Ο λόγιος μοναχός π. Μωυσής Αγιορείτης.
Κάποιοι συγγραφείς χρησιμοποιούν την λέξη γραφιάς για να χαρακτηρίσουν την εργασία τους. Μια εργασία που στην ουσία σπάνια γίνεται και δουλειά με την έννοια του επαγγελματία συγγραφέα, γιατί στην Ελλάδα δύσκολα μπορεί κάποιος να επιβιώσει αποκλειστικά ως επαγγελματίας συγγραφέας. Κάποιοι, βεβαίως, το καταφέρνουν!
Οι περισσότεροι, λοιπόν, λογοτέχνες και συγγραφείς αν όχι οι πλείστοι, θα μπορούσαμε να πούμε πως ασχολούνται «εις έργα ουχί παραδεδεγμένης χρησιμότητος», όπως θα έλεγε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Και όλα αυτά τα κάνουν κυρίως για το μεράκι. Και αν προκύψει και κάποια επιτυχία ακόμη καλύτερα.
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, όχι μόνον δεν τα κατάφερε να γίνει και ο ίδιος επαγγελματίας συγγραφέας, αλλά δεν μπόρεσε να δει έστω και ένα βιβλίο του τυπωμένο και να το πάρει στα χέρια του. Όλο του το έργο δημοσιεύτηκε στον Τύπο, δηλαδή τις εφημερίδες και τα περιοδικά της εποχής, ενώ και ο ίδιος εργάστηκε ως μεταφραστής σε εφημερίδες.
Προσωπικά, η λέξη γραφιάς δεν μου αρέσει όταν θέλουμε να την συσχετίσουμε με τους λογοτέχνες και γενικότερα τους ανθρώπους του δημιουργικού γραπτού λόγου. Όταν ακούω την λέξη αυτή πηγαίνει αμέσως το μυαλό μου στον γραφέα υπηρεσίας του στρατού ο οποίος βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία και δεν κάνει κάτι δημιουργικό. Παλαιότερα, ίσως να είχε κάποια ικανοποίηση από τα ωραία γράμματα που έγραφε και τους επαίνους από τους αξιωματικούς του!
Η λέξη γραφιάς, μου φαίνεται, πως δεν ταιριάζει καθόλου με τα μεράκια των λογοτεχνών δηλαδή των ποιητών, των διηγηματογράφων, των μυθιστορηματογράφων, ακόμη και των δοκιμιογράφων όσο βαριά, επίπονη, ενίοτε και αδυσώπητη είναι η μοναχική τους εργασία. Από την προσπάθεια να βρουν κανένα κομμάτι, όπως θα έλεγε ο τραγουδοποιός Νικόλας Άσημος, μέχρι την όλη διαδικασία να το φέρουν εις πέρας. Δεν λείπει, βεβαίως, και η αγωνία για την όλη εξέλιξη της εργασίας τους ιδιαίτερα για τους μυθιστορηματογράφους οι οποίοι θεωρούνται ως… αθλητές μεγάλων αποστάσεων.
a
Σίγουρα, όμως, αγωνία υπάρχει και στα λοιπά λογοτεχνικά… αγωνίσματα μικρών αποστάσεων ακόμη και σε ένα ποίημα. Έλεγε ο βραβευμένος με βραβείο Νόμπελ, τραγουδοποιός Μπομπ Ντύλαν πως μπορείς να τρελαθείς στην προσπάθειά σου να ολοκληρώσεις τους στίχους ενός τραγουδιού. Πρόσφατα, ο ίδιος, δήλωσε πως είναι πρώτα ποιητής και μετά μουσικός.
Ο λόγιος, αγιορείτης, μοναχός Μωυσής (1952-2014), που χθες συμπληρώθηκαν εννέα χρόνια από την κοίμησή του, είναι ένας από τους πιο πολυγραφότατους αγιορείτες μοναχούς. Ίσως, μόνον με τον άγιο Νικόδημο Αγιορείτη θα μπορούσε να συγκριθεί.
Συνέχεια εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=374063
ΠΗΓΗ:https://ologiomofeggari.blogspot.com/2023/06/blog-post.html?m=1
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.