Από τα εδάφη της Ροζάβα στη βόρεια Συρία, όπου βρίσκεται αυτές τις ημέρες, ο Ιεμπραχέμ Μουσλέμ, διπλωματικός εκπρόσωπος του συροκουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD) στα Βαλκάνια, μιλά στην «Εφ.Συν.» για την ανακατάταξη των γεωπολιτικών ισορροπιών στην περιοχή, την απειλή μιας νέας τουρκικής εισβολής, αλλά και την προοπτική ειρήνευσης στην πολύπαθη χώρα της Μέσης Ανατολής
Συνέντευξη
● Μετά την προαναγγελία της αμερικανικής αποχώρησης από τη Συρία και υπό τις απειλές της Τουρκίας για νέα στρατιωτική επέμβαση, πώς είναι σήμερα η κατάσταση στη Ροζάβα;
Αυτή τη στιγμή είναι πολύ ήσυχα, δεν αισθάνεσαι ότι είσαι σε ένα μέρος που έχει πόλεμο. Ο κόσμος είναι στους δρόμους, δουλεύει κανονικά, τα παιδιά πάνε σχολείο. Αλλά όταν μιλάς με τους κατοίκους, εκφράζουν ανησυχία: «Τι θα γίνει μ’ εμάς, που καταφέραμε όλα αυτά, νικήσαμε το “Ισλαμικό κράτος” (“Ι.Κ.”), είχαμε τόσα θύματα, έχουμε φτιάξει αυτό το μοντέλο όπου ζούμε όλοι μαζί, με ειρήνη, ασφάλεια, δημοκρατία και προοπτική για ανάπτυξη;»
Γιατί να γίνεται τώρα αυτό, να φεύγουν δηλαδή οι Αμερικανοί που είναι για τον λαό εδώ δίχτυ ασφαλείας και ταυτόχρονα να υπάρχουν οι απειλές από τον Ερντογάν, που κάθε λίγο τρομοκρατεί τον κόσμο ότι θα επιτεθεί και θα στείλει τρομοκράτες; Αυτό δημιουργεί ανασφάλεια στον κόσμο. Αλλά ο λαός εδώ, η ηγεσία και ο στρατός είναι αποφασισμένοι να πολεμήσουν κάθε εισβολή.
Μου λένε: «Είμαστε 60-70.000 στρατός και όλοι μαζί μια λαοθάλασσα. Ποιος στρατός θα μπορούσε να μας σκοτώσει όλους;» Είναι αποφασισμένοι, δεν υπάρχει άλλη λύση. Οπως είδαμε, στο Αφρίν πολέμησαν 58 ημέρες. Εδώ θα πολεμήσουμε 58 μήνες και 58 χρόνια, δεν θα σταματήσουμε ποτέ.
● Ποια είναι τώρα η ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή;
Στρατιωτικά, οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), που είναι ο επίσημος στρατός της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Βόρειας Συρίας-Ροζάβα, ελέγχει αυτή τη στιγμή το 1/3 των εδαφών της Συρίας. Εχουν μείνει μόνον μικρές ομάδες του «Ι.Κ.» στα νοτιοανατολικά, στη Χατζίν, όπου προβάλλουν μεγάλη αντίσταση, καθώς είναι το τελευταίο προπύργιό τους.
Επισκεφθήκαμε το κρατικό νοσοκομείο, όπου υπάρχουν πολλά θύματα [από τις τάξεις των SDF]. Καθημερινά έχουν το λιγότερο 15 τραυματίες. Υπήρχαν πολλά παιδιά 18-19 χρόνων με κομμένα χέρια, πόδια...
Στο νοσοκομείο οι συνθήκες ήταν άθλιες, υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις. Πολιτικά, η κατάσταση έχει διαμορφωθεί πολύ καλά, το σύστημα της Ροζάβα αρέσει στον κόσμο: μια δημοκρατική αυτοδιοίκηση με συμμετοχή του κόσμου από κάτω προς το πάνω, από όλες τις εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες.
Εδώ κυβερνά κατά κάποιο τρόπο ένας συνασπισμός από περίπου 30 κόμματα: κυρίως αριστερά, κομμουνιστικά, σοσιαλιστικά, Πράσινοι, κόμματα υπέρ της ειρήνης, δημοκρατικά κόμματα των Κούρδων, των Ασσυρίων, των Αράβων, των Τουρκμένων. Ολοι μαζί κυβερνούν και έχουν μοιράσει τις υποχρεώσεις τους –δεν θέλω να πω την εξουσία, γιατί εδώ δεν έχουμε εξουσία– με αρμονικό τρόπο. Ειλικρινά σας λέω, θαύμασα όσα είδα· δεν τα έχω δει πουθενά αλλού.
● Η κατάσταση, όπως διαμορφώνεται, θεωρείτε ότι θα επιτρέψει τη συνέχιση αυτής της δομής αυτόνομα;
Ο κόσμος εδώ είναι αποφασισμένος γι’ αυτό. Δεν πρόκειται να το χαρίσει ούτε στους Τούρκους ούτε στο καθεστώς Ασαντ. Θέλουμε όμως να έλθουμε σε συμφωνία με τον Ασαντ, ώστε να προστατέψει τα σύνορα, να απομακρυνθεί ο κίνδυνος εισβολής ξένης δύναμης και ειδικά της Τουρκίας –κάτι πολύ επικίνδυνο, γιατί σκοπός της είναι η κατοχή και η δημογραφική αλλοίωση, όπως το κάνει τώρα στο Αφρίν, στην Τζαραμπλούς και σε άλλες περιοχές– να απελευθερωθεί η υπόλοιπη Συρία και να ξεκινήσουν οι πολιτικές διαβουλεύσεις με το καθεστώς, για όσο καιρό χρειαστεί μέχρι να βρούμε μια λύση.
Στο τέλος –λέει ο κόσμος εδώ και οι πολιτικοί– η λύση πρέπει να είναι ενδοσυριακή. Καμία λύση απ’ έξω δεν μας κάνει και δεν θα επικρατήσει.
● Πόσο ορατή είναι λοιπόν μια συμφωνία με το καθεστώς Ασαντ –υπό τη μεσολάβηση των Ρώσων– στο πλαίσιο μιας υβριδικής ομοσπονδίας; Και ποιος θα είναι ο ρόλος των Κούρδων;
Ο σκοπός είναι αυτός που είπατε. Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να εγγυηθούν για την κατάσταση, εκτός από τη Ρωσία, και η Αμερική και η Ε.Ε., να καταρτιστεί ένα νέο Σύνταγμα για τη Συρία που να αναγνωρίζει συνταγματικά το status των Κούρδων στη βόρεια Συρία –να αναγνωριστούν ως εθνότητα, η χρήση της κουρδικής γλώσσας, τα πολιτικά τους δικαιώματα– και την κοινοβουλευτική δημοκρατία, να γίνουν ελεύθερες εκλογές, τα κόμματα να είναι ελεύθερα, το ίδιο και η πολιτική ζωή. Εμείς επιδιώκουμε αποκέντρωση της εξουσίας, με ενίσχυση της περιφέρειας, σε έναν τύπο ομοσπονδίας. Αυτό συζητείται πώς μπορεί να γίνει. Αυτό θέλει εδώ ο κόσμος. Κι εφόσον απομακρυνθεί ο κίνδυνος με τους Τούρκους, δεν αποτελεί πρόβλημα το πόσο θα κρατήσουν οι συνομιλίες με το καθεστώς.
● Επισπεύδονται, ωστόσο, οι διεργασίες για τη σύσταση της Συντακτικής Επιτροπής και για τη διενέργεια εκλογών, αν και χωρίς κάποιο χρονοδιάγραμμα ακόμη...
Ολα αυτά είναι λόγια. Συναντώνται η Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία και συζητούν για το Σύνταγμα της Συρίας χωρίς τους Σύρους. Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να πετύχει. Πρώτα απ’ όλα, αυτοί δεν πρόκειται να συμφωνήσουν μεταξύ τους, γιατί έχουν αντίθετα συμφέροντα κι όταν συναντώνται συζητούν για τα δικά τους συμφέροντα και όχι για το συριακό πρόβλημα.
Δεύτερον, ακόμη κι όταν συζητούν, αποκλείουν από τις συνομιλίες ένα μεγάλο μέρος του συριακού λαού: τους Κούρδους. Αυτό από μόνο του δεν φέρνει λύση. Δεν μας έχουν προσκαλέσει σε καμία διεθνή συζήτηση, γιατί έχουν το βέτο των Τούρκων. Εγινε παλαιότερα προσπάθεια από τους Ρώσους για τις συνομιλίες στη Γενεύη, τώρα γίνεται κάποια προσπάθεια και από τους Αμερικανούς –οι οποίοι μαθαίνω ότι θέτουν πια ως όρο τη συμμετοχή εκπροσώπων των Κούρδων στις διαβουλεύσεις–, προς την ίδια κατεύθυνση είναι και η Γαλλία, πιστεύω ότι και η Ρωσία θα το στηρίξει πάλι.
Εμείς πιστεύουμε ότι η λύση είναι να γράψουμε το Σύνταγμα μόνοι μας ή να το αναλάβει ο ΟΗΕ κατά κάποιον τρόπο, αλλά όχι χώρες που δεν είναι φίλοι, γιατί εμπλέκονται όλες τους σε αυτόν τον πόλεμο και αγωνίζονται για τα συμφέροντά τους, τίποτε άλλο.
● Γεωπολιτικά, πάντως, κερδισμένος βγαίνει ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν. Πολιτικά, νικητής φαίνεται ότι είναι ο Σύρος πρόεδρος Ασαντ, με τον οποίο αποκαθιστούν τις σχέσεις τους και τα αραβικά κράτη. Θεωρείτε ότι η ισχυροποίησή του εξυπηρετεί την προοπτική εκδημοκρατισμού της Συρίας;
Αυτά γίνονται γιατί, όπως κι εμείς οι Κούρδοι, έτσι και ο αραβικός κόσμος αντιτίθεται –πέρα από το θέμα του Ιράν– σε μια εισβολή της Τουρκίας. Κανένας Αραβας, ούτε κι εμείς, δεν θέλει τους Τούρκους στη Συρία. Γι’ αυτό και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να το εμποδίσουμε αυτό. Και ίσως ένας τρόπος να είναι η αποκατάσταση των σχέσεων με τον Ασαντ.
Πλέον, ούτε η ίδια η Αμερική δεν μιλά για την ανατροπή του. Βασικά ο Ασαντ δεν έχει δύναμη. Η δύναμή του είναι η Ρωσία και, εάν κάποια στιγμή τού γυρίσει την πλάτη, τότε θα χάσει. Ο Ασαντ έχει μια χώρα εντελώς κατεστραμμένη, ισοπεδωμένη.
Πήγαμε στη Ράκα και είδαμε ότι δεν έχει μείνει τίποτε όρθιο, το ίδιο ισχύει και σε άλλες πόλεις. Κάποιος πρέπει να την ανοικοδομήσει, να φέρει κεφάλαια. Δεν νομίζω ότι αυτό το καθεστώς, με το σκεπτικό και τη νοοτροπία που έχει, μπορεί να κάνει κάτι.
Πιστεύουμε ότι με τις πρώτες δημοκρατικές εκλογές θα φύγει. Και τότε ελπίζουμε ο συριακός λαός να εκλέξει τους σωστούς ανθρώπους, που θα αποκαταστήσουν τις σχέσεις γενικά με τη διεθνή κοινότητα, ώστε να μπορέσει να αρχίσει η ανοικοδόμηση της Συρίας και η επιστροφή των προσφύγων.
● Θεωρείτε ότι η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο στο Συριακό;
Από τυχόν καταστροφή της Ροζάβα ή επάνοδο των τρομοκρατών, οι πρώτες χώρες που θα επηρεαστούν θα είναι οι ευρωπαϊκές. Εμείς είδαμε εδώ καταυλισμούς με 50.000-60.000 πρόσφυγες, που θέλουν να μείνουν εδώ, αλλά δεν έχουν καμία βοήθεια, ούτε από την Ε.Ε. ούτε από τον ΟΗΕ. Τους στηρίζουν κάποιες ΜΚΟ και η δημοκρατική αυτοδιοίκηση. Και πάλι, όμως, οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες.
Εάν καταρρεύσει η κατάσταση εδώ, ο κόσμος θα αρχίσει να φοβάται, θα έχουμε –πέρα από τον κίνδυνο της τρομοκρατίας– μεγάλο κύμα προσφύγων. Η Ευρώπη χρωστά σε αυτόν τον λαό, που μόνος του πολέμησε την τρομοκρατία και μετρά 8.000 θύματα στη μάχη κατά του «Ι.Κ.». Είναι υποχρεωμένη να αναλάβει σημαντικό ρόλο: πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό. Και πιστεύουμε ότι αυτό θα φέρει καλά αποτελέσματα.
● Μιλάτε κυρίως για τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Βρετανία;
Μιλώ για όλη την Ευρώπη. Αυτές είναι οι ισχυρές δυνάμεις, αλλά κάθε χώρα μπορεί να αναλάβει ρόλο, γιατί όχι και η Ελλάδα, που είναι χώρα πρώτης γραμμής. Πρέπει να υπάρξει στην Ευρώπη ένα κίνημα για την ειρήνη. Αυτό είναι το λιγότερο που μπορεί να γίνει...
● Αισθάνεστε προδομένοι από τη διεθνή κοινότητα; Ποιοι θεωρείτε ότι είναι τελικά οι σύμμαχοί σας στην ευρύτερη περιοχή;
Κοιτάξτε, μπορεί ο λαός να αισθάνεται προδομένος, γιατί σκέφτεται απλά. Ομως όσοι ασχολούνται με την πολιτική και όσοι έχουν πολεμήσει δεν περίμεναν κάτι διαφορετικό, γιατί θέλουν κάτι καινούργιο, θέλουν δημοκρατία και ξέρουν όλοι ότι, εάν ήθελαν οι μεγάλες δυνάμεις να υπάρξει ειρήνη στη Συρία, μπορούσαν από αύριο κιόλας να το κάνουν. Το ζήτημα είναι η αναδιάταξη στην περιοχή· πρόκειται για νέα συμφέροντα.
Πιστεύουμε και οι Αμερικανοί και οι άλλοι, αλλά ειδικά οι Αμερικανοί, δεν ήταν ποτέ εδώ για εμάς. Η περιοχή αυτή είναι αρκετά πλούσια, έχει πάνω από το 80% των πετρελαίων της Συρίας και το 50% του φυσικού της αερίου, δέκα ποτάμια και όλο το «καλάθι» των τροφίμων της χώρας. Πιστεύω ότι ήρθαν για τα συμφέροντά τους. Γι’ αυτό και δεν πιστεύω ότι θα τα παραδώσουν αυτά έτσι απλά και θα φύγουν.
● Ο στόχος ίδρυσης ανεξάρτητου κουρδικού κράτους υφίσταται για το μέλλον;
Οχι. Το κίνημά μας γενικά δεν σχεδιάζει ανεξάρτητο κράτος, γιατί έχουμε δει τι αποτελέσματα είχαν τα ανεξάρτητα κράτη και οι υπόλοιποι λαοί στην περιοχή. Δεν ήταν καλά. Πρόκειται για εργαλεία κατάτμησης των λαών.
Εμείς θέλουμε πρώτα απ’ όλα εκδημοκρατισμό σε όλη την περιοχή. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε τα πολιτικά σύνορα της περιοχής.
Θέλουμε όμως ως Κούρδοι, αλλά και όλες οι εθνοτικές ομάδες, να έχουμε ελευθερία και δημοκρατία, αυτο-οργάνωση και ομοσπονδίες με ελεύθερες σχέσεις – να γίνει δηλαδή ένα είδος συνομοσπονδιών.
Δεν θέλουμε να χάσουμε χρόνο ξαναφτιάχνοντας τον χάρτη. Θέλουμε να αλλάξουμε την πολιτική δομή.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.