωθούν οι τοίχοι – τείχη… Η Δημοτική Αγορά να ανοίξει 24 ώρες το 24ωρο. Η Νομαρχία να παραμείνει εκεί που είναι και τα Δικαστήρια να πάνε στις Φυλακές ή στο παλιό Ψυχιατρείο. Τα Χανιά θέλουν μετονομασία των «Τάφων Βενιζέλου» σε «Μνήματα Βενιζέλων». Και στην άλλη πλευρά της πόλης, στους Αγίους Αποστόλους… «Μνήματα Θεοδωράκηδων» (πρόκειται για δημόσια πρόταση του καθηγητή Αντώνη Σκαμνάκη, τούτο, το τελευταίο).
Και βέβαια, πάνω από τις νοστιμότατες παντσέτες των εξαιρετικών κρεοπωλείων της Δημοτικής Αγοράς, στο Παλιό Παγοποιίο, δεν μπορεί να εδράζει το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης. Κανείς δεν έχει αυτό το ιστορικό και αισθητικό δικαίωμα. Το Παλιό Παγοποιίο πρέπει να στεγάσει δομές οινικές και κρητικής διατροφής. Είναι ατελείωτος ο νεοχανιώτικος αχταρμάς μας…
Τι δεν θα αλλάζατε;
Χαριτολογώντας θα έλεγα, ότι δεν πάει, κάπου, ο νους μου.
Έρωτας ή αγάπη;
Ο έρωτας είναι, πολύ συχνά, πονοφόρος. Πλην του Θείου.
Πιστεύετε στον Θεό;
Βαθιά ερωτευμένος μαζί Του.
Πιστεύετε στον άνθρωπο;
Ασφαλώς.
Τελικά, ο γιαλός είναι στραβός ή στραβά αρμενίζουμε;
Στραβά αρμενίζουμε.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΝΟΥΔΑΚΗΣ
Ο Μιχάλης Μινουδάκης αυτοσυστήνεται με ένα ομολογουμένως ενδιαφέρον βιογραφικό.
Αναλυτικότερα:
Ο Μιχάκης Μινουδάκης γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1968, στα Χανιά, όπου και διαμένει. Είναι γιος του συνταξιούχου αξιωματικού του Πυροσβεστικού Σώματος Μιχάλη Μηνουδάκη και της μικρασιατικής καταγωγής Αγγέλας Κουτρουλή – Μινουδάκη. Είναι παντρεμένος με την ψυχολόγο Μαρία Κωνσταντουδάκη και πατέρας του Μιχάλη και της Αγγέλας.
Είναι μάγειρας και δημοσιογράφος, διευκρινίζοντας, χαριτολογώντας: «… δεν μου αρέσει όταν μαγειρεύω να διαβάζω για… γραμμάρια και δεν μου αρέσει, όταν δημοσιογραφώ, να… “τα μαγειρεύω”… όπως θέλουν… “λέσχες” ή… “υποσυστήματα”».
Φoίτησε στο Τμήμα Ελληνικού Πολιτισμού του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου – ΕΑΠ.
Έχει παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια και έχει συμμετάσχει σε συναντήσεις δημοσιογραφίας, επικοινωνίας και μέσων ενημέρωσης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει δημοσιεύσει πολλές εργασίες – άρθρα του στον τοπικό Τύπο και σε άλλες εκδόσεις για ζητήματα πολιτικής, ανάπτυξης και πολιτισμού καθώς και για τα εθνικά θέματα.
Kατά τη θητεία του στη Ν.Ε. Χανίων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ως υπεύθυνος διαφώτισης, εξέδωσε, για λογαριασμό του κόμματος, την εφημερίδα «Συμβολή». Διατέλεσε τακτικός συνεργάτης της καθημερινής εφημερίδας των Χανίων «Αγώνας της Κρήτης», υπήρξε υπεύθυνος σύνταξης της τοπικής εφημερίδας των Χανίων «το λαυράκι». Ήταν διευθυντής σύνταξης της μηνιαίας εφημερίδας «Ιπποκορώνιον».
Διατέλεσε πολιτικός σχολιογράφος της εφημερίδας «Χανιώτικα νέα» και αρθρογράφος με τη γνωστή σελίδα «Τα Λευκά Όρη είναι η ψυχή μας».
Επί σειρά ετών ήταν παραγωγός της εβδομαδιαίας εκπομπής, με τίτλο «Αποκόρωνας, ιδέες και έργο για μία νέα άνθηση», του ραδιορφωνικού σταθμού «Μαρτυρία» της Ιεράς Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου, ενώ διατέλεσε και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πολιτιστικού Κέντρου της αυτής Μητροπόλεως επί ποιμαντορίας της υπό του, από Κυδωνίας και Αποκορώνου, αρχιεπισκόπου Κρήτης Ειρηναίου.
Διετέλεσε συνεργάτης επικοινωνίας της νομάρχη Xανίων Αλέκας Μαρκογιαννάκη από τον Φεβρουάριο του 1996 έως και το 1998.
Έχει πραγματοποιήσει ομιλίες για εθνικά θέματα καθώς και ζητήματα περιφερειακής ανάπτυξης, ζητήματα Κρήτης, πολιτισμού, διατροφής και άλλα.
Υπήρξε συνιδρυτικό μέλος του παραρτήματος Χανίων της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών, του «Πολιτισμικού Νότου», της Επιτροπής Αλληλεγγύης στον Κουρδικό λαό Ν. Χανίων, της Κίνησης «Ανοικτή Γραμμή Νέων Κρήτης – Κύπρου», της «Κίνησης Πολιτών Κρήτης για μία πολυκεντρική Ελλάδα», των «Νέων Πολιτών Ορεινού Αποκόρωνα», του «Δικτύου Αγροτουρισμού Δυτικής Κρήτης», γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής του Ιερού Προσκυνήματος Αγίου Ραφαήλ Αρμένων Χανίων και μέλος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου της Ενορίας Ευαγγελίστριας Φρε Αποκορώνου Χανίων.
Διετέλεσε δύο φορές γραμματέας της Ν.Ε. Χανίων της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αποδέχθηκε διορισμό από τον Πρόεδρο Ανδρέα Παπανδρέου και το Ε.Γ. του Κινήματος, λόγω της σοβαρότητας της τοπικής εσωκομματικής κρίσης το 1986 και έγινε μέλος της Ν.Ε. Χανίων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε ηλικία 18 χρονών.
Εκλέχθηκε μέλος της Ν.Ε. Χανίων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1995 από την οποία παραιτήθηκε -μαζί με άλλα στελέχη από διάφορες περιοχές της Ελλάδας- τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου λόγω της διαφωνίας του με την πολιτική έκβαση της ιδεολογικοπολιτικής συνδιάσκεψης του Κινήματος. Ο ίδιος συμμετείχε στον εσωκομματικό προσυνδιασκεψιακό διάλογο, με πενηντασέλιδη πολιτική αντιεισήγηση.
Ήταν υποψήφιος νομαρχιακός σύμβουλος Χανίων με τον συνδυασμό «Νομαρχιακό Κίνημα Αυτοδιοίκησης» με επικεφαλής, υποψήφια νομάρχη την Αλέκα Μαρκογιαννάκη, στις νομαρχιακές εκλογές του 1998, εξασφαλίζοντας εκλόγιμη σειρά, εάν εκλέγονταν ο συνδυασμός.
Αμέσως μετά την κατάδοση – παράδοση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν αποχώρησε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Συμμετείχε στη δημιουργία της «Δημοκρατικής Περιφερειακής Ένωσης», που εμπνεύστηκε ο ασυμβίβαστος πολιτικός διανοούμενος Μιχάλης Χαραλαμπίδης.
Το 2010, συνυπέγραψε, με άλλους 59 Χανιώτες, επιστολή, διά της οποίας, προσκαλούνταν ο Μίκης Θεοδωράκης να αναλάβει πρωτοβουλία δημιουργίας πανεθνικού – παλλαϊκού μετώπου.
Διατέλεσε στέλεχος του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών – Κ.Α.Π. «Σπίθα» και συμμετείχε, ως αντιπρόσωπος, στην πανελλαδική συνδιάσκεψη του Ιουνίου 2011 (εκλεγόμενο μέλος του προεδρείου αυτής) καθώς και στο 1ο πανελλήνιο συνέδριο του ΚΑΠ. Σήμερα είναι «φίλος του Κινήματος», αφού πρωτοστάτησε στην εσωκινηματική σύγκρουση για την αποκάλυψη όσων επιχείρησαν να παραμορφώσουν το Κ.Α.Π. και να το διολισθήσουν σε μαζικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, υπονομεύοντας τη δημιουργία του «Μετώπου Ελλάδα» ως μεταδιπολική, πολιτικοεκλογική συλλογικότητα, κάτι για το οποίο δικαιώθηκε ιστορικά, μετά και την ουσιαστική αποπομπή των ενεχόμενων, από τον ίδιο τον Μίκη Θεοδωράκη και την καταγγελία των, ως «τρίτη και χειρότερη φράξια».
Πρωτοστάτησε, με άλλους Χανιώτες, στη δημιουργία ευρύχωρης, μεταδιπολικής, αντικατοχικής παράταξης νίκης και ειδικά για τη συνεργασία Πάνου Καμμένου – Νότη Μαριά, αγώνας που συνεχίστηκε με την πρωτοβουλία του δημιουργίας της Κίνησης «Η 20». Συμμετείχει στον εθνικό και πολιτικό αγώνα, από το 2012, μέσα από τις γραμμές των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» στο Εθνικό Συμβούλιο των οποίων, είχε εκλεγεί. Παραιτήθηκε, μαζί με τους συναγωνιστές του Έφη Μαζαράκη, Τάσο Παπακώστα και Κώστα Ποθουλάκη, κατηγορώντας την ηγεσία των ΑΝΕλ για την εσωκινηματική λειτουργία και ζωή καθώς και για διολίσθηση σε μνημονιακές αποδοχές – στηρίξεις (Νικολόπουλος – Τζιτζικώστας).
Συνδημιούργησε με τους προαναφερόμενους μία «ανοικτή συλλογικότητα σκέψης και δράσης» με την ονομασία «Ανεξέλεγκτοι Έλληνες – ΑνΕεξέλ».
Εμπνεύστηκε και συντονίζει τη συλλογικότητα «Κυριακάτικο κοινωνείν», μία ανοικτή συντροφιά Χανιωτών που επισκέπτεται, αρκετές Κυριακές τον χρόνο, περιοχές με ιδιαίτερο φυσικό, ιστορικό, αγροτουριστικό ή άλλο ενδιαφέρον.
Είναι ιδιοκτήτης του «ψυχαγωγείου Μανουάλι», ενός μικρού, πολυχώρου στο κέντρο της πόλης των Χανίων (Κ. Χιωτάκη 5, τηλ.: 2821303104) που προσφέρει καφέ – ποτό – φαγητό – γλυκό, αλλά και ευκαιρίες για πολλές συζητήσεις, για την πατρίδα, την πολιτική, τις ανθρώπινες σχέσεις κ.α.
Είναι υπό έκδοση το βιβλίο του: «… γλυκόπικρη πατρίδα ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΝΕΟΣΥΛΛΕΚΤΟΥ».
Διαδικτυακά μπορείτε να τον βρείτε στα φμ προφίλ: http://www.facebook.com/michales.minoudakes και http://www.facebook.com/michael.minoudakis και έχει ηλεκτρονική διεύθυνση (e mail):minoudakis@yahoo.gr
πηγη:http://hania.news/
Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com
Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.