Από: Μάριος Δημητρίου Ημερομηνία: Απρίλιος 09, 2014 
Συγκλόνισε σήμερα το πρωί τους μαθητές και τους καθηγητές του Λυκείου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ Δασούπολης, η γυναίκα σύμβολο για την υπόθεση των αγνοουμένων της Κύπρου Χαρίτα Μάντολες, όταν τους αφηγήθηκε τη φοβερή εμπειρία της σύλληψης και εν ψυχρώ εκτέλεσης του συζύγου της, του πατέρα της, των δύο γαμπρών της και άλλων οκτώ συγχωριανών της στο χωριό Ελιά της Κερύνειας, στη διάρκεια της τουρκικής εισβολής τον Ιούλιο 1974.
Μιλούσε σε εκδήλωση του σχολείου, για την επονομασία της αίθουσας πολλαπλής χρήσης, σε «Αίθουσα Κερύνεια Ελευθερία», που όπως διατύπωσε η Βοηθός Διευθύντρια Εύα Χρυσάνθου, «η αίθουσα αυτή, ευελπιστούμε ότι θα θυμίζει πάντα σε όλους εμάς το χρέος μας για διεκδίκηση της επιστροφής στην κατεχόμενη και πολύπαθη γη μας, μέσα σε συνθήκες πραγματικής ελευθερίας».
Η εκδήλωση περιλάμβανε σύντομους χαιρετισμούς από τον επίτιμο Πρόεδρο της ΕΔΕΚ Βάσο Λυσσαρίδη, τον Διευθυντή του Λυκείου, τον Πρόεδρο της Σχολικής Εφορείας Στροβόλου, τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Συνδέσμων Γονέων Κερύνειας, τον Δήμαρχο Καραβά και τον Αντιδήμαρχο Μόρφου, όπως και λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό πρόγραμμα με τραγούδια, χορούς και απαγγελία ποιημάτων από τους μαθητές.
Ο Κλεάνθης Ερωτοκρίτου, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνδέσμων Γονέων Μέσης Εκπαίδευσης πόλης και επαρχίας Κερύνειας, σχολίασε στο Sigmalive ότι «έλαμψαν δια της απουσίας τους οι βουλευτές Κερύνειας, ιδιαίτερα της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής, αλλά και εκπρόσωποι της τεράστιας πλειοψηφίας των ΜΜΕ».
Το παθιασμένο αίτημα επιστροφής
Η Χαρίτα Μάντολες καθήλωσε πραγματικά τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τους φιλοξενούμενούς τους, με το πάθος του αιτήματός της «για επιστροφή και δικαίωση και για να πάμε ελεύθεροι στην Κερύνεια, στην Καρπασία, στην Αμμόχωστο, στον Απόστολο Ανδρέα και σε όλα τα κατεχόμενα», αλλά και με τη λεπτομερή εξιστόρηση του ξεσπάσματος της τουρκικής εισβολής στις ακτές της Κερύνειας, όπως τη βίωσε η ίδια. Αφηγήθηκε τις τραγικές συνθήκες της σύλληψής της από τα τουρκικά στρατεύματα, μαζί με τα δύο μικρά παιδιά της, ενός και δύο χρόνων, του 25χρονου συζύγου της, στενών συγγενών της και δεκάδων συγχωριανών της, της μεταφοράς τους σε ελαιώνα έξω από το χωριό, της σεξουαλικής κακοποίησης νεαρών γυναικών και της εκτέλεσης δώδεκα αντρών της ομάδας αυτής αμάχων, που αποτελείτο κυρίως από γυναικόπαιδα.
Η κ. Μάντολες ανέφερε ότι ανάμεσα στους 1619 αγνοούμενους της ελληνοκυπριακής πλευράς, αγνοούνται 27 παιδιά, 127 γυναίκες και 83 Ελλαδίτες. Έκανε νύξη και για τους αγνοούμενους της τουρκοκυπριακής πλευράς. «Πήγα», είπε, «κι επισκέφθηκα την Τουρκάλα τη Σουλτάνα από την Τόχνη και την αγκάλιασα και τη φίλησα γιατί είχε 4 παιδιά και τον σύζυγό της και τους σκότωσαν και το μικρό της ήταν μόνο 13 χρόνων».
Αναφερόταν στην Τουρκοκύπρια Σουλτάνα Κιασίφ από την Τόχνη, που τον Αύγουστο 1974, ένοπλοι Ελληνοκύπριοι συνέλαβαν τον σύζυγο και τους τέσσερις γιους της μαζί με άλλους 80 άντρες Τουρκοκύπριους και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ. (Υπενθυμίζουμε ότι η συνάντηση των δύο γυναικών έγινε στο σπίτι της Σουλτάνας στα κατεχόμενα τον Ιούλιο 2006 στα πλαίσια ενός εμβληματικού ντοκιμαντέρ του αξέχαστου συναδέλφου Δημήτρη Ανδρέου στον τηλεοπτικό σταθμό «Σίγμα»).
Σημειώνουμε ότι τα οστά των αγαπημένων της Χαρίτας Μάντολες, βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο χωριό Ελιά και κηδεύτηκαν στη Λεμεσό τον Ιούλιο 2008.
«Δεν υπάρχει μισή ελευθερία»
«Το κυπριακό βρίσκεται σε μια επικίνδυνη εκτροπή», είπε μιλώντας στην εκδήλωση ο Βάσος Λυσσαρίδης και συνέχισε λέγοντας μεταξύ άλλων: «Ενώ το σύνολο των πολιτικών ηγεσιών αποδέχονται ότι το κυπριακό είναι θέμα εισβολής, κατοχής, εποικισμού και σχεδιασμού της Τουρκίας για πλήρη έλεγχο μέσω αλεξανδρετοποίησης, δυστυχώς ακολουθείται μια στρατηγική που προβάλλει το κυπριακό ως διακοινοτική διαμάχη και προσφέρει άλλοθι στην Τουρκία. Απευθυνόμενος σε νεολαία, που μάλιστα στην πλειοψηφία τους προέρχεται από κατεχόμενες περιοχές, θέλω να σας πω ότι δεν υπάρχει μισή ελευθερία, μισός σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, μισή σκλαβιά. Και μια προειδοποίηση που η ηλικία μου, μου επιτρέπει να κάνω: Να μην αμμοχωστοποιήσουμε το κυπριακό. Θα ήταν πολύ ευχάριστο, οποιοιδήποτε πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας να επανέλθουν στις πατρογονικές τους εστίες, αλλά όχι με αντάλλαγμα την αναβάθμιση του ψευδοκράτους με χωριστές εμπορικές σχέσεις με ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό θα αποτελέσει την ταφόπλακα του κυπριακού προβλήματος. Ναι, τα σύνορα μας είναι στην Κερύνεια».
Συγκλόνισε σήμερα το πρωί τους μαθητές και τους καθηγητές του Λυκείου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ Δασούπολης, η γυναίκα σύμβολο για την υπόθεση των αγνοουμένων της Κύπρου Χαρίτα Μάντολες, όταν τους αφηγήθηκε τη φοβερή εμπειρία της σύλληψης και εν ψυχρώ εκτέλεσης του συζύγου της, του πατέρα της, των δύο γαμπρών της και άλλων οκτώ συγχωριανών της στο χωριό Ελιά της Κερύνειας, στη διάρκεια της τουρκικής εισβολής τον Ιούλιο 1974.
Μιλούσε σε εκδήλωση του σχολείου, για την επονομασία της αίθουσας πολλαπλής χρήσης, σε «Αίθουσα Κερύνεια Ελευθερία», που όπως διατύπωσε η Βοηθός Διευθύντρια Εύα Χρυσάνθου, «η αίθουσα αυτή, ευελπιστούμε ότι θα θυμίζει πάντα σε όλους εμάς το χρέος μας για διεκδίκηση της επιστροφής στην κατεχόμενη και πολύπαθη γη μας, μέσα σε συνθήκες πραγματικής ελευθερίας».
Η εκδήλωση περιλάμβανε σύντομους χαιρετισμούς από τον επίτιμο Πρόεδρο της ΕΔΕΚ Βάσο Λυσσαρίδη, τον Διευθυντή του Λυκείου, τον Πρόεδρο της Σχολικής Εφορείας Στροβόλου, τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Συνδέσμων Γονέων Κερύνειας, τον Δήμαρχο Καραβά και τον Αντιδήμαρχο Μόρφου, όπως και λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό πρόγραμμα με τραγούδια, χορούς και απαγγελία ποιημάτων από τους μαθητές.
Ο Κλεάνθης Ερωτοκρίτου, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνδέσμων Γονέων Μέσης Εκπαίδευσης πόλης και επαρχίας Κερύνειας, σχολίασε στο Sigmalive ότι «έλαμψαν δια της απουσίας τους οι βουλευτές Κερύνειας, ιδιαίτερα της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής, αλλά και εκπρόσωποι της τεράστιας πλειοψηφίας των ΜΜΕ».
Το παθιασμένο αίτημα επιστροφής
Η Χαρίτα Μάντολες καθήλωσε πραγματικά τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τους φιλοξενούμενούς τους, με το πάθος του αιτήματός της «για επιστροφή και δικαίωση και για να πάμε ελεύθεροι στην Κερύνεια, στην Καρπασία, στην Αμμόχωστο, στον Απόστολο Ανδρέα και σε όλα τα κατεχόμενα», αλλά και με τη λεπτομερή εξιστόρηση του ξεσπάσματος της τουρκικής εισβολής στις ακτές της Κερύνειας, όπως τη βίωσε η ίδια. Αφηγήθηκε τις τραγικές συνθήκες της σύλληψής της από τα τουρκικά στρατεύματα, μαζί με τα δύο μικρά παιδιά της, ενός και δύο χρόνων, του 25χρονου συζύγου της, στενών συγγενών της και δεκάδων συγχωριανών της, της μεταφοράς τους σε ελαιώνα έξω από το χωριό, της σεξουαλικής κακοποίησης νεαρών γυναικών και της εκτέλεσης δώδεκα αντρών της ομάδας αυτής αμάχων, που αποτελείτο κυρίως από γυναικόπαιδα.
Η κ. Μάντολες ανέφερε ότι ανάμεσα στους 1619 αγνοούμενους της ελληνοκυπριακής πλευράς, αγνοούνται 27 παιδιά, 127 γυναίκες και 83 Ελλαδίτες. Έκανε νύξη και για τους αγνοούμενους της τουρκοκυπριακής πλευράς. «Πήγα», είπε, «κι επισκέφθηκα την Τουρκάλα τη Σουλτάνα από την Τόχνη και την αγκάλιασα και τη φίλησα γιατί είχε 4 παιδιά και τον σύζυγό της και τους σκότωσαν και το μικρό της ήταν μόνο 13 χρόνων».
Αναφερόταν στην Τουρκοκύπρια Σουλτάνα Κιασίφ από την Τόχνη, που τον Αύγουστο 1974, ένοπλοι Ελληνοκύπριοι συνέλαβαν τον σύζυγο και τους τέσσερις γιους της μαζί με άλλους 80 άντρες Τουρκοκύπριους και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ. (Υπενθυμίζουμε ότι η συνάντηση των δύο γυναικών έγινε στο σπίτι της Σουλτάνας στα κατεχόμενα τον Ιούλιο 2006 στα πλαίσια ενός εμβληματικού ντοκιμαντέρ του αξέχαστου συναδέλφου Δημήτρη Ανδρέου στον τηλεοπτικό σταθμό «Σίγμα»).
Σημειώνουμε ότι τα οστά των αγαπημένων της Χαρίτας Μάντολες, βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο χωριό Ελιά και κηδεύτηκαν στη Λεμεσό τον Ιούλιο 2008.
«Δεν υπάρχει μισή ελευθερία»
«Το κυπριακό βρίσκεται σε μια επικίνδυνη εκτροπή», είπε μιλώντας στην εκδήλωση ο Βάσος Λυσσαρίδης και συνέχισε λέγοντας μεταξύ άλλων: «Ενώ το σύνολο των πολιτικών ηγεσιών αποδέχονται ότι το κυπριακό είναι θέμα εισβολής, κατοχής, εποικισμού και σχεδιασμού της Τουρκίας για πλήρη έλεγχο μέσω αλεξανδρετοποίησης, δυστυχώς ακολουθείται μια στρατηγική που προβάλλει το κυπριακό ως διακοινοτική διαμάχη και προσφέρει άλλοθι στην Τουρκία. Απευθυνόμενος σε νεολαία, που μάλιστα στην πλειοψηφία τους προέρχεται από κατεχόμενες περιοχές, θέλω να σας πω ότι δεν υπάρχει μισή ελευθερία, μισός σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, μισή σκλαβιά. Και μια προειδοποίηση που η ηλικία μου, μου επιτρέπει να κάνω: Να μην αμμοχωστοποιήσουμε το κυπριακό. Θα ήταν πολύ ευχάριστο, οποιοιδήποτε πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας να επανέλθουν στις πατρογονικές τους εστίες, αλλά όχι με αντάλλαγμα την αναβάθμιση του ψευδοκράτους με χωριστές εμπορικές σχέσεις με ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό θα αποτελέσει την ταφόπλακα του κυπριακού προβλήματος. Ναι, τα σύνορα μας είναι στην Κερύνεια».
Αναδημοσίευση από: : http://www.sigmalive.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.