Το ΚΚΕ για το Σύμφωνο Συμβίωσης

Οταν το 2008 θεσπίστηκε το Σύμφωνο Συμβίωσης μόνο για τα ετερόφυλα ζευγάρια, το ΚΚΕ είχε αναδείξει ότι ο πραγματικός στόχος δεν είναι η σύναψη μιας πιο χαλαρής μορφής γάμου, αλλά σταδιακά να προχωρήσει νομοθετικά η θεσμοθέτηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών και της υιοθεσίας παιδιών. Σήμερα, αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι το Σύμφωνο Συμβίωσης διευρύνεται ως προς τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των δύο συμβαλλόμενων, που ουσιαστικά προσομοιάζει με το γάμο […]

Βέβαια, η κυβέρνηση, με το συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου, δεν εισάγει την υιοθεσία παιδιών [όμως …] σε όποια χώρα του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει θεσπιστεί το Σύμφωνο Συμβίωσης, σχεδόν παντού το επόμενο βήμα ήταν ο πολιτικός γάμος ομόφυλων ζευγαριών και η υιοθεσία παιδιών […]

Κατά τη γνώμη μας, ο στόχος του νομοσχεδίου που φέρνει η κυβέρνηση, δεν είναι ούτε η προστασία βασικών δικαιωμάτων όσων έχουν ομόφυλο σεξουαλικό προσανατολισμό, που είναι σεβαστό. Ως ΚΚΕ, μάλιστα, στεκόμαστε απέναντι σε όσους και όσες προβαίνουν σε πρακτικές στιγματισμού, διακρίσεων σε βάρος τους. Εχουμε ψηφίσει, όλα αυτά τα χρόνια, διατάξεις που έχουν έρθει στη Βουλή για να τιμωρούνται αυστηρότερα τέτοιου είδους συμπεριφορές και φυσικά δεν αδιαφορούμε για μια σειρά ζητήματα που τέθηκαν και αφορούν τη διαβίωση, Υγεία, Ασφάλιση που τίθενται […] Από τη μια μεριά, λοιπόν, η κυβέρνηση στην κυριολεξία τσακίζει κοινωνικά, ασφαλιστικά, εργασιακά δικαιώματα και από την άλλη μεριά θέλει να εμφανίζεται, υποκριτικά, υπερασπιστής δικαιωμάτων.

Υπάρχει, λοιπόν, υποκρισία από την κυβέρνηση. Για παράδειγμα, έγινε ολόκληρο θέμα και δικαίως με τα φάρμακα των οροθετικών και τις ελλείψεις που υπάρχουν στα νοσοκομεία. Μάλιστα, είναι γνωστό ότι ένα μεγάλο μέρος των φορέων είναι ομοφυλόφιλοι. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει ευαισθησία να εξασφαλίζεται απρόσκοπτα η φαρμακευτική τους αγωγή; […]

Υπάρχουν μια σειρά ζητήματα τα οποία ακούστηκαν και στην Επιτροπή, για τη διευθέτηση των κληρονομικών θεμάτων ή για να λαμβάνει γνώση κάποιος για θέματα που αφορούν την υγεία κάποιου άλλου. Για ποιο λόγο να είναι θέμα που αφορά μόνο τους συγγενείς; Να εξασφαλίζεται το δικαίωμα σε όποιον ή όποια δεν επιθυμεί να έχουν οι συγγενείς την ευθύνη για τέτοια ζητήματα (κληρονομικά, υγείας, τρόπου τέλεσης κηδείας) να ορίζει με ιδιωτικό πληρεξούσιο κάποιον οικείο του, φίλο του, οποιαδήποτε και οποιονδήποτε αυτός εκτιμά, που να έχει τον πρώτο λόγο για να λαμβάνει γνώση, να ρυθμίζει τις υποθέσεις του.

Κατά τη γνώμη μας, ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτών των ζητημάτων μπορούν να αντιμετωπιστούν με ιδιωτικό τρόπο, στο πλαίσιο ιδιωτικών συμφωνητικών ή στο πλαίσιο διαθήκης. Εάν χρειάζεται, πρέπει να γίνουν και αναγκαίες τροποποιήσεις στον Αστικό Κώδικα, στο πλαίσιο και μιας αναμόρφωσής του. Η ρύθμισή τους αποτελεί, όμως, ατομική ιδιωτική υπόθεση. […]

Επίσης, με αυτή τη λογική, γιατί αύριο να μην τεθεί θέμα και για πολυγαμικά, πολυμερή σύμφωνα συμβίωσης, εφόσον κριτήριο είναι η ατομική επιλογή, για τη νομική έκφραση σεξουαλικών, συναισθηματικών δεσμών; Αυτή η συζήτηση έχει ανοίξει ήδη και υπάρχει και η πολιτική πρακτική σε κάποιες χώρες […]

Δικαιώματα και υποχρεώσεις γεννιούνται στο πλαίσιο του γάμου, που αποτελεί τη νομική έκφραση της κοινωνικής σχέσης της οικογένειας. Περιλαμβάνει την κοινωνική προστασία των παιδιών, τα οποία βιολογικά είναι αποτέλεσμα της σεξουαλικής σχέσης άντρα και γυναίκα.

Οταν, λοιπόν, ως κυβέρνηση, μια ιδιωτική υπόθεση επιδιώκετε στο πλαίσιο αυτού του νομοθετικού πλαισίου να την ανάγετε, την αναγορεύετε σε οικογένεια, κατά τη γνώμη μας, ανοίγετε το δρόμο και για την υιοθεσία παιδιών ή την απόκτηση παιδιών με άλλο τρόπο.

ΠΗΓΗ:https://manolisgvardis.wordpress.com/, 

Πηγή
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com