ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940 ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ, Ο ΛΑΟΣ ΤΟ ΕΙΠΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ

Του Νίκου Σίμου 

Στην καταγραφή της ιστορικής πραγματικότητας όπως την "μάθαμε" στα σχολειά το ΟΧΙ στον ναζιστοφασιστικό άξονα το είπε ο δικτάτορας Μεταξάς  στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε από τον Ιταλό πρέσβη Γκράτσι στον Έλληνα δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά την 28η Οκτωβρίου του 1940.

Όμως αυτή ήταν η μισή αλήθεια την οποία το καθεστώς της παραδοσιακής εθελοδουλείας στην χώρα της υποταγής  ήθελε να γνωρίζουν οι νέοι Έλληνες .

Ήταν γνωστές οι πιέσεις των Βρετανών επικυρίαρχων - αποικιοκρατών  και προς την "κυβέρνηση" του δικτάτορα και προς τον βασιλέα Γεώργιο Β' για την σύνταξη της χώρας με το μέτωπο κατά του ναζιστοφασισμού που ήταν έτοιμο να καταστρέψει την επιρροή του αγγλοσαξονισμού στον τότε κόσμο.

Ο φασίστας  Μεταξάς της ΕΟΝ,  και του "Γ' Ελληνικού πολιτισμού", κατά τα πρότυπα του Γ' Ράιχ, ο διώκτης κάθε δημοκρατικής έκφρασης της κοινωνίας, ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΡΝΗΘΕΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ, επομένως δεν θα αρνιόταν ποτέ την αναίμακτη είσοδο των Ιταλικών στρατευμάτων στην χώρα.

Ήταν ήδη από το 1936 γνωστές οι επίσημες σχέσεις του με το Γερμανικό Ράιχ , ο θαυμασμός του στον Αδόλφο Χίτλερ, οι συναντήσεις του με τον υπουργό προπαγάνδας Γκαίμπελς (μαζί με τον φιλοναζί υπουργό εξωτερικών Κοτζιά )  και οι πιέσεις που ασκούσε στο παλάτι (1938) για επίσημες συναντήσεις του βασιλιά Γεωργίου Β' με το Γερμανικό Ράιχ.

 

Όμως ο φασίστας Μεταξάς στην ουσία συγκυβερνούσε με το Παλάτι που ήταν σαφώς φιλοβρετανικό.

 Ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ ήταν απόλυτα αφοσιωμένος στη Βρετανία, την  "πνευματική του πατρίδα", σύμφωνα με τον Άγγλο πρεσβευτή Ρέτζιναλντ Λίπερ.

Η Ελλάδα λοιπόν θα ακολουθούσε την γραμμή που είχαν χαράξει οι Αγγλοσάξονες που έβλεπαν τον κίνδυνο απώλειας του διεθνούς ελέγχου που μέχρι τότε κατείχαν από τους ναζί του Χίτλερ 

Άλλωστε  τεράστια οικονομικά συμφέροντα  παίζονταν στην Ελλάδα και το μέγεθος της οικονομικής επιρροής της Αγγλίας στη χώρα ήταν απόλυτο 

Το εξωτερικό χρέος της χώρας το 1932 έφτανε τα 1,022 δισεκατομμύρια χρυσά φράγκα, ενώ το εσωτερικό χρέος ήταν 144 εκατομμύρια χρυσά φράγκα.

Βασικοί δανειστές της χώρας και κάτοχοι των ελληνικών χρεογράφων ήταν ο οίκος «Hambro» του Λονδίνου, το συγκρότημα «Speyer and Co» της Ν. Υόρκης και η Εθνική Τράπεζα Αθηνών. Το 67,42% του εξωτερικού χρέους ήταν αγγλικά κεφάλαια, το 9,88% ήταν κεφάλαια των ΗΠΑ, το 7,52% ήταν γαλλικά κεφάλαια, το 5,40% σουηδικά, το 3,44% βελγικά. Μόλις το 1,7% ήταν γερμανικά και μόλις το 1,65% ήταν ιταλικά, όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος - ερευνητής κ Θράσος Αβραάμ 

Επομένως ο Μεταξάς ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΟΧΙ  

Πρώτον διότι διπλωματικά δεν υπήρξε τέτοια στιχομυθία με τον Ιταλό πρέσβυ ο οποίος μεταβίβασε τελεσίγραφο εισόδου των Ιταλικών στρατευμάτων στην χώρα και

Δεύτερον ο ίδιος ο Μεταξάς στις 30/10 μιλώντας στους δημοσιογράφους είπε ότι ήταν αδύνατο να δεχτεί την διακοίνωση (τελεσίγραφο) των Ιταλών διότι θα υπήρχε στρατιωτική επέμβαση των Βρετανών στην χώρα ενάντια των Ιταλών και άρα η μικρή Ελλάδα του φασιστικού καθεστώτος Μεταξά - Γεωργίου Β' θα μετατρέπονταν σε ένα πεδίο μάχης μεταξύ Βρετανικών και Ιταλικών στρατιωτικών δυνάμεων.

 

Η παντελώς ανέτοιμη συνοριακή γραμμή της χώρας ήταν βέβαιο, κατά τους Έλληνες στρατιωτικούς, ότι θα κατέρρεε με κάποιες αψιμαχίες.

 

Όμως το  θαύμα της νίκης των Ελληνικών δυνάμεων απέναντι στους Ιταλούς ιστορικά  οφείλεται στην ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ  ΣΥΝΕΊΔΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Είναι μια από τις ΣΠΑΝΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ, στην προκειμένη  περίπτωση της εισβολής των Ιταλοφασιστών και με αυταπάρνηση και μοναδικές ηρωικές πράξεις εμποδίζει, αντιστέκεται και νικά σε όλο το μήκος του μετώπου , σε τέτοιο βαθμό, που αναγκάζει την παντοδύναμη Γερμανική στρατιωτική μηχανή (6 Απριλίου  του 1941) να παρέμβει για να επιτευχθεί ο στόχος της κατάληψης και της κατοχής της χώρας. 

ΑΥΤΟΣ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΛΑΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΚΉ ΕΙΣΒΟΛΉ 

  Η ηγεσία της χώρας σύρθηκε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ  εξαιτίας συμμαχικών υποχρεώσεων προς τους Αγγλοσάξονες 

 Άλλωστε μετά την ήττα από το πανίσχυρο Γ' Ράιχ  οι ελίτ της επιχειρηματικής και κοινωνικής ζωής συνεργάστηκαν ΑΠΟΛΥΤΑ με τους Ναζί και η επίσημη Ελλάδα ποτέ δεν τιμώρησε τους συνεργάτες αυτούς και ποτέ δεν θα γιορτάσει το τέλος του πολέμου και τη στρατιωτική ήττα του Ναζισμού.

Το έπος του 1940 υπήρξε μια μοναδική ιστορική περίοδος που η συλλογική συνείδηση  ενός λαού αμύνεται και αντιστέκεται στην ξένη επιβουλή και αργότερα οργανώνει την αντίσταση απέναντι στην ναζιστική κατοχή  και  στα σχέδια που ήθελαν την χώρα προτεκτοράτο και χώρα - διαμετακομιστή ξένων συμφερόντων 

Ο αγώνας και το όραμα όμως της ελεύθερης Ελλάδας  ΑΠΕΤΥΧΕ γιατί τα σχέδια των Αγγλοσαξόνων ήθελαν η γεωστρατηγική θέση της χώρας να συνεχίσει να εξυπηρετεί τα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά τους συμφέροντα και όταν κατέρρευσε η Βρετανική αποικιοκρατία, φρόντισε να παραδώσει την χώρα, φέουδο στις ανάλογες επιδιώξεις του νεοαγγλοσαξονισμού (ΗΠΑ) 

Οι Έλληνες αντιστάθηκαν στην εισβολή και αργότερα στην κατοχή και έγραψαν χρυσές σελίδες ηρωισμού και γενναιότητας.

Η - με όλες τις εκφάνσεις της όμως - εγχώρια ελίτ των κάθε λογής  μεταπρατών ήθελαν την χώρα υπόδουλο συμφερόντων ξένων προς τα ουσιαστικά συμφέροντα του Ελληνισμού 

Ο Ελληνικός λαός αντιστάθηκε τότε - από τις λίγες φορές που λειτούργησε στην ουσία η συλλογική λαϊκή μας  συνείδηση - στην εισβολή και μετέπειτα στην ναζιστοφασιστική κατοχή, όμως η ουσιαστική  κατοχή της χώρας δεν νικήθηκε και διαρκεί ως τις μέρες μας με άλλες μορφές, άλλες δυνάμεις  και άλλες εκφάνσεις 

Την μέρα αυτή οφείλουμε να θυμόμαστε και να διδασκόμαστε από το ιστορικό παράδειγμα της δράσης, της αντίστασης και της νίκης που διαμορφώνεται  μέσα από την λειτουργία της συλλογικής συνείδησης ενός λαού.

Η σημερινή αδυναμία μας να συγκροτήσουμε συλλογικά συνείδηση, για το πού βαδίζει η χώρα, δυστυχώς μας οδηγεί  σαν κοινωνία - έρμαιο στην απομείωση και τον προοδευτικό αφανισμό.

 

 Άβουλοι και μοιραίοι σήμερα  σαν πολίτες,  στις διαθέσεις των νεοταξιτών της άλλοτε Δύσης - στην οποία οφείλουμε την ιστορική δουλεία μας  -  και των προθύμων τους, οδεύουμε ιστορικά μέσα από την αέναη προτεκτοροποίηση και το διαρκές χρεοστάσιο στην  απαξίωση και στην αποδρομή μας.

Διατελώ μετά τιμής

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/share/p/KrjuBud98w1keFwe/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com