Η ασώματη «επικοινωνία», η αμάθεια ως εξειδίκευση και ο ναρκισσισμός
του Δημήτρη Γιαννάτου *
Ένα ζήτημα που έφερε η πανδημία του κορωνοιού, είναι και το κατά πόσο η εισαγωγή της ψηφιακής σύνδεσης του ανθρώπου, με τον εαυτό του και με τους άλλους, είναι μόνο μια εξέλιξη της τεχνολογίας, από την οποία ο άνθρωπος μπορεί να προστατευτεί αν μείνει στην θετική χρήση της. Το πως βέβαια θα γίνει αυτό, είναι κάτι που δεν διευκρινίζουν οι οπαδοί της «θεολογικής» ψηφιολαγνίας. Σε συμπλήρωση της άποψης αυτής, μια κριτική που ασκείται στην έκτακτη εισαγωγή της κάθε μορφής τηλε-εκπαίδευσης στα σχολεία (που επαναλαμβάνω ήρθε για να μείνει, όπως και στους εργασιακούς χώρους), ειδικά από «προοδευτικές» ομάδες, είναι ότι αυτή είναι και θέμα ισότητας και δημοκρατίας. Αν υπήρχε δηλαδή, τάμπλετ και γρήγορο ίντερνετ, ε, δεν θα ήταν και τόσο άσχημα τα πράγματα (σ.σ. αυτό σε καμία περίπτωση, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχει ισότητα και ίσες ευκαιρίες για όλα τα παιδιά).
Και οι δυο απόψεις, δίνουν έμφαση μόνον στη χρήση και όχι στις αρχές και στις αξίες, που χρειάζεται να διαπνέει τη μετεξέλιξη του κόσμου μας, η οποία έχει εισάγει νέα δεδομένα(βιοτεχνολογία, νανοτεχνολογία, γενετική, τεχνητή νοημοσύνη, κ.α). Η ιστορία των πολιτισμών του ανθρώπου, μας λέει ότι κάθε εξέλιξη δημιουργούσε νέες συμπεριφορές, συμβολισμούς, συνήθειες, νέες γλώσσες, κ.α. Είναι όμως η πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπινου είδους, στην οποία ο άνθρωπος στην κυριολεξία μπορεί να απο-προσωποποιήσει και απο-ανθρωποποιήσει τον εαυτό του, τουλάχιστον όπως αυτόν που γνώρισε για αιώνες. Θα λέγαμε ότι ο άνθρωπος από το «Είμαι» που είναι η ουσία της ύπαρξής, θα περάσει στην κυριαρχία ενός ισχυρού ατομικιστικού «Εγώ», μέσα σε ναρκισσιστικές ψευδοκοινωνίες σε «διασύνδεση», ως ψευδαίσθηση κοινωνικότητας και κοινωνίας. Η αλλαγή της γλώσσας, της υπερίσχυσης των εγκεφαλικών λειτουργιών έναντι του ανθρώπου ως βιολογικός-ψυχολογικός-συναισθηματικός-κοινωνικός οργανισμός, η εμπορευματοποίηση των σχέσεων, ο ψυχολογικός «εξαναγκασμός σε ασώματη επικοινωνία» ως κοινή μοίρα, είναι οι πολλές διαδρομές για την αλλοίωση της ίδιας της ύπαρξης και ιστορίας του ανθρώπου. Και σε αυτό η εκπαίδευση, αποτελεί έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο.
Έντυπη και ψηφιακή ανάγνωση και γλώσσα
Η φύση των ψηφιακών εξελίξεων δημιουργεί αλλαγές στον ίδιο τον τρόπο αντίληψης των πραγμάτων. Στο τρόπο και την βιωματική εμπειρία που σχετίζονται τα παιδιά, στον τρόπο που μιλάνε, στον τρόπο που σκέπτονται, στον τρόπο που ερωτεύονται ή βιώνουν τα συναισθήματά τους, κ.α. Παρ όλη την ευρύτητα της πληροφορίας, τα πράγματα δεν βαίνουν ισορροπημένα, όπως στο παρελθόν. Είναι γνωστό – αν δεν μας το διαψεύσει κάποια αντικειμενική έρευνα… «πολυεθνικών» colleges – ότι το δέντρο αναπτύσσεται επειδή έχει ρίζες. Και η ρίζα της γλώσσας είναι η σωματική πράξη, το βίωμα του βρέφους με τη μητρική γλώσσα των γονιών του και των γύρω του. Δεν μαθαίνουμε τη γλώσσα. Βιώνουμε τη γλώσσα. Γι αυτό και οι άνθρωποι δεν είμαστε ομιλούντα δίποδα, αλλά άνθρωποι. Τα παιδιά μας όμως από μικρότατη ηλικία, «εθίζονται» σε μια νέα «ηλεκτρονική» γλώσσα μη σωματικής επαφής. Το ποντίκι του υπολογιστή δεν είναι μπογιά, κοπίδι ή μαρκαδόρος. Το αξιοποιείς όταν έχεις κερδίσει την πλούσια ψυχοσυναισθηματική σωματική σχέση με τους άλλους και με τα άμεσα αντικείμενα γύρω σου (σ.σ γι αυτό και η Πληροφορική στο Νηπιαγωγείο στο πρόσφατο νομοσχέδιο για την παιδεία, πρέπει να εντάχθηκε είτε από ηλίθιους, είτε από εντεταλμένους συμφερόντων).
Η ανθρωπολογική αυτή αλλαγή φαίνεται και από τη λειτουργία της γραφολογίας, ο γραφικός χαρακτήρας του παιδιού, έλεγε η δασκάλα. Από το είμαι αυτός που γράφω, ο χαρακτήρας, η συναισθηματική μου κατάσταση, στις αντικειμενικές πληροφορίες της γλώσσας (autocorrect) και στις κατά βάση καταναλωτικές επιλογές που δίνω στις πλατφόρμες, για αυτά που κάνω και τις προτιμήσεις που έχω. Από το είμαι, στο έχω και στο στις προτιμήσεις του εγώ!, του καταναλωτικού εγώ – σύνδεση με μεσαίωνα και Γιανναρά!!!. Έτσι ο άνθρωπός «αντικειμενοποίεται» , οι σχέσεις του πραγμοποιούνται (γίνονται πράγματα – εμπορεύματα). Παράδειγμα: ανέβασμα των ερωτικών σχέσεων στο ίντερνετ.
η άρνηση της φύσης έρχεται μέσα απο το τεχνικό παράδειγμα ενός ανθρώπου που είναι ένα μαλακό ζυμάρι που πάνω του η τεχνολογία οτιδήποτε, Δεν υπάρχει δηλαδή κάποια ουσία και ύπαρξη. σε λίγο δε θα υπάρχει και υλική ουσία, σωματική σχέση!!
όργουελ : η συνολική σύλληψη του κόσμου ……..Μισεά: η κριτική δραστηρίότητα ορθού λόγου σελ.13 και σελ 39 και 40. + την υποσημείωση.
Η ΓΛΏΣΣΑ ΣΑΡΚΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ – ΕΔΩ ΑΠΟΣΑΡΚΩΝΕΙ
*Αντιπρόεδρος Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων 2ου Γυμνασίου Παλλήνης-Ειδικός Γραμματέας Ένωσης Γονέων Δήμου Παλλήνης
** (το κείμενο αυτό αντανακλά προσωπικές εκτιμήσεις και μελέτες και δεν εκπροσωπούν απαραίτητα τις θέσεις των συλλογικών Οργάνων στα οποία μετέχω)
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.