"...ο Μουσλέμ έχασε πατέρα, 87 ετών και αδερφή στον μεγάλο συριακό εμφύλιο πόλεμο– μα και οι 8 λέξεις που έδωσε ως απάντηση στο επιπόλαιο ερώτημά μας, αν τελειώνει ο πόθος για την ελευθερία: «Δεν θα παραδώσουμε στα παιδιά μας κατεχόμενο Κουρδιστάν».Οι παραπάνω λέξεις δεν υποδηλούν την ψευδαίσθηση ενός λαού που περιμένει μεσσίες για να τον απελευθερώσουν. Μα τη σιγουριά ενός αγωνιζόμενου λαού, που δεν άφησε ποτέ –από την ημέρα που αποφάσισε να εξεγερθεί– την τύχη του στα χέρια τρίτων ή στις ορέξεις κυρίων και κυριών που θα έφτιαχναν καριέρα εις βάρος του. Τη σιγουριά που είδαμε στο βλέμμα και στο χαμόγελο του Ιεμπραχέμ Μουσλέμ, στην απάντηση ότι «έχουμε την ελπίδα ότι η γενιά μας θα τα καταφέρει», στο «μπορούμε να τους νικήσουμε», στο «θα τους νικήσουμε». Τη σιγουριά που μεταφέρουν οι εικόνες από το Ντιγιάρμπακιρ, τη Ροζιάβα, κάθε γωνιάς του μεγάλου Κουρδιστάν.Μια σιγουριά που θα είχε κι ο δικός μας λαός, αν ακολουθούσε το παράδειγμα της αντίστασης..."
Αλέκος Μιχαηλίδης
Περιμένοντας τον Ιεμπραχέμ Μουσλέμ στα γραφεία του «Φιλελευθέρου», σκεφτόμασταν όλα εκείνα που κληρονομεί ένας Κούρδος που γεννιέται είτε στις τέσσερις γωνιές του κουρδικού ορίζοντα (Ντιγιάρμπακιρ, Ροζιάβα, βόρειο Ιράκ, Ιράν) είτε στην προσφυγιά, σε ολόκληρη την οικουμένη. Σκεφτόμασταν ότι οι Κούρδοι, ένας λαός 40 και πλέον εκατομμυρίων, που θα μπορούσαν να σωπάσουν, να υποταχθούν και να ζήσουν ειρηνικά μέσα στα άλλα κράτη της περιοχής, επέλεξαν τον δύσκολο δρόμο της αξιοπρέπειας. Της σπάνιας εκείνης αξιοπρέπειας που υποχρεώνει τα κουρδόπουλα να γεννιούνται αντάρτες, τις Κούρδισσες να γεννιούνται εν όπλοις, τους πρόσφυγες να γεννιούνται με τη βαριά κληρονομιά της διαφώτισης των λαών του κόσμου.
Ο Ιεμπραχέμ Μουσλέμ γεννήθηκε στο Κομπάνι της αυτόνομης και ανεπανάληπτης Ροζιάβας στη βόρεια Συρία. Το οποίο έγινε γνωστό στο παγκόσμιο, κατά τις άγριες μάχες του Σεπτεμβρίου 2014 και την πολιορκία από το «Ισλαμικό Κράτος». Και όμως, Κούρδοι και Κούρδισσες των αντάρτικων δυνάμεων (YPG-YPJ) κατάφεραν να απωθήσουν την ισλαμοφασιστική επίθεση. Μεγάλωσε (ο Μουσλέμ) ως οικονομικός μετανάστης στη συριακή Ράκα, ζει και εργάζεται όμως στην Αθήνα ως καρδιολόγος και κατέχει την ελληνική υπηκοότητα. Είναι επικεφαλής της Διπλωματικής Αντιπροσωπείας της κουρδικής Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) για τα Βαλκάνια.
Σε μια συνέντευξη μισής ώρας και 2.000 λέξεων (δημοσιεύθηκε την Κυριακή στον Φιλελεύθερο), ο κύριος Μουσλέμ, με μια ευγένεια άλλων εποχών, κατάφερε να μας προκαλέσει μια μεγάλη συγκίνηση, μια ακλόνητη σιγουριά για το μέλλον των λαών της περιοχής. Και δεν ήταν μονάχα οι πρότερες σκέψεις για όσα κληρονομεί κάθε Κούρδος που γεννιέται –ο Μουσλέμ έχασε πατέρα, 87 ετών και αδερφή στον μεγάλο συριακό εμφύλιο πόλεμο– μα και οι 8 λέξεις που έδωσε ως απάντηση στο επιπόλαιο ερώτημά μας, αν τελειώνει ο πόθος για την ελευθερία: «Δεν θα παραδώσουμε στα παιδιά μας κατεχόμενο Κουρδιστάν».
Οι παραπάνω λέξεις δεν υποδηλούν την ψευδαίσθηση ενός λαού που περιμένει μεσσίες για να τον απελευθερώσουν. Μα τη σιγουριά ενός αγωνιζόμενου λαού, που δεν άφησε ποτέ –από την ημέρα που αποφάσισε να εξεγερθεί– την τύχη του στα χέρια τρίτων ή στις ορέξεις κυρίων και κυριών που θα έφτιαχναν καριέρα εις βάρος του. Τη σιγουριά που είδαμε στο βλέμμα και στο χαμόγελο του Ιεμπραχέμ Μουσλέμ, στην απάντηση ότι «έχουμε την ελπίδα ότι η γενιά μας θα τα καταφέρει», στο «μπορούμε να τους νικήσουμε», στο «θα τους νικήσουμε». Τη σιγουριά που μεταφέρουν οι εικόνες από το Ντιγιάρμπακιρ, τη Ροζιάβα, κάθε γωνιάς του μεγάλου Κουρδιστάν.
Μια σιγουριά που θα είχε κι ο δικός μας λαός, αν ακολουθούσε το παράδειγμα της αντίστασης. Που έπρεπε να αφουγκραστούν όσοι δέχθηκαν να συναντήσουν τον κύριο Μουσλέμ –πέραν του Γιώργου Περδίκη, της Ελένης Θεοχάρους και του Κωστή Ευσταθίου, τα υπόλοιπα κόμματα και η κυβέρνηση διέθεσαν «δευτεροκλασάτα» στελέχη– που ξέρει πολύ καλά ότι όσο οι Κούρδοι και οι Κούρδισσες αντιστέκονται, το τουρκικό καθεστώς δεν θα επικρατήσει. Κι αν η κυπριακή μετριότητα εναπόθεσε τις ελπίδες της στις… Βρυξέλλες, τα βουνά του Κουρδιστάν βρυχώνται και για τη δική μας κληρονομιά. Και εδώ, 46 χρόνια μετά την εισβολή, γεννιόμαστε πρόσφυγες-αντάρτες: «Κοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσει κι έχ’ η πλάση κοκκινίσει / κι άλλος ήλιος έχει βγει σ’ άλλη θάλασσ’, άλλη γη». Δεν θα παραδώσουμε στα παιδιά μας κατεχόμενη Κύπρο, κύριε Μουσλέμ.
alekos@phileleftheros.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.