Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

Η ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού μέσα από την ματιά του Νίκου Σβορώνου



Το 1988 οι καθηγητές πανεπιστημίου Στέφανος Πεσμαζόγλου και Νίκος Αλιβιζάτος έλαβαν δύο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις από τον Κ. Θ. Δημαρά και τον Νικόλαο Σβορώνο που αφορούσαν την ιστοριογραφία 
γενικότερα. Οι συνεντεύξεις αυτές εκδόθηκαν σε ένα ενιαίο βιβλίο υπό τον τίτλο "η μέθοδος της ιστορίας" από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ. Πριν ξεκινήσω να διαβάζω το βιβλίο ήμουν αρνητικά προκατειλημμένος, καθώς γνωρίζω πως ο Στέφανος Πεσμαζόγλου (παλιός καθηγητής μου) είναι από τους συνεπέστερους αρνητές της Ελληνικής Ιστορικής συνέχειας. Στον ίδιο ιδεολογικό περίγυρο βρίσκεται και ο καθηγητής Συνταγματικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκος Αλιβιζάτος.

Τελικά όμως στην συνέντευξη του Νίκου Σβορώνου, η απάντηση του για την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού είναι ξεκάθαρη και αποτυπώνει, έστω υπό ένα διαφορετικό πρίσμα, την αλήθεια. Να σημειωθεί ότι ο Νίκος Σβορώνος υπήρξε ενεργό μέλος του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ στην Κατοχή και είναι γνωστός για τις ευρύτερες αριστερές ιδέες του, ενώ συγκεντρώνει την εκτίμηση όλων σχεδόν των αρνητών της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού. Θα παραθέσω αυτούσια την τοποθέτηση του για το θέμα και θα σας καλέσω να την μελετήσετε με μεγάλη προσοχή, καθώς συντρίβει κυριολεκτικά όλες τις εργώδεις νεόκοπες προσπάθειες που προσπαθούν να δείξουν ότι η νεοελληνική ταυτότητα είναι ένα ξεκομμένο διανοητικό δημιούργημα του νεοελληνικού διαφωτισμού στα τέλη του 18ου αιώνα.

Ν. Α. : Τελικά φαίνεται να αποδέχεστε την παπαρρηγοπούλεια άποψη για την αδιάπτωτη συνέχεια της Ελληνικής Ιστορίας.

Ακούστε. Μην με βάζετε να επαναλάβω αυτά που έχω ήδη γράψει. Φυσικά και 
αποδέχομαι την κάποια πολιτισμική συνέχεια του ελληνισμού. Αλλά όχι και ολόκληρη την παπαρρηγοπούλεια άποψη. Σε ορισμένα σημεία σαφώς και υπάρχει αυτή η συνέχεια. Το ξέρετε και το ξέρουμε όλοι. Θεωρώ την συνέχεια αυτή ως ένα δυναμικό φαινόμενο με διαφορετικές φάσεις. Δεν πιστεύω βέβαια στην φυλετική συνέχεια. Δεν κάνω ζωολογία, κάνω ιστορία. Δεν ξέρω τι είναι ανθρωπολογικά η Ελληνική φυλή η ο Ελληνικός λαός η το ελληνικό έθνος, είναι ανακατεμένα όπως συμβαίνει με όλους τους ιστορικούς λαούς του κόσμου.
Για το ότι υπάρχει όμως, από παλιά, πολύ παλιά, ένας ελληνικός λαός που έχει συνείδηση της ενότητας του και της διαφοράς του από τους άλλους λαούς, και έχει συνείδηση της ιδιαιτερότητας του και της πολιτισμικής του συνέχειας, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Από εκεί και πέρα προσπάθησα να δω την εξέλιξη του συνειδησιακού περιεχομένου αυτού του λαού, ότι δηλαδή μετά από μια περίοδο απομάκρυνσης , επιβλήθηκε μια άλλη ιδέα. Η Ρωμαϊκή ιδέα και μετά η Χριστιανική ιδέα. Και από τον 11ο αιώνα και πέρα, επανέρχονται οι Ελληνικές ιδέες και οι Έλληνες ξαναποκτούν συνείδηση ως ξεχωριστή οντότητα, που συνδέεται με την Αρχαία. Είναι έννοιες που αντανακλούν ένα δυναμικό φαινόμενο. Δεν μπορώ να πω τίποτε παραπάνω γιατί θα το προδώσω....

ΒΑΣΙΚΗ ΠΗΓΗ

Κ. Θ. Δημαράς & Νίκος Σβορώνος, Η μέθοδος της Ιστορίας (Ιστοριογραφικά και αυτοβιογραφικά σχόλια), εκδόσεις ΑΓΡΑ

και μια σχετική αναδημοσίευση κειμένου του κ. Χολέβα από το φιλικό ιστολόγιο "γάταρος"



ΠΗΓΗ: http://www.istorikathemata.com/2010/01/blog-post_1205.html
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.