(ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ), 14.11.2019
Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Δημοσιεύτηκε στο SLpress
====================================================================
Η επέτειος των 200 χρόνων από την έναρξη της επανάστασης τού ’21 βρίσκει, δυστυχώς, την Ελλάδα σε μια από τις δραματικότερες φάσεις της ιστορικής της διαδρομής. Μετά από μακρά, σχετικά, περίοδο αξιόλογων επιτευγμάτων, σε όλους τους τομείς της εθνικής της υπόστασης, της κοινωνικής ανέλιξης, της προόδου των γραμμάτων και των τεχνών, αλλά και της οικονομικής της ανάπτυξης, η πατρίδα μας βρέθηκε στη δίνη μιας απύθμενης παρακμής. Και δεν αναφέρομαι, κυρίως και αποκλειστικά, σε αυτό καθεαυτό το έλλειμμα /χρέος, των οποίων ο σπασμωδικός τρόπος με τον οποίον σύρθηκαν και διαπομπεύθηκαν στο ευρωπαϊκό προσκήνιο, και κυρίως οι αλλεπάλληλοι και σαφώς ανορθόδοξοι χειρισμοί αντιμετώπισής τους εγείρουν πολυάριθμα όσο και αναπάντητα ερωτηματικά (με τα οποία προβληματίστηκα, εκτενώς, όλα αυτά τα χρόνια, σε προφορικό και γραπτό λόγο μου, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό).
Στο σύντομο αυτό σημείωμά μου αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω με κάθε προβληματιζόμενο Έλληνα, εκφράζοντας την απορία μου, για το πώς και το γιατί ο ελληνικός λαός παρέμεινε σε κατάσταση, περίπου, χειμερίας νάρκης, και δεν αντέδρασε στη σωρεία των όσων απαράδεκτων του επιβάλλονται επί δέκα συνεχή χρόνια. Πως, δηλαδή, δεχθήκαμε πειθήνια να περιέλθουμε σε κατάσταση ουσιαστικής δουλείας, παρότι αυτή είχε καταργηθεί επί Σόλωνος, σε ότι αφορούσε τα χρέη.
Με την ανακοίνωση του εορτασμού των 200 ετών, από το λαμπερό και ηρωικό ’21, θεώρησα ότι, επιτέλους, μας δίνεται μια θαυμάσια ευκαιρία, κάπως ως από μηχανής Θεός, για να αφυπνιστούμε και να εμπνευστούμε, από τους αγώνες των ένδοξων προγόνων μας, για ανεξαρτησία, ελευθερία, αξιοπρέπεια και εθνική κυριαρχία. Ήταν, πράγματι, μια ανέλπιστη τύχη, η χρονική συγκυρία αυτής της μεγάλης εθνικής επετείου, με το απελπιστικό, από κάθε οπτική γωνία, ελληνικό τώρα. Αυτό το τώρα που, ενώ τα πάντα διακυβεύονται στον τόπο μας, αναβίωσε και φωταγώγησε ξανά τα θαυμαστά έργα των ηρώων-προγόνων μας, για να μας εμψυχώσουν και να μας κάνουν υπερήφανους, αλλά και για να μας παροτρύνουν να εγκαταλείψουμε αυτήν την πορεία ντροπής αναζητώντας με όλους τους τρόπους, τη χαμένη εθνική μας ανεξαρτησία.
