"Στις μέρες μας, που οι ακραίες φωνές του λαϊκισμού επιδιώκουν να δυναμώσουν, που ο ατομικισμός και η αποξένωση μαστίζουν την ανθρωπότητα, είναι πιο κρίσιμο από ποτέ να αναβιώσουμε αξίες, όπως η αυταπάρνηση, ο αλτρουισμός και η αλληλεγγύη, που μας επιτρέπουν, σήμερα, να ζούμε σε μία ελεύθερη, δημοκρατική χώρα".
Αυτό τονίζει μεταξύ άλλων, η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, στο μήνυμά της για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, ενώ υπογραμμίζει ότι είναι μία ημέρα που φέρει ιδιαίτερο βάρος για τη συλλογική μας ταυτότητα, για τρεις ιδιαίτερους λόγους.
Πρώτον: Μας υπενθυμίζει τα επιτεύγματα του Ελληνισμού. Στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της πιο μελανής ίσως σελίδας της παγκόσμιας ιστορίας, οι αντίξοες συνθήκες και η δυσανάλογη ισχύς προς τον κατακτητή δεν πτόησαν τον ελληνικό λαό. Αψηφώντας κάθε δυσκολία, οι Έλληνες αποφάσισαν να υψώσουν το ανάστημά τους και να αντιταχθούν στις δυνάμεις του μίσους και της βίας, υπερασπιζόμενοι την ελευθερία μας.
Δεύτερον: Αποτελεί διδαχή και αναδεικνύει τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες μας. Η έμφυτη τάση του λαού μας να αντιμετωπίζει θαρραλέα τις δυνάμεις, που τον απειλούν, συνιστά επαναλαμβανόμενο μοτίβο στην μακραίωνη ιστορία μας. Η ισχύς αυτή πηγάζει από την ικανότητά μας να συσπειρωνόμαστε γύρω από έναν κοινό στόχο, όταν οι θεμελιώδεις αξίες μας κινδυνεύουν.
Τρίτον: Αναδεικνύει τη σημασία της εκπαίδευσης στην προσπάθεια να διατηρήσουμε την εθνική μας μνήμη, καθώς και να καλλιεργήσουμε μια πιο διαδραστική σχέση με το παρελθόν μας. Η αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας και η γνωριμία με την ιστορική μας ταυτότητα, η δυνατότητα εντοπισμού και αξιολόγησης αξιόπιστων ιστορικών πηγών , αποτελούν γνώσεις και δεξιότητες που οφείλει να αναπτύξει στους μαθητές ένα σύγχρονο σχολείο».
Προσπαθεί να ξαναγράψει την ιστορία η Υπουργός ξεχνώντας τις λέξεις φασισμός - ναζισμός - δωσιλογισμός - εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας - εθνική αντίσταση - Γερμανοί- Ιταλοί - Βούλγαροι.
Θυμάται όμως το λαϊκισμό, γιατί αυτός είναι ο κίνδυνος για τον κάθε πολιτικό που είναι υποταγμένος στην ΤΙΝΑ - δεν υπάρχει άλλη λύση - της εποχής του. Μόνος κίνδυνος οι ΕΑΜίτες κάθε εποχής που φωναζουν στ' άρματα, στ' άρματα! Γιατί Βελουχιώτηδες και Γλέζους πάντα θα γεννά ο τόπος όπως και Τσολάκογλους, όμως. Οι πρώτοι θα βαπτίζονται λαϊκιστές και στις μέρες μας εθνικολαϊκιστές. Οι προσκυνημένοι, οι υποτελείς στα κελεύσματα των ξένων χαρακτηρίζονται νουνεχείς, λογικοί. Και δυστυχώς το "μέτωπο της λογικής" βρίσκει εκπροσώπους και στα δυο στρατόπεδα. Και το δεξιό και το αριστερό! Και τότε και τώρα! Θα θυμηθούμε μερικές στιγμές υποτέλειας, που αμαύρωσαν τον ηρωικό αγώνα και τις θυσίες του ελληνικού λαού, εκείνων των χρόνων.
Ο αστικός πολιτικός κόσμος απέναντι στις δυνάμεις κατοχής
Να θυμήσουμε ότι το μεγαλύτερο τμήμα του αστικού πολιτικού κόσμου της εποχής ανήκει στους «απόντες» του αγώνα, καθώς η πλειονότητα από τους πολιτικούς που κυβερνούσαν τη χώρα έφυγαν στην Αίγυπτο ενώ δεν έλειψαν και αυτοί που στελέχωσαν τις τρεις «ελληνικές» κατοχικές κυβερνήσεις των κουίσλιγκ χτυπώντας, μαζί με τους κατακτητές, τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, φορώντας ακόμη και την αποκρουστική κουκούλα του προδότη.
Ο στρατηγός Τσολάκογλου και ενώ ακόμα στο βόρειο μέτωπο οι μάχες μαίνονταν, αφού συνεννοείται με άλλους διοικητές μονάδων (τον Δεμέστιχα και τον Μπάκο), απαλλάσσει των καθηκόντων του το στρατιωτικό διοικητή Ι. Πιτσίκα και υπογράφει με τους Γερμανούς συνθήκη ανακωχής. Ο τακτικός στρατός της Ελλάδας διαλύεται και η χώρα παραδίδεται στους Γερμανούς (20 Απριλίου). Ο Κορυζής αυτοκτονεί και ο βασιλιάς διορίζει πρωθυπουργό τον Εμμανουήλ Τσουδερό (21 Απρίλη) και μαζί του λίγο πριν μπουν οι Γερμανοί στην Αθήνα αναχωρεί για την Κρήτη (23 Απρίλη) και μετά για την Αίγυπτο (τέλη Μάη). Το ίδιο έγινε και με πολλές οικογένειες πολιτικών και αστών. Οι ναύτες στα πλοία που τους μετέφεραν έχουν καταμαρτυρήσει απίστευτες σκηνές, με τις κυρίες των πλουσίων να μεταφέρουν όλα τους τα υπάρχοντα, από τα κοσμήματα και τα χρήματά τους μέχρι τα ...σκυλάκια τους.
Στις 27 Απρίλη που οι Γερμανοί μπαίνουν στην Αθήνα ο στρατηγός Καβράκος μαζί με στελέχη του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου υποδέχονταν έξω από την Αθήνα το ναζιστικό στρατό. Την επομένη (πρώτη μέρα της γερμανικής κατοχής) ο δήμαρχος Αθηναίων Αμβρόσιος Πλυτάς, αφού παρέδωσε επίσημα την πόλη στο γερμανό διοικητή στρατηγό φον Στρούμε, σε διάγγελμα προς το λαό της Αθήνας, ανακοίνωνε:
«Συνιστώ εις τον Αθηναϊκόν λαόν ζωηρώς πειθαρχίαν εις τας διαταγάς των αρχών, ιδιαιτέρως δε επιμένω, όπως κατανοηθή καλώς υπό πάντων, ότι, μέχρι της 6ης απογευματινής της σήμερον πρέπει να παραδοθούν εις τα οικεία αστυνομικά τμήματα τα υπό των ιδιωτών κατεχόμενα όπλα (κυνηγετικά, στρατιωτικά πιστόλια και μαχαίρια) πλην των παλαιών οικογενειακών κειμηλίων. ...Όπου υψούται ελληνική σημαία πρέπει δεξιά της να υψούται και η Γερμανική». (Αθηναϊκός τύπος 28/4/1941). Και όπως γράφηκε στις εφημερίδες την 6/5/1941, εξέφραζε με τηλεγράφημά του προς τον Χίτλερ την ευγνωμοσύνη «όλων των Αθηναίων προς τον ένδοξο Φύρερ του γερμανικού λαού».
Στο διάγγελμά του ο Τσολάκογλου, τονίζει:
Ἕλληνες Μαχηταί,
Ἑλληνικὲ Λαέ,
Οἱ ὑπεύθυνοι τῆς ἐθνικῆς συμφορᾶς ἔφυγαν ἀπὸ τὰς Ἀθήνας καὶ ἐγκατέλειψαν τὸ πάτριον ἔδαφος. Ὑπὸ τὴν ἀσφαλῆ προστασίαν τῆς θαλάσσης ἀπὸ τὰς ἐπιθέσεις τοῦ ἀντιπάλου, ἀπαιτοῦν ἀπὸ ὅλους μας νὰ συνεχισθῇ ὁ ἀγών, τὸ μάταιον τοῦ ὁποίου Σεῖς ὅλοι οἱ παραμείναντες ἐπὶ τοῦ πατρίου ἐδάφους ἔχετε κατανοήσει.
Ἡ σκληρὰ πραγματικότης εἶνε, ὅτι, μετὰ την κατάληψιν τῶν Ἀθηνῶν ὑπὸ τοῦ Γερμανικοῦ στρατοῦ καὶ μετὰ τὴν φυγὴν τῶν Ἄγγλων, δὲν δύναται νὰ γίνῃ οὐδεὶς πλέον λόγος περὶ συνεχίσεως τοῦ ἀγῶνος.
Κυβέρνησις ποὺ ἐτράπη εἰς φυγὴν οὐδὲν δικαίωμα ἔχει νὰ ἀπαιτῆ ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸν Λαὸν θυσίας αἱ ὁποῖαι ἰσοδυναμοῦν μὲ σφαγιασμὸν καὶ αὐτοκτονίαν.
Ἕλληνες,
Πρέπει ν’ ἀναλάβωμεν τὴν τύχην τῆς Χώρας σθεναρῶς εἰς τὰ χέρια μας καὶ ν’ ἀτενίσωμεν κατάματα τὴν σκληρὰν πραγματικότητα.
Διὰ ν’ ἀνταποκριθῶμεν εἰς ταῦτα ἀπεφάσισα ἀπὸ κοινοῦ μεθ’ ὅλων τῶν Στρατηγῶν καὶ Ἀξιωματικῶν τοῦ ἀγωνισθέντος Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ νὰ σχηματήσω ὑπὸ τὴν Προεδρίαν μου Κυβέρνησιν, ἥτις θὰ ἐξασκῇ τὴν ἐξουσίαν της ἀνεξάρτητα τῆς μέχρι τοῦδε Κυβερνήσεως τῆς Ἑλλάδος, ἑδραζομένην ἐπὶ μόνης κυριάρχου θελήσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Αὐτὴ θὰ εἶνε ἡ μόνη νόμιμος Κυβέρνησις ἐν Ἑλλάδι καὶ θὰ ἔχῃ ὡς ἐντολὴν καὶ μοναδικὸν προορισμὸν τῇ συγκαταθέσει τῶν δυνάμεων κατοχῆς, ν’ ἀποκαταστήσῃ τὴν ἡσυχίαν καὶ τὴν τάξιν εἰς τὸν δυστυχισμένον αὐτὸν τόπον καὶ νὰ χαρίσῃ εἰς τὸν Ἑλληνικὸν Λαὸν τὴν ἀσφάλειαν διὰ μιᾶς ὑπευθύνου καὶ δραστηρίας ἐνεργείας, ὥστε κανεὶς νὰ μὴ αἰσθάνεται τὸν ἑαυτὸν τοῦ ἀπροστάτευτον.
Καθένας ἀπὸ Σᾶς θὰ αἰσθάνεται ὅτι ὑφίσταται Ἑλληνικὴ Κυβέρνησις, ἥτις στοργικῶς καὶ μὲ ὅλας τὰς δυνάμεις θὰ προσπαθῇ νὰ σᾶς ἀνακουφίσῃ ἀπὸ τὸ βαρὺ φορτίον ποὺ ἐπεσώρευσεν ὁ πόλεμος.
Ἕλληνες,
Μὲ γνωρίζετε ὡς διοικητὴν στρατευμάτων καὶ γνωρίζετε καὶ τοὺς λοιποὺς στρατηγούς, ὡσαύτως ὡς διοικητὰς στρατευμάτων, ἅτινα πάντα ἠμύνθησαν τοῦ πατρίου ἐδάφους εἰς ἡρωϊκοὺς καὶ αἱματηροὺς ἀγῶνας. Διὰ τῶν ἀγώνων τούτων ἐπετύχατε νὰ κρατήσητε ψηλὰ τὴν τιμὴν τῶν Ἑλληνικῶν ὅπλων καὶ ν’ ἀναδειχθῆτε ἄξιοι ἀπόγονοι τῶν ἡρώων ἀγωνιστῶν τοῦ Μαραθῶνος, τῶν Θερμοπυλῶν, τῆς Σαλαμίνος καὶ τῶν Πλαταιῶν.
Δι’ ὅν λόγον ὑπεχρεώθην τελικῶς ὡς ἐναπομείνας εἰς τὸ μέτωπον ἀνώτερος διοικητὴς τῶν στρατευμάτων νὰ δώσω εἰς Σᾶς τὴν διαταγὴν νὰ καταθέσητε τὰ ὅπλα, διὰ τὸν ἵδιον ἀκριβῶς λόγον σᾶς προσκαλῶ σήμερον νὰ μὲ ἀκολουθήσητε πρὸς ἀναστήλωσιν τῆς φιλτάτης μας Πατρίδος. Ὁ λόγος οὗτος εἶνε, ὅτι ἔπρεπε πλέον νὰ σταματήσῃ ἡ ἀσκοπος αἱματοχυσία.
Ἐφεξῆς, δέ, μακρὰν παντὸς ξένου συμφέροντος καὶ ὁδηγούμενοι ἁπλῶς καὶ μόνον ἀπὸ τὸ ἀκραιφνὲς Ἑλληνικὸν συμφέρον, ἄς προσπαθήσωμεν νὰ ζήσῃ ἡ Ἑλλὰς καὶ νὰ ἐξασφαλισθῇ ἐκ νέου εἰς τὸν Λαόν της ἡ εἰρήνη καὶ ἡ ἐργασία.
Κανένας νὰ μὴ διστάσῃ.
Πάντες ἄς συμβάλλωμεν μὲ ὅλας μας τὰς δυνάμεις εἰς τοῦτο.
Βασίζομαι εἰς τὸν πατριωτισμον κάθε ἑνος ἀπὸ σᾶς.
Ἐν Ἀθήναις τῇ 29 Ἀπριλίου 1941.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Γ. ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ
Ο δε Πλαστήρας από τη Γαλλία γράφει:
"Είμαι της γνώμης ότι πρέπει να γίνει κυβέρνησις φιλογερμανική, για να καταστήσωμεν ολιγώτερον οδυνηράν την ήτταν. Αυτό πρέπει να γίνη και αν ακόμη θα ηξεύραμε ότι ο πόλεμος θα ετελείωνε και μετά τινας μόνον μήνας με τελείαν ήτταν του άξονος (όπερ απίθανον)"
Να σημειωθεί ότι αυτό το γράμμα στάλθηκε την 21 Απρίλη 1941, κι ενώ οι Γερμανοί είχαν περάσει τη Λάρισα και κατέβαιναν προς την Αθήνα.
Στα τέλη του Απρίλη του 1945 οι βρετανικές υπηρεσίες αποκαλύπτουν γράμμα του Πλαστήρα από το 1941, στο οποίο φανερώνει τις πραγματικές του διαθέσεις σχετικά με το πώς έπρεπε να αντιμετωπιστεί το ιταλικό τελεσίγραφο:
«Ο πόλεμος εναντίον μιας μεγάλης δυνάμεως όπως η Ιταλία εκηρύχθη από έλλειψιν επιδεξειότητος της εξωτερικής πολιτικής του καθεστώτος Μεταξά... Τέλη Νοεμβρίου επληροφορήθην, ότι υπήρχεν δυνατότης συμβιβασμού με την Ιταλίαν τη μεσολαβήσει των Γερμανών. Εκανα ό,τι μου ήτο δυνατόν δια να ημπορέση η Ελλάς να επωφεληθεί της ευκαιρίας, αλλά προσέκρουσα εις την εχθρότητα της κυβερνήσεως Μεταξά...». (αναφέρεται στο Eudes: 315).
Στην πραγματικότητα ο «δημοκρατικός» Πλαστήρας, προς τα τέλη του 1940, προσφέρθηκε να οργανώσει φιλογερμανικό πραξικόπημα.
Και μόλις οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα ο αστικός τύπος έδινε το σύνθημα της υποταγής: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 29/4/1941 έλεγε:
«...διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος... Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν- περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν».
Οι πολιτικοί πρόγονοι αυτών που σήμερα μιλάνε στις τηλεοράσεις για ανεξαρτησία και δημοκρατία, είτε έφευγαν στο εξωτερικό, είτε συγκυβερνούσαν με τον κατακτητή στα μαύρα χρόνια 1940-1944.
Ηταν αυτοί που έγραφαν το 1941 για τη νύχτα που κατέβηκε η σβάστικα από τον Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα τα παρακάτω:
"Δεν είναι δυνατόν να ήσαν άνθρωποι με σώας τας φρένας αυτοί που υπεξαίρεσαν εν ώρα νυκτός την Γερμανικήν σημαίαν, η οποία εκυμάτιζεν, επί της Ακροπόλεως, παραπλεύρως της Εθνικής μας Σημαίας. Διότι μόνον παράφρονες ή όργανα ξένης προπαγάνδας ημπορούσαν να διαπράξουν μιαν τόσο επαίσχυντο πράξιν. Και είναι βέβαιον ότι, αν οι δράσται του εγκλήματός της περιήρχοντο εις χείρας του ελληνικού λαού, θα λυντσάροντο από αυτόν τον ίδιον ως εχθροί της πατρίδος μας"
(Eφημερίδα «Βραδυνή», 2/6/1941)
Η πατριωτική στάση του φυλακισμένου γ.γ. του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη στον ελληνοϊταλικό πόλεμο
Όταν ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης, ήταν κρατούμενος στις φυλακές της Κέρκυρας.
Είχε συλληφθεί μετά την κήρυξη της Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου με την κατηγορία της παράβασης του Ιδιώνυμου νόμου «Περί προστασίας του κοινωνικού καθεστώτος» και είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση 4,5 ετών και εκτόπιση 2 ετών.
Ο Ζαχαριάδης μέσα από τις φυλακές της Κέρκυρας έστειλε μια επιστολή που προκάλεσε αντιδράσεις στους κύκλους του κόμματος, καθώς εξέφραζε τη στήριξη του στο καθεστώς Μεταξά στον πόλεμο κατά των Ιταλών και χαρακτήριζε τον πόλεμο που διεξήγαγε η Ελλάδα εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι.
«Προς το λαό της Ελλάδας
Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την υποδουλώσει και να την εξανδραποδίσει.
- Σήμερα όλοι οι Έλληνες παλαίουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία.
- Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες.
- Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι.
Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη.Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θα ναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.
Αθήνα 31 του Οκτώβρη 1940
Νίκος Ζαχαριάδης Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ».
Ορισμένα στελέχη του ΚΚΕ χαρακτήρισαν την επιστολή του Ζαχαριάδη ως πλαστή και προϊόν της Ασφάλειας, καθώς απέκλινε από τη γραμμή της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Μάλιστα, τον Ιανουάριο του 1941 η Κομμουνιστική Διεθνής απέστειλε επιστολή υποδείξεων προς το ΚΚΕ που έγραφε:
«Είναι, ωστόσο εσφαλμένο και επιζήμιο να αποκαλείται ο παρόν από την πλευρά της Ελλάδας, πόλεμος εθνικοαπελευθερωτικός, πόλεμος της κυβέρνησης Μεταξά εναντίον του φασισμού του Μουσολίνι, όπως έγινε στην επιστολή του σ. Ζαχαριάδη προς τον υφυπουργό Δημοσίας Τάξεως. [...] Τούτο θα παρασύρει τον ελληνικό λαό να στηρίξει στον παρόντα πόλεμο την κυβέρνηση Μεταξά, αντί να την καταπολεμά για την εγκληματική εσωτερική πολιτική της.».
Ακολούθησαν δύο ακόμη επιστολές του Ζαχαριάδη, τη δεύτερη είχε γράψει τον Νοέμβριο του ίδιου έτους και την τρίτη τον Ιανουάριο του 1941, στις οποίες χαρακτήριζε τον πόλεμο ιμπεριαλιστικό και όχι εθνικοαπελευθερωτικό.
Η δεύτερη επιστολή:
«Προς το λαό της Ελλάδας
Ολόκληρος ο λαός της Ελλάδας ξεσηκώθηκε σαν ένας άνθρωπος και χάλασε τα σχέδια του φασισμού. Με το αίμα του ο λαός εξασφάλισε τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του.
Έξω απ' αυτά η Ελλάδα δεν έχει καμιά θέση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανάμεσα στην Αγγλία και Ιταλία - Γερμανία. Αφού ο λαός μας υπερασπίσει αποτελεσματικά την ανεξαρτησία και την εθνική λευτεριά του, σήμερα ένα μονάχα πράμα θέλει: Ειρήνη και ουδετερότητα με τούτους τους όρους:
1) Να ξανάρθουν τα πράγματα όπως ήταν στις 28 Οχτώβρη 1940 δίχως καμιά εδαφική - οικονομική - πολιτική ζημιά σε βάρος της Ελλάδας.
2) Οι πολεμικές δυνάμεις της Αγγλίας να φύγουν όλες απ' τα χώματα και τα νερά της Ελλάδας. Με βάση τους δύο αυτούς όρους να ζητήσουμε αμέσως απ' την κυβέρνηση της ΕΣΣΔ να μεσολαβήσει για να γίνει ελληνοϊταλική ειρήνη. Αυτό είναι σήμερα το μοναδικό εθνικολαϊκό συμφέρον. Και η πράξη έχει αποδείξει ότι μόνον η ΕΣΣΔ σήμερα έδωσε την ειρήνη και ουδετερότητα της Γιουγκοσλαβίας - Βουλγαρίας - Τουρκίας. 26 του Νοέμβρη 1940 Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
Υ.Γ. Είμαστε υποχρεωμένοι να ζητήσουμε ειρήνη έντιμη και δίχως κυρώσεις και για να ξεκαθαρίσουμε άλλη μια φορά τόσο τον εθνικό - αμυντικό - απελευθερωτικό χαρακτήρα του πολέμου που κάνουμε, όσο και ότι είμαστε ξένοι προς τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που κάνουν οι πλουτοκρατικές μεγάλες δυνάμεις. Αν σήμερα δε δουλέψουμε για μια έντιμη ειρήνη, ο πόλεμος θα χάσει για μας τον εθνικό αμυντικό χαραχτήρα του, θα γίνει καταχτητικός και τότε θα έχει αντίθετο το λαό».
Η τρίτη επιστολή του Ζαχαριάδη, την οποία ο γ.γ. του ΚΚΕ έδωσε στο φοιτητή Λιανόπουλο:
«Προς την κομμουνιστική φοιτητική οργάνωση (ΚΚΕ και ΟΚΝΕ).
Αγαπητοί σύντροφοι, Εχω για σας μια παράκληση:
Να τυπώστε, μοιράστε, τοιχοκολλήστε στην Αθήνα - Πειραιά - Θεσσαλονίκη, αν είναι μπορετό σ' όλη τη χώρα και στο μέτωπο, το παρακάτω γράμμα μου.
- Κρατάτε ψηλά τη σημαία του ΚΚΕ και συνεχίστε με πιο μεγάλη ορμή την πολιτική και οργανωτική σας δουλιά.
- Ζήτω το ΚΚΕ και η Κομμουνιστική Διεθνής.
Αθήνα, 15 Γενάρη 1941.
Ν. Ζαχαριάδης
ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ (ΕΤΚΔ) ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΚΝΕ (ΕΤΚΔΝ)
Το γράμμα αυτό το γράφω, γιατί παρουσιάστηκε μια βασική ριζική διαφωνία μου με την "Προσωρινή Διοίκηση" που παρουσιάζεται σαν εκπρόσωπος του ΚΚΕ από το Σεπτέμβρη του 1940.
Είχα δεχτεί την πολιτική μόνο συνεργασία με την "Προσωρινή Διοίκηση" (παρά τους σοβαρούς δισταγμούς μου) γιατί είχα εμπιστευθεί σ' έναν παλιό σύντροφο να καθαρίσει το ΚΚΕ από τη χαφιέδικη σφηκοφωλιά του Μάθεση - Παπαγιάννη. Από την πρώτη στιγμή είχα παρατηρήσει σοβαρά λάθη στην πολιτική γραμμή της "Προσωρινής Διοίκησης", που αυτή, παρά τις υποδείξεις μου, αρνήθηκε να τα διορθώσει όπως δε δέχτηκε και άλλες υποδείξεις μου. Η βασική όμως διαφωνία μας, που θ' αναφέρω πιο κάτω, με αναγκάζει να μιλήσω ανοιχτά. Το γράμμα μου που δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες στις 2 Νοέμβρη 1940 αποβλέπει στα παρακάτω:
1) Nα δόσει έγκυρη ενιαία κατεύθυνση στους κομμουνιστές όλης της χώρας.
2) Να κινητοποιήσει το λαό στην αντιφασιστική εξόρμηση για την εθνική ανεξαρτησία και λευτεριά. 3) Να αποκαταστήσει στο εσωτερικό τις λαϊκές ελευθερίες, μια λαϊκή αντιπλουτοκρατική πολιτική. 4) Να κάμει τον πόλεμο εθνικό αντιφασιστικό, αντιιμπεριαλιστικό με βασικό και μοναδικό σκοπό την εξασφάλιση της εθνικής μας ανεξαρτησίας, της ειρήνης και ουδετερότητάς μας, έξω από το γενικό ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Αυτό θα μπορούσαμε να το επιτύχουμε μόνο μ' έναν ολόπλευρο προσανατολισμό στην ΕΣΣΔ και με μια πραγματική βαλκανική συνεργασία. Ο Μεταξάς από την πρώτη στιγμή έκαμε το αντίθετο, έκαμε πόλεμο φασιστικό, καταχτητικό πόλεμο.
Ενώ, αφού διώξαμε τους Ιταλούς από την Ελλάδα, βασική προσπάθειά μας έπρεπε να είναι να κάνουμε μια ξεχωριστή, έντιμη και δίχως παραχωρήσεις ελληνοϊταλική ειρήνη, πράγμα που μπορούσε να γίνει με τη μεσολάβηση της ΕΣΣΔ, η μοναρχοφασιστική διχτατορία συνέχισε τον πόλεμο για λογαριασμό όχι του λαού της Ελλάδας μα της πλουτοκρατίας και του αγγλικού ιμπεριαλισμού.
Μετά το διώξιμο δε των Ιταλών από την Ελλάδα, το αίμα των φαντάρων μας χύνεται άδικα, σήμερα δε ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός εισπράττει σε αίμα των παιδιών της Ελλάδας τους τόκους των κεφαλαίων που διέθεσε στα 1935-36 για την παλινόρθωση του Γεώργιου και την εγκαθίδρυση της μοναρχοφασιστικής διχτατορίας του Μεταξά.
Αφού δε ο Μεταξάς αρνιέται να αποκαταστήσει τις ελευθερίες του λαού, να εξασφαλίσει την ειρήνη της Ελλάδας και κάνει πόλεμο καταχτητικό ιμπεριαλιστικό, που όλα του τα βάρη τα πληρώνει ο λαός, παραμένει (ο Μεταξάς) κύριος εχθρός του λαού και της χώρας.
Η ανατροπή του είναι το πιο άμεσο και ζωτικό συμφέρον του λαού μας.
Λαός και στρατός πρέπει να πάρουνε στα χέρια τους τη διαχείριση της χώρας και του πολέμου με σκοπό ειρήνη, εθνική ανεξαρτησία, εσωτερικό αντιφασιστικό λαϊκό καθεστώς, ολόπλευρη προσέγγιση προς την ΕΣΣΔ και βαλκανική συνεργασία με βάση την ειρηνική λύση των εσωβαλκανικών διαφορών.
Ολες τις απόψεις μου αυτές τις ανέπτυξα σ' ένα ανοιχτό γράμμα κι ένα σχέδιο απόφασης που στις 22-11-1940 έστειλα στην "Προσωρινή Διοίκηση". Αυτή αρνήθηκε να δεχτεί και να δημοσιεύσει αναπτύσσοντας μια καθαρή σοσιαλπατριωτική επιχειρηματολογία που έχει αυτή τη βάση:
Ο πόλεμος της Ελλάδας εναντίον της Ιταλίας στην Αλβανία είναι παρόμοιος με τον πόλεμο της ΕΣΣΔ - Φιλανδίας και ότι ο Μεταξάς είναι ο πρωτεργάτης στον παγκόσμιο αντιφασιστικό αγώνα.
Η "Προσωρινή Διοίκηση" θέλει να υποδουλώσει ολοκληρωτικά το ΚΚΕ στη μοναρχοφασιστική διχτατορία αντί να οργανώσει την ανατροπή της.
Έτσι η "Προσωρινή Διοίκηση" και το ανοιχτό γράμμα μου στις 2-11-1940 (που ακέραια την ευθύνη του την έχω εγώ μπροστά στο ΚΚΕ και στην ΚΔ) το καταντά ένα καθαρό σοσιαλπατριωτικό ντοκουμέντο και πάει να λερώσει την τιμή του ΚΚΕ.
Αυτή είναι η διαφωνία μου και η στάση της "Προσωρινής Διοίκησης". Ετσι πίσω από τη στάση αυτή καθαρίζει ολότελα και τούτο:
ότι η "Προσωρινή Διοίκηση" είναι δημιούργημα και όργανο του Μανιαδάκη και ότι ο Γιάννης Μιχαηλίδης, Ψηλός, Κατσανέβης, Κάμος πρόδοσε την εντολή που είχε να καθαρίσει το ΚΚΕ από τη σπείρα του Μάθεση, πουλήθηκε στη μοναρχοφασιστική διχτατορία.
Υστερα από όλα αυτά η στάση όλων των μελών, στελεχών και οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ μέσα στη χώρα και το μέτωπο πρέπει να είναι αυτή:
Ο λαός της Ελλάδας υπερασπίζει στον πόλεμο αυτό μόνο την εθνική του ανεξαρτησία. Είναι ξένος ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο Αγγλίας - Γερμανίας και Σία. Θέλει χωριστή, έντιμη, άμεση ειρήνη με τη μεσολάβηση της ΕΣΣΔ. Αναγνωρίζει την αρχή της αυτοδιάθεσης μέχρις αποχωρισμού για όλους. Θέλει την ελευθερία του, τη δουλειά του, την επικράτηση της θέλησής του που του πνίγει ο Μεταξάς.
Εξωτερική συμμαχία με την ΕΣΣΔ και αληθινή βαλκανική συνεννόηση. Οι λαοί και φαντάροι της Ελλάδας και Ιταλίας δεν είναι εχθροί μα αδέλφια και η συναδέλφωσή τους στο μέτωπο θα σταματήσει τον πόλεμο που κάνουν οι κεφαλαιοκράτες εκμεταλλευτές τους.
Για να γίνουν όλα αυτά, λαός και στρατός πρέπει να ανατρέψουν τη μοναρχοφασιστική διχτατορία του Μεταξά που είναι ο κύριος και βασικός εχθρός τους και να εγκαθιδρύσουν τη λαϊκή αντιφασιστική κυβέρνηση. Για να μπορεί ένας λαός να κρατεί την εθνική λευτεριά, πρέπει να είναι και εσωτερικά λεύτερος. Λαός εσωτερικά σκλάβος δε θάναι άξιος να κρατήσει και την εθνική του ανεξαρτησία και κάθε νίκη του εσωτερικού του τυράννου θα δυναμώνει τη σκλαβιά του. Αυτός είναι σήμερα ο δρόμος του ΚΚΕ. Κάθε μέλος - στέλεχος της οργάνωσης αυτή τη στιγμή πρέπει να μπάσει στις μάζες και οργανώνοντάς τες γύρω απ' αυτή να την επιβάλει νικηφόρα. Ακόμα μην ξεχνάτε ούτε στιγμή τους φυλακισμένους και εξορίστους μας. Στην Κέρκυρα κάθε στιγμή η ζωή των καλύτερων παιδιών μας, είναι σε άμεσο κίνδυνο από το μαχαίρι του Μεταξά και τις μπότες του Μουσσολίνι. Εγώ είμαι γερός και καλά.
Ολη μου η σκέψη και η καρδιά μου είναι στο Κόμμα, όπως και η ζωή μου είναι δοσμένη σ' αυτό.
Ζήτω το ΚΚΕ!
Ζήτω η ΚΔ!
Αθήνα, κρατητήρια Γενικής Ασφάλειας 15-1-1941
Γεια χαρά Ν. Ζαχαριάδης».
Να υπενθυμίσουμε ότι ο Ν. Ζαχαριάδης την δεύτερη και τρίτη επιστολή του την έγραψε κάτω από την πίεση της ΚΔ και της συμφωνίας μή επίθεσης Στάλιν-Ναζί.
Η συμφωνία υπεγράφη από τον υπουργό Εξωτερικών της ναζιστικής Γερμανίας, Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ, και τον υπουργό Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης, Βιατσεσλάβ Μιχάηλοβιτς Μόλοτοφ, στις 23 Αυγούστου 1939.
Πρόκειται για σημαντικά ιστορικά έγγραφα, τα οποία ρίχνουν «φως» σε σημαντικές λεπτομέρειες της ταραχώδους εκείνης περιόδου. Να σημειωθεί πως μέχρι σήμερα, η ιστορική έρευνα επί του Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ, όπως είναι γνωστή, γινόταν με βάση φωτοαντίτυπα γερμανικών κειμένων.
Η συμφωνία των δύο πλευρών όριζε την υποχρέωση τους να μην επιτεθούν η μία στην άλλη και να παραμείνουν αμέτοχες σε περίπτωση που κάποια αναμιχθεί σε πόλεμο.
Με το σύμφωνο οι Ρώσοι επέτρεπαν ουσιαστικά στη Γερμανία να εισβάλει στην Πολωνία και στη συνέχεια να στραφεί προς την δυτική Ευρώπη, δίχως να ανησυχεί για το ενδεχόμενο πολέμου σε δύο μέτωπα.
ΠΗΓΗ:
- https://www.cnn.gr/news/kosmos/story/179305/sto-fos-istorika-eggrafa-gia-ti-symfonia-stalin-xitler
- https://thecaller.gr/xronomixani/i-patriotiki-stasi-tou-filakismenoi-gg-nikoy-zaxariadi-ston-ellinoitalikopolemo-i-epistoli-stiriksis-sto-kathestos-metaksa/
- https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/302383_alitheia-gia-poia-istoriki-alitheia-kanei-logo-i-k-ypoyrgos
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.