Είμαι πεποισμένη πως ένα μέρος των πολιτισμικών συγκρούσεων είναι στην πραγματικότητα κοινωνικές συγκρούσεις», λέει η Sahra Wagenknecht. «Και ότι οι πολιτισμικές ταυτότητες κρύβουν επίσης κοινωνικές ταυτότητες». Συνεπώς οι ατομικές συμπεριφορές σε θέματα μεταφορών, διατροφής κ.α. επιβαρύνουν τους περιαστικούς πληθυσμούς με χαμηλά ειδοσήματα. «Εδώ πρόκειται για μία κατάσταση κοινωνικής σύγκρουσης που εκφράζεται πολιτισμικά». «Το θέμα δεν είναι μόνο να καταναλώνουμε διαφορετικά, αλλά πάνω απ’όλα να παράγουμε διαφορετικά». Η τεχνολογική καινοτομία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μπορεί να βοηθήσει σε αυτό.
Το 2015 η Sahra Wagenknecht εξέφρασε τη διαφωνία της για την απόφαση της Μέρκελ να δεχθεί 1 εκατομμύριο πρόσφυγες. Με την άφιξη 1 εκατομμυρίου Ουκρανών από το 2022, την αρχική ευφορία της ενσωμάτωσης διαδέχθηκε η γερμανική αγωνία και το άγχος. Το πρόγραμμα της Sahra Wagenknecht καταδικάζει των ρατσιστικές ιδεολογίες και υπερασπίζεται το δικαίωμα ασύλου για κάθε πρόσωπο που διώκεται πολιτικά στην χώρα του.
Όμως… "σε όλους τους τομείς, οι θεσμοί και οι δημόσιες υποδομές έχουν στομώσει. Και είναι οι πιο φτωχοί που την πληρώνουν». Οι λύσεις για την μη ελεγχόμενη μετανάστευση είναι είτε οι διαδικασίες να επιστρέψουν στις τρίτες χώρες ή σε αυτές της εισόδου στην Ευρώπη, είτε-και αυτό είναι πιο βασικό-γεωπολιτικά να τεθεί τέλος στους πολέμους της Δύσης σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Συρία. Κατηγορείται για «αριστερή ξενοφοβία".
Σε μία συνέντευξη της όμως στο New Left Review, τον Απρίλιο, θα πει πως «ασχολούμενοι με τις πραγματικές κοινωνικές ελλείψεις, που ξεπερνούν τις δυνατότητες, αυτό δεν λέγεται ξενοφοβία». Εάν η πολιτική για τη Μετανάστευση έχει να κάνει με τη δημογραφική γήρανση της Γερμανίας, είναι στο Κράτος που πρέπει να επενδύσει μαζικά στις δομές υποδοχής και να τελειώνει με τη δημοσιονομική πειθαρχία. Οι θέσεις αυτές της Sahra Wagenknecht δεν είναι αγαπητές μόνο στους λευκούς της μεσαίας τάξης στην Ανατ. Γερμανία, αλλά και σε όσους προέρχονται από τη μετανάστευση.
