Τα νέα κατορθώματα του Δημήτρη Χριστόπουλου

Του Γ.Ρ. από τη Ρήξη φ. 109

Θα θυμάστε τον «η τουρκική μειονότητα είναι ενιαίο πράμα», Δημήτρη Χριστόπουλο, πρώην σύμβουλο του Δημάρχου Αθηναίων, Καμίνη, και νυν επίδοξο ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Είχε πρωτοστατήσει στις αντιδράσεις των οπαδών της «ελληνοτουρκικής φιλίας» (sic!) εντός του ΣΥΡΙΖΑ, ενάντια στην υποψηφιότητα της Σαμπιχά Σουλεϊμάν. Αυτήν τη φορά συμμετέχει σ’ ένα συνέδριο που διοργανώνεται στην Κωνσταντινούπολη, αξιοσημείωτο για την προπαγανδιστική του δεινότητα.

Αναδημοσιεύουμε εδώ το πρόγραμμα του συνεδρίου, που κυκλοφορεί ευρύτατα στο διαδίκτυο: 3ο Διεθνές Συνέδριο Βαλκανίων και Μετανάστευσης. Οργανωτές: Ομοσπονδία Συλλόγων Βαλκανίων Ρούμελη & Πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης-1453. Θέμα: “100 χρόνια από τους Βαλκανικούς πολέμους: Αφομοίωση-Εξορία-Γενοκτονία”. 5-7 Νοεμβρίου 2014.

Μερικές από τις ομιλίες που αναφέρονται στην ιστοσελίδα της ομοσπονδίας είναι και οι:

Καθηγητής Ισμαήλ Σέριτς: Γενοκτονία στη Βοσνία στα τέλη του 20ού αιώνα.

Αχμέτ Μέτε (μουφτής Ξάνθης – πρόεδρος της συμβουλευτικής επιτροπής τουρκικής μειονότητας δυτικής Θράκης ): Πιέσεις και αφομοίωση που εφαρμόζεται στους Τούρκους στη Δυτική Θράκη

Όλγα Ράντοβα: Μεταναστεύσεις πέραν του Δούναβη και Γκαγκαούζοι: τέλη του 19ου –αρχές του 20ού αιώνα.

Καθηγητής Οζτζάν Πεχλιβάνογλου: Η πραγματική γενοκτονία που καλύπτεται με τους ισχυρισμούς περί αρμενικής γενοκτονίας.

Σουχείλ Τσομπάνογλου: Η καλυπτόμενη με απάτη ελληνική επέκταση

Καθηγητής Χικμέτ Οκσούζ: Πολυτεχνείο Μαύρης Θάλασσας: Εμπειρίες των Τούρκων της Δυτικής Θράκης στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα.

Βοηθός κοσμήτορας Δρ. Χασάν Ντεμιρχάν – Πανεπιστήμιο του Κιρκλαρελί: Ένα παράδειγμα των υπό προστασία σφαγών που έγιναν στην ελληνική εξέγερση: Αγγλία.

Δρ. Εντέλα Μούτσο – Τίρανα – Αλβανία. Ένα παράδειγμα των ελληνικών πολιτικών αφομοίωσης και γενοκτονίας: Αλβανοί της Τσαμουριάς.

Κοσμήτορας δρ. Αχμέτ Εφίλογλου- πανεπιστήμιο Μπουλέντ Ετσεβίτ: Γενοκτονικές δραστηριότητες των Ελλήνων κατά των Τούρκων στη Δυτική Θράκη κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών.

Καθηγητής δρ. Αλή Φουάτ Ορέντς – Πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης: Σφαγή και εξορία στον Μοριά, 1821-1844.

Στο επιστημονικό συμβούλιο του συνεδρίου, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, και ο Δημήτρης Χριστόπουλος, καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου. Τα σχόλια δικά σας…

Υστερόγραφο: Μετά από την δημοσιοποίηση της συμμετοχής του Δ. Χριστόπουλου στην επιτροπή του εν λόγω συνεδρίου, ο ίδιος αναγκάστηκε να δικαιολογηθεί μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook. Ανάρτησε το κάτωθι κείμενο: “Μια ιστορία που δείχνει πόσο άσχημα μερικές φορές δουλεύουν κάποιοι: χθες το βράδυ δέχομαι ένα μέηλ από τη φίλη συνάδελφο στο Πάντειο, Χριστίνα Κουλούρη με την οποία είμαστε μαζί το πρωί στο οποίο μου λέει πως “αν δεν είμαστε μαζί σήμερα θα νόμισα ότι ήσουν στην Πόλη”. Όντως, λοιπόν στην ιστοσελίδα αυτή γίνεται αναφορά σε ένα συνέδριο που γίνεται στην Πόλη για το οποίο δεν έχω την παραμικρή ιδέα και στου οποίου φέρομαι πως είμαι στην οργανωτική επιτροπή, Και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν ήξερα και κανέναν από τους διοργανωτές. Έστειλα ένα μέηλ σε κάποιους φίλους Τούρκους και τελικώς βρέθηκε μια άκρη και το όνομά μου αποσύρθηκε κακήν-κακώς. Αυτά τα γράφω όχι μόνο για να διαψεύσω τη συμμετοχή μου σε ένα εξόχως προβληματικό από πλευράς θεματικών συνέδριο αλλά και για να αναδείξω πώς μια ‘προχειρότητα’ κάποιων συναδέλφων στην Τουρκία επί του προκείμενου, μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα και μάλιστα όχι ασήμαντο. Σε κάθε περίπτωση, όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν πώς το κόστος αυτών που υποστηρίζω το αναλαμβάνω. Όχι όμως να αναλάβω τις επικίνδυνες τσαπατσουλιές ανθρώπων που δε γνωρίζω. Αυτά τα δυσάρεστα, πρωινό, μέρα κιόλας που ταξιδεύω για Θεσσαλονίκη για την παρουσίαση του ‘Βαθέος κράτους’. Εύχομαι να δω σαλονικιούς φίλους και φίλες απόψε. Καλημέρα”.

Βέβαια, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα ο Δ. Χριστόπουλος κάνει τα πράγματα χειρότερα. «Επικίνδυνες τσαπατσουλιές» αυτό το όργιο της τουρκικής κρατικής προπαγάνδας; Απολύτως! Γιατί αυτή πρέπει να πλασσάρεται στον ελλαδικό χώρο σε εκλεπτυσμένες εκδοχές, και υπό την επίφαση του ‘κοσμπολιτισμού’ και όχι τόσο ωμά και απροκάλυπτα όσο γίνεται σε αυτό το συνέδριο.