Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2023

Πόσο λαϊκό είναι το τραγούδι της νύχτας; Με αφορμή την εκδημία του Βασίλη Καρρά


Προσωπικά δεν άκουσα ποτέ μου Βασίλη Καρρά, δεν έτυχε να εισέλθω σε κάποιο νυχτερινό "πολιτιστικό στέκι" της παραλιακής που σύχναζε ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος, όμως οι απόψεις της Αναστασίας Βούλγαρη, καθώς και του Κάρολου Νικολάου είναι, παρότι αντιθετικές, απόλυτα σεβαστές! 
Άλλωστε πρέπει να ξεχωρίζουμε το πρόσωπο που πράγματι δεν πρόδωσε ποτέ την λαϊκή του καταγωγή, όπως και το φωνητικό του τάλαντο από το είδος της τέχνης που υπηρέτησε.
Γερομοριάς 


* Πώς το τραγούδι της νύχτας, της πίστας και της καψούρας ενθρονίστηκε ως λαϊκό τραγούδι; 

Της Αναστασίας Βούλγαρη 

* Ως το τραγούδι της εργατικής τάξης και του λαού;
Η ιστορία ξεκινά κάπου στα 1976-1977. Και έχει ως εξής: 

*Η Αγορά μαζί με τμήματα  πολιτικού συστήματος αποφάσισαν να κατεδαφίσουν το Έντεχνο Λαϊκό Τραγούδι. 

* Το ΕΛΤ είναι η ποίηση που σμίγει με τη λόγια μουσική και την παράδοση. 

*Αυτό το πολιτιστικό και πολιτικό κίνημα, του οποίου εμπνευστής και πρώτος δημιουργός ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης, έπρεπε να σβήσει. Γιατί; Διότι ανήκε στα στοιχεία που συνέθεταν το προοδευτικό- επαναστατικό φρόνημα του λαού. Διότι καλλιεργούσε την ψυχή και το μυαλό του λαού και μεταλαμπάδευε τα υψηλά ιδανικά της Ομορφιάς, της Δικαιοσύνης, του Έρωτα, του ευγενούς και επαναστατικού ανθρώπινου Είναι, με λίγα λόγια. Και κυρίως διατηρούσε την μνήμη και το φρόνημα του ΕΑΜ. 
*Το ΕΛΤ συμμετείχε στην επαναστατική διαδικασία και στον ταξικό αγώνα. (Δεν είναι τόπος εδώ να το αναλύσω αυτό)

* Η Αγορά θέλησε παραγωγή φτηνού προϊόντος μαζικής κατανάλωσης. Έπρεπε λοιπόν να μειώσει τα κόστη. Πώς; Με την αφαίρεση από τις μουσικές παραγωγές των μεγάλων ορχηστρών, των χορωδιών, των δόκιμων ποιητών και τέλος των λόγιων συνθετών. Που τέτοιοι ήταν οι περισσότεροι. Ο Μίκης, ο Μάνος, ο Ξαρχάκος, ο Μαρκόπουλος, ο Μαμαγκάκης κλπ κλπ. 

* Η Αγορά χρησιμοποίησε τους μηχανισμούς της για να επιβληθεί στις λαϊκές μάζες: Προπαγάνδα, διαφήμιση, star system με δυο λέξεις. Χτύπησαν τους συνθέτες, ανύψωσαν τους ερμηνευτές. Ενώ παράλληλα χλεύαζαν την Φαραντούρη. 

* Στο παιγνίδι μπήκαν όλοι. Δισκογραφικές, Παραγωγοί, τραγουδιστές (εκτός από τους πιστούς στο ΕΛΤ, Φαραντούρη και Πανδή και 1-2 ακόμη ίσως), περιοδικά, διάφοροι ροκάδες τραγουδιστές και παραγωγοί της ροκ. Αλλά και ο καταπληκτικός συνθέτης Άκης Πάνου. Αυτός είχε πολιτικούς λόγους. Ήταν αντικομουνιστής και μισούσε τον Μίκη. Ωστόσο, έγραψε πολύ ωραία τραγούδια. 

* Και φτάνουμε στη δεκαετία του 1980. Και αρχίζει ο μεγάλος πόλεμος ενάντια στο ΕΛΤ. Περιοδικό- ηγέτης το Ντέφι του Φαληρέα. Δεδηλωμένος ακροδεξιός. 

* Είχε προηγηθεί η σχολή Μικρούτσικου, η οποία αποκήρυξε τον Θεοδωράκη, σούρνοντας του τα εξ αμάξης.  Τον Μάνο δεν τόλμησαν να τον αγγίξουν, διότι είχε προσβάσεις στο σύστημα και στην αστική τάξη. Μιλώ για το γνωστό πόνημα Μικρούτσικου- Μηλιού. 

* Το Ντέφι ήταν που συνέβαλε καθοριστικά στην ενθρόνιση του τραγουδιού της πίστας και της καψούρας, παρουσιάζοντάς το ως ΤΗΝ έκφραση του γνήσιου λαϊκού τραγουδιού της εργατικής τάξης. Τον Μίκη και τον Μάνο τους χλεύαζε ο αρχισυντάκτης του περιοδικού. Ακόμη και τον Μητροπάνο έπιασε στην πένα του, για τον δίσκο με τον Μίκη. Ακόμη και τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. 

* Αυτό πολύ άρεσε στο ΠΑΣΟΚ, που του άνοιγε τον δρόμο να βανδαλίσει τα ιερά και τα όσια του ελληνισμού: Την μελοποιημένη ποίηση. Η Αυριανή, η κρυπτο-φασιστική αυτή φυλλάδα, έκανε πάρτι. Ο Ρίτσος, ο Ελύτης, ο Μίκης, ο Μάνος, ως κι η αρχαία τραγωδία αλλά και κάθε τι που υπηρετούσε το Ωραίο και την Ελληνικότητα βρέθηκαν στα νύχια της Αυριανής, του Ντεφιού και όλου του συρφετού. Σιμά τους κι ο πολύς Παύλος να γράφει υβριστικά τραγούδια για τον Μίκη. Αλλά κι ο Σαββόπουλος... Τουλάχιστον ο Διονύσης ζήτησε κάποτε δημόσια συγγνώμη. 

* Σκότος ζοφερό και ιδεολογική τρομοκρατία έπεσε. Οι εταιρείες υποχρέωναν τους τραγουδιστές να ΜΗΝ τραγουδούν τα τραγούδια του Θεοδωράκη. 

* Αυτονομημένα στελέχη και ομαδούλες κομμάτων συμμετείχαν σε όλο αυτό. Η Δεξιά έτριβε τα χέρια της από τη χαρά της. 

*Και επιτέλους η μελοποιημένη ποίηση κατεδαφίστηκε από τη ζωή και τη συνείδηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Τα κατάφεραν! Ο πρωθυπουργός της χώρας, ο Ανδρέας μας, γλεντοκοπούσε στα καταγώγια. Σε κάποιο διπλανό καταγώι ο υπουργός κ. Γιαννόπουλος φορούσε στο κεφάλι του τον στηθόδεσμο της κοπέλας που έκανε στριπτίζ, ανακράζοντας: "Ιδού το πολιτιστικό σου κέντρο", λαέ.  

* Όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Πού να μιλήσεις; Μούγγωσαν όλοι. Ο Μίκης έγραψε το Star System και δόθηκε εντολή από τις δισκογραφικές να μην τον δέχονται. 

* Η προσπάθεια αντίστασης που οργάνωσαν με τον Μάνο έπεσε στο κενό. Τους εγκατέλειψαν όλοι οι συνθέτες. ΌΛΟΙ. 

* Νίκησε το τραγούδι της νύχτας, της λήθης και της καψούρας. Η αισθητική της χούντας δηλαδή, των ταγματαλητών και των χιτών. Ο λαός διαπαιδαγωγήθηκε με αυτή την αισθητική. Αυτήν έχει, αυτήν δοξάζει, αυτήν καταλαβαίνει. 

* Η απολιτίκ τέχνη είναι ένα από τα εργαλεία της ολιγαρχίας. 

* Όμως δεν υπάρχει στην πραγματικότητα απολιτίκ τέχνη. Διότι και αυτή παίρνει πολιτική θέση εξ ορισμού. Και η θέση  εγγράφεται στην αντίδραση, όχι στην πρόοδο. 

* Το λαϊκό τραγούδι δεν είναι ένα και ενιαίο. Ακολουθεί και αυτό κάποιο δρόμο. Τον δρόμο της λήθης ( απολιτίκ, αντιδραστικό) ή τον δρόμο της μνήμης (προοδευτικό, επαναστατικό). 

* ΌΜΩΣ το ΕΛΤ συνεχίζει την υπόγεια διαδρομή του, καθώς το στηρίζουν τα πιο ώριμα μέλη της κοινωνίας. 

* Ο Βασίλης Καρράς ήταν ένας καλός άνθρωπος. Τον είχα γνωρίσει σε μία πτήση προς Θεσσαλονίκη. Μιλήσαμε για λίγο. Ευγενέστατος. Δεν κρίνω τον άνθρωπο ούτε τον τραγουδιστή. Σκέφτομαι την οικογένειά του και λυπάμαι που ζει αυτό το δράμα. Σε άλλες κοινωνικές συνθήκες, ίσως και εκείνος υπηρετούσε τη μελοποιημένη ποίηση. Οι καλλιτέχνες είναι πάντα ο τελευταίος τροχός της αμάξης σε τέτοιες καταστάσεις. 
*Να σας πω και κάτι από την εμπειρία μου: Κατά καιρούς γνώρισα διάφορους τραγουδιστές και τραγουδίστριες της νύχτας. Ούτε ένας ούτε μία είπαν κακό λόγο για τον Χατζιδάκι ή για τον Θεοδωράκη. Τους σεβόντουσαν. Τον κακό λόγο τον άκουγα πάντα από δήθεν έντεχνους και ροκάδες. Κι από κάτι αστούς που παρίσταναν τους λαϊκούς, για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά των σκοτεινών κέντρων της εξουσίας. 

*Το τραγούδι της νύχτας είναι αυτό που είναι και υπηρετεί  αυτό που υπηρετεί. 

* Χωρίς κίνημα πολιτισμού είμαστε χαμένοι. Γιατί για εμάς τους Έλληνες (όπως και για άλλους λαούς)  ο πολιτισμός συμπεριλαμβάνεται στη βάση και όχι στο εποικοδόμημα, σύντροφοι. 

ΥΓ: Για τα παραπάνω που ανέφερα έχω τις αντίστοιχες βιβλιογραφικές πηγές και το αντίστοιχο αρχειακό υλικό και συμπεριλαμβάνονται στο πόνημά μου, όπως αυτό εμφανίζεται στη φωτό του τοίχου μου.
________________




Κάρολος Νικολάου

Δεν μπορουσα να φανταστώ πως θα εφτανα να γινω και απολογητής του Καρρά. Αλλα θα το κάνω αφού σκοπίμως αναφερω πως δεν έχω παει ΠΟΤΕ στα μπουζουκια, σε μαγαζιά ή σε σκυλάδικα, και στην δισκοθήκη μου ειναι ζητημα αν υπάρχουν 3-4 αγορασμένα CD τραγουδιστων "της πίστας". 

Από που να αρχισω και πιυ να τελειωσω για το το ενσαρκωνει ο Καρρας. Να το πω συνοπτικά το γνησιο και αυθεντικό προτυπο -ενσαρκωση του μεσου λαϊκού Έλληνα - καλού παιδιού και άντρα παλιας κοπής που ειναι πλεον μισητό είδος προς εξαφανιση από διαφορα κεντρα και παράκεντρα εξουσιας των σαλονάτων; 

Τον γιο του οικοδόμου και της καθαρίστριας που δουλευε συνεργειο και επιανε και την σφουγγαρίστρα για να βοηθησει μανα και αδελφια; 

Το γειτονάκι που οταν πρωτοτραγουσησε στον "Προσφυγα" κατεβηκε από αλληλεγγύη  ο μισός Ευσομος και η Σταυρουπολη να στηριξει το γειτονάκι, ενω σημερα κυριαρχει ο ατομισμός; 

Το Πόντιο Έλληνα πατριώτη και αγωνιστή; 

Τον ανθρωπο που κεναν ανωνυμα δωρεες, εκτισε εκλησιες, βοηθησε κοσμο, πληρωσε δάνεια; 

Τον ανθρωπο που ηταν ωσει παρων σε καθε ελληνικο γλέντι, γαμο και βαπτιση που ξεσηκωνε από τις καρεκλες θαμωνες και μη;

Τον ανθρωπο που βοηθησε νεο κοσμο να αναδειχθει αντί να τους καπελώσει και που θεωρουσε και τον τελευταιο συνεργατη του οικογένεια; Σε μια σχεση ισου προς ίσον; 

Τον άνθρωπο που οποιον μοναχικο συναδελφο ανεβαινε στις γιορτες Θεσσαλονίκη, τον μαζευε σπίτι του και τον τραπεζωνε οικογενειακά για να μην κανει γιορτες μονος;

Τον άνθρωπο που εζησε δεκαετίες με την ιδια γυναίκα; 

Τον άνθρωπο με το προσωπο ανοικτό βιβλίο; Πόσα βασανα και θλίψεις δεν εκτονώθηκαν με τα τραγούδια του; Για εκεινους που αισθανθηκαν εγκαταλειμμένοι και από τον Θεό ακόμα; 

Τι να πούμε για τον πέντε τάλαντα λαβόντα, όστις εἰργάσατο ἐν αὐτοῖς, καὶ ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα;
Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ· ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου.

Αν δεν γινόταν λαϊκό προσκυνημα για τον Βασίλη Καρρά, κατονομάστε τουλάχιστον για ποιον άλλον θα έπρεπε να είχε γινει εδω και δεκαετίες. Διότι πολυ φοβαμαι πλεον πως μεγαλυτερη ομολογία πίστης συναντα κανεις στον κόσμο της νύχτας παρά στις αγρυπνίες.


ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/1029315424/posts/pfbid0cLw6rNNumdkurSM1FEMeExstKLyNYpS2q8pq1K4aNuzdTLKUrLqXuKEexqPAvuZml/

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid0vAAqZovf5DqdFKTwcCHee79XVAftTtshXq1LjkmybNfAcEUCPnV265Fq1c8VBehDl&id=1298330602
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.