Ελληνοτουρκικά: Υπάρχουν σημάδια για το επόμενο βήμα;

Πιέρρος Ι. Τζανετάκος 

Καθώς στην Αθήνα γνωρίζουν ότι η πολύ μεγάλη πλειονότητα των ελληνικών θέσεων μόνο μαξιμαλιστικές δεν είναι, το καίριο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι μέχρι ποιου σημείου είναι διατεθειμένοι να κάνουν πίσω οι Τούρκοι. Αλλά και με τη χρήση ποιου νομικού εργαλείου θα μπορούσε να ξεκινήσει μια τέτοια πολιτική διαπραγμάτευση.

Πέραν των όσων διημείφθησαν στην ολιγόλεπτη συνάντησή τους στο μικρό δωμάτιο του κτιρίου των Ηνωμένων Εθνών, Κυριάκος Μητσοτάκης και Ταγίπ Ερντογάν επιδόθηκαν σε έναν άτυπο μεν αλλά με ουσία, όπως αποδείχθηκε, διάλογο μέσω του βήματος της Γενικής Συνέλευσης.

Προηγήθηκε ο τούρκος πρόεδρος, δηλώνοντας έτοιμος για «εποικοδομητική συνεργασία σε όλα τα θέματα», αρκεί να υπάρχει «ίδια προσέγγιση από τους γείτονες». Αναφέρθηκε, δε, σε οριοθέτηση των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Ακολούθησε ο έλληνας Πρωθυπουργός, ο οποίος μίλησε ξανά για «παράθυρο ευκαιρίας» όσον αφορά την επίλυση του ζητήματος καθορισμού υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Οπως είπε, όμως, ο ίδιος, θα απαιτηθεί τόλμη και σοφία.

Ενδιαμέσως, ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης αποκάλυψε ότι οι δύο ηγέτες έδωσαν στον ίδιο και στον τούρκο ομόλογό του την εντολή να διερευνήσουν αν υπάρχουν «πρόσφορες συνθήκες» ώστε να ξεκινήσουν οι συζητήσεις για τις θαλάσσιες ζώνες.

Πράγματι, και ενώ έως πρότινος δεν υπήρχαν ενδείξεις ότι Ελλάδα και Τουρκία θα υπεισέλθουν, τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον, στον πυρήνα των διαφορών τους, πηγές με πλήρη γνώση της κατάστασης επιβεβαιώνουν ότι οι κ.κ.  Γεραπετρίτης και Φιντάν εκκινούν μια «προκαταρκτική συνομιλία, κυρίως επί του πλαισίου, αλλά και της από κοινού αποδοχής των νομικών εργαλείων (σ.σ. προφανώς του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας), ώστε να εξεταστεί αν πληρούνται οι βασικές προϋποθέσεις για να καθίσουν οι δύο πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων». Οπως λένε στο protagon, με πιο απλά λόγια, έτερες πηγές της ελληνικής διπλωματίας που βρίσκονται κοντά στο κέντρο λήψης των αποφάσεων, οι υπουργοί «θα δουν αν υπάρχουν τα σημάδια για να προχωρήσουμε ή όχι».

Η πρόοδος θα εξαρτηθεί, φυσικά, και από το αν η Τουρκία θα δεχτεί να συνομιλήσει μόνο για μία διαφορά ή θα ανοίξει ολόκληρη τη βεντάλια των διεκδικήσεών της.

Οταν πέρυσι το φθινόπωρο συμφωνήθηκε η έναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου στο γνωστό τρίπτυχο πολιτικές διαβουλεύσεις-«θετική» ατζέντα-μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, βασικός στόχος της ηγεσίας του υπουργείου Εξωτερικών ήταν να αντιστρέψει το σχήμα επί του του οποίου διεξάγονταν τα τελευταία χρόνια οι συζητήσεις για τα νομικά/διπλωματικά ζητήματα που απασχολούν τις δύο πλευρές.

Αριθμολογίες

Του Θεόδωρου Ντρίνια από το Άρδην τ. 130-131

Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της Υπηρεσίας Ανανεώσιμων πηγών (IRENA), η Κίνα αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στην ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) για το 2023. Πιο αναλυτικά, το 2023 είχαμε μια αύξηση της ισχύος των ΑΠΕ κατά 473 GW, εκ των οποίων το 69% (326 GW) προήλθε από την Ασία, εκ των οποίων, με τη σειρά τους, τα 297 GW οφείλονται στη συμβολή της Κίνας. Δηλαδή, το 63% της παγκόσμιας αύξησης σε ΑΠΕ προήλθε από την Κίνα! Η επί πολλά έτη «πρασινολογούσα» Ευρώπη συνέβαλε κατά 10% στην αύξηση, πίσω από το 16,6% που κατέγραψε η Μέση Ανατολή. Να σημειωθεί επιπλέον, ότι, για την Κίνα, οι επενδύσεις στις ΑΠΕ συνέβαλαν περίπου στο 40% του ΑΕΠ της.

֎

Μέχρι το 2013, η Ελλάδα καταλάμβανε σταθερά την 1η θέση μεταξύ των επενδυτριών χωρών στην Αλβανία. Το 2021, η Ελλάδα καταλάμβανε πλέον την 9η θέση, σημειώνοντας μια μείωση κατά 78% της συμμετοχής της σε σχέση με το 2014. Στις Άμεσες Ξένες Επενδύσεις, την 1η θέση κατέχει σήμερα η Ελβετία, ενώ Ιταλία, Τουρκία και Βουλγαρία κατέχουν την 4η, 5η και 6η θέση αντίστοιχα.
Αν και οι αλβανικές εξαγωγές στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 18,35%, ενώ οι εισαγωγές από την Ελλάδα κατά 16,31%, σε σύγκριση με το 2021, εντούτοις το ισοζύγιο του διμερούς εμπορίου συνεχίζει να είναι πλεονασματικό για την Ελλάδα. Κάτι είναι κι αυτό μπροστά στην κατάρρευση της επενδυτικής επιρροής της χώρας μας στην Αλβανία.

֎

Σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ, το ΑΕΠ της Ελλάδας, το 1995, ήταν σε τρέχουσες τιμές περί τα 136 δισ. δολάρια, ενώ της Τουρκίας ήταν 233 δισ. δολάρια. Το 2023, το ΑΕΠ της Ελλάδας ανήλθε στα 250 δισ. δολάρια (αύξηση 84% σε σχέση με το μακρινό 1995) και της Τουρκίας στα 1,11 τρισ. δολάρια (αύξηση 378%)! Η Τουρκία, εκτός από μια μεγάλη αγροτική χώρα, έχει καταφέρει τα τελευταία 20 χρόνια να γίνει υπολογίσιμη δύναμη σε αρκετούς βιομηχανικούς τομείς όπως οι ηλεκτρικές συσκευές, τα ναυπηγεία, οι κατασκευές και η πολεμική βιομηχανία, ενώ οι εξαγωγές της αυξάνονται με αμείωτους ρυθμούς. Επίσης, παραμένει ελκυστικός προορισμός για Άμεσες Ξένες Επενδύσεις, με πρώτο διεθνή επενδυτή (διαχρονικά, μάλιστα) την Ολλανδία (!), με επενδυμένα κεφάλαια ύψους 24,2 δισ. δολαρίων το 2021 και τις Γερμανία, Σιγκαπούρη, Κατάρ και Ηνωμένο Βασίλειο να συμπληρώνουν την πρώτη πεντάδα.

֎

Η αποθρησκειοποίηση (στην ουσία, αποχριστιανισμός) του Ηνωμένου Βασιλείου συνεχίζεται με ταχείς ρυθμούς. Τα αποτελέσματα της πρόσφατης απογραφής (2022) στη Σκωτία έδειξαν ότι το 51,1% του πληθυσμού δηλώνει πλέον «ότι δεν ανήκει σε κάποια θρησκεία» έναντι αντίστοιχου ποσοστού 36,7% το 2018 και 27,5% το 2001. Μέσα σε 4 χρόνια, ένα άλμα κατά 14,5 σχεδόν ποσοστιαίες μονάδες! Η πρόσφατη αυτή καταγραφή στη Σκωτία έρχεται να συμπληρώσει αντίστοιχες τάσεις σε Αγγλία και Ουαλία, όπου, στην απογραφή του 2021, η ίδια απάντηση κατέγραψε ποσοστό 37,2% σε σύγκριση με 25,2% το 2011. Ακόμα και στη βαθιά θρησκευόμενη και θρησκευτικά διαιρεμένη Βόρεια Ιρλανδία, το ποσοστό ανήλθε σε 17,4% από 10,1%. Η κάμψη αφορά ξεκάθαρα στις χριστιανικές ομολογίες στο σύνολό τους, με τη χειρότερη τάση να εμφανίζεται στους πάσης φύσεως προτεστάντες. Για παράδειγμα, στην παραδοσιακά «ξενόφοβη» Σκωτία, η απογραφή κατέδειξε αύξηση όσων δηλώνουν θρησκευόμενοι μουσουλμάνοι από 1,45% σε 2,2%.

2015: Η Διαπραγμάτευση με τους Θεσμούς | Greekonomics #20

Σε αυτό το επεισόδιο κλείνουμε την σειρά για την Ελληνική Κρίση εξηγώντας τι ακριβώς έγινε στην διαπραγμάτευση του 2015 και πως η Ελλάδα μπήκε στο τρίτο μνημόνιο.

 00:00 Intro 

01:59 Προδιαγεγραμμένη Πορεία 

04:07 Προς τη Διαπραγμάτευση 

06:39 Αμφισβήτηση του Status-Quo 

07:34 Αξιόπιστη Απειλή 

08:43 Η Ελληνική Απειλή 

09:15 Ο Μεγάλος Κίνδυνος Είχε Περάσει 

09:59 Η Λογική του Τρύπιου… Κουβά 

11:10 Το Σχέδιο-Σόιμπλε 

ΤΟ ΕΠΙΦΟΒΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΣΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ

Νίκος Σίμος 

Όπως στο προηγούμενο σημείωμα έγραψα πλησιάζουν επικίνδυνα στη «γειτονιά» μας οι φλόγες ενός καταστροφικού πολέμου που απειλεί να τυλίξει ολόκληρη τη Μέση Ανατολή αλλά και την ευρύτερη περιοχή στον οποίο κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει και το πυρηνικό χτύπημα μια και το Ισραήλ κατέχει πυρηνικές κεφαλές και το καθεστώς Νετανιάχου είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΚΡΑΙΟ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ .

Μόλις πριν λίγες μέρες το Ισραήλ κύρηξε persona non Grata τον ΓΓ του οργανισμού κ Γκουντέρες επειδή δεν καταδίκασε την Ιρανική πυραυλική επίθεση !

Οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει «δεκάδες 

Αμερικανούς στρατιώτες» στην Κύπρο λόγω των αυξανόμενων εντάσεων μεταξύ Ισραήλ και Hezbollah μεταδίδουν και έγκριτες ελληνικές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες 

Το CNN, επικαλούμενο Αμερικανούς αξιωματούχους μετέδωσε σε άρθρο ότι οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει «δεκάδες Αμερικανούς στρατιώτες» στην Κύπρο λόγω των αυξανόμενων εντάσεων μεταξύ Ισραήλ και Hezbollah 

Χωρίς να διευκρινίζεται ο αριθμός των στρατιωτών, στο δημοσίευμα σημειώνεται  ότι τα στρατεύματα προετοιμάζονται για διάφορα σενάρια, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής εκκένωσης Αμερικανών πολιτών από τον Λίβανο.

Η ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ο Γιώργος Παπαϊωάννου συζητά με τον Βασίλη Ασημακόπουλο, δικηγόρο-πολιτικό επιστήμονα και τον Δημήτρη Γιαννάτο, κοινωνιολόγο. Παρεμβαίνουν ο Χάρης Μαντινιώτης, οικονομολόγος και ο Ερρίκος Φινάλης, δημοσιογράφος, αναλυτής διεθνών θεμάτων

Oι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα και ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Είναι πολύ πιθανό τις επόμενες ώρες οι αμερικανικές αεροπορικές δυνάμεις που σταθμεύουν στην Ελλάδα να απογειωθούν για να εμπλακούν στη σύγκρουση Ιράν και Ισραήλ, σύγκρουση που κατέστησε αναπόφευκτος ο άνευ ορίων, τυχοδιωκτικός ιμπεριαλισμός του Νετανιάχου και η υποστήριξη ή ανοχή της πολιτικής του από τα παντοδύναμα ισραηλινά λόμπυ που ελέγχουν τις περισσότερες δυτικές (και όχι μόνο) κυβερνήσεις.

Θέλουμε να υπενθυμίσουμε με την ευκαιρία αυτή ότι η χρήση των βάσεων για σκοπούς επίθεσης κατά τρίτης χώρας απαγορεύεται ρητά και κατηγορηματικά και από το ελληνικό και από το διεθνές δίκαιο, πλην μιας περιπτώσεως, αν τα αμερικανικά αεροπλάνα αναλαμβάνουν δράση στα πλαίσια απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κάτι που δεν συμβαίνει.

Με άλλα λόγια η χρήση των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα για επιχειρήσεις κατά του Ιράν, του Λιβάνου ή οποιουδήποτε άλλου είναι παντελώς παράνομη.

Φυσικά είναι εντελώς ουτοπικό να περιμένει κανείς από τους «καραγκιόζηδες» που μας κυβερνάνε να ενδιαφερθούν για οποιαδήποτε έννοια δικαίου, εθνικού και διεθνούς, αλλά και για οποιαδήποτε έννοια εθνικού συμφέροντος και εθνικής αξιοπρέπειας.

Πολύ προτού αρχίσουν οι τωρινοί πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή με σειρά άρθρων μου υποστήριξα, πριν ακόμα γίνει τόσο σαφής όσο σήμερα ο πυρηνικός κίνδυνος, πόσο επικίνδυνο είναι να γεμίσει κυριολεκτικά η Ελλάδα αμερικανικές βάσεις, μετατρεπόμενη σε στόχο δυνητικών αντιποίνων, πόσο μάλλον που η χώρα μας είναι μια μικρή χώρα χωρίς κανένα στρατηγικό βάθος.

Και βεβαίως η «δωρεάν» παραχώρηση της ελληνικής «γεωπολιτικής υπεραξίας» σε τρίτες δυνάμεις αφενός απομείωσε σημαντικά αν δεν εξουδετέρωσε πλήρως τα ελληνικά «στρατηγικά χαρτιά», αφετέρου έχει καταστρέψει τις σχέσεις μας με τη μισή ανθρωπότητα και μας άφησε να έχουμε σχέσεις μόνο με τους δυτικούς και ισραηλινούς «νταβατζήδες» μας, ιστορικά υπεύθυνους για όλες τις καταστροφές που υποστήκαμε, είτε άμεσα από τους ίδιους, είτε με ενεργούμενο την Τουρκία.

Τι αποκαλύφθηκε στο σεμινάριο του ΚΕΔΙΣΑ για την Κύπρο

Tο Κέντρο Διεθνών Στρατηγικών Αναλύσεων – ΚΕΔΙΣΑ διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία την Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2024 διαδικτυακή εκδήλωση (webinar) με θέμα: «Οι προκλήσεις για την επίλυση του Κυπριακού 50 χρόνια μετά τον Αττίλα». Συντονιστής του webinar ήταν ο Αντιπρόεδρος Δ.Σ. & Δ/ντης Ερευνών του ΚΕΔΙΣΑ Δρ. Παναγιώτης Σφαέλος. Ομιλητές ήταν: ο Δρ. Γεώργιος Λεβέντης (Διεθνολόγος και Εκτελεστικός Δ/ντης International Security Forum), ο Δρ. Κωνσταντίνος Γρίβας (Καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων) και ο Δρ. Χρήστος Ζιώγας (Επίκουρος Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Πανεπιστημίου Αιγαίου-Μέλος Επιστημονικής Επιτροπής ΚΕΔΙΣΑ).

Στην εισαγωγική του ομιλία ο Ιδρυτής & Πρόεδρος Δ.Σ. ΚΕΔΙΣΑ Δρ. Ανδρέας Γ. Μπανούτσος ανέφερε ότι το ΚΕΔΙΣΑ έχει πλέον καθιερώσει να διοργανώνει μία εκδήλωση για το Κυπριακό κατά την περίοδο που συμπίπτει με την διεξαγωγή της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στην ανάδειξη ενός μείζονος εθνικού θέματος. Η εκδήλωση αυτή φέτος έχει πρόσθετο ενδιαφέρον λόγω της συμπλήρωσης 50 χρόνων από την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο και της προκλητικής πρωτοβουλίας του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν να ζητήσει αναγνώριση του ψευδοκράτους της κατεχόμενης Βόρειας Κύπρου από τα Ηνωμένα Έθνη.

Οι προοπτικές επίλυσης του Κυπριακού στο σύγχρονο ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από τον έντονο ανταγωνισμό μεταξύ Δύσης και Ανατολής αποτελεί μία δύσκολη εξίσωση. Η Ελλάδα ωστόσο θα πρέπει να επιμείνει στη συνέχιση των προσπαθειών για μία δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. 

Η Ελλάδα θα πρέπει να επιδιώξει μία λύση του Κυπριακού που θα εδράζεται στους ακόλουθους πυλώνες: 

α) τον τερματισμό της Τουρκικής στρατιωτικής κατοχής και την απόσυρση των Βρετανικών στρατιωτικών βάσεων που αποτελούν κατάλοιπο της εποχής της αποικιοκρατίας 

β) την παραμονή των ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ και της ΕΛΔΥΚ, 

γ) την κατάργηση του αναχρονιστικού καθεστώτος των εγγυήσεων που δεν είναι συμβατές με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, 

δ) την απόρριψη της λύσης των δύο κρατών που προωθεί  η Άγκυρα και την εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Το κατάντημα των Ελλήνων

από Βασίλης Βιλιάρδος

-Πώς να μην υπάρχουν ελλείψεις προσωπικού, όταν έχουν μεταναστεύσει πάνω από 1.200.000 Έλληνες, σε μεγάλο βαθμό άτομα υψηλών δεξιοτήτων, για να επιβιώσουν; 

-Όταν δεν έχει κανένα νόημα να εργάζεται κανείς για 700 €, με το κόστος διαβίωσης του να υπερβαίνει τα 1.000 €; 

-Όταν η υπερφορολόγηση, μεταξύ άλλων με τα ληστρικά τεκμήρια κερδοφορίας, έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ; Πώς ανέχονται οι εργαζόμενοι τέτοια ληστεία, χωρίς καμία αντίδραση και  με σκυφτό το κεφάλι; 

Υπό αυτές τις συνθήκες πάντως, η οικονομία μας εγκλωβίζεται μακροπρόθεσμα σε έναν καθοδικό σπειροειδή κύκλο χαμηλής παραγωγικότητας, χαμηλών αμοιβών, χαμηλών επενδύσεων και χαμηλού επιπέδου διαβίωσης – υποβαθμίζεται δηλαδή σε μία τριτοκοσμική οικονομία εντάσεως φθηνής εργασίας. Η λύση πάντως δεν είναι τα μεγάλα λόγια και οι κενές υποσχέσεις επίδοξων σοβιετικών ηγετών, όπως ο Κ. Μητσοτάκης, περί μέσου μισθού 1.500 € με κυβερνητική απόφαση, αλλά η άμεση αλλαγή του οικονομικού, τουριστικού και φορολογικού μας μοντέλου – όσο έχουμε ακόμη καιρό, πριν ξεσπάσει η επόμενη παγκόσμια κρίση και πριν εγκαταλείψουν την Ελλάδα όλοι οι Έλληνες, αφήνοντας μόνο τους συνταξιούχους, τους κρατικοδίαιτους και τους ξένους.

.

Άρθρο

Το ερώτημα που έχουμε θέσει στην κυβέρνηση, χωρίς να απαντηθεί ποτέ, είναι εάν ο μέσος μισθός που υπόσχεται στα 1.500 € το 2027 θα είναι πραγματικός, οπότε σε αγοραστική αξία, ή ονομαστικός – δηλαδή, συμπεριλαμβανομένου του πληθωρισμού.

Ο μέσος ονομαστικός ετήσιος μικτός μισθός πάντως το 2022 ανήλθε στα 16.000 € στην Ελλάδα, σύμφωνα με μελέτη της Eurobank – χαμηλότερος από το 2009, όπου ήταν 21.000 €. Στην ουσία βέβαια, εάν αφαιρέσουμε τον πληθωρισμό ύψους 20% σωρευτικά από το 2020, ο πραγματικός μισθός διαμορφώθηκε στα 12.800 € – σχεδόν 40% χαμηλότερος από το 2009.

Πολύ χαμηλότερα, στα περίπου 10.400 €, εάν αφαιρέσουμε τον πληθωρισμό τροφίμων που επηρεάζει κατά πολύ περισσότερο αυτές τις εισοδηματικές ομάδες – ο οποίος είναι σωρευτικά περί το 35%. Δηλαδή 21.000 € το 2009 και 10.400 € το 2022 – ο ορισμός της κατάρρευσης, της μιζέριας, του εξευτελισμού των εργαζομένων και της ντροπής.

Στον μέσο ονομαστικό ετήσιο μικτό μισθό, η Ελλάδα το 2022 ευρισκόταν στην 24η θέση, μεταξύ των 27 χωρών της ΕΕ, στην οποία ΕΕ ο μέσος μισθός ανήλθε στα 32.300 € – ενώ στην τελευταία στις 20 χώρες της Ευρωζώνης, με μέσο μισθό στα 35.200 €. Όσον αφορά όμως το μέσο πραγματικό μισθό, σε αγοραστική αξία δηλαδή, η Ελλάδα ήταν τελευταία στην ΕΕ, πίσω ακόμη και από τη Βουλγαρία – προφανώς επίσης στην Ευρωζώνη.

Σε κάθε περίπτωση, η σύγκριση των ονομαστικών μισθών, τόσο διαχρονικά, όσο και μεταξύ διαφορετικών χωρών, είναι παραπλανητική – αφού έχει νόημα μόνο σε σχέση με την αγοραστική τους αξία και με το κόστος διαβίωσης.

Στο γράφημα φαίνεται η εξέλιξη του μέσου ονομαστικού μισθού αριστερά και του πραγματικού δεξιά – τεκμηριώνοντας πως η φτωχοποίηση των Ελλήνων είναι εξωπραγματική. Πώς είναι αλήθεια δυνατόν υπό αυτές τις συνθήκες να εξυπηρετούν οι Πολίτες τα χρέη τους και να μειώσουν τα κόκκινα δάνεια τους, για να μη χάσουν τα σπίτια τους; Πώς να παρέχουν δάνεια οι τράπεζες σε νοικοκυριά ή επιχειρήσεις που αργά ή γρήγορα θα χρεοκοπήσουν, για να είμαστε αντικειμενικοί;

Η εξέλιξη δε του πραγματικού μέσου μισθού στην Ελλάδα, σε σύγκριση με τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου που βίωσαν επίσης κρίση χρέους, είναι κάτι περισσότερο από απογοητευτική – αφού ευρίσκεται στο 56,9% του μέσου, στην τελευταία ξανά θέση. Που οφείλεται αυτή η διαφορά; Στο ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην παγκόσμια ιστορία που της επιβλήθηκαν τρία διαδοχικά υφεσιακά μνημόνια – επίσης, η μοναδική που δεν ελέγχει το Υπερταμείο (ανάλυση), στο οποίο μεταφέρθηκαν όλα τα περιουσιακά της στοιχεία και τη φορολογική της αρχή (ΑΑΔΕ, ανάλυση), τα οποία λειτουργούν ως εισπρακτικές των δανειστών της.

533 οι παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα Σκόπια – Επιστολή της Επιτροπής Ελληνισμού προς τον πρωθυπουργό

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Θεσσαλονίκη: 30-9-2024

Αριθμ. πρωτ.: 34

Προς: κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, πρωθυπουργό της Ελλάδος

Κοινοποίηση:

– κ. Μαυρουδή Βορίδη, υπουργό Επικρατείας

– κ. Γεώργιο Γεραπετρίτη, υπουργό Εξωτερικών

– κ. Ράνια Σβίγκου, γραμματέα Κ.Ε. του ΣY.ΡIZ.Α. – Προοδευτική Συμμαχία

– κ. Νικόλαο Ανδρουλάκη, πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Κίνημα Αλλαγής

– κ. Δημήτριο Κουτσούμπα, γενικό γραμματέα της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.

– κ. Βασίλειο Στίγκα, πρόεδρο των Σπαρτιατών

– κ. Κυριάκο Βελόπουλο, πρόεδρο της Ελληνικής Λύσης

– κ. Δημήτριο Νατσιό, πρόεδρο του Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος – ΝΙΚΗ

– κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας

– κ. Αφροδίτη Λατινοπούλου, πρόεδρο της Φωνής Λογικής

– Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Θέμα: «Συνεχείς οι παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών από την Πρόεδρο, τον Πρωθυπουργό και το σύνολο της κυβέρνησης των Σκοπίων»

Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,

Όπως έχετε διαπιστώσει και ο ίδιος, η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία των Σκοπίων παραβιάζει συνεχώς τη Συμφωνία των Πρεσπών, τόσο στο εσωτερικό των Σκοπίων όσο και στο εξωτερικό. Επίσης, οι Σκοπιανοί δεν φαίνεται να έχουν σκοπό να σταματήσουν τις πιο πάνω παραβιάσεις αφού τις συνεχίζουν με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση.

Εμείς ως Επιτροπή Ελληνισμού από την ίδρυσή μας (Ιανουάριος 2021) σας ενημερώνουμε κάθε Σεπτέμβριο για τις παραβιάσεις που καταγράφουμε. Έτσι, το 2021 σας είχαμε στείλει εκατόν εξήντα δύο (162), το 2022 διακόσιες εξήντα τρεις (263) και το 2023 τριακόσιες τριάντα οκτώ (338) παραβιάσεις.

Σε αυτή την επιστολή σάς ενημερώνουμε ότι οι παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα Σκόπια, που έχουμε καταγράψει, έφτασαν τις πεντακόσιες τριάντα τρεις (533).

Τις παραβιάσεις που έχουμε συγκεντρώσει, με όλα τα αναλυτικά στοιχεία που τις συνοδεύουν (λινκ, φωτογραφίες κ.λπ.), μπορείτε να τις βρείτε στην ιστοσελίδα της Επιτροπής Ελληνισμού και συγκεκριμένα στους πιο κάτω συνδέσμους:

https://www.epitropiellinismou.gr/post/499 (1 έως 150)

https://www.epitropiellinismou.gr/post/2089 (151 έως 300)

https://www.epitropiellinismou.gr/post/2261 (301 έως 450)

https://www.epitropiellinismou.gr/post/3080 (451 έως 533)

Σας επαναλαμβάνουμε ότι οι παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα Σκόπια στην πραγματικότητα είναι χιλιάδες αφού είναι καθημερινές και συνεχείς χωρίς να είναι δυνατόν κάποιος να μπορεί να τις καταμετρήσει όλες.

Σημειώνουμε ότι από τις 12 Μαΐου 2024, ημέρα δηλαδή ορκωμοσίας της νέας Προέδρου των Σκοπίων κ. Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, οι παραβιάσεις τους εκτός από συστηματικές έχουν καταστεί ουσιώδεις κατά τη διεθνή ορολογία σύμφωνα με τις προβλέψεις της Σύμβασης της Βιέννης για το δίκαιο των Συνθηκών, με αποκορύφωμα τη φράση της «ορκίζομαι Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας» μέσα στο σκοπιανό Κοινοβούλιο.

Όπως αποδεικνύεται από τις παραβιάσεις, οι Σκοπιανοί αφού οικειοποιήθηκαν τον μακεδονισμό με τη συναίνεση της χώρας μας (Συμφωνία των Πρεσπών), τώρα απαιτούν να έχουν την αποκλειστικότητα σε αυτόν, ώστε να παρουσιάζονται ως απευθείας απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων.

Συνεχίζουμε να θεωρούμε ότι η κύρωση στην ελληνική Βουλή των τριών μνημονίων συνεργασίας Ελλάδος-Σκοπίων, τα οποία απορρέουν από τη Συμφωνία των Πρεσπών, θα είναι εθνικά επιζήμια για τη χώρα μας και σας καλούμε να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και ως Έλλην να δώσετε ένα τέλος σε αυτή την επαίσχυντη συμφωνία.

Μετά τιμής

Ο Πρόεδρος

Ιωάννης Αμπατζόγλου

Ο Γραμματέας

Παναγιώτης Φαραντάτος

Αν είναι να καταντήσουμε έτσι, καλύτερες οι λυχνίες

του Παντελή Σαββίδη

Χθες έγραψα για το νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση με το οποίο απαγορεύει την ανάπτυξη σε μικρονησίδες που βρίσκονται στο Ανατολικό Αιγαίο, στερώντας τες έτσι- και κατά συνέπεια και τη χώρα- απο υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.

Στο σχόλιο αυτό υπήρξαν δύο ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις.

Η μια έλεγε να δούμε συνολικά την συμφωνία Μητσοτάκη-Ερντογάν, αν υπάρξει τέτοια συμφωνία. Μήπως παραχωρούμε αλλά και παίρνουμε. Φυσικά, αν πάρουμε θα πάρουμε απο αυτά που δικαιούμαστε και θα παραχωρήσουμε δικά μας. Υπάρχουν, λοιπόν, συμπολίτες μας σε αυτήν την λογική.

Δεν νομίζω πως έχουμε φθάσει στο σημείο αυτό και δεδομένης της υποχωρητικής διάθεσης της κυβέρνησης η μυστική διπλωματία που ακολουθείται είναι επικίνδυνη.

Δημοσίευμα στο protagon επικαλούμενο διπλωματικές πηγές ρητά ανέφερε πως στο τέλος η όλη υπόθεση θα καταλήξει, πάλι, σε επίπεδο εμπειρογνομώνων.

Η άλλη απο τις παρατηρήσεις παρέθετε έναν σύνδεσμο που παρέπεμπε σε σελίδα της ΤΕΡΝΑ και αναφερόταν στην κατασκευή ενός αιολικού πάρκου στην βραχονησίδα Άγιος Γεώργιος στο κέντρο του Αιγαίου.

Βλέπετε το πάρκο στην φωτογραφία.

Η απαγόρευση ανάπτυξης στις μικρονησίδες που προανέφερα μιλούσε και για απαγόρευση τουριστικής ανάπτυξης.

Μήπως οι μικρονησίδες και οι βραχονησίδες του Αιγαίου απο το βόρειο ως το νότιο προορίζονται εκτός απο …”αξιοποίηση του παραθύρου ευκαιρίας με την Τουρκία” και για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών;

Το σχετικό κείμενο στην ιστοσελίδα της ΤΕΡΝΑ που προανέφερα λέει στην εισαγωγή του:

“Καταμεσής του Αιγαίου Πελάγους, ανάμεσα στον Σαρωνικό Κόλπο και τις Δυτικές Κυκλάδες, η ακατοίκητη νησίδα των 4.300 στρεμμάτων του Αγίου Γεωργίου (ή Σαν Τζώρτζης) που βρίσκεται σε απόσταση 12 μιλίων από το Σούνιο και 20 από την Ύδρα, έμελλε να αποτελέσει το σημείο όπου θα πραγματοποιούνταν ένα έργο-ορόσημο για τον ενεργειακό μετασχηματισμό και την εξέλιξη της Ελλάδας”.

Πάντως, αν είναι να καταντήσουμε την εικόνα της χώρας όπως φαίνεται στη φωτογραφία, ίσως είναι προτιμότερη η επιστροφή στις λυχνίες.

π. Αθανάσιος Παραβάντσος: H νευρωτική δίψα για εμπειρίες

Ο π. Αθανάσιος Παραβάντσος (ηγούμενος της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Μεγαλοβρύσου Αγιάς) μιλά για την νευρωτική δίψα για εμπειρίες.

Ο ρεαλισμός του Θουκυδίδη και ο ρεαλισμός του Γεραπετρίτη

από Άρδην - Ρήξη 2 Οκτωβρίου 2024

Την ώρα που ο τουρκικός επεκτατισμός ουσιαστικά «ομαλοποιείται» σε ΕΕ και ΗΠΑ

του Κώστα Μαυρίδη από την huffingtonpost.gr

Πριν από εβδομάδες, Αθήνα και Λευκωσία με συναίνεσή τους ανέτρεψαν την ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση των 27 κρατών της ΕΕ (από το 2019) για επιβολή μέτρων στην Τουρκία λόγω της παραβατικής συμπεριφοράς της στην Ανατ. Μεσόγειο. Έτσι, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών προσκλήθηκε στο Συμβούλιο της ΕΕ, όπου ζήτησε δύο ξεχωριστά κράτη στην Κύπρο κι αποσύνδεση των Ευρωτουρκικών σχέσεων από το Κυπριακό, ενώ το παράνομο «Τουρκολιβυκό Μνημόνιο», που καταδίκασε η ΕΕ αφού ακρωτηριάζει κυριαρχικά δικαιώματα κυρίως Ελλάδας-Κύπρου, παραμένει αναλλοίωτο.

 Τις προάλλες, στην ολομέλεια του ΟΗΕ ο Ερντογάν επανέλαβε τα ίδια ακόμη πιο έντονα. Με αυτά τα δεδομένα, υπάρχει κάποιος ρεαλιστικά σκεπτόμενος που προσδοκεί λύση στην Κύπρο στο συμφωνημένο πλαίσιο του ΟΗΕ για ένα επανενωμένο κράτος εντός της ΕΕ και που ερμηνεύει την τουρκική στάση ως διάθεση για σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας-Κύπρου;

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών έχει σαφή απάντηση:

 η πολιτική του κατευνασμού εξέθρεψε το τουρκικό θηρίο.

Εντούτοις, για την πολιτική ηγεσία πρωτίστως στην Αθήνα προέχει εμμονικά το καλό κλίμα. Κι ενώ η Τουρκία θέτει πλέον επίσημα στον ΟΗΕ και στην ΕΕ την επεκτατική της /πολιτική, θεωρώντας κεκτημένα την κατοχή της Κύπρου και τον ακρωτηριασμό των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Αν. Μεσόγειο, Μητσοτάκης και Γεραπετρίτης χαιρετίζουν «το καλό κλίμα» και τον «διμερή διάλογο».

 Έτσι, ο τουρκικός επεκτατισμός ουσιαστικά «ομαλοποιείται» σε ΕΕ και ΗΠΑ με πρωτοβουλία των θυμάτων του. Μάλιστα, το κυριότερο επιχείρημα για να προχωρήσει η πώληση αμερικανικών πολεμικών αεροσκαφών F-35, να ολοκληρωθεί η πώληση υπερσύγχρονων γερμανικών υποβρυχίων και αναβάθμιση των ευρωτουρκικών εμπορικών σχέσεων με «πάγωμα» του Κυπριακού, αποτελεί το «καλό κλίμα» ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία.

Βουτιά στις ρίζες του κακού

 Γράφει ο Κώστας Λάμπος

Η νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, γίνεται, μέρα με τη μέρα, πιο αισθητή, τόσο μέσα από το βάθεμα της καταστροφικής κρίσης του καπιταλισμού και τις γενοκτονίες που ανενόχλητος διαπράττει, όσο και μέσα από την κραυγαλέα αφωνία της παγκόσμιας κοινότητας, της ανθρωπότητας, των κοινωνιών και των θεσμών. Αυτή η αποχαύνωση τείνει να υποκαταστήσει τα οράματα και τους κοινωνικούς αγώνες με τα εικονικά θεάματα που σκηνοθετούνται στα διάφορα τηλεοπτικά Κολοσσαία που παθητικοποιούν τα αφιονισμένα πλήθη, χάρη της λεγόμενης ‘κοινωνικής ειρήνης’, η οποία εξασφαλίζει την ασυδοσία του κεφαλαίου. Και για να μην γίνεται αυτό αντιληπτό έχει αναχθεί σε επιστήμη η ακατάσχετη πολιτική φλυαρία από τους λογής-λογής κοπής και απόχρωσης πολιτικάντηδες, η οποία συχνά εξελίσσεται σε ναρκωτικό συνειδήσεων.

Τα τελευταία χρόνια η κρίση των πολιτικών θεσμών στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο οξύνεται, βαθαίνει και διευρύνεται σε βαθμό που η προσπάθεια αποπολιτικοποίησης των δυνάμεων της εργασίας, της επιστήμης και του πολιτισμού τις σπρώχνει στο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο, γεγονός που εκφράζεται με ακροδεξιές μέχρι και φασίζουσες επιλογές, αλλά και με την μαζική, ενίοτε μάλιστα και στην πλειοψηφική αποχή από τις πολιτικές διαδικασίες. Αποχή, προφανώς λόγω απογοήτευσης, γιατί όλο και περισσότερο γίνεται κατανοητό πως δεν μπορούν πια να περιμένουν τίποτα από την ‘αστική δημοκρατία’ που πνέει τα λοίσθια , επειδή έχει εγκαταλειφθεί από το ηγεμονικό κεφάλαιο που ετοιμάζει, με τους δεκάδες παράλληλους πολέμους, τον μετασχηματισμό της τυπικής τοπικής και εθνικής δημοκρατίας σε ουσιαστικό ολοκληρωτισμό της μορφής της ‘παγκόσμιας διακυβέρνησης’. Μοχλοί αυτών των σχεδίων δεν είναι οι πολιτικοί κομπάρσοι, οι υπάλληλοι του κεφαλαίου, αλλά τα ίδια τα μεγάλα οικονομικά συγκροτήματα που οραματίζονται την παγκόσμια ηγεμονία της Δύσης, αλλά και των αντίστοιχων της Ανατολής, επί της ανθρωπότητας, γεγονός που επιτείνει την κρίση σε βαθμό τήξης όλων των θεμελιακών κοινωνικών θεσμών, προϋπόθεση για την πολτοποίηση των επιμέρους κοινωνιών και την επιβολή της Νέας Ολοκληρωτικής Τάξης Πραγμάτων.

Ο ελεγχόμενος πολιτικός λόγος περιφέρεται στην επιφάνεια, όπως όλα τα σκύβαλα, δίνοντας την εντύπωση πως το κακό εκπορεύεται από το εποικοδόμημα, από τις ιδεολογίες, τα κόμματα, τους κομματάρχες, τα σκοταδιστικά και τα εξουσιαστικά ιερατεία με συνέπειά τις κοκορομαχίες, ως πασαρέλα στρατολόγησης από τον θιασάρχη και αποτέλεσμα, θεατές και ακροατήριο να ικανοποιούνται με την αλλαγή/εναλλαγή των σκηνικών, των πρωταγωνιστών και των κομπάρσων, να αρκούνται στα όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν στην επιφάνεια και να μην αισθάνονται την ανάγκη να δουν τι κρύβεται από κάτω και ποια η σχέση της επιφάνειας με τον βυθό της καθημερινότητας, ο οποίος στη διάσταση του χρόνου διαμορφώνει την ανθρώπινη και κοινωνική πραγματικότητα. Αυτή η επιφανειακή και ρηχή στάση και συμπεριφορά απέναντι στα κοινωνικά φαινόμενα οδήγησε στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, οι αρχιτέκτονες της οποίας δεν αρκούνται πια στην εκμετάλλευση ‘ανθρώπου από άνθρωπο’ και απεργάζονται μέσω της ‘μεγάλης επανεκκίνησης του καπιταλισμού’ ήδη τρόπους και μέσα δραστικής πληθυσμιακής αποψίλωσης του πλανήτη από τους ‘άχρηστους ανθρώπους’, αλλά και το χτίσιμο του μετανθρώπου, μέσω της απόπειρας άμεσου ελέγχου της λειτουργίας του ανθρώπινου Νου, στον βαθμό και στο μέτρο που ακόμα αρνείται να υποταχθεί.

Π.Λαφαζάνης για: Κόμμα Κασσελάκη, Ακρίβεια, Ενεργειακό Ελλάδος, Ψηφιακό Μέλλο

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης είναι Έλληνας πολιτικός, γνωστός κυρίως για την αριστερή του δράση και τις έντονες θέσεις του υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης και κατά των πολιτικών λιτότητας. Γεννήθηκε το 1951 στον Πειραιά και από νεαρή ηλικία δραστηριοποιήθηκε στο φοιτητικό και αριστερό κίνημα.

 Είναι ιδρυτικό μέλος και πρώην ηγετική μορφή του κόμματος Συνασπισμός της Αριστεράς, που μετέπειτα μετασχηματίστηκε σε ΣΥΡΙΖΑ, ενώ έχει διατελέσει βουλευτής και υπουργός. 

Το 2015, μετά τη ρήξη του με τον Αλέξη Τσίπρα λόγω της διαφωνίας του με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, ο Λαφαζάνης αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ και ίδρυσε τη Λαϊκή Ενότητα (ΛΑΕ), ένα κόμμα που κινείται στον χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς. 

Στην πολιτική του πορεία, ο Λαφαζάνης έχει ταχθεί υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, προτείνοντας μια εναλλακτική οικονομική πολιτική βασισμένη στην κοινωνική αλληλεγγύη και την εθνική κυριαρχία. 

Το φως γητεύεται από το σκοτάδι

*

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ & ΠΑΡΑΜΟΝΙΜΑ
Καιρικά σχόλια από τον ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗ

Με μάζα 4.000.000 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου, ο Τοξότης Α είναι η υπερμεγέθης μελανή οπή που καταλαμβάνει το κέντρο του Γαλαξία μας. Πάνω από 100 δισεκατομμύρια αστέρια περιστρέφονται γύρω του. Μια ακόμη ένδειξη, ίσως, ότι το φως πάντα γητεύεται από το σκοτάδι.

(Η φωτογραφία, πρόσφατη, απεικονίζει τις σπειροειδείς γραμμές του μαγνητικού του πεδίου.)

~.~

Η «στροφή» του Παπαδιαμάντη, η «στροφή» του Καβάφη, η «στροφή» του Παπαγιώργη… Για μια ορισμένη, ρομαντικών καταβολών θα έλεγα, αναγνωστική μερίδα, ο αναπροσανατολισμός ενός συγγραφέα είναι σημάδι ότι αναζήτησε και βρήκε επιτυχώς τον «πραγματικό» εαυτό του. Στην πράξη (αναφέρομαι και στην ωραία ομιλία του παπα-Βαγγέλη Γκανά στο Συμπόσιο της Σκιάθου), συγκυριακοί παράγοντες παίζουν ίσως τον μεγαλύτερο ρόλο.

Η μεγάλη ζήτηση λ.χ. των παπαδιαμαντικών διηγημάτων από τον Τύπο της εποχής, έπαιξε αδιαφιλονίκητα τον κύριο ρόλο στη «στροφή» του Παπαδιαμάντη προς το διήγημα. Τι θα γινόταν αν τα μυθιστορήματά του είχαν παρόμοια ζήτηση και έμενε πιστός στο είδος, δεν το γνωρίζουμε. Θα τον έκανε όμως κάτι τέτοιο «λιγότερο» Παπαδιαμάντη; Προφανώς όχι, θα τον έκανε έναν «άλλο» Παπαδιαμάντη για τον απλό λόγο ότι εαυτός μονότροπος και ενικός δεν υπάρχει. Όπως το δείχνουν τα παραδείγματα των μέγιστων (από τον Σαίξπηρ ώς τον Γκαίτε κι από τον Μπαλζάκ ώς τον Πεσσόα), το εγώ είναι πολυστρώματο, είμαστε με «τα» εγώ μας όπως γράφει ο Παλαμάς.

Κάθε συγγραφέας (και κάθε άνθρωπος…) στέκεται κάθε στιγμή σε μια πολύκλαδη διασταύρωση, οι δυνατότητες που έχει εμπρός του είναι πολλές. Συνήθως παίρνει κανείς τον πιο πολύφερνο δρόμο, τον δρόμο της ειδίκευσης, αυτόν που του υπόσχεται την καλύτερη αποδοχή. Αν ο πολεμογράφος νεαρός Παπαγιώργης είχε παρόμοια επιτυχία με τους ομολόγους του στο εξωτερικό, αν είχε στήλη λ.χ. όχι στο Πλανόδιον αλλά στο Βήμα, δεν θα έμενε πιστός σ’ αυτό το είδος γραφής; Αν δεν είχε κλονιστεί η υγεία του, θα στρεφόταν προς το συναξάρι των προσωπικών παθών; Αν ο Καβάφης είχε αναγνωριστεί με τα ποιήματα που έγραφε ώς τα σαράντα του, θα τα αποκήρυσσε αργότερα; Θα βδελυσσόταν ποτέ τόσο πολύ τον «ρομαντισμό», που όμως, όπως όλα δείχνουν, τόσο πολύ στα νιάτα του αγάπησε;

~.~

Η εξοργιστική γερμανική υποκρισία

από Βασίλης Βιλιάρδος

Ενώ η Γερμανία συνεχίζει να ληστεύει τους εταίρους της στην ΕΕ, με τα παράνομα υπερπλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της, μέσω του μισθολογικού dumping που εφαρμόζει, παραπονιέται για τα πολύ χαμηλότερα πλεονάσματα της Κίνας! Από την άλλη πλευρά, οι κανόνες που ισχύουν προτάθηκαν και επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ τα τελευταία 70 χρόνια, εξυπηρετώντας πάντα τα δικά τους συμφέροντα – κάτι που όμως έχει ημερομηνία λήξης, αφού η συσχέτιση δυνάμεων έχει αλλάξει πια στον πλανήτη. Στο πλαίσιο αυτό, η ελεγχόμενη από τη Γερμανία ΕΕ, πρέπει να αλλάξει τακτική – εάν δεν θέλει να απομονωθεί από τις άλλες χώρες της υφηλίου, παραμένοντας προτεκτοράτο των ΗΠΑ και επιταχύνοντας την πορεία παρακμής της.

.

Ανάλυση

Είναι ενδιαφέρον να ακούμε πως η γερμανική οικονομία υποφέρει – επίσης από Γερμανούς να κατηγορούν την Κίνα, για τα δήθεν τεράστια πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της. Γιατί; Επειδή τα πλεονάσματα της Γερμανίας έφτασαν το 2023 ξανά στα ύψη, στο 6,3% του ΑΕΠ της, ενώ το 2024 θα πλησιάσουν το 7% – γεγονός που σημαίνει ότι, τα γερμανικά ιδιωτικά νοικοκυριά δημιούργησαν νέα καθαρά περιουσιακά στοιχεία (=αφαιρουμένου του σχηματισμού κεφαλαίου και του δανεισμού), ύψους σχεδόν 250 δις € μόνο το περασμένο έτος.

Αντίθετα, η Ελλάδα είχε έλλειμμα ύψους 6,3% του ΑΕΠ της ή 14,1 δις € (γράφημα) – ενώ το 2022 ήταν 10,3% του ΑΕΠ ή 21,2 δις €. Επομένως, μειώθηκαν ακόμη περισσότερο τα περιουσιακά στοιχεία των ελληνικών νοικοκυριών – όταν των γερμανικών αυξήθηκαν ξανά. Δεν φτάνει δηλαδή που οι Έλληνες δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες αλλά, ακόμη χειρότερα, χρεώνονται συνεχώς στο εξωτερικό – ενώ οι Γερμανοί πλουτίζουν μεν, αλλά παραπονιούνται πως όχι αρκετά.

Εξέλιξη ελλειμμάτων του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Ελλάδας

Με άλλα λόγια, τα καθαρά έσοδα των νοικοκυριών της Γερμανίας ήταν κατά πολύ μεγαλύτερα των εξόδων τους – ενώ κάποιοι άλλοι έχουν αναλάβει το χρέος των 250 δις € που είναι απολύτως απαραίτητο για να καλύψει το κενό ζήτησης (αντίστοιχα στην Ελλάδα, κάποιοι άλλοι έχουν αναλάβει το δανεισμό των 14,1 δις € του 2023, για να καλύψουν το κενό προσφοράς). Εύλογα, αφού το πλεόνασμα του ενός είναι έλλειμμα του άλλου – επειδή το σύνολο πλεονασμάτων και ελλειμμάτων διεθνώς, είναι πάντα μηδέν.

Εν προκειμένω, τα στοιχεία της γερμανικής κεντρικής τράπεζας, της Bundesbank, δίνουν απαντήσεις – ερμηνεύουν δηλαδή τα παραπάνω. Όπως λοιπόν μπορεί να δει κανείς στα στατιστικά που δημοσιεύονται εκεί, το βασικό αντίστοιχο των πλεονασμάτων των γερμανικών ιδιωτικών νοικοκυριών, είναι τα εισοδηματικά ελλείμματα των ξένων κρατών – δηλαδή, τα πρόσθετα χρέη τους προς τη Γερμανία.

Σταύρος Λυγερός - Όλα δείχνουν ότι το Ιράν είχε ενημερώσει τις ΗΠΑ

Β. Σόιμπλε: Καταστροφέας Οικονομικών Κόσμων | Greekonomics #43

Στο σημερινό βίντεο θα μάθεις πώς λειτουργεί η Δημοσιονομική Πολιτική σε μία χώρα και πώς οι εμμονές του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε οδήγησαν την Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου σε μακρά οικονομική κρίση, που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί. 

Επιμέλεια – παρουσίαση: Κοσμάς Μαρινάκης, Ph.D. 

Σκηνοθεσία - μοντάζ: Αλέξανδρος Ρέλλος 

Επιστημονικός έλεγχος κειμένου: Αχιλλέας Μαντές, Ph.D. 

Υπεύθυνος παραγωγής: Αντώνης Λαδόπουλος 

00:00 Intro 

05:26 Οικονομικές Κρίσεις 

06:34 Η Μακροοικονομία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Κοινή Λογική 

08:11 Η Πλάνης της Σύνθεσης 

11:08 Δημοσιονομική Πολιτική 

13:02 Αντί-Υφεσιακές Πολιτικές 

Λατινικά Ή (ΚΑΙ) Κοινωνιολογία;

Λατινικά - Κοινωνιολογία: Αφού στόχος μας είναι οι ανθρωπιστικές σπουδές, η γλώσσα, η ιστορία... και ότι αυτά σημαίνουν για την πολιτιστική μας ιδιαιτερότητα. Ας ρίξουμε και το δόλωμα με την "αναβάθμιση" της κοινωνιολογίας. Αλλά οι παρα-μορφωμένοι πως να ξέρουν ότι και η κοινωνιολογία ανήκει στις ανθρωπιστικές επιστήμες, μαζί με τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά. Και μάλιστα δανείζεται πολλά (πάμπολλα) εργαλεία από τις συγκεκριμένες.

Σχόλιο του Κοινωνιολόγου Κώστα Δημητρόπουλου με αφορμή προηγούμενο σχόλιο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

----------------------   ***********     -------------------

Γιώργος Τασιόπουλος

Είχαμε αναφερθεί σε παλαιότερη ανάρτησή μας το πόσο μας συγκινεί με το πάθος της για τους αρχαίους η ελληνίστρια Andrea Marcolngo* στη μελέτη της,  «Η Υπέροχη γλώσσα.  9 λόγοι για ν’ αγαπήσεις τα αρχαία ελληνικά»*.

Ήταν το πρώτο της βιβλίο, πρωτοεκδόθηκε στην Ιταλία το 2016 με τεράστια επιτυχία και πωλήσεις που ξεπέρασαν τα 100.000 αντίτυπα, ενώ μεταφράζεται σε πολλές γλώσσες.  Έργο εντυπωσιακό ως προς το εύρος αλλά και την ποιότητά του. Θα ήθελα, επίσης, να υπογραμμίσω την ευρύτητα πνεύματος της συγγραφέως.

«Η Υπέροχη γλώσσα, η αρχαία ελληνική, που δεν έπαψε ποτέ να γοητεύει άνδρες και γυναίκες όλες τις εποχές και σε όλα τα μέρη του κόσμου, με τη χάρη της, την κομψότητά της και πάνω απ’ όλα την ιδιορρυθμία της.  Αυτή η γλώσσα της ομορφιάς, της περηφάνιας, της ακεραιότητας του πνεύματος … βρίσκεται ακόμα μέσα μας, στους Έλληνες.

Η αρχαία ελληνική που η Βιρτζίνα Γουλφ το 1905, όριζε ως “The Magic Language”.

Θαρρείς πως εκείνη η θεώρηση του κόσμου, μοναδική των αρχαίων Ελλήνων-από τον πολύ ιδιαίτερο τρόπο να σκέφτονται το χρόνο μέχρι την έκφραση της επιθυμίας, από την ικανότητα να εκφράζουν τον έρωτα και να ξεπερνούν το φράγμα που υψώνουν τα γένη των ονομάτων και της ζωής – έχει ξεκινήσει το τελευταίο της ταξίδι, εκείνο στο νόστο, που είναι μόνο δικός μας, που ανήκει σε εμάς, τους σύγχρονους Έλληνες».

.......................

«Αν έγραψα αυτές τις σελίδες, το έκανα επειδή από μικρό παιδί ερωτεύτηκα τα αρχαία ελληνικά: τελικά ήταν ο πιο μακροχρόνιος έρωτας της ζωής μου.»!!!

«Τώρα γυναίκα πια, θα ήθελα να δοκιμάσω να χαρίσω (ή να ανταποδώσω) λίγη αγάπη σ’ εκείνους που έπαψαν να τα αγαπούν… Καθένας από σας, στην πορεία της ζωής του, πρέπει να συναπαντήθηκε με τα ελληνικά και τους Έλληνες.  Άλλος με τα πόδια μαγκωμένα κάτω από το θρανίο του λυκείου, άλλος στο θέατρο μπροστά σε μια τραγωδία ή μια κωμωδία, άλλος στους χλωμούς διαδρόμους πολλών αρχαιολογικών μουσείων που βρίθουν στην Ιταλία – σε όλες τις περιπτώσεις, η έννοια της ελληνικότητας ποτέ δεν ξεπερνούσε σε ενδιαφέρον και ζωντάνια ένα μαρμάρινο άγαλμα.

Σε όλους – κυριολεκτικά σε όλους – κάποια στιγμή πρέπει να ειπώθηκε, ή ούτε καν ειπώθηκε, αφού, εδώ και πάνω από δύο χιλιετίες, η φήμη που κυκλοφορεί είναι πάντα η ίδια, τόσο που έχει γίνει πια δεύτερη φύση κι έχει μπει για τα καλά στο κεφάλι όλων των Ευρωπαίων, το εξής:  «Ότι ωραίο και ανυπέρβλητο ειπώθηκε ή έγινε στον κόσμο, το είπαν ή το έκαναν για πρώτη φορά οι αρχαίοι Έλληνες».  Και συνεπώς στα αρχαία Ελληνικά.

ΕΔΩ η προηγούμενη δημοσίευσή μας για την ελληνίστρια συγγραφέα:

"Η Υπέροχη γλώσσα, η αρχαία ελληνική..."