Τριάκοντα αργύρια Προδότης & Πόρνη - Ο Ιούδας δεν ήταν ο μόνος, του Λαζαρου Μαύρου

Π Ε Ν Η Ν Τ Α και πλέον αναφορές, στην προδοσία που διέπραξε, φιλαργυρίας ένεκεν, σε βάρος του Ιησού, ο εκ των 12 μαθητής Ιούδας, εντοπίζονται στις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας. Αρχής γενομένης από τη Μεγ. Δευτέρα και το «εις προδοσίαν εκίνησαν τον Ιούδα», μέχρι το «δεύρο δη, μιαρέ, φονευτά μαθητά και τον τρόπον της κακίας σου δείξον μοι, δι’ όν γέγονας προδότης του Χριστού», της Μεγ. Παρασκευής.

Ε Ν Τ Υ Π Ω Σ Ι Α Ζ Ε Ι όμως ιδιαίτερα ο στιγματισμός του προδότη, σε ευθεία σύγκριση με την πόρνη, η οποία εξυμνείται, στο «δίπολο» Πόρνη – Προδότης, της Μεγ. Τρίτης. Με κορυφαίο, υπέρ της πόρνης – υπέρ της μεταμέλειάς της κατ’ ακρίβειαν – το τροπάριο της Κασσιανής μοναχής του 9ου αιώνα: «Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή», που εκλιπαρούσε, «αμαρτιών μου τα πλήθη και κριμάτων σου αβύσσους, τίς εξιχνιάσει ψυχοσώστα Σωτήρ μου;»

- Η ΠΟΡΝΗ εν κλαυθμώ ανεβόα, «δέξαι με μετανοούσαν και σώσον»…

- Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ, μαθητής αχάριστος, λόγω φιλαργυρίας, την χάριν που έπνεε απεμπολών, δολίως εμελέτησεν, έναντι τριάκοντα αργυρίων την διά φιλήματος παράδοση: «Τί μοι θέλετε δούναι, καγώ παραδώσω υμίν εις το σταυρώσαι αυτόν;»

Ε Ξ Ο Χ Ω Σ παραστατική η επιλογή των δύο πόλων:


(α) Η ΜΕΝ, από την πιο κατάπτυστη, την τελευταία κοινωνική υποστάθμη, της βδελυρής αισχρότητας. Από το βόρβορο, «δάκρυα προχέουσα και οδυρομένη», εξιλεώνεται. Κι έκτοτε ως παράδειγμα προβάλλεται.

(β) Ο ΔΕ, από την τιμητικότατη θέση του επίλεκτου, ενός εκ των 12, με την προδοσία καταπίπτει στο βόρβορο της αιώνιας διαπόμπευσης.

Τον στηλιτεύει σωρηδόν η υμνογραφία της Μεγ. Πέμπτης: «Τυφλούται τω πάθει της φιλαργυρίας», «ο δε παράνομος Ιούδας ουκ ηβουλήθη συνιέναι». Τον θυμάται με αηδία ο υμνωδός και στα Εγκώμια της Μεγ. Παρασκευής: «μωρέ και τυφλέ πανολεθρότατε άσπονδε, τρισάθλιε, παράφρονα, πώς χρυσώ απεμπολείς τον φωταυγή;»…

Π Ε Ν Τ Ε αιώνες πριν από τον Ιούδα, αισχρότερος ανά τους αιώνες αναδείχθηκε ο Εφιάλτης ο Μαλιεύς. Μετά από την τριήμερη νικηφόρα άμυνα των Ελλήνων στις Θερμοπύλες, μ’ επικεφαλής τον Λεωνίδα της Σπάρτης, 480 π.Χρ., πήγε το ανδράποδο αυτοπροσώπως στον Ξέρξη, πρόδωσε τους υπερασπιστές της πατρίδας κι οδήγησε από την Ανοπαία Ατραπό τις περσικές ορδές του Υδάρνη στα νώτα των Θερμοπύλαρχων. «Μέγα τι παρά βασιλέος δοκέων οίσεσθαι», καθώς έγραψε ο Ηρόδοτος το «κερδαλεώτερον» αντίτιμο της προδοσίας που ο Εφιάλτης εισέπραξε…

Σ Τ Η Ν ΙΣΤΟΡΙΑ των Ελλήνων, στην ιστορία της χριστιανικής οικουμένης, στη συνείδηση των ανθρώπων, ουδεμία πόρνη έμεινε ποτέ κατάπτυστη. Ο Εφιάλτης όμως κι ο Ιούδας, έμειναν, αμφότεροι, συνώνυμα του πλέον βεβορβορωμένου βορβόρου…

ΕΡΩΤΗΣΗ

Θα ήταν χρήσιμο, άραγε, να υπενθυμιστεί προς τους σταδιοδρομούντες στην πολιτική απατεωνιά, αίφνης ευλαβούμενους – δήθεν – το Παράδειγμα του Νέλσον Μαντέλα ότι, για να υπάρξει η Συμφιλίωση στη Ν.Αφρική υπήρξε ΠΡΩΤΑ η ήττα, η κατάρρευση κι η διάλυση του Ρατσιστικού Καθεστώτος και ΟΧΙ η μετ’ αυτού Διζωνική συνθηκολόγηση; Όπως, άλλωστε, για να φιλέψουν οι Γάλλοι κι άλλοι λαοί με τους Γερμανούς, ΕΠΡΕΠΕ πρώτα να ηττηθεί και να διαλυθεί το Ναζιστικό καθεστώς;Ε Κ Τ Ο Σ ΑΠ’ τα φανερά τριάκοντα αργύρια της προδοσίας, που έλαβε ο Ιούδας ο Ισκαριώτης για να παραδώσει διά φιλήματος τον Ιησού «εις το σταυρώσαι αυτόν», υπήρξαν κι άλλα μυστικά κονδύλια. Διοχετεύτηκαν αφειδώς και καταλλήλως την κρίσιμη στιγμή στους χρησιμότερους για την ολοκλήρωση του Εγκλήματος. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η περίπτωση. Διότι αφορούσε, από τότε, τους Μηχανισμούς Μαζικής Εξαπάτησης του λαού. Και τους δράστες της εξαπάτησης. Τους αργυρώνητους. Τους επί χρήμασι Επικοινωνιολόγους της εποχής της Σταύρωσης…

Ο Ιούδας δεν ήταν ο μόνος

Φ Θ Ο Ν Ο Υ Ρ Γ Ο Ι , φονουργοί και αλάστορες, Γραμματείς και Φαρισαίοι Αρχιερείς του εσμού των θεοκτόνων, αφού διέπραξαν, με εμπτυσμούς και μάστιγας και κολαφισμούς και σταυρική θανάτωση το Έγκλημα, μαζεύτηκαν μετά για να σχεδιάσουν, να πληρώσουν και να υλοποιήσουν την εξαπάτηση. Χρησιμοποίησαν και πάλι τ’ αργύρια για να ελέγξουν τις πηγές και να λαδώσουν τους πομπούς διάδοσης πληροφοριών της εποχής εκείνης. Πληρωμένους της τότε Επικοινωνίας και Ενημέρωσης. Για να αποκρύψουν την αλήθεια. Να τη συκοφαντήσουν. Και για να τη διαστρεβλώσουν. Για να παραπληροφορήσουν τους λαούς. Να παραπλανήσουν τους ανθρώπους. Για να επιβάλουν το ψέμα. Ακόμα και σε βάρος του μέγιστου γεγονότος της Αναστάσεως.

Κ Α Π Ο Ι Ο Ι όμως διέρρευσαν τα πεπραγμένα τους. Τα έμαθε, με λεπτομέρειες, τα διαπραχθέντα, ο Ευαγγελιστής ο Ματθαίος. Και τα έγραψε με το νι και με το σίγμα. Πρώην τελώνης, ο ίδιος, από τη Γαλιλαία στην Καπερναούμ προτού ακολουθήσεις ως μαθητής τον Ιησού, γιος του Αλφαίου ο Ματθαίος, είχε προφανώς τις κατάλληλες επαφές και αξιόπιστες πηγές, απ’ τις οποίες πληροφορήθηκε τα καθέκαστα. Τα κατέγραψε στο κεφάλαιο κη 11-15 του Ευαγγελίου του:

«Ιδού τινες της κουστωδίας [την οποία ο Πιλάτος είχε ορίσει ως στρατιωτική φρουρά του σφραγισμένου με τον λίθο τάφου], ελθόντες εις την πόλιν, απήγγειλαν τοις αρχιερεύσιν άπαντα τα γενόμενα [της Αναστάσεως]. Και συναχθέντες μετά των πρεσβυτέρων, συμβούλιόν τε λαβόντες, αργύρια ικανά έδωκαν τοις στρατιώταις, λέγοντες, είπατε ότι οι μαθηταί αυτού, νυκτός ελθόντες, έκλεψαν αυτόν, ημών κοιμωμένων… Οι δε, λαβόντες τα αργυρία, εποίησαν ως εδιδάχθησαν. Και διεφημίσθη ο λόγος ούτος παρά Ιουδαίοις μέχρι της σήμερον» (Ματθαίου κη΄11-15).

Τ Ρ Ι Α Κ Ο Ν Τ Α, λοιπόν, αργύρια στον Ιούδα για την εναρκτήρια Προδοσία. Και άλλα, άγνωστου αριθμού αργύρια, στους Κουστωδούς, άρτι διδαχθέντας και διαταχθέντας Επικοινωνιολόγους της Πληρωμένης… Διαφήμισης. Από τότε και έκτοτε και πάντοτε, το ίδιο κόλπο, η ίδια ή παραπλήσια μέθοδος!

ΕΡΩΤΗΣΗ

Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα Κομματοκρατία αμετανόητη κατέρχεται στις ευρωεκλογές για να επιδαψιλεύσει εν Εσπερία σταδιοδρομίες στους επίλεκτούς της και τι, άραγε, θα κάνει ο πληρώσας και πληρώνων τας αμαρτίας της, ψήφους όμως διαθέτων, ψηφοφόρος λαός; Πάλιν, μήπως, «πάντοτ’ ευκολοπίστευτος και πάντα προδομένος»