ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ

του Βασίλη Βιλιάρδου

«Οι Έλληνες οφείλουν να πάψουν να στηρίζουν όλες εκείνες τις παρατάξεις, οι οποίες θεωρούν πως τα μνημόνια αποτελούν ακόμη λύση για την Ελλάδα – δημιουργώντας ένα μη κομματικό κίνημα Πολιτών, το οποίο να τάσσεται υπέρ της στάσης πληρωμών εντός της Ευρωζώνης, έτσι ώστε να μπορέσει η χώρα να διαπραγματευθεί την ονομαστική  διαγραφή τουλάχιστον του 50% του δημοσίου χρέους της».

.

Άποψη

Μετά το πλέον γελοίο δημοψήφισμα στην ιστορία, όπου το 62% των Ελλήνων ψήφισε ΟΧΙ και εισέπραξε ΝΑΙ, ακολούθησε ένα τρίτο μνημόνιο που θα αυξήσει το δημόσιο χρέος μας πάνω από το 200% του ΑΕΠ – έναντι μίας φευγαλέας υπόσχεσης ότι κάποιος κάποτε, με κάποιον τρόπο, θα επιμηκύνει το χρόνο αποπληρωμής, παρά το ότι κάτι τέτοιο δεν θα μείωνε καθόλου το χρέος, κληρονομώντας το απλά στα παιδιά των παιδιών μας, ενώ δεν θα δημιουργούσε βιώσιμη ανάπτυξη (κανένας δεν ρισκάρει τα χρήματα του, επενδύοντας σε μία υπερχρεωμένη χώρα).

Πρόσφατα τώρα μία γερμανική εφημερίδα (SZ) ανέφερε πως δεν θα πληρωθεί η πρώτη δόση του νέου μνημονίου, ύψους 2 δις €, επειδή η κυβέρνηση δεν τήρησε τις δεσμεύσεις της – έχοντας δρομολογήσει μόλις 14 από τα 48  «βήματα» που έχει υπογράψει! Ως εκ τούτου, θα καθυστερήσουν ανάλογα όλες οι υπόλοιπες ενέργειες – κάτι που φάνηκε βέβαια μετά τη, χωρίς συμφωνία, αποχώρηση της Τρόικας την περασμένη εβδομάδα, ενώ δεν έχει ακόμη αποφασισθεί τι θα συμβεί με τα 320.000 σπίτια που οι ιδιοκτήτες τους καθυστερούν τις δόσεις.

Το μόνο που αποφασίσθηκε είναι η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα ατελείωτο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών, έτσι ώστε να λύσει το προσφυγικό της πρόβλημα η καγκελάριος, το οποίο της μειώνει τη δημοτικότητα στη χώρα της – έναντι ανταλλαγμάτων που δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστά.

Εύλογα λοιπόν συμπεραίνουν τα ξένα ΜΜΕ πως η κυλιόμενη ελληνική χρεοκοπία δεν είναι πλέον αστεία ή θλιβερή, τραγική ή κωμική, εντυπωσιακή ή αδιάφορη, αλλά το ζενίθ της ανοησίας ενός λαού που ψήφισε εναντίον των συμφερόντων του – επιλέγοντας μία κυβέρνηση που του υποσχέθηκε πως θα τον καταστρέψει. Αυτή τη φορά λοιπόν, πάντοτε κατά τα ξένα ΜΜΕ, οι Έλληνες δεν μπορούν να κατηγορήσουν κανέναν άλλο, εκτός από τον εαυτό τους.

Περαιτέρω, κάποια άλλα ξένα ΜΜΕ παρομοιάζουν την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, με τηνπροσάρτηση της Ελλάδας από τη Γερμανία – τοποθετώντας τη χώρα μας στην ίδια θέση με την Ουκρανία, όπου όμως στην πρώτη «λυμαίνεται» το ΔΝΤ και μαίνεται ήδη ο εμφύλιος πόλεμος, ενώ στη δεύτερη η Τρόικα, με λανθάνουσες τις κοινωνικές εξεγέρσεις.

Μία επόμενη διαφορά είναι το ότι, η Ρωσία κατέλαβε ένα μικρό μόνο μέρος της Ουκρανίας, με τη σύμφωνη γνώμη των κατοίκων του, ενώ ολόκληρη η Ελλάδα είναι υπό την κατοχή της Γερμανίας, χωρίς τη θέληση των Πολιτών της – απλά και μόνο επειδή οι Έλληνες ψήφισαν μία κυβέρνηση που τους πρόδωσε, χωρίς κανέναν ηθικό ενδοιασμό και καμία ντροπή, συνεχίζοντας την πολιτική των υποκλίσεων που εγκαινίασαν οι προκάτοχοι της.

Θεωρούν δε πως έτσι, αφενός μεν εκπληρώνεται το όνειρο του Χίτλερ (επέκταση του ζωτικού χώρου της Γερμανίας προς τα ανατολικά), αφετέρου διευκολύνεται η πρόσβαση της χώρας στα ενεργειακά αποθέματα της Μεσογείου – τα οποία η Deutsche Bank υπολόγισε στα 450 δις € που μπορούν να εξορυχτούν εντός των επομένων δέκα ετών, μόνο όσον αφορά την Κρήτη.

Με βάση όλες τις παραπάνω πληροφορίες, καθώς επίσης την στέρηση των εσόδων του δημοσίου, η οποία είναι ίσως πολύ μεγαλύτερη από όσο ανακοινώνεται, οπότε εξαιρετικά επικίνδυνη για το μέλλον της χώρας, αναρωτιέται εύλογα κανείς τι μπορούν να κάνουν οι Πολίτες – τουλάχιστον το 62% αυτών που ψήφισαν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα παρωδία, χωρίς να έχουν ψευδαισθήσεις, όσον αφορά τις προοπτικές της Ελλάδας εκτός της Ευρωζώνης.

Στα πλαίσια αυτά, οφείλουν εν πρώτοις να πάψουν να στηρίζουν όλα εκείνα τα κόμματα, τα οποία θεωρούν πως τα μνημόνια αποτελούν λύση για την Ελλάδα – δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα μη κομματικό, ειρηνικό φυσικά κίνημα Πολιτών, το οποίο να τάσσεται υπέρ της στάσης πληρωμών εντός της Ευρωζώνης, έτσι ώστε να μπορέσει η χώρα να διαπραγματευθεί την ονομαστική  διαγραφή τουλάχιστον του 50% του δημοσίου χρέους της.

Μία τέτοια διαγραφή θα επέτρεπε την ανάλογη «απόσβεση» του ιδιωτικού χρέους – με αποτέλεσμα να ανακτηθεί η πιστοληπτική ικανότητα τόσο του δημοσίου, όσο και του ιδιωτικού τομέα, καθώς επίσης να εξυγιανθούν οι τράπεζες χωρίς τα χρήματα των καταθετών τους.

Οι διαγραφές αυτές, σε συνδυασμό με τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις της ελληνικής οικονομίας (φιλικό επιχειρηματικό πλαίσιο, σταθερό φορολογικό, καταπολέμηση του πελατειακού κράτους, της πολιτικής διαφθοράς, της γραφειοκρατίας κοκ.), θα αποκαθιστούσαν τη δυνατότητα του κράτους και των ιδιωτών να δανείζονται – οπότε θα κλιμάκωναν την ποσότητα χρήματος, θα προσέλκυαν επενδύσεις στην πραγματική οικονομία, θα αύξαναν το ΑΕΠ οπότε τα έσοδα του δημοσίου, θα μείωναν την ανεργία οπότε τις δαπάνες του κράτους, διασώζοντας ταυτόχρονα το ασφαλιστικό σύστημα κοκ.

Το συγκεκριμένο κίνημα των Πολιτών, το οποίο θα μπορούσε να δημιουργηθεί με τη βοήθεια των κοινωνικών μέσων δικτύωσης, θα έπρεπε να έχει ένα μη κομματικό όνομα, για παράδειγμα «Φιλική Εταιρεία», έτσι ώστε να επιλέγεται στις δημοσκοπήσεις – τα ευρήματα των οποίων είναι πολύ σημαντικά τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθορίζοντας σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές εξελίξεις. Διαφορετικά η σιωπή των αμνών, όπως επίσης οι δημοσκοπήσεις υπέρ των κομμάτων που στηρίζουν τα μνημόνια, ερμηνεύονται ως αποδοχή της πολιτικής που εφαρμόζεται (ανάλυση) – είτε το θέλουμε, είτε όχι.

Μεταξύ άλλων θα προκαλούσε την ίδρυση ενός κάποιου κόμματος, το οποίο θα ήθελε να το εκπροσωπήσει πολιτικά – οπότε θα έβρισκαν έκφραση, πολιτική στέγαση καλύτερα όλοι εκείνοι οι Έλληνες που τάσσονται εναντίον των μνημονίων, έχοντας προδοθεί από τη σημερινή κυβέρνηση που άλλαξε «στρατόπεδο», μετά την παταγώδη αποτυχία στην πρώτη εκλογική της περίοδο.

Διαφορετικά πολύ δύσκολα θα σπάσουν οι αλυσίδες που μας κρατούν εγκλωβισμένους στο ευρώ, στο χρέος και στα μνημόνια (ανάλυση) – χωρίς να θεωρούμε φυσικά ότι δεν κάνουμε λάθος, εκφράζοντας πάντοτε την υποκειμενική μας άποψη.

ΠΗΓΗ:http://viliardos.analyst.gr/?p=1388